ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1316

เซียวเฉวียนกลับดูสบาย ๆ ราวกับกำลังเล่นอยู่ เขาไม่ได้คิดจะฆ่า เฮยหลังเพราะเขาฆ่าไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ปล่อยให้ เฮยหลังมีทางหนีไปไหน เพียงเล่นกับเขาไม่ให้ไปช่วยเหลือเว่ยเชียนชิว

เฮยหลังคนนี้ แม้ว่าจะเก่งกาจกว่า เฮยหลังคนก่อน แต่เมื่อเทียบกับ เซียวเฉวียนตอนนี้ เซียวเฉวียนก็แข็งแกร่งขึ้นมากเช่นกัน ดังนั้น เฮยหลังจึงย่อมสู้ เซียวเฉวียน ไม่ได้

ทั้งสองคนมีฝีมือที่แตกต่างกัน

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เซียวเฉวียนก็พลันนึกถึงเรื่องหนึ่ง เขาเกือบลืมไปแล้วว่า เฮยหลังคนก่อน ก็ถูก เซียวเฉวียนฆ่า และ เว่ยเป่าก็เป็นเซียวเฉวียนฆ่าเช่นกัน เขาเป็นคนฆ่าเอง

ดังนั้น คำกล่าวของมู่จิ่นจึงไม่เป็นความจริง ที่ว่า คนจากต่างมิติไม่สามารถฆ่าคนจากมิตินี้ ฟ้าลิขิตไม่ให้พวกเขาฆ่าคนจากมิตินี้

อย่างไรก็ตาม เซียวเฉวียนฆ่าเฮยหลัง คนก่อน และเว่ยเป่ามีจุดร่วมอย่างหนึ่ง นั่นคือ พวกเขาทำร้ายคนรอบข้างของเซียวเฉวียน

เว่ยเป่ากับหมิงเจ๋อร่วมกันสังหารจวนซียวและเฮยหลัง คนก่อน เกือบจะฆ่าเหมิงเอ้า

และเซียวเฉวียนฆ่าพวกเขาทั้งสองคนในเวลาเร่งด่วนและโกรธเกรี้ยว

และในเวลานั้นเซียวเฉวียนมีเจตนาฆ่าพวกเขาอย่างแน่วแน่

ดังนั้น เซียวเฉวียนจึงมีความคิดอย่างหนึ่งว่า น่าจะไม่ใช่คนจากต่างมิติเหล่านี้ไม่สามารถฆ่าคนจากมิตินี้ ฆ่าได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับทัศนคติในเวลานั้น

กล่าวคือ เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรู เซียวเฉวียนมีความคิดลังเลแม้เพียงเล็กน้อย เขาก็จะไม่สามารถฆ่าคนนั้นได้ และในอนาคต หากต้องการฆ่าอีกฝ่าย ก็จะได้รับผลกระทบจากทัศนคตินี้เช่นกัน

เว้นแต่ว่า เซียวเฉวียนมีเจตนาฆ่าอย่างแน่วแน่ จะต้องฆ่าให้ได้

เหี้ยมจริง ๆ

ยังมีวิธีแบบนี้ด้วย

โลกช่างกว้างใหญ่ มีเรื่องแปลกประหลาดมากมายจริงๆ

ในเวลานี้เอง ทหารช่วยของเว่ยเชียนชิวก็ควบม้ามาอย่างบ้าคลั่ง พวกเขามาถึงแล้ว!

พวกเขาไม่มีเวลาหายใจ รีบเข้าร่วมการต่อสู้ ต่างคนต่างถืออาวุธปกป้องเจ้านายของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ด้วยพลังของฉินซูโหรวตอนนี้ แม้จะต่อสู้กับเว่ยเชียนชิวได้ แต่หากมีตัวช่วยอีกคน ก็คงจะยากที่จะต้านทานได้ ยิ่งกว่านั้น หากมีมากมายขนาดนี้ คงจะต้านทานไม่ไหว

ดังนั้น เซียวเฉวียนย่อมไม่ให้พวกเขามีโอกาสปกป้องเจ้านายของพวกเขา

เซียวเฉวียนร่างหนึ่งพุ่งเข้าไปขวางหน้าพวกเขา เซียวเฉวียนเหงื่อท่วมตัวหนึ่งโบก พลังภายในที่เขาหมุนเวียนอยู่ร่วมกับเหงื่อท่วมตัวหนึ่ง ร่วมกันแสดงออกถึงอำนาจอันยิ่งใหญ่และน่ากลัว ขับไล่ทหารช่วยออกไปสองเมตร

“องค์หญิง ถอยห่างออกไป” เซียวเฉวียนสั่ง

ตั้งใจให้ฉินซูโหรว ขับไล่เว่ยเชียนชิวไปยังที่อื่น ให้ เซียวเฉวียนมีที่ว่างเพียงพอในการต่อสู้กับทหารช่วยและเฮยหลัง

