ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1175

แต่ว่า การเซ่นไหว้ในพิธีบังสุกุลครั้งนี้คือให้กับดวงวิญญาณของทหารตระกูลเซียวจำนวนห้าหมื่นคน เนื่องจากมีจำนวนมาก หญิงชราจึงปรับวิธีการที่ว่าไข่หนึ่งใบที่เป็นตัวแทนของดวงวิญญาณหนึ่งดวงนั้น

ถูกแทนที่ด้วยทรายจำนวนที่นับไม่ถ้วน

การเตรียมการสำหรับการเซ่นไหว้ครั้งนี้มีความละเอียดรอบคอบมาก และไม่มีสิ่งใดพลาดไป

ยิ่งไปกว่านั้น เซียวเฉวียนตรวจสอบหอสักการะฟ้าทั้งหมดอย่างละเอียด และเขาไม่ได้พลาดแม้แต่มุมเดียว

หลังจากตรวจสอบว่าไม่มีปัญหาแล้ว เซียวเฉวียนก็สั่งให้ทุกคนที่อยู่ในจุดนั้นเคลียร์และปิดผนึกที่เกิดเหตุ รอเริ่มพิธีบังสุกุลในวันพรุ่งนี้

จางจิ่นผู้ซึ่งติดตามเซียวเฉวียน ในทุกย่างก้าว เห็นว่าเซียวเฉวียนไม่ได้ถามคำถามใดๆ จางจิ่นคิดในใจ เซียวเฉวียนคงไม่สังเกตเห็นกลอุบายลับๆ ที่เขาทำขึ้น

จางจิ่นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุขในใจ

ตราบใดที่เซียวเฉวียนไม่สังเกตเห็น ในวันพรุ่งนี้จางจิ่นก็จะได้ชมการแสดงที่ดี

จางจิ่นมีความสุขเร็วเกินไปหน่อยแล้ว เหตุผลที่เซียวเฉวียนปิดสถานที่ ความจริงก็คือเซียวเฉวียนได้พบมีสิ่งผิดปกติในที่สถานที่นั้นแล้ว เซียวเฉวียนรู้ว่าจางจิ่นแอบซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในสถานที่

เซียวเฉวียนรู้ด้วยว่าจางจิ่นกำลังคิดที่จะวางสิ่งนั้นไว้บนสะพานภูติผีในวันพรุ่งนี้ เพื่อขัดขวางไม่ให้พิธีบังสุกุลดำเนินไปอย่างราบรื่น

สถานที่ถูกปิดไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้จางจิ่นใช้ประโยชน์จากสถานการณ์

หลังจากที่ทุกคนออกจากหอสักการะฟ้าแล้ว เซียวเฉวียนก็โบกมือ สร้างม่านกำบังรอบหอสักการะฟ้า

ด้วยวิธีนี้ เซียวเฉวียนจึงไม่ต้องกังวลว่ามีคนทำชั่วในตอนกลางคืน

ยิ่งไปกว่านั้นเซียวเฉวียน ไม่เพียงแต่ปิดสถานที่เท่านั้น แต่เซียวเฉวียนยังพูดกับ จางจิ่นอย่างเรียบเฉย: "ใต้เท้าจาง ท่านทำงานหนักมากเพื่อจัดเตรียมพิธีเซ่นไหว้ในช่วงนี้ ช่างเป็นการรบกวนท่านแล้ว พรุ่งนี้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้า ท่านก็จะได้พักผ่อนเสียที"

เดี๋ยวก่อนนะ ความหมายโดยนัยของเซียวเฉวียนก็คือ จางจิ่นจะไม่ต้องมาในวันพรุ่งนี้งั้นหรือ?

บัดซบ!

มีสิทธิ์อะไร!

เซียวเฉวียนนี่คือเสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล พฤติกรรมเช่นนี้น่ารังเกียจยิ่งนัก!

เซียวเฉวียนยังเข้าใจกฎเกณฑ์หรือไม่?

หา?

เมื่อเห็นว่างานกำลังจะสำเร็จลุล่วง เพียงแค่อีกก้าวเดียวแล้ว เซียวเฉวียนขอให้จางจิ่นถอนตัวในเวลานี้ แน่นอนว่า จางจิ่นไม่เต็มใจออก: "นี่เป็นงานของข้า ไม่ลำบากไม่ลำบาก นอกจากนี้ ข้าได้ทำงานเพื่อกองทัพตระกูลเซียว นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งของข้า"

"พรุ่งนี้เป็นวันอำลากองทัพตระกูลเซียว ในฐานะอัครเสนาบดีของต้าเว่ย แน่นอนว่าข้าต้องมาสิ" แม้ว่าจางจิ่นจะเป็นผู้รักษาการอัครเสนาบดี เขาก็เป็นอัครเสนาบดีด้วย ผู้อยู่ใต้คนเดียว อยู่เหนือคนหมื่น

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะเป็นราชครูของฮ่องเต้ แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะบอกให้จางจิ่นไม่ต้องมา ความตั้งใจปัจจุบันของจางจิ่นคือพรุ่งนี้เขาต้องมา ต้องมาให้ได้!

“น้ำใจของใต้เท้าจาง ข้าขอขอบคุณแทนกองทัพตระกูลเซียว” เซียวเฉวียนพูดอย่างใจเย็น “แค่ว่า มันไม่เหมาะที่ใต้เท้าจางจะมาในวันพรุ่งนี้ นี่ก็เป็นความปรารถนาของฝ่าบาทด้วย”

ยกฮ่องเต้ออกมาแล้ว จางจิ่นน่าจะกลัวบ้างแล้วกระมัง?

