ทั้งสองก็พูดเช่นนี้แล้ว เซียวเฉวียนก็ฟังพวกเขา ถอนกลับเครื่องให้ความร้อน
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เครื่องให้ความร้อนถูกถอนออก แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่มฟืนลงในไฟแล้ว พวกเขายังคงรู้สึกหนาวอย่างเห็นได้ชัด และร่างกายของพวกเขาหดตัวลงโดยควบคุมตัวเองไม่ได้
ดูเหมือนว่าเขายังคงประเมินความสามารถของเขาในการทนต่อความหนาวเย็นสูงเกินไป
เซียวเฉวียนไม่ได้พูดอะไร เพียงยิ้มเบา ๆ และให้ความร้อนแก่พวกเขาต่อไป
แต่หมิงเจ๋อรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก เขาเป็นคนตาบอด เขาจุดไฟบนภูเขานี้ไม่ได้ และเขาก็ไม่มีเครื่องให้ความร้อน เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้แค่รับความหนาวเย็นเท่านั้น
มีลมพัดมาเป็นระยะๆ ทำให้เขาตื่นตลอดทั้งคืน
หลังจากรอดพ้นจากคืนอันแสนทรมานหมิงเจ๋อก็อยู่ในสภาพจิตใจที่แย่มาก
จนกระทั่งดวงอาทิตย์ส่องแสงบนร่างกายของเขา เขาจึงรู้สึกว่าร่างกายของเขาอุ่นขึ้น จากนั้นหมิงเจ๋อก็เริ่มเคลิ้มหลับ
องค์ชายผู้สง่างามแห่งซินเจียงมีชีวิตที่ยากลำบาก หมิงเจ๋อแม้ในขณะที่เขาหลับอยู่ก็ยังมีสีหน้าดุร้าย
อย่างไรก็ตาม อาจเป็นเพราะนอนไม่หลับทั้งคืน หมิงเจ๋อจึงหลับลึกและเริ่มฝัน
ในความฝัน เซียวเฉวียนยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างสง่างาม พูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ: "เห็นมั้ย หมิงเจ๋อ ประเทศของเจ้าถูกทำลายด้วยมือของข้า เจ้าไม่สามารถฆ่าข้าได้ และเจ้าก็ไม่อาจหยุดข้าไม่ให้ทำลายมันประเทศของเจ้าได้ ฮ่าฮ่าฮ่า!"
ในความฝันนี้ ซินเจียงถูกกองทัพของเซียวเฉวียนยึดครอง และราชวงศ์ของซินเจียงทั้งหมด ยกเว้นตัวหมิงเจ๋อ ต่างถูกสังหารทั้งหมด
และเซียวเฉวียนที่ไว้ชีวิตหมิงเจ๋อเพียงเพื่อจะทำให้เขาอับอาย ทรมานเขา ให้เขาเห็นซินเจียงถูกทำลายล้าง
หมิงเจ๋อในความฝัน ยังคงเป็นชายคนเดิมที่มีแขนขาแข็งแรง ไม่ได้ตาบอด นอกจากนี้ เขายังสืบทอดตำแหน่งกษัตริย์ของซินเจียงแล้วด้วย
เขามองไปที่กองศพตรงหน้า ความยุ่งเหยิงตรงหน้า เลือดที่ไหลเป็นแม่น้ำ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เขาต้องการฉีกเซียวเฉวียนเป็นชิ้นๆ!
แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซียวเฉวียน เขาถูกคนของเซียวเฉวียนกดตัวให้คุกเข่าบนพื้น คุกเข่าแทบเท้าของเซียวเฉวียน
ความโกรธของเขาไม่มีประโยชน์เลย เขาทำได้เพียงกัดฟันดุต่อว่าเซียวเฉวียนด้วย: "เซียวเฉวียน! เจ้าคนเนรคุณ! เจ้าแต่งงานกับน้องหญิงของข้า เจ้ายังมาปฏิบัติต่อเราเยี่ยงนี้!"
เซียวเฉวียนไม่โกรธ แต่ยิ้ม: "หมิงเจ๋อ ผู้อ่อนแอจะถูกผู้ที่แข็งแกร่งข่ม ความจริงง่ายๆ ข้อนี้ เจ้าที่เป็นองค์ชายผู้สง่างาม คงไม่ใช่ไม่เข้าใจหรอกนะ?”
ในฐานะองค์ชายของประเทศ หมิงเจ๋อสังหารตระกูลเซียวของข้า เล่นตลกกับการแต่งงานของข้า และต้องการฆ่าข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
จะไม่ล้างแค้นให้กับความเกลียดชังอันลึกซึ้งเช่นนี้ได้อย่างไร!
ในเมื่อสิ่งที่เจ้าสนใจมากที่สุดคือซินเจียง ดังนั้นข้าจะทำลายมัน!
เจ้าไม่ต้องการเป็นราชาแห่งความตาย แต่ข้าจะให้เจ้าเป็นให้ได้!
นอกจากนี้ ถ้าข้าไม่ทำลายซินเจียง ข้าจะรอให้ซินเจียงโจมตีต้าเว่ยหรือไง?
หมิงเจ๋อพูดด้วยความโกรธ: "นั่นเพราะเจ้าสมควรตาย เจ้าคือคนที่ทำลายล้างซินเจียง! เจ้าคือสิ่งผิดปกติจากสวรรค์ และข้ากำลังทำความยุติธรรมเพื่อสวรรค์! ข้าไม่ได้ทำอะไรผิด!"
เซียวเฉวียนหัวเราะเยาะ: "ฮึ! เจ้าไม่ผิด?"
ไม่ใช่แค่เจ้าผิดเท่านั้น เจ้าผิดอย่างแน่นอน และผิดอย่างเกินจริง!"
เพียงเพราะคำทำนายไร้สาระจากนักปราชญ์ หมิงเจ๋อจึงเล่นตลกกับชีวิตของเซียวเฉวียน นำภัยพิบัติมากมายมาสู่เซียวเฉวียน!
ยังบอกว่าไม่ผิด?
ความตายมาอยู่ตรงหน้า ยังไม่กลับใจ!
คนโง่และบ้าเช่นนี้ สมควรตาย!
เซียวเฉวียนหยุดพูด มองดูหมิงเจ๋อด้วยสายตาที่เฉียบแหลม และเหวี่ยงดาบที่น่าตกใจในมือของเขาอย่างเลือดเย็น และฟันไปที่คอของหมิงเจ๋อ!
“อ๊า!” เสียงนี้ หมิงเจ๋อตื่นจากความฝัน
ความฝันนี้ ทำให้เขาเหงื่อแตก ตื่นตระหนกตกใจ
เขาใช้เวลานานกว่าจะสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง ใช้แขนเสื้อเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก และทำให้จิตใจสงบลง
ความฝันนี้ ช่างสมจริงนัก
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เซียวเฉวียนพูดในความฝันของเขา ทำให้หมิงเจ๋อคิดอย่างลึกซึ้ง
จำได้ว่าหมิงเจ๋อเริ่มวางแผนที่จะฆ่าเซียวเฉวียนเนื่องจากคำทำนายจากนักปราชญ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...