ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1100

“ภาพชุนเซี่ยว ออกมา” เซียวเฉวียนพูด

เมื่อพูดจบ ภาพชุนเซี่ยวก็บินออกมา ภาพชุนเซี่ยวตัดสินจากคำพูดของมู่จิ่น เซียวเฉวียนเรียกมันออกมาตอนนี้ แน่นอนว่าเกี่ยวกับเรื่องเครื่องปรุง

เพราะฉะนั้น ยังไม่ทันที่เซียวเฉวียนจะออกคำสั่ง ภาพชุนเซี่ยวสั่นเขย่าๆเปิดขวดเหล่านั้นออกมา

ทั้งเล็กทั้งใหญ่มีทั้งหมดแปดขวด

ขวดเหล่านี้ทั้งหมดภาพชุนเซี่ยวรับคำสั่งจากเซียวเฉวียน ก่อนออกเดินทางรีบไปนำออกมาจากห้องครัวของหอปี๋เซิ่ง

เพราะเซียวเฉวียนไม่ได้กำหนดว่าให้ภาพชุนเซี่ยวเอาแบบไหนมา ดังนั้นภาพชุนเซี่ยวจึงนำเครื่องปรุงที่อยู่ในห้องครัวเอามาด้วยทั้งหมด

มองดูขวดเหล่านี้ที่อยู่บนพื้น เซียวเฉวียนก็เพิ่งรู้ในตอนนี้ว่าภาพชุนเซี่ยวได้นำทุกอย่างจากห้องครัวมาจนหมดสิ้น เครื่องปรุงที่อยู่ในห้องครัวหายไปจนหมดสิ้นในพริบตาเดียว ห้องครัวใหญ่ของหอปี๋เซิ่งจะต้องสงสัยว่าเป็นผีอย่างแน่นอน？

เซียวเฉวียนไม่รู้จะทำอย่างไรมองดูภาพชุนเซี่ยว จะโทษภาพชุนเซี่ยวก็ไม่ได้ ได้แต่โทษตัวเองที่ไม่บอกให้ชัดเจน

ดีล่ะ น้ำมัน เกลือ ซอส น้ำส้มสายชู ผงพริกป่น ผงยี่หร่า ผงพะโล้ เหล้ามีทุกอย่าง ในเวลาตอนนี้เซียวเฉวียนได้รวบรวมเครื่องปรุงที่มีไว้อยู่ตรงนี้แล้ว และก็มีพ่อครัวใหญ่อย่างมู่จิ่นอยู่ตรงนี้ด้วย ของย่างพวกนี้ย่างแล้วจะต้องมีรสชาติดีอย่างแน่นอน

“พ่อครัวมู่จิ่น เจ้าลองดูสิว่ามีอันไหนที่เจ้าพอใช้ได้บ้าง” เซียวเฉวียนพูดอย่างภาคภูมิใจ เครื่องปรุงเหล่านี้เซียวเฉวียนได้จัดเตรียมเอามาเป็นพิเศษเชียวนะ

เป็นยังไง ในฐานะที่เป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง แม้แต่เรื่องเล็กน้อยอย่างนี้ ข้าคิดละเอียดรอบคอบมากใช่ไหม？

สีหน้าของเซียวเฉวียนบึ้งตึง มู่จิ่นทนไม่ได้มองเซียวเฉวียน ใช่ เจ้าละเอียดรอบคอบ เจ้ายอดเยี่ยมมาก เจ้าเก่งที่สุด！

มู่จิ่นขยิบตาให้เซียวเฉวียน ทำให้เซียวเฉวียนรู้สึกตัว

เซียวเฉวียนค่อยๆยิ้มออกมา ถอยหลัง ขยับเข้าไปใกล้ๆตรงไหล่และพูดว่า：“ตรงนี้มอบหมายให้เจ้าสองคนทำต่อก็แล้วกัน ถึงเวลากินก็เรียกข้าด้วย”

“อื้ม” มู่จิ่นตอบกลับ

เซียวเฉวียนยังบาดเจ็บอยู่ แน่นอนจะต้องได้รับการดูแลให้มากยิ่งขึ้น

นักฆ่าที่แอบซ่อนอยู่ในที่ลับ มู่จิ่นรู้ตัวแล้ว แต่ว่าถ้าเซียวเฉวียนไม่ทำอะไร มู่จิ่นก็ไม่ส่งเสียงโวยวายอะไร

