ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1474

แต่นอกจากเว่ยเชียนชิวและพรรคพวกของเขา ใครมีแรงจูงใจและความสามารถที่จะช่วยไทเฮานะ?

นี่คือสิ่งที่ทั้งเซียวเฉวียนและฮ่องเต้ไม่สามารถเข้าใจได้

ฮ่องเต้ตรัสอย่างครุ่นคิด: "ราชครู ท่านคิดว่านี่อาจเป็นฝีมือของนักปราชญ์หรือไม่?"

นักปราชญ์ใช้ประโยชน์จากเหตุการณ์นี้โจมตีทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก และย้ายเซียวเฉวียนออกจากเมืองชานถังเพื่อให้นักปราชญ์ซ่อนตัวได้

แต่ว่า มือของนักปราชญ์ยืดยาวขนาดนั้นเลยเหรอ?

เอื้อมมือมาถึงพระราชวังแล้ว?

ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่เซียวเฉวียนรู้สึกว่าไม่น่าใช่นักปราชญ์

พูดตรงๆ นักปราชญ์มุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียนเท่านั้น และเขาแค่อยากจะฆ่าเซียวเฉวียน

นักปราชญ์ไม่มีความเป็นปฏิปักษ์กับฮ่องเต้แต่กลับเอื้อมมือมาถึงที่วัง เพราะอะไรกัน?

ไม่มีแรงจูงใจ

หากเขาอยากยืมอำนาจของไทเฮา มาฆ่าเซียวเฉวียน นี่ก็ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้

หลังจากกบฏวัง อำนาจของไทเฮาก็พังทลายลง นอกจากนี้ไทเฮาเองก็ไม่มีความสามารถ และไม่มีอะไรสมควรที่จะถูกเอารัดเอาเปรียบโดยนักปราชญ์

เหตุใดนักปราชญ์จึงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยไทเฮาโดยยอมลงทุนที่จะทำให้ต้าเว่ยขุ่นเคือง?

ด้วยความฉลาดของนักปราชญ์ เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทำสิ่งที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้

ยิ่งไปกว่านั้น นักปราชญ์มาจากซินเจียง และเขาไม่ใส่ใจแม้แต่ราชวงศ์ของซินเจียง ไม่ต้องพูดถึงราชวงศ์ของต้าเว่ยด้วยซ้ำ

หากจะให้เขาช่วยไทเฮา และใช้อำนาจของเธอเพื่อสังหารเซียวเฉวียน มันจะดีกว่าถ้าข่มขู่ฮ่องเต้โดยตรง

ท้ายที่สุดแล้วฮ่องเต้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเซียวเฉวียน และก็เป็นราชาของประเทศ การใช้ฮ่องเต้เป็นเหยื่อล่อเพื่อล่อเซียวเฉวียนให้ตกอยู่ในสถานการณ์จะง่ายกว่าและเร็วกว่าการยืมมือของไทเฮา?

การวิเคราะห์ของเซียวเฉวียนสมเหตุสมผลมาก

แต่ว่า นี่ก็ไม่ใช่ นั่นก็ไม่ถูก เป็นใครกันที่ช่วยไทเฮา?

ฮ่องเต้มองดูเซียวเฉวียนด้วยความสับสน

และไม่มีเบาะแสว่าตอนนี้ไทเฮาอยู่ที่ไหน

ทหารที่เฝ้าเมืองกล่าวว่า ช่วงนี้ไม่พบผู้ต้องสงสัยเข้าหรือออกเมือง

อย่างไรก็ตามฮ่องเต้ยังได้ส่งคนจำนวนมากไปค้นหาเมืองหลวงด้วย แต่ไม่พบที่อยู่ของไทเฮา

ในขณะที่อาจารย์และศิษย์คุยกัน ฮ่องเต้เปิดเผยการเดาในพระทัยว่า: "ราชครู ท่านคิดว่า จะเป็นไปได้ไหมที่เจี้ยนจงเป็นคนช่วยนางไป?"

เว่ยอวี๋ก็มาจากประเทศจีน เรื่องนี้ฮ่องเต้ทรงทราบ

แต่ท้ายที่สุดแล้ว เว่ยอวี๋ก็เป็นโอรสคนโปรดของไทเฮา

หัวใจของมนุษย์นั้นสร้างมาจากเนื้อหนัง ภายใต้ความรักความเอ็นดู เว่ยอวี๋จะรู้สึกซาบซึ้งใจต่อไทเฮา มันก็ไม่ใช่ไม่อาจเกิดขึ้นได้

ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายนี้ของเว่ยอวี๋ยังถือกำเนิดมาจากไทเฮาอีกด้วย

แม่ของตนเองถูกทรมานแช่ในบ่อน้ำ เจี้ยนจงทำใจไม่ได้ และช่วยเธอไป ก็เป็นไปได้

หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน ฮ่องเต้ก็รู้สึกว่าเจี้ยนจงมีความเป็นไปได้มากที่สุดในการช่วยชีวิตไทเฮา และเขาก็มีความสามารถเช่นกัน

เซียวเฉวียนคิดว่าเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ฮ่องเต้จะทรงคิดเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม เซียวเฉวียนมั่นใจว่าการหายตัวไปของไทเฮาไม่เกี่ยวข้องกับเจี้ยนจง

ตอนเจี้ยนจงยังเป็นเว่ยอวี๋นั้น ตั้งแต่เขารู้ว่าเซียวเฉวียนเป็นเพื่อนชาวจีน เว่ยอวี๋ใกล้ชิดกับเซียวเฉวียนมากกว่าไทเฮาเสียอีก

แทนที่จะบอกว่าพระราชวังเป็นบ้านของเว่ยอวี๋ ไม่สู้บอกว่าจวนเซียวเป็นบ้านเหมาะสมกว่า

ในเวลานั้นเว่ยอวี๋เอาแต่ไปที่จวนเซียวตลอดเวลา

หากไม่ใช่ไทเฮาแม่มดเฒ่าบังคับให้เว่ยอวี๋กลับไปที่พระราชวังล่ะก็ เว่ยอวี๋ก็คงไม่อยากกลับไปที่วังเลย

สำหรับเว่ยอวี๋พระราชวังและไทเฮา ล้วนเป็นพันธนาการ

นอกจากนี้ ไม่ว่าไทเฮาจะดีต่อเว่ยอวี๋แค่ไหน เธอก็มีแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัวอย่างมาก เหตุผลที่เธอเริ่มการกบฏวัง ไม่ใช่เพื่อช่วยให้เว่ยเชียนชิวขึ้นสู่อำนาจ ก็เพื่อช่วยให้เว่ยอวี๋ขึ้นสู่อำนาจ

เว่ยอวี๋ไม่ใช่คนโง่ ความรักที่เห็นแก่ตัวของเธอโดยธรรมชาติแล้วไม่ดีเท่าของเซียวเฉวียน

พูดตรงๆ เว่ยอวี๋เป็นเพียงเครื่องมือที่ไทเฮาใช้เพื่อรวบรวมสถานะของเธอเอง