จู่ ๆ เว่ยเชียนชิวก็เกิดความคิดขึ้น เขาคิดหาวิธีแก้สถานการณ์
แทนที่จะปล่อยให้เป็นฝ่ายรับ เว่ยเชียนชิว น่าจะไปยื่นเรื่องต่อราชสำนัก ขอให้ฮ่องเต้ออกเงินช่วยเขาสร้างจวนเจียนกั๋วใหม่
เว่ยเชียนชิวในฐานะผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน และเป็นสมาชิกราชวงศ์ ยังไงก็ต้องออกเงินช่วยสร้างใหม่
ในอดีต เว่ยเชียนชิว มีเงินเหลือเฟือ มีอำนาจมากมาย โดยไม่สนใจหน้าของฮ่องเต้ แม้แต่ฮ่องเต้เชิญเขาเข้าวังก็ไม่ให้เข้า มองไม่เห็นคน
หลังจากพ่ายแพ้ เว่ยเชียนชิว คิดว่าเขาสามารถเอาเงินทองและสมบัติเหล่านั้นกลับมาได้ และสร้างใหม่
ไม่น่าเชื่อว่า เซียวเฉวียนเด็กน้อยตัวเล็กคนนี้ จะกินทรัพย์สินของเขาและพกติดตัวไปด้วย
ตอนนี้สถานการณ์กำลังยากลำบาก เว่ยเชียนชิวแม้แต่ฐานทัพก็ไม่มี แล้วจะพูดถึงความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ได้อย่างไร
จำใจยอมเว่ยเชียนชิวทำได้เพียงละทิ้งหน้าชั่วคราว ยื่นเรื่องต่อฮ่องเต้ ขอให้เขาสร้างใหม่
ปัจจุบัน เว่ยเชียนชิว แม้ว่าจะขัดแย้งกับเซียวเฉวียนอย่างดุเดือด แต่นั่นก็เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างเว่ยเชียนชิวกับเซียวเฉวียน
บนเวที เว่ยเชียนชิวกับจักรพรรดิ ยังไม่ทะเลาะกัน
ขอเพียงแค่เว่ยเชียนชิวยื่นเรื่องฮ่องเต้ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ
ดังนั้น เว่ยเชียนชิว ก็ยอมเสียหน้าจริง ๆ และยื่นเรื่องต่อฮ่องเต้
เมื่อเห็นฎีกาของเว่ยเชียนชิว ฎีกาวาจาสุภาพ เป็นท่าทีต่ำต้อยที่เว่ยเชียนชิวไม่เคยมีต่อจักรพรรดิมาก่อนฮ่องเต้อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ “คิดไม่ถึงว่า เว่ยเชียนชิวผู้ทรงอำนาจ จะขอความช่วยเหลือจากตัวข้าสักวันหนึ่ง”
แม้แต่หน้าก็ไม่ต้องการ ก็ต้องยื่นเรื่องต่อฮ่องเต้ เรียกร้องให้เว่ยเชียนชิวฮ่องเต้สร้างใหม่ให้กับเขา เห็นได้ชัดว่า เว่ยเชียนชิวก็มาถึงจุดจนตรอกแล้ว
อย่างไรก็ตามจวนเจียนกั๋วแม้เว่ยเชียนชิวยื่นเรื่อง ฮ่องเต้ก็ต้องให้เขาสร้างใหม่
ดังนั้น เว่ยเชียนชิวฮ่องเต้จึงตกลงอย่างเร็วและทันทีที่สั่งให้กรมมหาดไทยเงินให้กับเว่ยเชียนชิว
เมื่อเห็นจักรพรรดิเข้าใจดีเช่นนี้ เว่ยเชียนชิว รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดก็มีเรื่องที่น่ายินดีสักเรื่อง
ประสิทธิภาพในการทำงานของราชสำนักในปัจจุบัน กำลังยิ่งเร็วขึ้น
นี่ไง เว่ยเชียนชิว เพิ่งได้รับข่าวว่าฮ่องเต้ตอบตกลง ข้างหลังก็มีคนเอาเงินไปหาหวังหลิน แล้วมอบเงินให้เว่ยเชียนชิว
เงินอยู่ในกล่อง มองไม่เห็นถ้าไม่เปิด
คนมาไม่ได้บอกว่ามีเท่าไหร่ บอกว่าเป็นคำสั่งของฮ่องเต้จากสำนักมหาดไทยแล้วก็จากไป
เมื่อคนมาไปแล้ว เว่ยเชียนชิว ก็อดไม่ได้ที่จะสั่งให้หวังหลินเปิดกล่องและนับจำนวนเงินข้างใน
หวังหลินที่ไม่รู้เรื่อง คิดว่าเงินเหล่านี้เป็นรางวัลจาฮ่องเต้ให้กับเว่ยเชียนชิว
ดังนั้น เขาคิดว่า ฮ่องเต้ยังเกรงกลัวเว่ยเชียนชิวอยู่ และจำเป็นต้องเอาใจเว่ยเชียนชิวและดำเนินการตามความต้องการของเว่ยเชียนชิว
ในชั่วพริบตา หวังหลินก็มีความเชื่อในตัวเว่ยเชียนชิวอีกครั้ง และตั้งใจที่จะกอดขาใหญ่ของเว่ยเชียนชิว
หวังหลินปฏิบัติตามคำสั่งและนับจำนวนเงินในกล่อง มีทองคำทั้งหมดสามร้อยสองตำลึง
สามร้อยสอง สำหรับผู้ที่มาจากลูกครอบครัวยากจน หวังหลินถือได้ว่าเป็นทรัพย์สมบัติมหาศาล
ฮ่องเต้ออกมือเป็นสามร้อยสอง ดูเหมือนว่าจักรพรรดิจะให้ความสำคัญกับเว่ยเชียนชิว มาก
แต่พอเห็นเว่ยเชียนชิวได้ยินสามร้อยสองตำลึงแล้ว ใบหน้าของเว่ยเชียนชิว ก็มืดมนเหมือนเมฆฝน เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
ฮ่องเต้น้อยรู้ว่าเว่ยเชียนชิวต้องการสร้างใหม่ กลับเอาเงินแค่สามร้อยสอง งกขนาดนี้ นี่จะให้ส่งคนขอทานไปเหรอ?
สามร้อยสองตำลึง สามารถสร้างบ้านหลังไหนได้บ้าง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...