ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1543

นี่คือสิ่งที่ชิงหลงคิดในตอนนี้

เพราะเขารู้ดีว่าผู้อาวุโสกําลังตามหา แต่ไม่ง่ายเลยที่เขาจะได้อาศัยอยู่ในจวนเซียว ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะสนุกให้เต็มที่ ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่กลับไปที่คุนหลุน

หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นจริง ผู้อาวุโสต้องตามหาชิงหลงอย่างเอิกเกริกครึกโครม ไม่มีทางตามหาเขาอย่างเงียบๆแน่นอน

เมื่อได้ยินเซียวเฉวียนพูดเช่นนี้ ชิงหลงคิดในใจ แม้แต่เซียวเฉวียนก็รู้เรื่องนี้หรือ?

เซียวเฉวียนพึ่งจะมาถามในตอนนี้ ตามที่ชิงหลงคิด ต้องไม่ใช่คนจากจวนเซียวที่บอกเซียวเฉวียนแน่นอน

มิฉะนั้นเซียวเฉวียนจะต้องถามในทันทีและเขาคงไม่รอจนถึงตอนนี้

เขามาถามตอนนี้เป็นไปได้มากว่าจะรู้มาจากที่อื่น และเป็นไปได้ว่าผู้อาวุโสยังคงตามหาที่อยู่ของชิงหลง

ผู้อาวุโสตามหาชิงหลงมานานแล้ว และเป็นไปได้มากว่าคุนหลุนจะมีเรื่องที่ชิงหลงต้องออกหน้ามาแก้ไข

ตอนนี้ชิงหลงลังเลใจที่จะกลับไปคุนหลุนเพื่อดู

เพื่อให้ชิงหลงตระหนักได้มากขึ้น เซียวเฉวียนยังคงใช้คำพูดเตือนสติเขา "ใต้เท้าชิงหลงเพราะท่านเป็นถึงองค์ชายแห่งคุนหลุน ท่านอยู่ห่างจากคุนหลุนมานานแล้ว คาดว่าผู้อาวุโสในเผ่าคงเป็นห่วงมาก"

คิดไปคิดมาก็จริง แม้ว่าผู้อาวุโสจะรู้ว่าชิงหลงออกจากคุนหลุนเพื่อตามหาเซียวเฉวียน แต่นี่เป็นเวลาหลายวันแล้วชิงหลงก็ควรกลับไป

หากไม่กลับไปผู้อาวุโสจะต้องกังวลแน่นอน

เขาอยู่ในจวนเซียว ผู้อาวุโสคิดจะส่งสารหาเขา แต่เพราะจวนเซียวได้รับการปกป้องจากม่านพลังทำให้สารของผู้อาวุโสไม่สามารถส่งผ่านเข้ามาได้

หาคนไม่พบ ติดต่อก็ไม่ได้ ผู้อาวุโสจะไม่กังวลได้หรือ?

เมื่อพูดถึงม่านพลังของจวนเซียวก็แปลกมาก มันสามารถระบุสัญญาณได้อย่างชัดเจนว่ามาจากคนที่อยู่ในจวนเซียวหรือคนที่ไม่ได้อยู่ในจวนเซียว

สารของผู้คนในจวนเซียวสามารถส่งได้อย่างอิสระ

สารของคนที่ไม่ได้มาจากจวนเซียวไม่สามารถส่งเข้ามาได้

ในฐานะองค์ชายแห่งคุนหลุน ชิงหลงรับรู้ได้ถึงความสามารถอันเหลือเชื่อนี้

เขาเป็นชาวคุนหลุนที่มีสายเลือดบริสุทธิ์อย่างแท้จริง และเขาคุ้นเคยกับทักษะความสามารถของบรรพบุรุษคุนหลุน รวมถึงเจี้ยนจงด้วย

และม่านพลังของจวนเซียวถูกทำขึ้นโดยเจี้ยนจง

ชิงหลงรู้ว่าม่านพลังของเจี้ยนจงมีพลังมาก ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทําให้เขาสามารถอยู่ในจวนเซียวได้อย่างสบายใจ

โลกภายนอกไม่สามารถรบกวนเขาได้

เมื่อได้ยินว่าผู้อาวุโสยังคงตามหาเขา ความตั้งใจที่จะอยู่ในจวนเซียวต่อของชิงหลงก็สั่นคลอนในที่สุด

เขาทนเพิกเฉยต่อผู้อาวุโสที่ตามหาที่อยู่ของเขาอย่างลำบากไม่ได้

ผู้อาวุโสเป็นอาจารย์ของชิงหลง และเขาได้เลี้ยงดูชิงหลงมาตั้งแต่เด็กจนโต

ชิงหลงไม่สามารถละเลยความรู้สึกนี้ นับประสาอะไรกับการลืมมันไป

เมื่อนึกถึงผู้อาวุโสที่ดิ้นรนอย่างลำบากเพื่อค้นหาที่อยู่ของเขาทุกที่ ในขณะที่เขาซ่อนตัวอยู่ในจวนเซียวและใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย ชิงหลงก็เกิดความรู้สึกผิดขึ้นมาในใจ

เขาพูดเบาๆ "ใต้เท้าเซียว ข้าต้องการกลับไปที่คุนหลุน"

เขาต้องกลับไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่คุนหลุน

ก็ได้

คงดีที่สุดหากชิงหลงยอมกลับไปด้วยตัวเอง

เขาเป็นองค์ชายแห่งคุนหลุนและมีหน้าที่ความรับผิดชอบที่ต้องแบกรับ เขาไม่สามารถเสียเวลาอยู่ในจวนเซียว ละทิ้งความคาดหวังของชาวคุนหลุนและผู้อาวุโสที่มีต่อเขาได้

แน่นอนว่าความคาดหวังของผู้อาวุโสบางคนที่มีต่อเขาสามารถทำให้เป็นจริงได้ แต่บางคนเซียวเฉวียนก็ไม่ต้องการให้ชิงหลงทำตาม

เช่น ผู้อาวุโสหวังว่าชิงหลงจะนําตระกูลคุนหลุนให้ครองโลก

เซียวเฉวียนไม่ต้องการให้ชิงหลงทําแบบนี้

มีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะครองโลกได้ นั่นคือการสู้รบทุกที่และขยายอาณาเขตของพวกเขา

การต่อสู้กับสงครามต้องใช้ทั้งกำลังคนและเงิน