ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 129

ผลการเรียนของผู้สมัครนี้ชื่อหยางจ๊าว ดูจากปีก่อนๆ ที่ผ่านมา จะอยู่ในอันดับต้นๆ อย่างสบายๆ

ไม่มีใครคิดว่าปีนี้จะมีตัวประหลาดอย่างเซียวเฉวียนโผล่มาตอบถูกทั้งสิบข้อ บี้จนทุกคนมิอาจตั้งตัวได้

หยางจ๊าวเป็นคนของฝ่ายเว่ยเจียนกั๋ว ยังเป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งจ้วงหยวนที่กำลังจะมาถึงด้วย

ทฤษฎีนโยบายในการสอบพระราชวังก็ใกล้เคียงกับการอ่านจับใจความ เซียวเฉวียนเรียนวิชาภาษามาสิบกว่าปียังกลัวการอ่านจับใจความอีกเหรอ? ในเวลาทุกนาที สามารถเข้าใจคำศัพท์นับพันคำ

ถึงฝ่ายเว่ยเจียนกั๋วจะส่งคนมาสอบเพิ่มอีกเป็นสิบคน ก็แข่งสู้เซียวเฉวียนไม่ได้ ดูสิว่าใครจะกลัวใคร?

ยิ่งใกล้กำหนดสอบระดับวังมากเท่าไร เขาก็ยิ่งอันตรายมากขึ้น เซียวเฉวียนขอบคุณเหลนชายน้อยของเขาที่มาเตือน "อาอี้ รีบกลับบ้านเถอะ ไม่ต้องห่วง วิชาอ่านจับใจความในภาษาของลุงปู่ได้คะแนนเต็มร้อยเสมอ!

“ถ้างั้น ลุงปู่ระแวดระวังตัวเองด้วย”

”อย่าลืมกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ลุงปู่ทำให้ด้วยนะ! ปู่ของเจ้าคงไม่เคยให้อาหารที่อร่อยแบบนี้แก่เจ้าแน่!” เซียวเฉวียนอารมณ์สบายๆ ราวกับว่าไม่เคยคิดกังวลเรื่องในอนาคตแม้แต่นิดเดียวเลย

อี้กุย ลูกชายเศรษฐี มือถือบะหมี่ด้วยตัวเอง ไม่ยอมให้คนใช้ผ่านมือ เขาทะนุทะหนอมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปของลุงปู่เป็นพิเศษ เขาทำความเคารพและจากไปอย่างอาลัยอาวรณ์

ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดที่จะส่งคนมาคุ้มครองเซียวเฉวียน

แต่ฝ่าบาททรงบอกห้ามอย่างอ้อมค้อม

คุ้มครองเซียวเฉวียนได้ครั้งหนึ่ง แต่อาจคุ้มครองไม่ได้ในครั้งต่อไป ครั้งต่อๆ ไป ไม่มีใครสามารถคุ้มครองเซียวเฉวียนได้ตลอดชีวิต

ขอเพียงเซียวเฉวียนก้าวออกจากถนนที่เต็มไปด้วยเลือดด้วยตัวเองได้ ถนนสายนี้ถึงจะยิ่งก้าวยิ่งมั่นคง

ถนนที่พลุกพล่าน แสงนวลจันทร์สะท้อนในดวงตาของอี้กุย เซียวเฉวียนเฝ้าดูส่งเขาจากไป

เซียวเฉวียนและคุณปู่มาจากที่เดียวกัน แต่มีบางอย่างที่ไม่เหมือนกัน

คุณปู่เคยคร่ำครวญว่าในราชวงศ์นี้ มันยากเกินไปสำหรับสามัญชนที่จะเอาตัวรอด

แต่เขาไม่เคยได้ยินคำโอดครวญแม้แต่ครั้งเดียวจากเซียวเฉวียน

ร่างของเซียวเฉวียนเหมือนมีไฟลามทุ่ง เผาผลาญทุกสิ่งรอบตัวเขา ไม่เผาจนหมดสิ้น เขาไม่ยอมเลิกละ

ที่จวนอ๋อง

จูเหิงซึ่งเดิมมีจิตใจว้าวุ่น และองค์ชายาจู ออกมาหลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ อารมณ์ดีขึ้นมาก

กลยุทธ์ที่องค์ชายาจูเสนอนั้น เยี่ยมยอดมากจริงๆ

เซียวเฉวียนผู้ซึ่งเติบโตมาราวกับวัชพืช ในที่สุดก็ไม่อาจมาขวางทางของเขา ยึดครองฉินซูโหรวของเขาได้อีกต่อไป!

