ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1301

เมื่อเห็นการแสดงออกที่มีความประหลาดใจและมีความพึงพอใจอย่างมากของเจินฮ่าว ไป๋ฉี่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ไป๋ฉี่ยังไม่ได้พูดถึงผนึกจูเสิน เจี้ยนจงที่นับเซียวเฉวียนเป็นเจ้านายของเขา

เซียวเฉวียนได้เป็นเพื่อนที่ดีกับชิงหลง พาเหล่าจิ้นซื่อไปฝึกฝนยังซินเจียงเป็นต้น มีหลายสิ่งที่ไป๋ฉี่ยังไม่ได้พูดถึง

หากต้องเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับเซียวเฉวียนโดยละเอียด คงใช้เวลาหลายวันและคืน เกรงว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสามวันสามคืนในการจบเรื่อง

แน่นอนว่า มีบางเรื่องที่มีเพียงไป๋ฉี่เท่านั้นที่รู้ คนอื่นๆ ไม่สามารถรู้ได้ อย่างเช่น ผนึกจูเสินที่สิงร่าง จิตใจแห่งการฝึกตนห้ามเซียวเฉวียนสังหารปัญญาชน แน่นอนว่าไป๋ฉี่จะไม่พูดเรื่องพวกนี้

ไป๋ฉี่ไม่ได้มีเข้าร่วมโดยตรงกับเรื่องที่เกี่ยวข้องที่เกาะจูเสิน และผนึกจูเสิน เขาไม่รู้รายละเอียดมากนัก ดังนั้น ไป๋ฉี่ก็ไม่ได้พูดถึงมัน

เขารู้เพียงว่าครั้งหนึ่งเซียวเฉวียนได้พบกับพระอรหันต์ทั้งสิบแปดองค์บนเกาะจูเสิน และพาพวกเขาออกจากเกาะจูเสิน ยกเว้นเสิ่นฉีที่เสียชีวิตในทะเล เซียวเฉวียนสามารถช่วยเหลือคนอื่นๆ ได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ตอนที่อยู่ในรัฐไป๋ลู่ เขาถูกฉินเฟิงและอาจื่อลอบทำร้าย ในท้ายที่สุด มีเพียงอาสิบหกเท่านั้นที่ติดตามเซียวเฉวียนกลับมาที่เมืองหลวง

ไป๋ฉี่ไม่ต้องการพูดถึงเรื่องเหล่านี้ ประการแรก เขาไม่รู้รายละเอียดมากนัก ประการที่สอง เขายังกลัวว่าเจินฮ่าวจะสอบถามเกี่ยวกับผนึกจูเสิน เขากลัวว่าเขาจะไม่ทันระวัง ติดกับดักของเจินฮ่าวแล้วเผลอหลุดปากพูดออกไป

เขาเป็นคนรู้ใจตัวเอง พูดไม่เก่ง อีกทั้งยังซื่อสัตย์

หลังจากที่ไป๋ฉี่พูดมามาก ในที่สุด เจินฮ่าวก็ถามคำถามที่สำคัญ: "เหตุใดพวกเจ้าถึงมาที่รัฐมู่อวิ๋น?"

ไป๋ฉี่รู้สึกตกใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาจะบอกจุดประสงค์ของการเดินทางของพวกเขากับเจินฮ่าวได้ไหมนะ?

เรื่องนี้ยังต้องขอคำแนะนำจากเซียวเฉวียน

ดังนั้น ไป๋ฉี่จึงจึงอยากเชื่อมจิตกับเซียวเฉวียนอีกครั้ง

คราวนี้ ไป๋ฉี่ไม่สามารถติดต่อกับเซียวเฉวียนได้

หลังจากที่เซียวเฉวียนจากไป เขาไม่ได้กลับไปที่ห้องเพื่อพักผ่อน เขาเดินเล่นจวนแล้วก็กระโดดขึ้นบนหลังคาแล้วนอนลง เพลิดเพลินกับลมจากภูเขาอย่างมีความสุข และฟังบทสนทนาของไป๋ฉี่และเจินฮ่าว

เขารู้ว่าไป๋ฉี่ต้องขอความคิดเห็นของเขาในเวลานี้ ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงจงใจปิดกั้นพลังจิตของเขา ปัดไม่ให้ไป๋ฉี่ติดต่อเขา และปล่อยให้ไป๋ฉี่ตัดสินใจด้วยตัวเอง

ความคิดเห็น เป็นสิ่งสำคัญมาก

ไป๋ฉี่พยายามหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่สามารถติดต่อกับเซียวเฉวียนได้ เขาคิดว่า เซียวเฉวียนไม่ใช่กำลังพักผ่อนหรือ ทำไมเขาถึงยังติดต่อไม่ได้?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ไป๋ฉี่ก็คิดได้ว่าเขาไม่ควรรบกวนเวลาพักผ่อนของเซียวเฉวียน แม้ว่าเขาจะไม่สำเร็จในการรบกวน แต่เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่เขาทำสิ่งนั้น

นอกจากจะหงุดหงิดแล้ว ไป๋ฉี่ยังรู้สึกว่า ในเมื่อมันเป็นความลับที่จางจิ่นเป็นสายลับข้างกายเว่ยเชียนชิว เซียวเฉวียนยังให้สัญญาณกับไป๋ฉี่ให้บอกเจินฮ่าวเมื่อคิดเช่นนี้ก็ไม่จำเป็นต้องปิดซ่อนจุดประสงค์ของการเดินทางของพวกเขา

หลังจากชั่งน้ำหนักถี่ถ้วนแล้ว ไป๋ฉี่ก็พูดอย่างสงบ: "คุณชายเจิน ไม่ปิดบังท่าน ข้ากับนายท่านมาที่รัฐมู่อวิ๋น นอกเหนือจากการระงับความวุ่นวายแล้ว เรายังต้องการสัมผัสขนบธรรมเนียมของรัฐมู่อวิ๋นด้วย”

เพื่อระงับความวุ่นวาย?

