ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1469

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มุมปากของเซียวเฉวียนก็เผยรอยยิ้มบางๆ ออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

มู่จิ่นเห็นดังนั้น จึงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า “มีอะไรรึเปล่า?”

เซียวเฉวียนเลิกคิ้วขึ้น แล้วตอบว่า “แค่คิดถึงหน้าเจ้าสำนักคนนั้นของเจ้า ก็รู้สึกขำแล้ว”

พอพูดถึงนักปราชญ์คนนั้น มู่จิ่นก็นึกถึงเรื่องแปลก ๆ ขึ้นมาทันที “เซียวเฉวียน เจ้ารู้ไหมว่าทำไมเสวียนอวี๋ ถึงไม่อยู่กับเขา พลังของเจ้า เป็นไปไม่ได้เลยที่จะให้เขาหนีไปได้”

มู่จิ่นรู้ดีถึงพลังของนักปราชญ์คนนั้น

วิชาแพทย์ของเขาอาจเรียกได้ว่าเก่งกาจอย่างหาที่เปรียบมิได้ แต่ในด้านกำลังภายใน เขาสู้เซียวเฉวียนไม่ได้

เซียวเฉวียนมองมู่จิ่นแวบหนึ่ง แล้วตอบว่า “เรื่องของเขา เจ้าไม่รู้อีกมากเท่าไหร่แล้วหรือ?”

ที่ภูเขาหมิงเซียน มู่จิ่น อยู่มาตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถค้นพบความลับที่สำนักหมิงเซียนแอบเลี้ยงปีศาจ และซ่อนเพลิงอยู่ได้

มู่จิ่นคิดดูแล้ว ก็เห็นว่าเซียวเฉวียน พูดถูก เขาพยักหน้าอย่างครุ่นคิดและพูดว่า "เจ้าพูดถูก"

จริง ๆ แล้ว ยังมีเรื่องที่เขาไม่รู้เกี่ยวกับสำนักหมิงเซียนอีกมาก

โชคดีที่เขาได้รู้จักเซียวเฉวียน เพื่อนร่วมชาติฮว๋าเซี่ย และสามารถออกจากรังหมาป่านั้นได้ทันเวลา

มิฉะนั้นเขาอาจจะถูกเจ้าสำนักหลอกจนตายก็ได้

มู่จิ่น ไม่อยากพูดถึงเจ้าสำนักเก่าแก่นี้อีกแล้ว

เขาเปลี่ยนเรื่องคุยว่า “เหล่าเซียวคิดว่าตอนนี้ห้องสมุดชิงหยวนใกล้จะเปิดเรียนแล้ว จำเป็นต้องให้ข้าไปเป็นครูสอนหนังสือด้วยไหม?”

หลังจากที่เสร็จสิ้นภารกิจที่ชิงหยวน มู่จิ่นก็ว่างงาน ไม่มีงานอื่นทำนอกจากบดยา

เขาอยากจะหาอะไรทำเพื่อฆ่าเวลา และช่วยเซียวเฉวียนแบ่งเบาภาระบางส่วนด้วย

เซียวเฉวียน หันมามองมู่จิ่น คิดในใจว่า มู่จิ่นไม่เพียงแต่เป็นพ่อครัวที่เก่งกาจ แต่ยังเป็นหมอที่เก่งกาจอีกด้วย นอกจากนี้เขายังเป็นคนฉลาด เรียนรู้อะไรก็ได้เร็ว

การที่เขาจะไปเป็นครูสอนหนังสือก็เหมาะสมดีเช่นกัน

ทันใดนั้น เซียวเฉวียนเกิดความคิดขึ้นมา เขามองมู่จิ่น ด้วยสายตาที่กระตือรือร้น แล้วพูดว่า “เจ้าไปสอนพวกเขาวิชาแพทย์ดีไหม?”

วิชาทำอาหารก็ลืมไปเถอะ

คนโบราณที่ส่งลูกไปโรงเรียน หวังว่าลูก ๆ ของพวกเขาจะได้สอบเข้ารับราชการและร่ำรวย พวกเขาไม่สนใจการทำอาหาร

วิชาแพทย์นั้นแตกต่างออกไป

ในสมัยโบราณ สภาพการรักษาพยาบาลล้าหลังมาก และแพทย์ก็หายาก

ยกตัวอย่างเช่น แพทย์ในต้าเซี่ยไม่เพียงหายากเท่านั้น แต่ยังปิดบังวิชาความรู้อีกด้วย

นั่นหมายความว่า คนที่มีความรู้ด้านการแพทย์ส่วนใหญ่จะถ่ายทอดวิชาความรู้ให้กับครอบครัวเท่านั้น และไม่รับศิษย์ภายนอก แม้กระทั่งรับศิษย์ ก็รับน้อยมาก

สิ่งนี้ทำให้หลายคนที่ตั้งใจจะเรียนแพทย์เพื่อช่วยเหลือผู้คน ไม่สามารถเรียนได้

ในทางกลับกัน เนื่องจากแพทย์หายาก ของหายากจึงมีราคาแพง ส่งผลให้การเข้ารับการรักษาทำได้ยากและค่าใช้จ่ายสูง

คนยากจนจริง ๆ แล้วไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้

ต้าเว่ยต้องพัฒนาการแพทย์ก็ต้องพัฒนาเช่นกัน

ดังนั้นจึงควรใช้ประโยชน์จากมู่จิ่น ผู้ที่มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม

มู่จิ่น ตอบตกลงโดยไม่ลังเลว่า “ไม่เป็นไร”

อย่างไรก็ตาม ดังที่เซียวเฉวียนกล่าวไว้ เส้นทางสู่การสอบขุนนางระดับเคอจี่ เป็นสิ่งที่นักเรียนต้าเว่ยเลือกมากที่สุด เกรงว่าจะไม่มีคนอยากเรียนแพทย์

ทันทีที่พูดความกังวลนี้ออกไป หัวของมู่จิ่นก็ตอบสนองแล้ว เขาเบิกตากว้าง “ท่านหมายถึงให้แม่นางน้อยเหล่านั้นเรียนแพทย์หรือ?”

เซียวเฉวียนพยักหน้า พูดว่า “อืม แม่นางน้อยเหล่านั้น ส่วนใหญ่มาจากตระกูลยากจน สำหรับพวกนางแล้ว เรียนแพทย์เป็นเส้นทางที่ดีกว่า”

มีวิชาแพทย์อยู่ด้วย ไม่เพียงแต่จะปกป้องตัวเองได้ แต่ยังเพิ่มรายได้ให้กับครอบครัวได้ นอกจากนี้ยังสามารถช่วยเหลือประชาชนและสร้างผลงานให้กับการพัฒนาของต้าเว่ย

ท้ายที่สุดแล้ว การสอบเข้ารับราชการของต้าเว่ยยังไม่ได้รับการปฏิรูป ผู้หญิงไม่สามารถเข้าร่วมได้

และความคิดของชาวโบราณก็ฝังรากลึก มีบางสิ่งที่เซียวเฉวียนสามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่ก็มีบางสิ่งที่เซียวเฉวียนไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้