ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1380

เมื่อเซียวเฉวียนและเหมิงเอ้ามาถึงที่เมืองชานถัง และมาถึงสถานที่ที่ฉินเฟิงพูดถึง พวกเขาก็พบว่าสถานที่นั้นว่างเปล่า

เหมิงเอ้าก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำ:"นายท่าน ท่านคิดว่าฉินเฟิงได้โกหกพวกข้าหรือไม่?"

โดยปกติแล้วฉินเฟิงก็ไม่ชอบเซียวเฉวียนอยู่แล้ว และมองว่าเซียวเฉวียนเป็นหนามยอกอก เหมิงเอ้าคิดว่าเขาจะใจดีขนาดนี้ได้อย่างไรและบอกเซียวเฉวียนถึงที่อยู่ของกองทัพชาวยุทธ์แท้ได้อย่างไร

เขารู้ที่อยู่ของกองทัพและเขาก็รีบเร่งไปสร้างคุณประโยชน์ เขาจะบอกให้เซียวเฉวียนอย่างใจดีได้อย่างไร เขาจะปล่อยให้เซียวเฉวียนแย่งงามความดีไปได้อย่างไร?

คำพูดเหล่านี้เหมิงเอ้าเคยเอ่ยถึงกับเซียวเฉวียนในระหว่างการเดินทางแล้ว

แต่เซียวเฉวียนช่วยฉินเฟิงพูด:"ไม่ หากเขาต้องการสร้างคุณประโยชน์ เขาก็ไม่มีความสามารถนี้ เพราะตอนนี้เขากำลังต้องทำความดีเพื่อลดล้างโทษอยู่และเขาไม่กล้าทำด้วย"

แม้ว่าคำพูดจะเป็นเช่นนี้ แต่อยู่ในสายตาของเหมิงเอ้าแล้วคนอย่างฉินเฟิงนั้นไม่มีเหตุผลเลย เขาสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อกำจัดเซียวเฉวัยน

เหมิงเอ้าได้เอ่ยถึงคำพูดนี้อีกครั้ง และคำตอบของเซียวเฉวียนก็ยังคงเหมือนเดิม

ฉินเฟิงได้ทำตามคำสั่งของฮาองเต้แล้ว เป็นสายลับอยู่รอบๆตัวเว่ยเชียนชิว นั่นหมายความว่าเขายังคงมีสติและคำนึงถึงตระกลูฉิน

เขาต้องการทำความดีหักล้างความผิดของเขา ดังนั้นเขาจึงต้องทำหน้าที่ให้ดี

อีกอย่าง ด้วยความสามารถของฉินเฟิง เขาไม่สามารถเอาชนะเว่ยเชียนชิวเพียงลำพังได้ และไม่สามารถเอาชนะนักปราชญ์ได้ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะยืนนิ่งหรือขอความช่วยเหลือ

ในเวลานี้ มีร่างหนึ่งล้มลงกับพื้น และทันใดนั้นเสียงของผู้หญิงของเจิ่นฮ่าวก็ดังขึ้น:"ท่านพี่เซียว พูดตามตรง ข้าคิดว่าฉินเฟิงครั้งนี้ไม่มีอะไรอื่นอยู่ในใจ"

นัยยะนอกเหนือคำพูด ฉินเฟิงหวังว่าจะจัดการกองทัพชาวยุทธ์แท้ได้

อย่างไรแล้ว หากกองทัพที่ทรงพลังเช่นนี้ตกอยู่ในมือของชาวซินเจียง ผลที่ตามมาจะเป็นหายนะ

อั้ยยะ！

หลังจากที่เจินฮ่าวเปิดปากพูด เหมิงเอ้าก็อดไม่ได้ที่จะขนลุกไปทั้งร่างกาย หัวใจและจิตวิญญาณของเขาก็สั่นสะท้าน

เดิมทีเสียงของเจี้ยนจงนั้นก็มีความเป็นหญิงมากพอแล้ว แต่คิดไม่ถึงเสียงของเจินฮ่าวนั้นยิ่งทำให้คนอื่นรับไม่ไหว

นึกแล้วเชียว ดังที่เซียวเฉวียนกล่าวไม้ แน่นอนว่าไม่มีดีที่สุด มีแต่โคตรดีมากกว่าเท่านั้น

เหมิงเอ้ามีคิ้วหนาและตาโต จ้องมองตรงไปที่เจินฮ่าว

สำหรับเจินฮ่าว เขาเหลือบมองไปที่เหมิงเอ้า และยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า:"ท่านนี้คือเหมิงเอ้าใช่ไหม?"

