ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1527

หากไม่ใช่เพราะจดหมายรายงานที่ไม่ระบุชื่อนี้ และหากฮ่องเต้ไม่ทรงถามเซียวเฉวียนเป็นการส่วนตัว ก็ไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับนานแค่ไหน

ตราบใดที่ฮ่องเต้ไม่ถาม เซียวเฉวียนวางแผนที่จะไม่บอกฮ่องเต้เลยรึ?

มีความเศร้าเล็กน้อยระหว่างคิ้วของฮ่องเต้ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเซียวเฉวียนปิดบังเขา

ในใจของเซียวเฉวียน ฮ่องเต้ไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหรอ?

เศร้าใจ!

มันเศร้ายิ่งกว่าที่ไม่สามารถแต่งงานกับคนรักในวัยเด็กของตนได้

เป็นเรื่องจริง นับตั้งแต่วินาทีที่เขาขึ้นครองบัลลังก์ในฐานะฮ่องเต้ ทรงทราบว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำสิ่งสำคัญในชีวิต และพระองค์ทรงได้เตรียมจิตใจไว้แล้ว

ความรักเป็นสิ่งหรูหราอย่างยิ่งสำหรับฮ่องเต้

เพราะเขาได้เตรียมใจมาเป็นเวลานาน ยอมรับผลดังกล่าวแล้ว เมื่อผลลัพธ์เป็นเช่นนั้นจริงๆ ฮ่องเต้ก็รู้สึกว่ามันไม่มีอะไรเลย

แต่เซียวเฉวียนแตกต่างออกไป

ระหว่างทาง ชีวิตและความตาย เกียรติยศและความอับอายของเซียวเฉวียนมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฮ่องเต้ ความเข้าใจโดยปริยายของทั้งสองคนก็ค่อยๆ ดีขึ้น และพวกเขาก็ร่วมมือกันอย่างมีความสุขมาก

ทั้งสองมีอายุไม่แตกต่างกันมากนัก และฮ่องเต้ทรงคิดว่าพระองค์และเซียวเฉวียนมีวาสนาต่อกันมากเช่นกัน

ทรงคิดว่าหลังจากที่เขาและเซียวเฉวียนผ่านเรื่องราวขึ้นๆ ลงๆ มาด้วยกัน เซียวเฉวียนจะปฏิบัติต่อเขาในฐานะเพื่อนสนิทเช่นเดียวกับเขา เชื่อใจเขามากพอๆ กับที่เขาเชื่อใจเซียวเฉวียน

แต่ไม่เคยคาดหวังว่าในใจของเซียวเฉวียนสถานะของฮ่องเต้จะไม่สำคัญมากนัก เซียวเฉวียนไม่ได้ให้ความไว้วางใจขั้นพื้นฐานที่สุดแก่ฮ่องเต้ด้วยซ้ำ

ตราบใดที่เซียวเฉวียนเชื่อใจฮ่องเต้เพียงเล็กน้อย เขาจะไม่ปิดบังความจริงที่ว่าองค์หญิงต้าถงยังมีชีวิตอยู่

เศร้าใจ!

ในแง่สมัยใหม่ การถูกแฟนทิ้ง ก็ไม่ได้เศร้าขนาดนี้

เมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าเช่นนี้ เซียวเฉวียนก็รู้สึกผิดเล็กน้อยในใจ

แค่ร่องรอย ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

เหตุผลที่องค์ฮ่องเต้ทรงเป็นเช่นนี้ก็เพราะพระองค์คาดหวังกับเซียวเฉวียนสูงเกินไป

ทรงเชื่อใจเซียวเฉวียนและรู้สึกว่าเซียวเฉวียนจะเชื่อใจเขาในลักษณะเดียวกัน

ในฐานะฮ่องเต้ ถ้าพระองค์ยังทรงคิดแบบนี้ ก็บอกได้แค่ว่าฮ่องเต้ยังทรงไร้เดียงสาอยู่เล็กน้อย

ในฐานะฮ่องเต้ สิ่งที่ต้องห้ามที่สุดคือการใช้อารมณ์

ตอนนี้เซียวเฉวียนเพิ่งถือโอกาสสอนบทเรียนให้เขา

เขาสามารถไว้วางใจเซียวเฉวียนได้ เพราะเซียวเฉวียนไม่มีเจตนาที่จะทำร้ายเขา

เซียวเฉวียนคือบุคคลที่มาในช่วงเวลาและสถานที่ที่แตกต่างกันนี้ด้วยวิธีลึกลับ ในเวลานี้และสถานที่นี้ เซียวเฉวียนเป็นเพียงแขกผู้มาเยือน

บางทีอย่างที่มู่จิ่นพูด การที่เซียวเฉวียนมาที่ต้าเว่ยนั้น เป็นพระประสงค์ของสวรรค์ และเขาก็มาพร้อมกับภารกิจของสวรรค์

ภารกิจนี้คืออะไรเซียวเฉวียนไม่แน่ใจ ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงคิดชั่วคราวว่าสวรรค์ต้องการให้เขาเปลี่ยนสถานการณ์ปัจจุบันของต้าเว่ย นำความชัดเจนมาสู่การเมืองของต้าเว่ย และแสวงหาการพัฒนาสำหรับต้าเว่ย

เมื่อเสร็จสิ้นแล้ว คนอย่างเซียวเฉวียนจากจีนยุคใหม่อาจจะสามารถกลับไปได้

ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงถือว่าการช่วยเหลือฮ่องเต้ และแสวงหาการพัฒนาสำหรับต้าเว่ยเป็นเป้าหมายของเขาในการมาสู่ต้าเว่ย

ด้วยวิธีนี้ เขาและฮ่องเต้จึงมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันเท่านั้น

แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คนสองคนจะเป็นสหายกัน

ฮ่องเต้ทรงไว้วางพระทัยเซียวเฉวียนมาก เพราะในปัจจุบันเขาต้องการเซียวเฉวียนเป็นอย่างมาก

หากวันหนึ่ง สถานการณ์ในต้าเว่ย มีเสถียรภาพ ผู้คนสามารถอยู่อาศัยและทำงานได้อย่างสงบและพึงพอใจ ต้าเว่ยจะรุ่งเรือง และโลกจะสงบสุข

เมื่อถึงเวลานั้น เซียวเฉวียน อาจกลายเป็นภัยคุกคามในสายตาของฮ่องเต้ เขาอาจกลัวผู้ที่มีความสามารถโดดเด่นและผู้ที่มีความสำเร็จสูงเช่นเดียวกับราชาในอดีต

เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่าทั้งสองจะไม่หันหน้าเข้าหากัน พวกเขาก็ไม่สามารถอยู่อย่างสงบสุขได้ เว้นแต่เซียวเฉวียนจะสมัครใจถอนตัวออกจากราชสำนักและซ่อนตัวจากโลกภายนอก

นอกจากนี้ ระหว่างทางเดินนี้ เซียวเฉวียนได้เห็นฮ่องเต้อ่อนแอและทำอะไรไม่ถูกหลายครั้ง กล่าวอีกนัยหนึ่ง เซียวเฉวียนเคยได้เห็น ฮ่องเต้ที่ตกอยู่ในสภาพสิ้นหวัง ช่วงความอัปยศอดสู

ขุนนางที่เห็นว่าตัวเองไร้ความสามารถที่สุด ลอยคออยู่ตรงหน้าตน ราวกับว่าเขาเตือนฮ่องเต้อยู่เสมอว่า อย่าลืมวันที่น่าสังเวชอย่างยิ่งของพระองค์ในอดีต

ตอนนี้ฮ่องเต้ทรงไม่ได้สนใจ เพราะพระองค์ยังคงยุ่งกับงานราษฎร์งานหลวง ไม่มีเวลาคิดและสนใจเรื่องนี้