เขาแสร้งทำเป็นลังเลอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า "ใต้เท้า ผู้น้อยไม่เข้าใจจริงๆ เซียวเฉวียนยโสโอหังขนาดนี้ ทำไมท่านไม่ถือโอกาสนี้กำจัดเขาไปล่ะ ?"
จางจงแค่อ้าปาก จางจิ่นก็เดาว่าเขาต้องเอาเรื่องเซียวเฉวียนมาพูดอย่างแน่นอน และก็อย่างที่คาดไว้ไม่ผิด
จางจิ่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงอย่างกะผ่านชีวิตมาอย่างโชกโชนยาวนาน "ทำไมข้าจะไม่อยากกำจัดเซียวเฉวียน แต่ที่มาเมืองมู่อวิ๋นครั้งนี้ ภายนอกข้าได้รับคำสั่งจากฝ่าบาท ในทางเป็นจริงข้าก็ปฏิบัติงานให้กับท่านเจียนกั๋วด้วย ท่านเจียนกั๋วมีคำสั่งให้ข้าระงับความวุ่นวายลงโดยเร็วที่สุด”
หลังจากพักครู่หนึ่ง จางจิ่นกล่าวต่อ "คำสั่งของท่านเจียนกั๋ว ข้าไม่กล้าฝ่าฝืน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะปล่อยปละละเลย ก่อนที่จะบรรลุตามคำสั่งของท่านเจียนกั๋ว ข้าจะก่อเรื่องอย่างอื่นขึ้นมาไม่ได้"
เดี๋ยวทำให้เรื่องของท่านเจียนกั๋วเสีย ผลที่เกิดขึ้นร้ายแรงยิ่งนัก
เมื่อได้ฟังคำอธิบายของจางจิ่นแล้ว จางจงจึงเข้าใจในที่สุดว่าที่แท้เป็นเช่นนั้น ไม่ใช่ว่าจางจิ่นกลัวปัญหา หรือ จางจิ่นไม่คิดจะจัดการกับเซียวเฉวียน แต่ในเวลานี้นาทีนี้ จางจิ่นจะทำอะไรเซียวเฉวียนไม่ได้
ภารกิจของเว่ยเชียนชิว จะมีเหตุผิดพลาดใดๆ ไม่ได้จริงๆ
จางจงพูดอย่างเห็นใจคน "ที่แท้ท่านเจียนกั๋วมีมอบหมายเป็นอย่างอื่น ผู้น้อยเข้าใจแล้ว ผู้น้อยจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยให้ท่านสงบความวุ่นวาย"
ทำเรื่องนี้ให้เสร็จเพื่อให้จางจิ่นมีสมาธิจัดการกับเซียวเฉวียน
เซียวเฉวียนและไป่ฉีนั่นมาฉีกหน้าจางจงเช่นนี้ แค้นนี้ไม่ชำระ ต่อไปจางจงจะหากินแถวๆ ท่านเจียนกั๋วได้อย่างไร
ใช่แล้ว จางจงเป็นไส้ศึกที่เว่ยเชียนชิววางไว้ในจวนจาง
เว่ยเชียนชิวเป็นคนระแวงขี้สงสัยอยู่เสมอ แม้ว่าจางจิ่นจะรับปากยอมจำนนต่อเขา เขาก็ยังไม่ไว้ใจและวางคนอยู่ในจวนจางคอยติดตามทุกการเคลื่อนไหวของจางจิ่น
เรื่องนี้ จางจิ่นได้คาดไว้นานแล้ว เขารู้มาตั้งนานแล้วว่าเว่ยเชียนชิวจะต้องวางใครสักคนไว้ในจวนจางแน่นอน
ดังนั้น จางจิ่นจึงระวังตัวอยู่เสมอ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้คนของเว่ยเชียนชิวมาจับผิดอะไรเขาได้
เพียงแต่ว่า จางจิ่นไม่เคยคาดเลยว่าองครักษ์ของเขาจะมีคนของเว่ยเชียนชิวแทรกอยู่ด้วย
จางจงซุ่มซ่อนไว้ลึกมากจนจางจิ่นไม่อาจพบเบาะแสใด ๆ เลยว่าเขาถูกเว่ยเชียนชิวซื้อตัวไปตั้งแต่เมื่อไร
