ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1323

เว่ยเชียนชิวดำรงตำแหน่งเจียนกั๋ว อยู่ในฐานะสำคัญ แต่กลับกระทำการอันชั่วร้าย จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้สำนึกผิด กลับยังอวดดี!

คนแบบนี้ สมควรตายที่สุด！

ในดวงตาของเซียวเฉวียนเต็มไปด้วยความโกรธที่ท่วมท้น เขาถือดาบจิงหุน ก้าวไปหาเว่ยเชียนชิวทีละก้าว

วันนี้ เขาต้องให้เว่ยเชียนชิวชั่วร้ายคนนี้ตายให้ได้!

“ฮ่าๆ! เซียวเฉวียน เจ้าอยากจะฆ่าเจียนกั๋ว ช้าไปแล้ว!” ในเวลานี้ เว่ยเชียนชิว ใบหน้าไม่มีความหวาดกลัวใดๆ แต่กลับมองเซียวเฉวียนด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจ

เพราะเว่ยเชียนชิวได้ยินเสียงฝีเท้าม้าที่เร่งรีบดังมาจากด้านหลัง

ไม่ต้องคิด ต้องเป็นหวังหลินแน่นอน!

ถึงเวลาเห็นปาฏิหาริย์แล้ว!

ฮ่า ๆ ๆ

เซียวเฉวียนเงยหน้าขึ้นมอง คนที่มาถึงคือหวังหลินและชาวยุทธ์แท้คนหนึ่ง

เมื่อเห็นหวังหลินมีความประหลาดใจกับเซียวเฉวียนซึ่งยากต่อการตรวจจับ

ตามความเข้าใจของเขา เว่ยเชียนชิวจะไม่มานำหวังหลิน คนที่ไร้ประโยชน์คนนี้มายังรัฐมู๋อวิ๋น ต้องมีแผนอะไรบางอย่าง

แต่หวังหลินคนนี้ เพิ่งเริ่มต้น ขาดประสบการณ์ หัวก็ไม่เฉลียวฉลาดนัก พาเขามา สู้กับชาวยุทธ์แท้หลายคนยังดีกว่า

เว้นแต่ หวังหลินจะมีอะไรบางอย่างที่เซียวเฉวียนไม่รู้

“ใต้เท้าเจียนกั่ว ข้ามาช่วยท่านช้าไปแล้ว โปรดให้อภัยข้าด้วย!” ชาวยุทธ์แท้มาถึงพร้อมกับหวังหลินลงจากหลังม้า ก็คุกเข่าลงต่อหน้าเว่ยเชียนชิวด้วยท่าทีนอบน้อม

หวังหลินมาถึงก็เห็นฉากเช่นนี้ โดยรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

ทำไมถึงต่อสู้กันเร็วขนาดนี้?

ดูจากสถานการณ์แล้ว เว่ยเชียนชิวดูเหมือนจะไม่เป็นท่าทางที่ดีนัก

เดิมที หวังหลินกำลังเดินทางด้วยความเร็วปกติ แต่เมื่อได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นกลางอากาศ ทันใดนั้นเขาก็เห็นชาวยุทธ์แท้ที่ปกป้องเขา พูดโดยไม่พูดอะไร ทันทีเร่งม้าวิ่งขึ้น ราวกับกำลังรีบไปเกิดใหม่สิ

เกรงว่าจะถูกทิ้งไว้ หวังหลิน ร้องออกมาด้วยความตกใจ

ติดตามสอบถามจากชาวยุทธ์แท้ หวังหลินได้รู้จากปากนักรบบริสุทธิ์ว่า เสียงระเบิดเมื่อครู่คือสัญญาณขอความช่วยเหลือที่เว่ยเชียนชิวปล่อยออกมา

นี่เป็นเรื่องแปลก

เว่ยเชียนชิวเก่งกาจในศิลปะการต่อสู้ ถึงกับร้องขอความช่วยเหลือ?

ด้วยแรงจูงใจที่แปลกหวังหลินจึงติดตามชาวยุทธ์แท้มาที่นี่ โดยไม่รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด แต่กลับถูกสถานการณ์ตรงหน้าทำให้ตกใจไม่น้อย

