ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1202

จิตใจของเซียวเฉวียนเพิ่งจะสงบลง

ตอนที่อยู่ที่ซินเจียง เซียวเฉวียนเคยพูดว่าผนึกจูเสินสามารถถอนพิษได้ ผนึกจูเสินก็ยังไม่ยอมรับ

ตอนนี้ เขาต้องการจะปิดบังก็ไม่สามารถปิดบังได้แล้ว？

ฮ่าฮ่าฮ่า！

จะว่าไปแล้ว ตอนนี้เซียวเฉวียนก็มีร่างกายที่สามารถต้านทานต่อพิษต่างๆได้ทั้งหมด

ไอ๊หยา ดีจริงๆ

ชีวิตของเซียวเฉวียนมีตัวช่วยเพิ่มมาอีกอย่างหนึ่ง

ขอโทษด้วย ผู้แต่งนวนิยายเรื่องนี้ทำให้ตัวละครหลักอย่างเซียวเฉวียนมีพลังวิเศษที่ยิ่งใหญ่มาก นำคำพูดของผนึกจูเซินที่พูดว่า พิษของคนธรรมดา ไม่สามารถทำอะไรเซียวเฉวียนได้

เซียวเฉวียนมีสีหน้าภาคภูมิใจ เขาทำเพื่อให้นักปราชญ์ได้เห็น

เมื่อนักปราชญ์ได้เห็นท่าทางภาคภูมิใจของเซียวเฉวียน ก็ทนไม่ได้โกรธอย่างมาก เขาใช้โอกาสตอนที่เซียวเฉวียนไม่ได้ระวังตัว เขาใช้ความรวดเร็วดุจสายฟ้าโจมตีเซียวเฉวียนด้วยฝ่ามือ

ในขณะที่ลงมือ นักปราชญ์ใช้พลังภายในไปกว่าครึ่งหนึ่ง

หมัดนี้ โจมตีเซียวเฉวียนอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว กว่าเซียวเฉวียนจะได้สติกลับคืนมา หมัดนี้ก็โจมตีไปที่ร่างกายของเซียวเฉวียนแล้ว

“อ๊าก！” เซียวเฉวียนส่งเสียงออกมา

บ้าชะมัด！

ประมาทเกินไปแล้ว

เมื่อครู่เซียวเฉวียนไม่ทันระวังตัว จึงโดนหมัดโจมตีของนักปราชญ์

โดนหมัดเข้าไปเต็มๆ มุมปากของเซียวเฉวียนมีเลือดไหลออกมา เขาโดนโจมตีจนถอยหลังไปหลายก้าว จึงจะค่อยๆยืนขึ้นได้อย่างมั่นคงอีกครั้ง

จะต้องหาทางหลบหนีนักปราชญ์ มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้า เขาเงยหน้าขึ้นหัวเราะ：“ฮ่าฮ่าฮ่า！เซียวเฉวียน คาดไม่ถึงละสิ！”

มีสุภาษิตโบราณที่ว่า ตีเหล็กต้องตีในขณะที่ยังร้อน

ใช้โอกาศตอนที่เซียวเฉวียนยังตั้งหลักไม่ได้ นักปราชญ์ตามไปเพื่อเอาชนะให้ได้ เขาหยิบแส้ยาวเส้นหนึ่งออกมาจากด้านหลังของตัวเอง สะบัดแส้ออกไป เหมือนกับมังกรยาวตัวหนึ่งวนอยู่รอบตัวเซียวเฉวียน

นักปราชญ์ที่เคยผิดพลาดมาก่อน ไม่กล้าเข้าใกล้เซียวเฉวียน กลัวว่าเซียวเฉวียนจะใช้แผนการร้ายกาจอะไรอีก

อยู่ห่างจากเขาไว้หน่อย นักปราชญ์ยังได้พอมีเวลาที่จะตั้งรับได้

ถ้าเข้าไปใกล้ นักปราชญ์กลัวว่าจะไม่มีโอกาสที่จะสามารถหนีได้

ว้าว！

นักปราชญ์ใช้ทั้งดาบ ทั้งสร้างกับดักไม่ให้หนีไปได้ และยังมีแส้อีก เป็นการต่อสู้สิบแปดอย่าง ต่อไปคงจะใช้หอกยาวมาต่อสู้？