ว่ากันว่าเซียวเฉวียนมีผู้อารักขาสองคน คนหนึ่งคือไป๋ฉี่ และอีกคนคือเหมิงเอ้า

ขณะที่อยู่ในรัฐมู่อวิ๋น เจินฮ่าวได้ถามไป๋ฉี่เกี่ยวกับสถานการณ์ในจวนเซียวบ่อยครั้ง และไป๋ฉี่ก็บอกความจริงด้วย

ในคำอธิบายของไป๋ฉี่ เหมิงเอ้าเป็นผู้ชายที่รูปร่างใหญ่และล่ำมีคิ้วหนาและตาโต เวลาพูดเสียงดัง และเขาชื่นชมเซียวเฉวียนเป็นอย่างมาก

เมื่อมองดูรูปลักษณ์ของเหมิงเอ้าแล้ว ฟังเสียงของเหมิงเอ้าและมองดวงตาของเหมิงเอ้าที่มองไปยังเซียวเฉวียนนั้น ดวงตาทั้งสองข้างก็เปล่งประกาย สิ่งเหล่านี้สอดคล้องกับบรรยายของไป๋ฉี่มาก

ดังนั้น เจินฮ่าวจึงสรุปว่าบุคคลนี้คือเหมิงเอ้า

ก่อนที่เหมิงเอ้าจะแนะนำตัวเองก็มีคนจำเขาได้ แสดงว่าอยู่ข้างนอกเขาก็มีชื่อเสียงอยู่บ้าง เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เหมิงเอ้าก็ยิ้มอย่างโง่ๆและพูดว่า:"เป็นข้าน้อยเองขอรับ ท่านคือ?"

“ข้าคือเจินฮ่าว”เจินฮ่าวยิ้มบางๆ

เจินฮ่าว?

เหมิงเอ้ากล่าวว่า:"ท่านก็คือรองแม่ทัพของรัฐมู่อวิ๋น?"

ในเวลาเดียวกัน เหมิงเอ้าก็พึมพำอยู่ในใจ:"ข้าก็คิดว่าเป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ไม่คาดคิดเลยว่าจะสวยได้ขนาดนี้"

เซียวเฉวียนที่สามารถอ่านข้อความจากใจของเหมิงเอ้าได้ก็ยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า:"เหมิงเอ้า เจ้าอย่าดูถูกหมิ่นประมาทคุณชายเจิน หน้าตางามเลิศล้ำของท่าน ถ้าท่านไปที่สนามรบ ความสวยของท่านสามารถทำให้กองทหารศัตรูหลงใหลตายกันเป็นแถวได้ และท่านคืออาวุธที่เฉียบคม แต่ว่าศิลปะการต่อสู้ของคุณชายเจินก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน”

เมื่อเหมิงเอ้าได้ยินสิ่งนี้ก็พยักหน้าและพูดว่า:"นายท่านพูดถูก"

เมื่อเจินฮ่าวได้ยินคำพูดของเซียวเฉวียนแล้ว เขาคิดว่าเซียวเฉวียนกำลังชมเขาอยู่ เขายิ้มอย่างถ่อมเนื้อถ่อมตัวและพูดว่า:"ท่านพี่เซียวก็ชมเกินไป เมื่อเทียบกับท่านพี่เซียวแล้ว แตกต่างกันมาก"

แตกต่างกันมากก็แตกต่างกันมาก ได้รับคำชมจากเซียวเฉวียน เจินฮ่าวก็มีความพอใจอย่างยิ่ง