ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1343

สรุปบท บทที่ 1343 มุ่งหน้าสู่ซินเจียง: ซูเปอร์ลูกเขย

อ่านสรุป บทที่ 1343 มุ่งหน้าสู่ซินเจียง จาก ซูเปอร์ลูกเขย โดย ชิงเฉิง

บทที่ บทที่ 1343 มุ่งหน้าสู่ซินเจียง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายจีนโบราณ ซูเปอร์ลูกเขย ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ชิงเฉิง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ไป๋ฉี่ต้องเติบโตขึ้นอย่างแท้จริงเซียวเฉวียนก็ไม่สมควรแทรกแซงกิจการของรัฐมู่อวิ๋น แต่มีสิ่งเดียวที่เซียวเฉวียนจำเป็นต้องจัดการ คือกองทัพชาวยุทธ์แท้ของเว่ยเชียนชิว

กองทัพนี้มีพลังรบที่น่าทึ่ง เหมือนเดิม ชะตากรรมของกองทัพควรได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด เพื่อไม่ให้ตกอยู่ในมือของฝ่ายตรงข้าม

ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อข่าวการตายของเว่ยเชียนชิวแพร่กระจายออกไป ย่อมมีคนจ้องมองกองทัพของเขาไม่น้อย

ทันใดนั้น เงาของเฮยหลังก็ปรากฏขึ้น ใบหน้าของเขาดูตื่นตระหนก แต่มารยาทที่จำเป็นก็ไม่น้อย เขาคารวะอย่างนอบน้อมว่า “ราชครู เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”

กลับมาเร็วขนาดนี้ เซียวเฉวียนก็เดาได้ว่าเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแล้ว

เซียวเฉวียนกล่าวว่า “เกิดอะไรขึ้น?อธิบายอย่างละเอียด”

เฮยหลังถอนหายใจ จากนั้นก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดอย่างละเอียด

อันที่จริง เมื่อเขามาถึงหุบเขาใกล้เคียง ไม่ว่าเขาจะวนไปทางไหน ก็ไม่สามารถหาทางเข้าค่ายทหารได้

ราวกับว่าเขาชนกับเขาวงกต วนไปมาอยู่แค่เดิม

หากไม่ใช่เพราะเฮยหลังมีทิศทางที่ชัดเจน เขาอาจจะตายในนั้น

โชคดีที่เฮยหลังใช้เวลานาน แม้ว่าเขาจะหาทางเข้าค่ายทหารไม่ได้ แต่ก็หาทางออกได้

ไม่เช่นนั้น จะไม่มีคนบอกเซียวเฉวียนว่าค่ายทหารอยู่ที่ไหน

นอกจากเฮยหลังและจางเคอ ที่หายตัวไปแล้ว ไม่มีใครรู้ที่อยู่ของค่ายทหาร

เมื่อได้ยินคำพูดของเฮยหลังใบหน้าของเซียวเฉวียนก็ดูเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย หมายความว่ามีคนไปค่ายทหารก่อนเฮยหลัง

คนคนนั้นจะเป็นใครล่ะ?

ในเวลานี้ เซียวเฉวียนและหมาป่าดำไม่ได้คิดถึงจางเคอ

ด้านค่ายทหาร เมื่อหมาป่าดำมาถึงหุบเขาใกล้เคียง เขาก็สัมผัสได้ถึงกระบวนยุทธ์ที่นักปราชญ์วางไว้ นักปราชญ์รู้สึกได้

ดังนั้น นักปราชญ์รู้ว่ามีคนมา เขาจึงเพิ่มความระมัดระวัง

นอกจากนี้ เว่ยเชียนชิวตายแล้ว อีกไม่นาน ข่าวการตายของเว่ยเชียนชิว ก็จะแพร่กระจายไปยังค่ายทหาร

หากนักปราชญ์พวกเขายังคงอยู่ที่นี่ต่อไป ย่อมจะแตกต่างออกไป

ดังนั้น นักปราชญ์ ต้องไปจากที่นั่น

นอกจากนี้ เขายังต้องพากองทัพชาวยุทธ์แท้ไปด้วย

ในเวลานี้ “เว่ยเชียนชิว” เปิดปากพูดว่า “ตอนนี้ เซียวเฉวียน มาแล้วรัฐมู่อวิ๋น เจ้าอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยแล้ว เจ้าต้องรีบย้ายไปที่ไหนสักแห่ง ไป๋เจวี๋ย ฉินเฟิงเจ้าพาทุกคนไปซินเจียงกับนักปราชญ์ก่อนเถอะ นักปราชญ์จะดูแลเจ้าเอง”

ไปซินเจียง?

ไป๋เจวี๋ยและฉินเฟิงมองหน้ากันอย่างมีความหมาย พวกเขาสงสัย

แผ่นดินใหญ่ของต้าเว่ย หาที่อื่นให้กองทัพซ่อนตัวก็ไม่ยาก ทำไมต้องไปซินเจียง?