ถ้าไม่ได้พาจางจงออกมาในครั้งนี้ และบังเอิญมีเซียวเฉวียนอยู่ด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะความกระตือรือร้นของจางจงที่จะสำแดงผลงาน เห็นเซียวเฉวียนแล้วอยู่ไม่นิ่ง จะยืมมือของจางจิ่นฆ่าเซียวเฉวียน ใจร้อนเกินไปเลยทำให้เซียวเฉวียนพบเห็นพิรุธ
ถ้าไม่ใช่เซียวเฉวียนสะกิดให้รู้ ถึงป่านนี้จางจิ่นก็คงไม่อาจจะจินตนาการได้ว่าจางจงเป็นไส้ที่เว่ยเชียนชิวส่งมา
องครักษ์เป็นไพ่ตายของจวนจาง ก็เพราะตระหนักถึงความสำคัญขององครักษ์ จวนจางจึงปฏิบัติต่อองครักษ์ดีเป็นพิเศษเสมอ เพื่อให้พวกเขาทุ่มเทต่อจวนจางอย่างสนิทใจ
โดยไม่คาดคิดว่ายังมีคนทรยศจวนจาง กลายเป็นลูกสมุนของเว่ยเชียนชิวกลับมาสอดแนมจวนจาง
เหตุใดจางจิ่นจึงคิดว่าจางจงต้องเป็นคนของเว่ยเชียนชิว มันง่ายมาก
เพราะหน่วยองครักษ์ของจวนจาง คนที่รู้ถึงการมีอยู่ของมันมีน้อยมากจนอาจกล่าวได้ว่าไม่มีใครรู้เลยนอกจากจางจิ่นเองและคนที่ใกล้ชิดกับเขามากที่สุด
เรื่องลับสุดยอดนี้ถูกรับรู้โดยบุคคลภายนอกและถูกพลิกกลับมาสอดแนมโดยบุคคลภายนอก คนนอกรายนี้จะเป็นใครได้อีกนอกจากเว่ยเชียนชิว
เมื่อพิจารณาดูทั้งต้าเว่ยแล้ว มีเพียงเว่ยเชียนชิวเท่านั้นที่มีความสามารถนี้และทำเรื่องเสียสติขนาดนี้ได้
นี่ยังสามารถอธิบายได้จากอีกมุมหนึ่งว่า เรื่องลี้ลับขนาดนี้ ยังถูกเว่ยเชียนชิวรู้เข้า แค่คิดก็รู้ ความไว้วางใจของ เว่ยเชียนชิวที่มีต่อจางจิ่นนั้นเป็นสิ่งแสแสร้งทั้งนั้น
เขาไม่เคยได้เชื่อถือจางจิ่น ไม่งั้นสายลับของเขาคงไม่ซุ่มซ่อนลึกขนาดนี้ และเขาคงไม่ยื่นมือเข้ามาถึงหน่วยองครักษ์ของจางจิ่น
จางจิ่นซึ่งมารู้สึกตัวในภายหลัง รู้สึกยังโชคดีที่เขาระมัดระวังตัวมาตลอดหลายปี เขายังมีชีวิตอยู่รอดได้ภายใต้การเฝ้าจับดูอย่างใกล้ชิดเยี่ยงนี้
ตอนนี้มานึกย้อนดู รู้สึกเสียวไส้ยิ่งนัก
เวลานี้ จางจิ่นรู้สึกโชคดีมากที่เขาได้หันหลังให้ความมืดละเข้าหาความสว่าง สวามิภักดิ์ต่อองค์จักรพรรดิ
โชคดีที่ครั้งนี้มีข้ออ้างมาอุดปากจางจงได้ ไม่งั้นหากจางจงเอาเรื่องการพูดการกระทำของวันนี้รายงานให้เว่ยเชียนชิว เว่ยเชียนชิวคงจะคิดมากอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และสงสัยว่าจางจิ่นทรยศเขาก็ได้
เมื่อได้เออออจางจงไปแล้ว เพื่อตัดบทไม่ให้จางจงมาถามนี่ถามโน่นอีก จางจิ่นก็พูดว่า "ข้าง่วงแล้ว ขอหลับก่อนแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...