เซียวเฉวียนส่องแสงเจิดจ้าเกินไป เขาตายแล้ว คนอื่นถึงจะมีวันโผล่หัวออกมาได้!

สิ่งที่ทำให้จูเหิงมีความสุขมากยิ่งขึ้นก็คือองค์ชายาจูกล่าวว่า แม้ปีนี้จะหมดโอกาสสอบขุนนางแล้ว แต่นางจะทำให้เขาเป็นราชบุตรเขยอย่างแน่นอน!

มีองค์หญิงให้แต่งงานด้วย ทำไมเขาต้องสนใจฉินซูโหรวอะไรนั่นอีก!

องค์ชายาจูกล่าวว่า ขอแค่ฆ่าเซียวเฉวียนให้ตาย องค์หญิงก็จะตกเป็นของจูเหิง! ถือเป็นสิ่งเสริมกำลังใจให้เขา!

ในวันถัดไป

สิ่งสำคัญอันดับแรกของบ้านเซียว คือให้แม่เซียวนำกลุ่มไพร่คุนหลุนไปย้ายเข้าสำมโนครัว

นี่คือธุระที่เซียวเฉวียนกำชับเป็นพิเศษให้จัดการให้เป็นที่เรียบร้อย

ที่กระทรวงการคลังมีผู้คนมาย้ายสำมโนครัวไพร่คุนหลุนเป็นจำนวนมาก เมื่อแม่เซียวมาถึง สวีซูผิงได้มาลงทะเบียนแ ตั้งชื่อ ให้บ้านเซียวด้วยตัวเอง สิ่งต่างๆ ก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น

เซียวเฉวียนนั่งอยู่ในลานบ้านเล็กๆ ของเขาเองในจวนฉินเป็นเวลาหนึ่งวัน รอให้คนจากฝ่ายเว่ยเจียนกั๋วมาก่อความวุ่นวาย

ไม่มีใครมามาเลยตลอดทั้งวัน อย่าว่าแต่คน แมลงวันสักตัวก็ไม่มี

ฉินซูโหรวอยู่กับเขาเป็นเวลาหนึ่งวัน เซียวเฉวียนจับเธอไว้ในลานบ้านของเขาและไม่ยอมปล่อยเธอไปไหน

”เซียวเฉวียน คุณกำลังรออะไรอยู่?”

”รอให้จูเหิงมาก่อกวนเธอ”

ถ้าเซียวเฉวียนเดาไม่ผิด จูเหิงจะต้องเริ่มต้นลงมือจากจุดที่อ่อนที่สุด คือฉินซูโหรว

เมื่อฉินซูโหรวได้ยิน ใบหน้าสวยงามของเธอก็ปรากฏอาการเสียดสี "โอ้ จูเหิงเป็นสุภาพบุรุษ เขาจะก่อกวนอะไรฉัน คุณคิดว่าเขาเป็นพวกโสโครกเหมือนอย่างคุณหรือ"

ฉินซูโหรวรู้จักจูเหิงมาหลายปี จูเหิงมีพร้อมด้วยคุณธรรมและพรสวรรค์ อุปนิสัยการเรียนรู้ยอดเยี่ยม รูปร่างหน้าตาก็ไม่เลว สูงศักดิ์และบริสุทธิ์ดั่งหยก เซียวเฉวียนเทียบไม่ได้ครึ่งหนึ่งของเขา

เธอลืมไปจนสนิทว่าจูเหิงเคยเอาเรื่องที่เธอเสิร์ฟซุปให้ไปเยาะเย้ยเซียวเฉวียน

จูเหิงดีไปทุกอย่าง ถ้าไม่ใช่เซียวเฉวียนทำร้ายเขาจนถูกจำคุก เวลานี้จูเหิงก็สามารถไปเข้าสอบได้ที่พระราชวัง

ต่อหน้าสามีตัวเองชมเชยความดีของชายอื่น เซียวเฉวียนพูดได้คำเดียว “ไร้ศักดิ์ศรีความเป็นหญิง”

"พัวะ!"

ฉินซูโหรวตบหน้าเขาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าและใบหน้าของเซียวเฉวียนมีรอยสีแดงลอยขึ้นมาทันที เล็บของหญิงโบราณนั้นยาว รอยเลือดห้าเส้นปรากฏบนใบหน้าของเซียวเฉวียนอย่างเห็นได้ชัด

อาเซียงตกตะลึง เพราะไป่ฉีชักดาบออกมาด้วยท่าทางอาฆาต!

ดาบกำลังจะแทงเข้าหาฉินซูโหรวทันที!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย