ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1343

ไป๋ฉี่ต้องเติบโตขึ้นอย่างแท้จริงเซียวเฉวียนก็ไม่สมควรแทรกแซงกิจการของรัฐมู่อวิ๋น แต่มีสิ่งเดียวที่เซียวเฉวียนจำเป็นต้องจัดการ คือกองทัพชาวยุทธ์แท้ของเว่ยเชียนชิว

กองทัพนี้มีพลังรบที่น่าทึ่ง เหมือนเดิม ชะตากรรมของกองทัพควรได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด เพื่อไม่ให้ตกอยู่ในมือของฝ่ายตรงข้าม

ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อข่าวการตายของเว่ยเชียนชิวแพร่กระจายออกไป ย่อมมีคนจ้องมองกองทัพของเขาไม่น้อย

ทันใดนั้น เงาของเฮยหลังก็ปรากฏขึ้น ใบหน้าของเขาดูตื่นตระหนก แต่มารยาทที่จำเป็นก็ไม่น้อย เขาคารวะอย่างนอบน้อมว่า “ราชครู เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”

กลับมาเร็วขนาดนี้ เซียวเฉวียนก็เดาได้ว่าเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแล้ว

เซียวเฉวียนกล่าวว่า “เกิดอะไรขึ้น?อธิบายอย่างละเอียด”

เฮยหลังถอนหายใจ จากนั้นก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดอย่างละเอียด

อันที่จริง เมื่อเขามาถึงหุบเขาใกล้เคียง ไม่ว่าเขาจะวนไปทางไหน ก็ไม่สามารถหาทางเข้าค่ายทหารได้

ราวกับว่าเขาชนกับเขาวงกต วนไปมาอยู่แค่เดิม

หากไม่ใช่เพราะเฮยหลังมีทิศทางที่ชัดเจน เขาอาจจะตายในนั้น

โชคดีที่เฮยหลังใช้เวลานาน แม้ว่าเขาจะหาทางเข้าค่ายทหารไม่ได้ แต่ก็หาทางออกได้

ไม่เช่นนั้น จะไม่มีคนบอกเซียวเฉวียนว่าค่ายทหารอยู่ที่ไหน

นอกจากเฮยหลังและจางเคอ ที่หายตัวไปแล้ว ไม่มีใครรู้ที่อยู่ของค่ายทหาร

เมื่อได้ยินคำพูดของเฮยหลังใบหน้าของเซียวเฉวียนก็ดูเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย หมายความว่ามีคนไปค่ายทหารก่อนเฮยหลัง

คนคนนั้นจะเป็นใครล่ะ?

ในเวลานี้ เซียวเฉวียนและหมาป่าดำไม่ได้คิดถึงจางเคอ

ด้านค่ายทหาร เมื่อหมาป่าดำมาถึงหุบเขาใกล้เคียง เขาก็สัมผัสได้ถึงกระบวนยุทธ์ที่นักปราชญ์วางไว้ นักปราชญ์รู้สึกได้

ดังนั้น นักปราชญ์รู้ว่ามีคนมา เขาจึงเพิ่มความระมัดระวัง

นอกจากนี้ เว่ยเชียนชิวตายแล้ว อีกไม่นาน ข่าวการตายของเว่ยเชียนชิว ก็จะแพร่กระจายไปยังค่ายทหาร

หากนักปราชญ์พวกเขายังคงอยู่ที่นี่ต่อไป ย่อมจะแตกต่างออกไป

ดังนั้น นักปราชญ์ ต้องไปจากที่นั่น

นอกจากนี้ เขายังต้องพากองทัพชาวยุทธ์แท้ไปด้วย

ในเวลานี้ “เว่ยเชียนชิว” เปิดปากพูดว่า “ตอนนี้ เซียวเฉวียน มาแล้วรัฐมู่อวิ๋น เจ้าอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยแล้ว เจ้าต้องรีบย้ายไปที่ไหนสักแห่ง ไป๋เจวี๋ย ฉินเฟิงเจ้าพาทุกคนไปซินเจียงกับนักปราชญ์ก่อนเถอะ นักปราชญ์จะดูแลเจ้าเอง”

ไปซินเจียง?

ไป๋เจวี๋ยและฉินเฟิงมองหน้ากันอย่างมีความหมาย พวกเขาสงสัย

แผ่นดินใหญ่ของต้าเว่ย หาที่อื่นให้กองทัพซ่อนตัวก็ไม่ยาก ทำไมต้องไปซินเจียง?

เมื่อเห็นความสงสัยของพวกเขา เว่ยเชียนชิวตัวปลอมกล่าวต่อว่า “ยังไง?เจ้าไม่ฟังคำสั่งของข้าราชวงศ์ด้วยหรือ?”

น้ำเสียงมีบางสิ่งที่โกรธเคือง

ไปเจวี๋ยรีบขอโทษว่า “ข้าไม่กล้า ข้ารับคำสั่ง!”

เว่ยเชียนชิวปลอมถึงกระนั้น เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ พูดว่า “จำไว้ เมื่อไปถึงซินเจียง เจ้าต้องทำตามคำสั่งของห้ามขัดคำสั่งของนักปราชญ์!”

ไป๋เจวี๋ยและฉินเฟิงตอบพร้อมกันว่า “ขอรับ!ข้ารับคำสั่ง!”

นักปราชญ์เห็นว่า ไป๋เจวี๋ยและฉินเฟิงแม้จะตอบรับ แต่ใจของพวกเขาก็คงมีคำถามอยู่ในใจ

ดังนั้น หากจะเล่นละคร ก็ต้องเล่นให้สุด โอกาสนี้ปัดเป่าความสงสัยของพวกเขาออกไป