ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1545

แต่เซียวเฉวียนก็ไม่ได้มีความคิดที่จะกระตุ้นความคิดของชิงหลง

ปล่อยให้เขาอยู่ในชื่อนี้ต่อไป มันถือเป็นการดีต่อเทือกเขาคุนหลุน

ในความเป็นจริง ความหมายของเซียวเฉวียนคือ จะเป็นการดีกว่าที่ชิงหลงอยู่ในคุนหลุน

ชิงหลงเป็นคนตรงไปตรงมา หากผู้อาวุโสคนไหนทำสิ่งใดไม่ชอบมาพากล ชิงหลงจะต้องรายงานไปยังเซียวเฉวียนเป็นแน่

สามารถทำให้องค์ชายแห่งคุนหลุนมาเป็นสายลับที่คอยจับตาดูเหตุการณ์ต่างๆ ในคุนหลุน เรื่องนี้มันก็ค่อนข้างเกินความคาดหมายของเซียวเฉวียนไปเหมือนกัน

เนื่องจากเซียวเฉวียนเองก็คิดไม่ถึง ในยุคสมัยที่แต่ละคนโหยหาในอำนาจ ต้องการได้อำนาจมายึดครองแต่เพียงผู้เดียว จะมีคนเรียบง่ายและซื่อสัตย์อย่างชิงหลงอยู่ด้วย ถึงขั้นยอมสละตำแหน่งอันทรงเกียรติเช่นนี้

มันทำให้ผู้คนตาสว่าง!

สำหรับในยุคนี้ มันคือสิ่งที่แปลกใหม่!

เป็นอย่างที่คิด สิ่งที่เหมือนกันมักจะมารวมตัวกัน หากแตกต่างกันก็ไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ ชิงหลงสามารถเป็นเพื่อนกับเซียวเฉวียนได้ นั่นก็แสดงว่าพวกเขามีอะไรที่คล้ายกันอยู่

หากไม่ถูกสถานการณ์บังคับ เซียวเฉวียนเองก็อยากเป็นคนเกียจคร้าน เช่นเดียวกับคุณชายที่ร่ำรวยอย่างอี้กุย ออกห่างจากราชสำนักมากที่สุด ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับภรรยาและลูกอย่างมีความสุข

ไม่เหมือนกับเวลานี้ที่ไม่ว่าจะทำสิ่งใดก็ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ ไม่ว่าจะเป็นแห่งหนใดล้วนมีคนอยากทำร้ายเซียวเฉวียน ต้องการสังหารเซียวเฉวียนเพื่อขึ้นมาแทนที่

แต่อย่างไรก็ตาม ครั้งแรกที่เซียวเฉวียนเดินทางมาถึงต้าเว่ย เขาไร้ซึ่งเงินทอง ไร้ซึ่งสถานะ ถูกผู้อื่นรังแกอยู่บ่อยครั้ง แม้แต่แม่และน้องสาวของเขาที่ผูกพันกันทางสายเลือดเองก็ถูกรังแกด้วยเช่นกัน

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เซียวเฉวียนทำได้เพียงยืนหยัดขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือตัวเองและปกป้องคนในครอบครัว

บางทีอาจจะเป็นอย่างที่มู่จิ่นพูด การเดินทางมายังต้าเว่ยของเซียวเฉวียนนั้นคือประสงค์ของพระเจ้า พระเจ้าต้องการให้เซียวเฉวียนเป็นคนพิเศษ ต้องการให้เขาเป็นคนโดดเด่นในต้าเว่ย และช่วยพัฒนาต้าเว่ยไปสู่ความรุ่งโรจน์

ที่จริงเซียวเฉวียนไม่คิดว่านี่คือประสงค์ของพระเจ้า แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากอำนาจของผู้เป็นตัวเอก

พูดตามตรง ผู้เขียนที่เขียนถึงเขานั้นมากไปด้วยจินตนาการ พยายามทุกวิถีทางเพื่อเขียนเซียวเฉวียนออกมาให้สง่างามและพิเศษที่สุด

เซียวเฉวียนต้องการที่จะออกไปจากข้อจำกัดและสิ่งผูกมัดเหล่านี้!

ออกจากข้อจำกัดได้ถือว่าเป็นเรื่องดี แต่เซียวเฉวียนก็รู้สึกไม่สบายใจ ฮวาเซี่ยกว้างใหญ่ มีสิ่งมีชีวิตอยู่มากมาย เหตุใดผู้เขียนถึงกำหนดให้วิญญาณของเซียวเฉวียนต้องมาอยู่ที่ต้าเว่ย หรือว่าต้องการกำหนดให้เซียวเฉวียนเป็นตัวเอกชาย?

หรือว่าเป็นเพราะเซียวเฉวียนมีหน้าตาที่หล่อเหลา?

หากพูดถึงความหล่อเหลา เซียวเฉวียนจะไปเทียบกับราชาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ที่โด่งดังในฮวาเซี่ยได้อย่างไร?

สี่ราชาผู้ยิ่งใหญ่ ไม่ว่าใครจะมายืนอยู่ด้านหน้าของเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนล้วนแต่ถูกพวกเขาบดบังทั้งสิ้น

ใครก็ตามที่เดินทางข้ามเวลามาร้องเพลง เต้นรำ ทุกอย่างล้วนสร้างผลกระทบอันยิ่งใหญ่ให้กับคนยุคโบราณได้ทั้งทางด้านภาพและเสียง ทำให้หัวใจของคนในยุคโบราณพวกนี้ตกตะลึง

การที่พวกเขาจะจัดการกับคนชั่วในยุคโบราณนี้ มันก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป

เซียวเฉวียนคิดไม่ตก มีผู้คนมากมายถึง 1.4 พันล้านคน เหตุใดผู้เขียนถึงเลือกเขามา?

นี่มันยากเสียยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่!

หากมีโอกาสได้กลับไปสู่ยุคปัจจุบัน เซียวเฉวียนจะซื้อลอตเตอรี่เป็นแน่

อ่า ไม่ หากได้กลับไปสู่ยุคปัจจุบัน เซียวเฉวียนจะนำสมบัติทั้งหมดที่เขามีในต้าเว่ยกลับไป มูลค่าของมันประเมินค่าไม่ได้ ต่อให้เป็นลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ เซียวเฉวียนก็ไม่สนใจมันอยู่ดี

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ความคิดของเซียวเฉวียนก็ล่องลอยไปไกลมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่สัญญาณของการกลับไปสู่ยุคปัจจุบันด้วยซ้ำ แต่เซียวเฉวียนกลับคิดถึงเรื่องราวหลังจากที่กลับไป

เมื่อถึงเวลานั้น เนื่องจากสมบัติโบราณล้ำค่าเหล่านี้ เขาจะกลายเป็นเศรษฐีโดยไม่รู้ตัว

เมื่อมีเงินทองมากมายขนาดนั้น เซียวเฉวียนจะต้องการอะไร?

แน่นอนว่าเซียวเฉวียนจะไม่เป็นผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ต่อไปแน่นอน

แต่เมื่อใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ ต่อให้มีเงินทองมากมายแค่ไหนก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่ดี วันวานที่ไม่มีอะไรให้ทำนั้นช่างยาวนาน เห็นได้ชัดเลยว่ามันน่าเบื่อและน่าหงุดหงิดถึงเพียงใด

เมื่อพูดถึงความปรารถนา ตั้งแต่เล็กจนโต เซียวเฉวียนไม่เคยมีความปรารถนาใดๆ อยู่เลย