และก่อนที่เซียวเฉวียนจะหลับตารักษาจิตวิญญาณของตนเอง ได้สั่งกำชับผนึกจูเสินไว้ว่า ：“เหล่าจู ความปลอดภัยของที่นี่ฝากเจ้าดูแลด้วย”

ผนึกจูเสินไม่ได้ตอบรับใดๆ

เซียวเฉวียนนึกขำในใจ ผนึกจูเสินไม่ตอบรับอะไรก็ช่างเถอะ อย่างไรผนึกจูเสินก็รู้ดีว่าการดูแลปกป้องชีวิตของเซียวเฉวียนสำคัญแค่ไหน เขาคงไม่ปล่อยให้เซียวเฉวียนเป็นอะไรไปอย่างแน่นอน

เซียวเฉวียนพูดทักทายผนึกจูเสิน ทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้ความเคารพต่อผนึกจูเสิน

ท้องฟ้าค่อยๆเริ่มมืดลง “ฮัดชิ้ว！”

ลมภูเขาพัดผ่านมา นักฆ่าที่แอบอยู่ในมุมลับคนหนึ่งทนไม่ไหวจามออกมาหนึ่งที

ถึงแม้ว่านักฆ่าจะพยายามกดเสียงให้ต่ำลงแล้ว คนของเซียวเฉวียนที่อยู่ทางฝั่งนี้ก็ยังได้ยิน

ในตอนนั้นโย่วควนเพิ่งจะรู้ว่ามีคนแอบซ่อนอยู่ในป่าทึบ

แต่โย่วควนเป็นคนมีไหวพริบดี เขาเห็นเซียวเฉวียนและมู่จิ่นทำท่าทางไม่รู้อะไรทั้งนั้น ก็ช่วยมู่จิ่นปิ้งอาหารต่อไปเงียบๆไม่พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

และนักฆ่าที่แอบอยู่ในที่ลับเห็นว่าทางฝั่งของเซียวเฉวียนนิ่งสงบ จิตใจของพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจคลายกังวลลง

คนพวกนี้เป็นนักฆ่าที่จางเคอแอบเลี้ยงไว้อย่างลับๆ ตอนที่เซียวเฉวียนอยู่ที่เมืองหลวง จางเคอพยายามหาโอกาสฆ่าเซียวเฉวียน แต่เมื่อจางเคอเห็นเว่ยเชียนชิวถูกเซียวเฉวียนจัดการ จางเคอก็ไม่กล้าเสี่ยงลงมือฆ่า

เมื่อได้รับรู้ข่าวว่าเซียวเฉวียนจะพาจิ้นซื่อไปฝึกฝนที่ซินเจียง จางเคอรู้สึกได้ว่าโอกาสมาถึงแล้ว

ดังนั้น จางเคอจึงส่งนักฆ่าสิบคนค่อยแอบติดตามเซียวเฉวียน หลังจากนั้นก็หาโอกาสลงมือฆ่าเซียวเฉวียน

พูดไปแล้วก็น่าขำ นักฆ่าที่จางเคอเลี้ยงดูไว้เหล่านี้แปลกประหลาดมาก พวกเขาดูไม่เหมือนกับนักฆ่าคนอื่นที่มีท่าทางเคร่งขรึม พวกเขาชอบการซุบซิบนินทา

ระหว่างทางที่พวกเขาคอยติดตามเซียวเฉวียน เห็นอาจื่อที่หน้าด้านค่อยตามตื๊อเซียวเฉวียน ก็เหมือนได้ดูละคทั้งเมืองหลวงต่างรู้ว่าเซียวเฉวียนและอาจื่อหย่ากันแล้ว ในตอนนี้อาจื่อยังคอยตามติดเซียวเฉวียนไม่ยอมปล่อย และยังพูดอีกว่าจะตามเซียวเฉวียนไปซินเจียงด้วย

ไอ๊หยา！

ทำไมคุณหนูใหญ่ตระกูลฉินถึงหน้าด้านอย่างนี้นะ？

ดูท่าแล้วจะยังตัดใจจากเซียวเฉวียนไม่ได้！

มีเรื่องสนุกๆให้ดูแล้ว