ฉินซูโหรว เข้าใจแล้ว ใช้แรงผลัก เว่ยเชียนชิวออกไปข้างหลัง

การต่อสู้ดำเนินมาถึงตอนนี้ แม้ว่า เว่ยเชียนชิวจะไม่ได้เปรียบ แต่เขาป้องกันอย่างแน่นหนาฉินซูโหรว ก็ไม่มีทางมีโอกาสโจมตีจุดสำคัญของเขา เธอถึงแม้จะทำร้ายเว่ยเชียนชิวแต่ก็ไม่ร้ายแรง

และถึงแม้ฉินซูโหรว จะมีพลังมากแค่ไหน เธอก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง พลังกายของนางย่อมสู้กับ เว่ยเชียนชิวผู้ชายร่างกำยำไม่ได้

การต่อสู้ สำหรับฉินซูโหรว เป็นการต่อสู้ที่รวดเร็วและเด็ดขาด หากต่อสู้นานไป ก็เป็นสงครามที่เสียพลังงาน ยิ่งนานไปฉินซูโหรว ก็ยิ่งเสียเปรียบ

ฉินซูโหรว ตอนนี้ ท่าทีการโจมตีเริ่มมีท่าทีเหนื่อยล้า หากปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป หากฉินซูโหรว อ่อนล้าจากพลังงาน ก็ไม่น่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพ่ายแพ้

ฉินซูโหรวพยายามต้านทาน แต่นางก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยล้า ใบหน้าของนางก็เริ่มมีสีหน้าวิตกกังวล

นางแอบกัดฟันให้กำลังใจตัวเอง ศึกครั้งนี้ นางจะต้องไม่แพ้เด็ดขาด นางต้องล้างแค้นให้ปู่ของนาง และชดใช้ให้กับตระกูลฉิน!

พลังอันทรงพลังนี้ทำให้ฉินซูโหรวกลับมามีพลังอีกครั้ง เดิมทีนางถูกเว่ยเชียนชิวกดดันจนแทบหมดแรง แต่ตอนนี้นางกลับเต็มไปด้วยพลัง นางกรีดร้องออกมาและหลุดพ้นจากการกดดันของเว่ยเชียนชิว เว่ยเชียนชิวไม่สามารถรับมือกับพลังระเบิดอันทรงพลังของฉินซูโหรวได้ เขาเซไปสองสามก้าวก่อนจะยืนนิ่งได้

ในเวลานี้ เซียวเฉวียนก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว เขาถือดาบจิงหุนต่อหน้าเว่ยเชียนชิวตรงหน้า ดวงตาของเขาเย็นชาและจ้องมองเว่ยเชียนชิว เขาพูดว่า “ในฐานะพ่อของเว่ยเป้ยข้าจะให้เจ้ามีโอกาสกล่าวคำอำลา พูดสิ มีอะไรจะทิ้งไว้ไหม!”

ท้ายสุดเว่ยเป้ยครอบครองร่างลูกชายสุดรักของเว่ยเชียนชิวหลายปีแล้ว และยังมีกินฟรีอยู่ที่จวนเจียนกั๋ว ในฐานะเพื่อนร่วมชาติของเว่ยเป้ยเซียวเฉวียน ควรตอบแทนเว่ยเป้นสักหน่อย แต่สิ่งที่เขาตอบแทนได้คือนำคำอำลาของเว่ยเชียนชิวไปเท่านั้น

เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวเฉวียน เว่ยเชียนชิวก็เย็นชาและพูดว่า “เด็กบ้า!”

ในสายตาของเว่ยเชียนชิว เซียวเฉวียนถึงแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็มีความกลัวต่อเว่ยเชียนชิวเช่นกัน แต่เขายังไม่ถึงขั้นยอมจำนนต่อเซียวเฉวียนและเขาก็ยังไม่ถึงขั้นยอมให้เซียวเฉวียน พูดคำอำลาก่อนที่จะเริ่มต่อสู้

ท้ายสุดก่อนหน้านี้ที่ประตูพระราชวัง เซียวเฉวียนก็ยังสู้กับเว่ยเชียนชิวไม่ได้และถูกเว่ยเชียนชิวทำร้าย

คราวนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเสี่ยวเซียนชิวมาถึงทันเวลา เซียวเฉวียนอาจจะตายไปแล้ว

ก่อนหน้านี้ เว่ยเชียนชิว ก็ไม่ใช่ว่าสู้กับฉินซูโหรวไม่ได้ เว่ยเชียนชิวโดนฉินซูโหรวควบคุมอยู่ตลอดเวลา แต่นั่นเป็นเพียงการแกล้งทำเท่านั้น

เพราะเซียวเฉวียนอยู่ที่นี่ ถ้าเว่ยเชียนชิวแสดงออกมากเกินไป ก็จะทำให้เซียวเฉวียน สนใจและร่วมมือกับฉินซูโหรวโจมตีเขาเพียงคนเดียว

เว่ยเชียนชิวไม่ได้โง่!