ดูจากท่าทางของเว่ยเชียนชิวแล้ว เห็นได้ชัดว่าสู้ไม่ได้

อีกด้านหนึ่ง เซียวเฉวียนก็ดูดุร้าย เห็นได้ชัดว่าต้องการชีวิตของเว่ยเชียนชิว

ฮือ ๆ ๆ

พอมาถึงก็เจอกับสถานการณ์ที่อันตรายขนาดนี้

ตามคำพูดของหวังหลิน เขาทำอะไรไม่ได้เลย เว่ยเชียนชิวไม่ควรเรียกเขามาจริงๆ

รัฐมู๋อวิ๋นเดิมทีก็วุ่นวายอยู่แล้ว เมื่อรวมกับเซียวเฉวียนแล้ว ก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นไปอีก หวังหลินมาที่นี่ ก็เท่ากับเป็นการส่งตัวเองไปตาย

หวังหลินลงจากหลังม้าด้วยความเก้ ๆ กังๆ เดินตัวสั่นไปยังเว่ยเชียนชิวพูดจาไม่ชัด “ท่าน ท่านเจียนกั๋ว ท่านมาแล้ว”

แม้มาแล้ว ก็ไม่สามารถถอยหนีได้ แม้ว่าจะไม่สามารถต่อสู้ได้ หวังหลินก็ต้องแข็งใจขึ้น เขาตัวสั่นเหมือนตะแกรง ยืนขวางเว่ยเชียนชิว ทำท่าทีจงรักภักดีปกป้องเจ้านาย ถามเซียวเฉวียน “เซียวเฉวียน! เจ้ากล้า! ทำร้ายใต้เท้าเจียนกั๋วงั้นรึ？”

ได้ยินเสียงของหวังหลิน ชัดเจนว่ายังสั่นไหวอยู่

แค่ความกล้าแค่นี้ ก็ยังจะอวดตัวเป็นฮีโร่อยู่อีกหรือ?

เซียวเฉวียนมองหวังหลินด้วยท่าทางดูถูก หลินจึงถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว

เขากางแขนออก ร่างกายสั่นเทา แต่ก็ยังยืนอยู่ข้างหน้าเว่ยเชียนชิวใช้ชีวิตเพื่อแลกกับอนาคตของตัวเอง

มาเถอะ!

ยังไงก็ต้องตายอยู่ดี

สู้สักตั้ง!

อย่างที่ว่ากันว่า เอาชีวิตเข้าแลกแล้วจึงรอด!

“เซียวเฉวียน! เจ้ารู้หรือไม่ว่า การทำร้ายคนของราชวงศ์เป็นความผิดถึงประหารชีวิต เจ้าในฐานะประมุขแห่งชิงหยวน หากทำร้ายบัณฑิตจะเป็นความผิดซ้ำเติม สมควรถูกประหารชีวิตหลายร้อยครั้ง!” หวังหลินพูดด้วยเสียงสั่นเทาเพื่อข่มขู่เซียวเฉวียน

เซียวเฉวียนหัวเราะเย็นชาและพูดว่า “จริงหรือ?แค่ฆ่าพวกเจ้าสองคน ใครจะรู้ว่าพวกเจ้าตายยังไง?”

คำพูดนี้สมบูรณ์แบบ

หวังหลินอดไม่ได้ที่จะสั่นมากขึ้นไปอีก เขาตะโกนว่า "เจ้ากล้า! เจ้าจะต้องถูกฟ้าผ่า!"

“เจ้าไปถามใต้เท้าเจียนกั๋วดูสิ เขาทำเรื่องชั่วร้ายมามากมายหลายสิบปีแล้ว เคยถูกฟ้าผ่าไหม?” เซียวเฉวียนขมวดคิ้ว เต็มไปด้วยน้ำแข็ง

หากมีฟ้าผ่าจริงๆ พวกคนชั่วร้ายอย่างเว่ยเชียนชิวจะถูกเผาเป็นถ่านไปแล้ว แล้วจะยังทำร้ายประชาชนได้จนถึงทุกวันนี้ได้อย่างไร

“เจ้า!” หวังหลินถูกคำพูดของเซียวเฉวียนทำให้พูดไม่ออก เขาจ้องมองเซียวควงอย่างโกรธเคือง

ช่างเป็นปากที่เก่งกาจในการพูดจานัก!

หวังหลินหมุนลูกตา มองไปไกลๆ และเห็นว่ายังมีชาวยุทธ์แท้มากมายอยู่ไม่ไกล เขาจำได้ พวกคนเหล่านั้นล้วนเป็นลูกน้องของเว่ยเชียนชิวโดยมีคนมากมายคอยดูอยู่แบบนี้ หลินก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมาทันที “ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะสามารถฆ่าคนเหล่านี้ทั้งหมดได้!”

หลินไม่เชื่อว่าเซียวเฉวียนจะสามารถทำงานได้อย่างไร้ที่ติ

เขาก็ไม่เชื่อว่าเซียวเฉวียนจะสามารถปกปิดความจริงได้!