ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1362

เป็นเพราะรู้จักนิสัยของเหล่าผู้เฒ่าดี ชิงหลงไม่ได้พูดอะไรกับพวกเขา และยังปิดบังพวกเขาไว้อีก

ชิงหลงไม่เข้าใจ เขาเห็นเซียวเฉวียนเป็นเพื่อน เขาก็แค่ทำเพื่อเพื่อน ทำไมถึงกลายเป็นว่าเขาไม่เห็นแก่เกียรติยศของเขาคุนหลุน？

ความคิดของคนแก่พวกนี้ ไม่รู้ว่าวันๆหนึ่งคิดอะไรกันอยู่

แค่เซียวเฉวียนเข้าไปขัดจังหวะ ชิงหลงลืมไปแล้วว่าเมื่อครู่เขาถามอะไรชีซิง เขาหันหลังเดินออกไปจากที่ที่ชีซิงอยู่

ที่จริงแล้ว คำพูดของชิงหลงนั้น ทำให้ชีซิงตกใจจนสำลัก เขาไม่รู้ว่าชิงหลงไม่รู้ว่านักปราชญ์มาที่นี่จริงๆ หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้

เขากำลังพยายามคิดแก้ไขในใจ ว่าควรจะแกล้งทำอย่างไรให้ผ่านพ้นไปได้

คิดไม่ถึงว่า ตัวของชิงหลงนิ่งสงบไปชั่วขณะ หลังจากที่ได้สติกลับคืนมาอีกครั้ง ก็ลืมที่จะพูดถึงเรื่องที่คุยค้างกันไว้ และก็เดินจากไปแล้ว

การกระทำนี้ ถึงแม้ว่าจะทำให้ชีซิงตกตะลึง แต่ชิงหลงก็เดินจากไปแล้ว ครั้งนี้ชีซิงก็รอดผ่านไปได้อีกครั้ง

จนกระทั่งเงาของชิงหลงได้หายไปต่อหน้าต่อตา ชีซิงก็รู้สึกผ่อนคลายถอนหายใจออกมาหนึ่งที

ในใจยังคงภาวนาอยู่ ว่าทางที่ดีที่สุดนักปราชญ์อย่ากลับมาอีกเลย

ถ้าเขากลับมาอีก ตอบตกลงก็ไม่ได้ ไม่ตอบตกลงก็ไม่ได้

ปวดหัวอย่างมาก ！

เรื่องราวไม่ได้เป็นอย่างที่คาดคิดไว้ ชิงหลงจากไปได้ไม่นาน นักปราชญ์ก็กลับมาอีกครั้ง

นักปราชญ์กลัวว่าชีซิงจะไม่ตอบรับ เขาหาเก้าอี้มาและนั่งลง หลังจากนั้นก็เรื่องพูดคุยเจรจา พยายามพูดล้างสมองชีซิง：“ชีซิง พูดจริงๆนะ ครั้งนี้ข้าถูกเซียวเฉวียนบีบบังคับจนหมดหนทางแล้ว ถึงได้มาของความช่วยเหลือจากเจ้า”

หยุดชะงักไปเล็กน้อย นักปราชญ์ก็พูดต่อ：“เซียวเฉวียนเผาภูเขาหมิงเซียนของข้า น้ำท่วมสูงภูเขาหมิงเซียน บนภูเขาหมิงเซียน ไม่มีอะไรเหลืออยู่แล้ว แต่ก็ชั่งเถอะ เขาใช้ประโยชน์จากตำแหน่งราชบุตรเขยของซินเจียง พูดใส่ร้ายต่อกษัตริย์ ให้ขับไล่กวาดล้างสำนักหมิงเซียงของข้า”

ในขณะที่พูด สายตาของนักปราชญ์มีความจริงจังโกรธแค้นบ่งบอกว่ามีเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆ：“มีความแค้นฝังลึก！”

พูดเหมือนจริงอย่างมากจนคนที่ได้ฟังรู้สึกเจ็บปวดน้ำจะไหลไปด้วย แม้แต่ชีซิงที่เป็นคนที่เคยผ่านความสูญเสียมาก่อน ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารนักปราชญ์ เกิดความรู้สึกโกรธเกลียดต่อเซียวเฉวียนขึ้นมา

ยิ่งไปกว่านั้น การตายของอวิ๋นเฮ่อ ก็น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับเซียวเฉวียนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

และยังมีชิงหลิง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกับโดนเซียวเฉวียนวางยา เอนเอียงไปเข้าข้างเซียวเฉวียนตลอด

เซียวเฉวียน！

เซียวเฉวียนอีกแล้ว！

นักปราชญ์เหลือบมองชีซิง เป็นจริงดังนั้น เมื่อนักปราชญ์พูดถึงเซียวเฉวียน สีหน้าของชีซิงก็เริ่มมีอารมณ์โกรธ ทำให้รู้ได้ว่า ชีซิงก็ไม่ค่อยพอใจเซียวเฉวียนมากนัก

ไม่ น่าจะโกรธเกลียดมาก

เพราะว่าอวิ๋นเฮ่อตายเพราะเซียวเฉวียน ชิงหลงโดนเซียวเฉวียนหลอกลวงจนมีนงงไปหมด แม้แต่บรรพบุรุษของพวกเขาเจี้ยนจงก็ยังเข้าข้างเซียวเฉวียน

ถูกต้อง นักปราชญ์พูดแบบนี้แน่นอนว่ามีจุดประสงค์ ก็เพื่อกระตุ้นความโกรธเกลียดของชีซิงที่มีต่อเซียวเฉวียน จนกระทั้งบรรลุเป้าหมายที่ชีซิงยอมให้เสบียงอาหาร

ตอนนี้ ชีซิงยังไม่ยอม นักปราชญ์ก็ยิ่งพูดให้โกรธมากขึ้นว่า ：“ชีซิง ข้ากับอวิ๋นเฮ่อมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เจ้าก็รู้ดี ข้าก็คิดอยากที่จะแก้แค้นให้อวิ๋นเฮ่อ แต่ตอนนี้ สำนักหมิงเซียนของข้าก็ยังไม่สามารถปกป้องไว้ได้ เพียงแค่ให้ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปก่อน รักษาสำนักหมิงเซียนไว้ก่อน ข้าถึงจะมีโอกาสได้ต่อสู้กับเซียวเฉวียนอีกครั้ง ฆ่าเขาให้ตาย เพื่อแก้แค้นให้อวิ๋นเฮ่อ และคนของสำนักหมิงเซียนที่ตายไป！”

พูดด้วยท่าทางเคร่งขรึมจริงจัง พูดจนชีซิงรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

ชีซิงเกิดความลังเลเล็กน้อย กัดฟันพูดว่า：“ช่างเถอะ ข้าจะช่วยท่านในครั้งนี้！”

ในที่สุดชีซิงก็ยอมรับปาก มีเสบียงอาหารแล้ว สามารถช่วยให้นักปราชญ์มีตำแหน่งที่มั่นคงในกองกำลังชาวยุทธ์แท้ ในใจของนักปราชญ์รู้สึกดีใจอย่างมาก

แต่ว่า เขาไม่แสดงสีหน้าออกมา เพียงแค่แสดงสีหน้าขอบคุณสำนึกบุญคุณอย่างมากและพูดว่า：“ข้าขอบคุณเจ้ามากชีซิง”

ชีซิงรีบพูดว่า：“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ”

ตามนั้น นักปราชญ์ได้หลอกลวงเอาเสบียงอาหารจากชีซิงไปได้ห้าพันโล