ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1300

ใครจะคิดว่า เซียวเฉวียนแอบใช้ความคิดของเขาเพื่อหลอกไป๋ฉี่

ให้ไป๋ฉี่เป็นแพะรับบาปในการสอบถามข้อมูลอย่างสมบูรณ์แบบ

เซียวเฉวียนพยักหน้า ตอนที่หันหลังกลับเขาก็จำอะไรบางอย่างได้ พูดออกมาว่า : "จริงสิ เสี่ยวเจิน จางจิ่นและกลุ่มของเขายกเว้นจางจง ช่วยไว้ชีวิตพวกเขาได้หรือไม่?"

คำพูดเหล่านี้ทำให้เจินฮ่าวรู้สึก สับสนเล็กน้อย

ต่อหน้าจางจิ่นและคนอื่นๆ ในเมื่อครู่นี้ เซียวเฉวียนยังมีท่าทีคับแค้นต่อพวกเขา ทำไมตอนนี้เขาถึงขอความเมตตาแทนพวกเขาแล้ว?

เจินฮ่าวเหลือบมองที่เซียวเฉวียนด้วยความสับสน

เซียวเฉวียนกล่าวต่อ: "ไป๋ฉี่รู้เหตุผลดังกล่าว เขาจะอธิบายให้เจ้าฟัง"

มีคำพูดของเซียวเฉวียนนี้ ก็คุยกันได้ง่ายขึ้น

เจินฮ่าวพยักหน้า

ทันใดนั้น เซียวเฉวียนก็จากไปภายใต้ดวงตาอันลุกโชนของไป๋ฉี่จริงๆ โดยทิ้งไป๋ฉี่และเจินฮ่าวไว้ข้างหลัง

ไป๋ฉี่รู้เหตุผลที่ไหนกัน

เขากลับจากการเดินทางไปบ้านตระกูลเซียวในเขตชานเมือง ก่อนที่เขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในเมืองหลวงในช่วงไม่กี่วันที่เขาอยู่ที่นั่น เขาก็ติดตามเซียวเฉวียนมายังรัฐมู่อวิ๋นแล้ว

เขาไม่รู้ว่าทำไมเซียวเฉวียนถึงร้องขอความเมตตาให้จางจิ่นสักนิด?

ไป๋ฉี่ไม่รู้ว่าจางจิ่นหันไปภักดีต่อฝ่าบาท และเขาไม่รู้ว่าในช่วงเวลานี้ ความสัมพันธ์ระหว่างจางจิ่นและเซียวเฉวียนนั้นได้ผ่อนคลายลงแล้ว

ไป๋ฉี่ไม่รู้อะไรเลย มาให้เขาอธิบายให้เจินฮ่าวฟัง ให้ไป๋ฉี่อธิบายอะไรได้ล่ะ?

เซียวเฉวียนยิ่งอยู่ยิ่งโกงมากขึ้นเรื่อยๆ

โชคดีที่ไป๋ฉี่เป็นองครักษ์ของเซียวเฉวียน สามารถเชื่อมจิตกับเขาได้

ไป๋ฉี่เชื่อมจิตกับเซียวเฉวียนเขาพูดในใจ: "นายท่าน ท่านไม่ได้บอกข้าว่าเหตุใดท่านถึงต้องการช่วยจางจิ่น"

เซียวเฉวียนต้องการช่วยจางจิ่น ไป๋ฉี่ไม่รู้สึกว่ามันแปลก เพราะไป๋ฉี่รู้ แม้ว่าจางจิ่นจะต่อต้านเซียวเฉวียนเสมอ ทำให้คอยระรานเซียวเฉวียน แต่มันก็เกิดจากความขัดแย้งทางการเมืองของพวกเขาเท่านั้น

พวกเขาล้วนเป็นคนที่มุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียนเป็นการส่วนตัว

และเขาก็ทำอะไรกับเซียวเฉวียนไม่ได้

ดังนั้นจางจิ่นจึงไม่เป็นอันตรายใดๆ ต่อเซียวเฉวียน

ยิ่งไปกว่านั้นเซียวเฉวียนไม่ใช่คนประเภทที่จะโกรธแค้นต้องแก้แค้น เซียวเฉวียนไม่ได้ใส่ใจกับกลอุบายที่ไม่สำคัญของจางจิ่นเลย และไม่ต้องการชีวิตเขา

ไม่มีอะไรน่าแปลกใจที่เซียวเฉวียนต้องการช่วยจางจิ่น

แต่จะให้ไป๋ฉี่ต้องการบอกเหตุผลว่าทำไมเขาถึงช่วยจางจิ่น เขาก็ต้องบอกเหตุผลไป๋ฉี่

ฝั่งนั้น เสียงแผ่วเบาของเซียวเฉวียนดังขึ้น: "จางจิ่นเป็นสายลับที่ซุ่มอยู่ข้างกายเว่ยเชียนชิว"

“และเจ้าสามารถบอกเรื่องนี้กับเจินฮ่าวได้" เซียวเฉวียนกล่าวเสริม

ข่าวนี้ทำให้ไป๋ฉี่ประหลาดใจ

โดยไม่คาดคิดจางจิ่นบุคคลที่มีความสำคัญต่อเว่ยเชียนชิวจะทรยศเว่ยเชียนชิว กลายเป็นสายลับของฮ่องเต้

สิ่งต่างๆ บนโลกยากที่จะคาดเดา!

ด้วยวิธีนี้ ไป๋ฉี่จึงเข้าใจ

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมเซียวเฉวียนถึงกำหนดเป้าหมายไปที่จางจงเช่นนั้น จางจงคงกำลังช่วยเว่ยเชียนชิวสอดแนมจางจิ่น

มิฉะนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องให้เซียวเฉวียนกำหนดเป้าหมายไปที่จางจง

เพื่อยืนยันสิ่งที่เขาคิด ไป๋ฉี่พูดขึ้นว่า: "นายท่าน จางจงเป็นพวกของเว่ยเชียนชิวใช่หรือไม่?"

เซียวเฉวียนเพียงตอบอืม แล้วเงียบไป

ในเวลานี้ เจินฮ่าวยังคงเติมชาของไป๋ฉี่ต่อ แต่ไป๋ฉี่รีบหยุดเขาและพูดว่า "คุณชายเจิน ข้าทำเอง"

หลังจากพูดอย่างนั้นไป๋ฉี่ก็ยื่นมือออกไปรับกาน้ำชา แต่เจินฮ่าวไม่ได้ให้เขา เขาจึงยิ้มเบาๆ เขาพูดว่า: "พี่ไป๋ แค่รินชาให้ ไม่เป็นไร"

หลังจากหยุดไปสักพักเจินฮ่าวก็พูดต่อ: "ไหน พี่ไป๋ บอกข้าที เหตุใดพี่เซียวถึงอยากให้จางจิ่นมีชีวิตอยู่”

จากนั้นไป๋ฉี่ก็พูดสิ่งที่เซียวเฉวียนพูดเมื่อครู่ บอกกับเจินฮ่าวโดยละเอียด

เมื่อเจินฮ่าวได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกใจมากกว่าไป๋ฉี่

ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจางจิ่นจะเป็นคนของฮ่องเต้

ในเวลานี้ เจินฮ่าวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโชคดีที่เขาไม่ได้ทำอะไรจางจิ่นก่อน และเซียวเฉวียนก็รีบมาถึง