ตอนนี้ อำนาจเว่ยเชียนชิวจบลงแล้ว จางจิ่นคนฉลาดผู้นี้คงจะรู้สิ่งนี้ดี

ด้วยเหตุนี้ จางจิ่นจึงไม่กล้าฝ่าฝืนเจตจำนงอันศักดิ์สิทธิ์และทำให้ฮ่องเต้ขุ่นเคืองในเวลานี้

ตามที่คาดไว้ จางจิ่นดูพะว้าพะวัง

แต่อย่างไรก็ตาม จางจิ่นคิดอย่างรอบคอบและตระหนักได้ว่า หากฮ่องเต้ทรงมีเจตนาเช่นนี้ ฮ่องเต้ควรออกคำสั่งด้วยพระองค์เองแทนที่จะให้เซียวเฉวียนเป็นผู้ถ่ายทอด

ร้อยละเก้าสิบเก้าในเรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นโดยเซียวเฉวียน เพราะเขาไม่ต้องการให้จางจิ่นมาสินะ?

ด้วยวิธีการทำงานที่ไม่เกรงกลัวของเซียวเฉวียน จึงเป็นไปได้อย่างมากที่เขาจะทำเรื่องเช่นนี้ได้

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของจางจิ่น: "เซียวเฉวียน ข้าคิดว่า เจ้ากำลังปลอมพระราชโองการสินะ?"

“ทำไมใต้เจ้าจางพูดอย่างนั้น?" เซียวเฉวียนเหลือบมองจางจิ่นอย่างเฉยเมย "ข้าไม่ให้ท่านมา คือดีต่อท่าน”

ปกติแล้ว แม้ว่าจางจิ่นมักจะพุ่งเป้าไปยังเรื่องของเซียวเฉวียน แต่จางจิ่นก็ไม่ได้สร้างอันตรายใดๆ ให้กับเซียวเฉวียนเลย

ความเป็นปรปักษ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างจางจิ่นและเซียวเฉวียน คือจางจิ่นกลัวว่าเซียวเฉวียน จะแย่งตำแหน่งอัครเสนาบดีของเขา

นี่ไม่ใช่ความแค้นใจอย่างลึกซึ้ง เซียวเฉวียนไม่ได้คำนึงถึงเรื่องนี้

เซียวเฉวียนมีความคิดแบบเดียวกับฮ่องเต้ เขารู้สึกว่า จางจิ่นก็เป็นพรสวรรค์ที่หายากเช่นกัน เขาควรขัดขวางไม่ให้จางจิ่นทำสิ่งที่เป็นอันตรายต่อจางจิ่นต่อไป

พูดตรงๆ ก็คือ เซียวเฉวียนอยากจะปกป้องจางจิ่นผู้มีความสามารถคนนี้

หากสิ่งที่เซียวเฉวียนพูดเป็นความจริง จางจิ่นยังคงมาที่หอสักการะฟ้า แสดงว่าเขาไม่เชื่อฟังพระราชโองการ คือต้องตัดหัวเก้าชั่วโคตร

จางจิ่นจะกล้าเสี่ยงชีวิตของตัวเองและครอบครัวได้อย่างไร?

แต่ถ้าเขาไม่มา จางจิ่นจะไม่สามารถทำงานที่ เว่ยเชียนชิวมอบหมายให้สำเร็จได้ หากเขาทำให้เว่ยเชียนชิวขุ่นเคือง ชีวิตของจางจิ่นก็ยังคงยากลำบาก

เฮ้อ จางจิ่นตัดสินใจยากมาก!

การทำงานให้กับเว่ยเชียนชิว มันยากยิ่งนัก!

สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไปอย่างมาก ดังนั้น จางจิ่นควรรีบกลับไปที่จวนจาง เพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้กับเว่ยเชียนชิว

ดังนั้น จางจิ่นจึงรีบกลับไปที่จวนจาง

......

......

จวนจาง

วันนี้จางจิ่นกลับมาเร็วผิดปกติ ซึ่งอยู่นอกความคาดหมายของเว่ยเฉียนชิว

ก่อนที่ เว่ยเชียนชิวจะส่งคนไปตาม จางจิ่นก็มาที่ประตูด้วยตัวเอง

ดังคำกล่าวที่ว่าไม่มีธุระไม่มาซันเป่าเตี้ยน (ซันเป่าเตี้ยน หมายถึง อุโบสถ) เว่ยเชียนชิวเหลือบมอง จางจิ่นแล้วพูดว่า "บอกเถอะ เรื่องอะไร"

น้ำเสียงของเว่ยเชียนชิวนั้น นิ่งสงบหาได้ยาก แล้วมันเป็น ชนิดที่หาชมได้ยากในรอบร้อยปี

สิ่งนี้ทำให้จางจิ่นรู้สึกตื่นตะลึงเพราะได้รับความเมตตาที่คาดคิดไม่ถึงเล็กน้อย

จางจิ่นแอบยกเปลือกตาขึ้นและมองไปที่เว่ยเฉียนชิวแล้วพูดว่า: "ท่านเจียนกั๋ว วันนี้เซียวเฉวียนได้ไปหอสักการะฟ้าแล้ว"

ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องนี้ จางจิ่นได้วางรากฐานและค่อยๆ เล่า โดยให้เวลาเว่ยเชียนชิวเผื่อไว้ เพื่อที่เขาจะได้ไม่พูดจาตำหนิ และโกรธเกรี้ยวเมื่อได้ฟัง

“แล้วยังไงอีก?” เว่ยเฉียนชิวขมวดคิ้ว