เมื่อเห็นความสงสัยของพวกเขา เว่ยเชียนชิวตัวปลอมกล่าวต่อว่า “ยังไง?เจ้าไม่ฟังคำสั่งของข้าราชวงศ์ด้วยหรือ?”

น้ำเสียงมีบางสิ่งที่โกรธเคือง

ไปเจวี๋ยรีบขอโทษว่า “ข้าไม่กล้า ข้ารับคำสั่ง!”

เว่ยเชียนชิวปลอมถึงกระนั้น เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ พูดว่า “จำไว้ เมื่อไปถึงซินเจียง เจ้าต้องทำตามคำสั่งของห้ามขัดคำสั่งของนักปราชญ์!”

ไป๋เจวี๋ยและฉินเฟิงตอบพร้อมกันว่า “ขอรับ!ข้ารับคำสั่ง!”

นักปราชญ์เห็นว่า ไป๋เจวี๋ยและฉินเฟิงแม้จะตอบรับ แต่ใจของพวกเขาก็คงมีคำถามอยู่ในใจ

ดังนั้น หากจะเล่นละคร ก็ต้องเล่นให้สุด โอกาสนี้ปัดเป่าความสงสัยของพวกเขาออกไป

แต่เมื่อเขาคิดว่าตัวเองจะหนีรอดไปได้ นักปราชญ์ก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

เว่ยเชียนชิวปลอมอยู่ในยุทธภพมาหลายปีแล้ว ก่อนที่นักปราชญ์พูดอะไร เขาก็เดาได้ว่า นักปราชญ์ต้องการฆ่าปิดปาก เขาจึงรีบคุกเข่าลงขอร้องว่า “นักปราชญ์ ขอโปรดปล่อยข้าน้อยไว้ ข้าน้อยจะไม่พูดอะไรอีกสักคำ ขอสาบานต่อฟ้า!”

นักปราชญ์ เย็นชาและกล่าวว่า “มีเพียงคนตายเท่านั้นที่รักษาความลับได้!”

พูดจบ นักปราชญ์ ก็พุ่งฝ่ามือเข้าใส่เว่ยเชียนชิวปลอม ท่าเดียวถึงตาย

เว่ยเชียิวปลอมยังไม่ทันได้ร้องไห้ เขาก็ล้มลงอย่างสิ้นหวัง

ก่อนจากไป นักปราชญ์ยังดึงหน้ากากที่ปิดบังใบหน้าของเว่ยเชียนชิวปลอม ออก เพื่อไม่ให้ใครพบเบาะแสที่ไม่ดีต่อเขา

เพื่อปกปิดร่องรอย นักปราชญ์ ออกมาอย่างเงียบๆ โดยที่แม้แต่เสวียนจิ้งไม่รู้

เพื่อไม่ให้ใครพบเบาะแส นักปราชญ์ จัดการกับเว่ยเชียนชิวปลอมแล้วรีบกลับเข้ากลุ่ม

ส่วนเซียวเฉวียน เมื่อได้ยินคำพูดของเฮยหลัง ก็สั่งให้เฮยหลังนำทาง เขาต้องไปดูหุบเขาว่ามีอะไรซ่อนอยู่

เนื่องจากต้องตรวจดูภูมิประเทศ เขาจึงไม่ได้ใช้วิชาเคลื่อนย้ายวิญญาณเขาและเฮยหลัง เดินไปพร้อมกับสังเกตสถานการณ์รอบตัว

แม้จะเป็นเช่นนั้น ความเร็วของทั้งสองคนก็ไม่น้อย ไม่นานก็มาถึงที่ก้อนหินที่นักปราชญ์สถานที่ที่ถูกตัดขาด

เมื่อเห็นรอยใหม่บนก้อนหิน เซียวเฉวียนมั่นใจว่าต้องมีคนที่เก่งกาจมากมาที่นี่

ในเวลาเดียวกัน เฮยหลัง ก็มองไปรอบๆ ทันใดนั้นเฮยหลังก็พบหลุมศพของเว่ยเชียนชิวมีแผ่นไม้ผุๆ อยู่ด้านบน บนแผ่นไม้ผุๆ มีจารึกว่า “สุสานของเว่ยเชียนชิว” ห้าคำ

เฮยหลังมองขึ้นไปบนฟ้า พบว่าไม่ไกลจากที่นี่ก็เป็นหน้าผา เป็นไปได้ว่าบนหน้าผาแห่งนี้ นั่นแหละ สถานที่ที่เขาโยนศพของเว่ยเชียนชิวทิ้งไว้เมื่อก่อน

ดูท่าแล้ว มีคนรู้จักของเว่ยเชียนชิวมาที่นี่แล้ว

แต่ว่า ใครจะมาที่นี่ แล้วยังฝังศพของเว่ยเชียนชิว ไว้อีกล่ะ?

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย