ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1530

สิ่งนี้ทำให้ฮ่องเต้ทรงพระสำราญมาก จนมุมปากของเขายกขึ้นเรื่อยๆ

เซียวหมิงชิว?

ช่างเป็นชื่อที่ไพเราะจริงๆ

ฮ่องเต้กอดเซียวหมิงชิวไว้ในอ้อมอก ไม่เต็มใจที่จะปล่อยมือ

แต่เด็กน้อยนั้นอยู่ไม่สุข และเซียวหมิงชิวก็เป็นเช่นนี้เช่นกัน

หลังจากอยู่ในอ้อมแขนของฮ่องเต้ได้ครู่หนึ่ง เธอก็พยายามดิ้นรนที่จะลงพื้น มิต้องการให้อุ้มแล้ว

ฮ่องเต้ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องวางเธอลงอย่างไม่เต็มใจ

การได้เห็นคนตัวเล็กคนนี้เดินไปมาบนพื้นด้วยขาสั้นๆ ของเธอ ทำให้หัวใจของฮ่องเต้ละลายจริงๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่ามนุษย์ตัวเล็กน่ารักเสียงจริง

ในเวลานี้ เม่ยซีพูดอย่างนุ่มนวล: "ฝ่าบาท โปรดเชิญด้านโดยเร็วในเพคะ"

จะเหมาะสมอย่างไรที่จะให้ฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศมายืนพูดคุยกับพวกเขา?

เมื่อฮ่องเต้ได้ยิน ก็หันศีรษะแล้วมองเม่ยซีด้วยความอ่อนโยน แล้วเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว

ที่นี่ไม่มีคนนอก เช่นนั้นฮ่องเต้จึงหาที่นั่งตามใจชอบ

บนใบหน้าที่สวยงามของเม่ยซีเผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ นั่งลงข้างฮ่องเต้อย่างสง่างาม

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เซียวเฉวียนเป็นสุภาพบุรุษมากกว่า เขาปรับเก้าอี้ให้องค์หญิง จากนั้นให้เธอนั่งก่อน จากนั้นเขาค่อยนั่งข้างเธอ

การกระทำเหล่านี้ดำเนินไปอย่างราบรื่น

ในแง่สมัยใหม่ นี่ช่างเป็นสุภาพบุรุษอย่างยิ่ง

ฮ่องเต้ที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากมารยาทสมัยใหม่ รู้สึกตกใจกับการกระทำของเซียวเฉวียน

แม้ว่าฮ่องเต้จะไม่หัวโบราณเหมือนในราชสำนัก แต่เขาก็ยังเป็นคนโบราณ การศึกษาที่เขาได้รับทำให้เขารู้สึกจากก้นบึ้งของหัวใจว่าเป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงจะรับใช้ผู้ชาย แต่การที่ผู้ชายมารับใช้ผู้หญิงนั้น มันค่อนข้างนอกรีตไปหน่อย

พูดตรงๆ สมัยโบราณเป็นสังคมปิตาธิปไตย ผู้หญิงควรหมุนรอบผู้ชาย ไม่ใช่ผู้ชายพยักหน้าและโค้งคำนับผู้หญิง

แน่นอนว่าฮ่องเต้รู้สึกว่าเขาควรจะใจดีกับผู้หญิงที่เขารัก แต่จะใจดีถึงระดับอย่างเซียวเฉวียน มันมากเกินไปหรือเปล่านะ?

ในใจของฮ่องเต้ เขารู้สึกว่าเขาสามารถดีกับผู้หญิงได้ แต่ในแง่ของความพึงพอใจทางวัตถุและความโปรดปรานเท่านั้น แต่ไม่ใช่ในการลงแรงทำเองกับมือ

ความคิดของฮ่องเต้นี้ ในแง่ของฆราวาสก็คือ ข้าสามารถทำให้ผู้หญิงของข้ามีชีวิตที่ดีได้ด้วยความพยายามของข้าเอง หรือข้าสามารถจ้างคนมารับใช้เธอ เพื่อที่เธอจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย

แต่มันยากสำหรับข้าที่จะดูแลเธอด้วยตัวข้าเอง

ไม่ใช่ว่าฮ่องเต้รู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่าที่จะทำ แต่เป็นเพราะการศึกษาที่พวกเขาได้รับมาตั้งแต่เด็ก และสภาพแวดล้อมที่พวกเขาอาศัยอยู่ทำให้เป็นเช่นนี้

ดังนั้น การกระทำของเซียวเฉวียนทำให้ความเข้าใจของฮ่องเต้แปลกใหม่ยิ่งนัก

ผู้ชายในประเทศจีนทุกคนปฏิบัติต่อผู้หญิงเช่นนี้ หรือมีเพียงเซียวเฉวียนผู้เดียวที่ปฏิบัติต่อผู้หญิงเช่นนี้?

เซียวเฉวียนเห็นความสงสัยในใจของฮ่องเต้ เซียวเฉวียนยิ้มจางๆ และพูดว่า "ฝ่าบาท พระองค์ทรงมีอะไรจะถามข้าพระองค์หรือไม่ขอรับ?"

ฮ่องเต้เหลือบมองที่เซียวเฉวียนแล้วปฏิเสธว่า "ไม่มี"

ฮ่องเต้จะตรัสคำพูดนี้ต่อหน้าต่อหน้าองค์หญิงต้าถงและเม่ยซีได้ อย่างไร?

ช่างเถอะ ไม่พูดจะยังดีเสียกว่า

เมื่อเห็นว่าฮ่องเต้มีข้อสงสัยอย่างชัดเจน แต่เพราะศักดิ์ศรีของเขาเองจึงเลือกที่จะนิ่งเงียบ เซียวเฉวียนจึงไม่ฝืนบังคับ เขายิ้มเบาๆ หันไปมององค์หญิงต้าถงแล้วพูดว่า "องค์หญิง ต้องการดื่มน้ำหรือไม่?"

เพราะเซียวเฉวียนเห็นว่า มีชาถ้วยหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ และยังคงมีไอร้อนลอยอยู่เล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่าองค์หญิงออกไปตามหาเซียวหมิงชิวก่อนที่เธอจะมีเวลาดื่มมัน

จากนั้นก็เห็นเซียวเฉวียนพวกเขาสามคนปรากฏตัวที่ตำหนักข้างด้วยกัน

องค์หญิงพยักหน้า และกำลังจะลุกขึ้นไปดื่ม และรินชาให้กับเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ เซียวเฉวียนก็จับไหล่ของเธอเพื่อหยุด แล้วพูดว่า "องค์หญิงนั่งเถิด"

หลังจากนั้น เซียวเฉวียนก็ยืนขึ้นและเดินไปทางโต๊ะ แล้วรินชาให้ฮ่องเต้และเม่ยซี จากนั้นหยิบถ้วยชาขององค์หญิง เดินไปส่งให้องค์หญิง ทั้งยังพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้า: "องค์หญิง ดื่มชาเถอะ"

ในทุกวัน องค์หญิงดูแลเซียวหมิงชิวด้วยความทุ่มเทอย่างมาก ตอนนี้เซียวเฉวียนอยู่ที่นี่ องค์หญิงต้องการดื่มน้ำ เซียวเฉวียนดูแลเอง ยกน้ำถึงปากขององค์หญิง

ถ้าไม่ใช่เพราะฮ่องเต้และเม่ยซีอยู่ด้วย เซียวเฉวียนคงคิดที่จะป้อนน้ำให้กับองค์หญิงด้วยตัวเขาเองแล้ว