นี่ก็แปลกแล้ว

จางจิ่นรักษาการอัครเสนาบดีมาที่นี่แล้ว ทำไมเซียวเฉวียนยังต้องมาด้วย?

นอกจากนี้ เจินฮ่าวยังสามารถจับตัวหนึ่งในสายลับของเว่ยเชียนชิวเมื่อสองวันก่อนได้ หลังจากการทรมาน ข่มขู่และสอบสวน เจินฮ่าวได้ทราบจากสายลับว่า สายลับมาที่นี่เพื่อแจ้งความปรารถนาของเว่ยเชียนชิว ขอให้ยุติความไม่สงบโดยเร็วที่สุด

เป้าหมายของเว่ยเชียนชิวสอดคล้องกับเป้าหมายของฮ่องเต้ มีจางจิ่นออกโรงก็เพียงพอแล้ว และคนของเว่ยเชียนชิวก็สามารถร่วมมือกับจางจิ่นได้

แต่เซียวเฉวียนก็มาอยู่ดี

สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าจุดประสงค์หลักของการมาเยือนรัฐมู่อวิ๋นของเซียวเฉวียนไม่ใช่เพื่อระงับความไม่สงบสินะ

อย่างไรก็ตามเจินฮ่าวไม่ได้ถามคำถามนี้

ในสายตาของเขา ไป๋ฉี่เป็นคนซื่อสัตย์ และเขาไม่ได้ปิดบังสิ่งที่เขาพูด เช่น ตัวตนที่แท้จริงของจางจิ่น เรื่องลับๆ เช่นนี้

หลังจากการตายของเจินเย่ว เจินฮ่าวได้สืบทอดความปรารถนาของบิดาของเขา ยังคงปกป้องรัฐมู่อวิ๋นต่อไป

ในเวลานั้น รัฐมู่อวิ๋นเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ยามบ่าย โดยมีแนวโน้มลดลงอย่างชัดเจน แต่เจินฮ่าวยังเด็ก เกินต้านลิขิตสวรรค์

หลังจากนั้นอีกไม่กี่ปี แม้ว่าเจินฮ่าวจะเติบโตขึ้น แต่ก็ก็มิอาจรับภาระด้านหนึ่งแต่ผู้เดียวได้

แต่หลังจากการทำลายล้างมาหลายปี รัฐมู่อวิ๋นก็เต็มไปด้วยรูพรุน และมีปัญหามากมาย เจินฮ่าวคนเดียวไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้

สิ่งเดียวที่เจินฮ่าวทำได้คือพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องคนที่เขาสามารถปกป้องได้

แน่นอนว่า บางคนอาจถามว่าทำไมเจินฮ่าวถึงไม่ได้รับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ?

หากเขาดำรงตำแหน่งอย่างเป็นทางการ เขาจะมีสิทธิและสามารถใช้อำนาจของเขาเพื่อปกป้องผู้คนในรัฐมู่อวิ๋นได้

แต่เรื่องของรัฐมู่อวิ๋นนั้นไม่ง่ายขนาดนั้น

เนื่องจากผู้นำของรัฐมู่อวิ๋นถูกเนรเทศและเจินเย่วเสียชีวิต ราชสำนักจึงไม่ใช่ไม่ส่งขุนนางไปยังรัฐมู่อวิ๋น ในตอนแรก ขุนนางที่ส่งมาทำหน้าที่รับใช้ราษฎร บรรลุผลอยู่บ้าง

แต่ขุนนางก็ค่อยๆ เป็นเหมือนพระภิกษุที่เคาะมู่อวี๋ เคาะมู่อวี๋วันแล้ววันเล่า ผ่านไปวันๆ ไม่ใส่ใจเรื่องการเมืองอีก

แค่ยี้ยังไม่ว่า แต่ก็ค่อยๆ มีพฤติกรรมเสื่อมทราม สมรู้ร่วมคิดกับชนชั้นสูง ขูดรีดราษฎร

จากการสืบสอบของเจินฮ่าว ไม่ใช่เพราะขุนนางต้องการทำเช่นนี้ แต่เพราะพวกเขาถูกเว่ยเชียนชิวบังคับ ตราประทับเหวินอิ้นของรัฐมู่อวิ๋นอยู่ในมือของเว่ยเชียนชิว หากขุนนางไม่ฟังเว่ยเชียนชิว เว่ยเชียนชิวจะใช้ตราประทับเหวินอิ้นบดขยี้เขาให้ตาย จนเนื้อและเลือดของเขาแหลกสลาย

ด้วยภัยคุกคามอันใหญ่ตรงหน้า เพื่อความอยู่รอดขุนนางจึงไม่กล้าฝ่าฝืน

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เจินฮ่าวไม่ต้องการเป็นขุนนาง เขารังเกียจที่จะสมรู้ร่วมคิดกับพวกเว่ยเชียนชิว แต่เขาก็ยังเป็นปัญญาชน ไม่ว่าวรยุทธ์ของเขาจะสูงแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทนต่อความโหดร้ายของตราประทับเหวินอิ้น