เมื่อเซียวเฉวียนเห็นสถานการณ์ดังนั้น เขาก็ขยับร่างกายไปด้านข้าง หลบการโจมตีของแส้

แต่ว่า มีลมพัดผ่านข้างหูของเซียวเฉวียนไป บาดเข้าที่ใบหูของเซียวเฉวียนจนรู้สึกเจ็บเล็กน้อย

เซียวเฉวียนรู้สึกได้จึงยกมือขึ้นลูบหูของตัวเอง หลังจากนั้นสายตาเยือกเย็นก็มองไปที่นักปราชญ์

ที่จริงแล้ว เซียวเฉวียนหลอกล่อให้นักปราชญ์มาที่นี่ เพื่อจะให้นักปราชญ์โมโหจนกลับออกไป ทำให้เขารีบออกไปจากต้าเว่ย

แต่นักปราชญ์เกิดเสียสติขึ้นมา คอยตามเซียวเฉวียนไม่ยอมปล่อย

เป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ สถานการณ์จะยิ่งแย่ไปกว่าเดิม

เมื่อครู่ที่เซียวเฉวียนจับกุมนักปราชญ์ไว้ และเปลี่ยนใจวางแผนที่จะปล่อยเขากลับไปที่ซินเจียง ต้องการจะจับกุมเขาไว้ที่ต้าเว่ย หลังจากนั้นในทุกวันเซียวเฉวียนก็จะบอกข่าวที่เลวร้ายเกี่ยวกับสำหนักหมิงเซียนให้เขารู้ ทำให้นักปราชญ์เสียใจ โกรธโมโห หวาดกลัว ลังเลใจ

ทำให้เขาเหมือนตายทั้งเป็น

นี่ก็เป็นวิธีแก้แค้นนักปราชญ์อีกวิธีหนึ่ง

แต่คิดไม่ถึงว่า เพราะความประมาทของเซียวเฉวียน ปล่อยโอกาสให้นักปราชญ์หนีไปได้

ตอนนี้นักปราชญ์ เหมือนเป็นบ้าโจมตีเซียวเฉวียนไม่ลดละ การสะบัดแส้รวดเร็วรุนแรงอย่างบ้าคลั่ง ดุร้ายเหมือนเสือ

สะบัดแส้หลายครั้ง แรงของแส้ที่สะบัดโดนเข้าที่ใบหน้าของเซียวเฉวียนหลายครั้ง

ถ้าเซียวเฉวียนไม่มีความว่องไวมากพอ แส้คงจะโดนเข้าที่ใบหน้าของเซียวเฉวียนเต็มๆ ถ้าอย่างนั้นเซียวเฉวียนคงจะหน้าตาเสียโฉมไปแล้ว

ป้าบ!

เซียวเฉวียนเกลียดมากที่สุดคือโดนโจมตีเข้าที่ใบหน้า ถ้าได้รับบาดเจ็บ ก็จะเสียโฉม

เซียวเฉวียนทนไม่ไหวโกรธมาก เขาหยิบดาบจิงหุน เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วรองรับแส้ของนักปราชญ์ไว้

“บูม！”

ทั้งที่เป็นเพียงแส้เส้นหนึ่งเท่านั้น เมื่อปะทะลงบนดาบจิงหุน กลับเกิดเสียงดังเหมือนโลหะกระทบกัน

เห็นได้ว่า นักปราชญ์ลงมืออย่างโหดเหี้ยมรุนแรง เขาส่งพลังภายในของเขาเข้าไปในแส้ ทำให้แส้มีความแข็งแกร่งอย่างมาก นักปราชญ์ต้องการเอาชีวิตของเซียวเฉวียน

แต่ว่า ชีวิตของเซียวเฉวียนไม่ใช่ว่าจะเอาไปได้ง่ายๆ

นักปราชญ์มีกำลังภายในที่ล้ำลึกแข็งแกร่ง พลังภายในของเซียวเฉวียนก็ล้ำลึกแข็งแกร่งมากเช่นกัน