ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1348

“จงซื่อสัตย์ต่อใจตนเอง” นี่เป็นแนวทางที่ดีที่สุด มันชี้นำทางให้ไป๋ฉี่ มันสอนเขาถึงวิธีปฏิบัติตนในสังคมและให้ความมั่นใจแก่เขา

“คนดี ทำอะไรก็จงซื่อสัตย์ต่อใจตนเอง” นี่คือคำพูดที่เซียวควงกล่าวกับไป๋ฉี่ ไป๋ฉี่ เข้าใจความหมาย เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ ใต้เท้าเซียว”

เมื่อได้ยินคำตอบของไป๋ฉี่ เซียวเฉวียนก็อดขำไม่ได้

น้ำเสียงนี้เหมือนกับคำพูด “ขอรับ นายท่าน!” ในอดีต

เด็กคนนี้ช่างซื่อสัตย์จริงๆ

เซียวเฉวียนเป็นคนสบาย ๆ ดังนั้น เขาจึงบอกไป๋ฉี่ เพียงคนเดียวว่าเขากำลังจะออกจากรัฐมู่อวิ๋น ไม่ได้บอกเจิ้งฮ่าว

เห็นได้ชัดว่าเจิ้งฮ่าวมองเซียวเฉวียนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยดวงดาว ในสายตาของเจิ้งฮ่าว เซียวควงราวกับเป็นดาวที่สว่างที่สุดในโลก

ความชื่นชมของเขาที่มีต่อเซียวเฉวียนนั้นเหนือกว่าแม้แต่มองอ๋อง

ถ้าเขารู้ว่าเซียวเฉวียนกำลังจะจากรัฐมู่อวิ๋น จะต้องมีฉากการจากลาที่น่าเศร้าแน่นอน

เมื่อนึกถึงฉากนั้น เซียวเฉวียนก็รู้สึกรับไม่ได้

ดังนั้น ปัญหาที่เซียวเฉวียนกำลังจะจากไป ก็ยังไม่ต้องบอกเจิ้งฮ่าว หนีไปโดยไม่บอกก็หนีไป ดีกว่าปล่อยให้เจิ้งฮ่าวมายุ่งกับเขา

อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถพาเจิ้งฮ่าวกลับไปที่จวนเซียวได้ เซียวเฉวียนก็อดรู้สึกเสียดายไม่ได้

อย่าว่าแต่เขามีความสามารถโดดเด่นเพียงใด แค่ใบหน้าที่สวยงามของเขาก็เพียงพอที่จะประดับจวนเซียวแล้ว

ในเวลานี้ เซียวเฉวียนก็มีความคิดอื่นเกิดขึ้นในใจ ในอนาคต เขาจะต้องหาเหตุผลมาพาเจิ้งฮ่าวกลับไปจวนเซียว

ฮ่าฮ่า!

ในขณะที่เซียวเฉวียนกำลังคิดจะจากไปอย่างเงียบๆ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเรียกของเจิ้งฮ่าว “ท่านพี่เซียว?ท่านพี่เซียว!”

เซียวเฉวียนมองตาไป๋ฉี่ แล้วสั่งเสียงเบา “บอกเขาว่าข้าไม่อยู่ กลับไปที่เมืองหลวงแล้ว”

ก่อนที่เจิ้งฮ่าวจะเข้ามา เซียวเฉวียนก็รีบวาร์ปไปทางเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว

ส่วนเฮยหลัง ก็ฟังคำสั่งของเซียวเฉวียนแยกทางกับเซียวเฉวียนกลับไปเมืองหลวง

ตอนนี้เว่ยเชียนชิวตายแล้ว จวนเจียนกั๋วจึงไม่มีแกนหลัก เฮยหลังจำเป็นต้องกลับไปนั่งตำแหน่ง

มิฉะนั้น คนของจวนเจียนกั๋วจะมีโอกาสขนของและทำให้จวนเจียนกั๋วยุ่งเหยิงได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม จวนเจียนกั๋วก็จำเป็นต้องมีเจ้าของคนใหม่

ในขณะนี้ เว่ยเป้ยขึ้นสู่อำนาจ เหมาะสมที่สุด

ดังนั้น เมื่อเซียวเฉวียนกลับมาที่จวนเซียวได้สองวัน เขาจึงเข้าไปในวัง

พระราชวังฉางอัน ฮ่องเต้ไล่คนทั้งหมดออกไป แล้วมองเซียวเฉวียนด้วยรอยยิ้ม “ราชครู? ได้สร้างผลงานชิ้นใหญ่ให้กับต้าเว่ยแล้ว ข้าแทนประชาชนในรัฐมู่อวิ๋นขอบคุณราชครู”

การปราบปรามความไม่สงบครั้งนี้ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ทั้งหมดเป็นเพราะสติปัญญาของเซียวเฉวียน

เซียวควงกล่าวอย่างถ่อมตน “ผ่าบาทพูดเกินไปแล้ว การปราบปรามความไม่สงบล้วนเป็นผลงานของไป๋ฉี่และเจิ้งฮ่าว ข้าจริงๆ แล้วไม่ได้ทำอะไรเลย”

ก็แค่ขยับสมองและพูดไม่กี่คำเท่านั้น เป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่น่าพูดถึง

“อย่างไรก็ตาม ข้าขอบคุณสำหรับรางวัลของผ่าบาท” เซียวเฉวียนเหลือบมองฮ่องเต้

ฮ่องเต้มองดูเซียวเฉวียนด้วยสีหน้าที่จริงใจ ไม่มีท่าทีแปลกไป เซียวเฉวียนอดไม่ได้ที่จะครุ่นคิดในใจว่า เว่ยเชียนชิวตายแล้ว เรื่องนี้ฮ่องเต้ไม่ใส่ใจเลยหรือ?

เมื่อก่อน เซียวเฉวียนวางแผนให้เว่ยเชียนชิวฆ่า เซียวเฉวียนไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรง แต่ฮ่องเต้ก็ยังรู้สึกไม่พอใจ

การตายของเว่ยเชียนชิว เซียวเฉวียนมีส่วนร่วมโดยตรง

ฮ่องเต้จะเพิกเฉยจริงๆ หรือ?