ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1555

ให้เขาอาศัยอยู่ที่จวนหลิน อยู่ใต้การควบคุมสอดส่องของเขา หลินฟ่างก็จะได้สบายใจขึ้น

อู๋จี้เป็นลูกคนเดียวของพี่สาวเขาและเป็นสายเลือดเพียงคนเดียวของตระกูลอู๋ หลินฟ่างต้องเฝ้าดูเขา ปล่อยให้เขาพลาดท่าเสียทีไม่ได้

แต่ว่าตอนนี้หลินฟ่างเองก็คุมสติอารมณ์ไม่อยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอู๋จี้

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าอู๋จี้จะใจร้อนเต็มที แต่ต่อหน้าหลินฟ่างเขาไม่กล้าที่จะแสดงออกอย่างชัดเจน เขากลัวว่า หลินฟ่างจะดุด่าเขาว่าใจร้อนอีก

เขาบังคับเก็บกดความเร่าร้อนในใจแล้วพูดว่า "ท่านลุง ตอนนี้เราควรทำยังไงดี ?"

แม้แต่อู๋จี้ก็ยังจินตนาการได้ว่าองค์จักรพรรดิและเซียวเฉวียนจะยิ่งรับมือได้ยากยิ่งขึ้นในอนาคต แล้วหลินฟ่าง ซึ่งเป็นคนเก๋าในสถานราชการยิ่งต้องคิดได้เช่นกัน

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เรื่องแก้แค้นจะยิ่งยืดเยื้อออกไปอย่างไม่มีกำหนด

ชั่วโมงนี้เป็นโอกาสอย่างดีมิใช่หรือ ?

ขอให้พวกเขากระทำอย่างระมัดระวังเพียงพอ จะไม่มีใครสังเกตเห็นแน่นอน

เช่นเดียวกับคนที่กระจายข่าวว่าเซียวเฉวียนและเม่ยซีมีความสัมพันธ์กัน ก็เป็นคนของพวกเขามิใช่หรือ ?

ขอเพียงอำพรางไว้ให้ดี องค์จักรพรรดิและเซียวเฉวียนจะหาอะไรไม่พบ สาวยังไงก็สาวไม่ถึงตัวของพวกอู๋จี้

ปรากฏว่า คนที่แพร่ข่าวลือในตอนแรกนั้น ก็เป็นคนที่หลินฟ่างเอาเข้าไปซุกในพระราชวัง

จุดประสงค์คือเพื่อสืบหาว่ามีอะไรแปลกประหลาดในฝั่งของเม่ยซีหรือไม่

เม่ยซีมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับจวนเซียว ทั้งได้รับการโปรดปรานจากองค์จักรพรรดิ หลินฟ่างต้องการแสวงหาแหล่งทะลวงจากตัวเม่ยซีเพื่อนำมาจัดการกับเซียวเฉวียนและองค์จักรพรรดิ

ไม่คิดว่า บุคคลนั้นบังเอิญไปเห็นเซียวเฉวียนออกมาจากตำหนักของเม่ยซีพอดี

ช่างเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจเสียจริง !

หลินฟ่างและอู๋จี้ได้พบเรื่องนี้เข้า ดีใจจนถึงกับเลี้ยงฉลองกันไปยกใหญ่ เฉลิมฉลองความโชคร้ายของเซียวเฉวียนล่วงหน้าก่อนเลย

พวกเขาถึงอย่างไรก็คาดไม่ถึง สถานการณ์ในที่สุดจะเป็นตรงกันข้ามกับที่พวกเขาคิดโดยสิ้นเชิง องค์จักรพรรดิทรงพูดเพียงคำเดียว ลมก็เปลี่ยนทิศทาง ไม่ได้ทำให้เซียวเฉวียนสั่นไหวแม้แต่นิดเดียว

ด้วยเหตุนี้ พวกเขาทั้งสองถึงกับกินไม่รู้รส ค่ำคืนนอนไม่หลับไปสองวันเต็มๆ

พวกเขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ตก เซียวเฉวียนมีดีมีเด่นอะไร ถึงได้รับการยอมรับจากองค์จักรพรรดิถึงขนาดนี้ ?

ใช่ เป็นเรื่องจริงที่เซียวเฉวียนมีกำลังแกร่ง แต่เขามีพฤติกรรมเอาแน่เอานอนไม่ได้ ไร้กฎเกณฑ์ ไร้ผู้คนในสายตา นอกลู่นอกรีด ไม่ใช่ง่ายสำหรับองค์จักรพรรดิที่จะควบคุมบุคคลเช่นเขาได้

หรือองค์จักรพรรดิจะไม่กังวลว่าการเลี้ยงเสือไว้ในบ้าน วันหนึ่ง เสือจะย้อนกลับมากัดกินพระองค์จนไม่เหลือแม้แต่ซากหรือ ?

ตามที่พวกเขากล่าวไว้ จักรพรรดิองค์นี้มีจิตใจกว้างจริงๆ

ข่าวลือร้อนแรงมากถึงขนาดนี้ พระองค์ยังช่วยแก้ต่างให้เซียวเฉวียนอีก

ยังดีที่มีข่าวลือออกมาอีกในภายหลังว่าองค์หญิงต้าถงยังมีชีวิตอยู่

ตอนนี้ หลินฟ่างและอู๋จี้ต่างคิดเห็นเป็นเอกฉันท์ว่า องค์หญิงต้าถงจะต้องอาศัยอยู่ในพระราชวังแน่ๆ

คนของพวกเขาเห็นเซียวเฉวียนออกมาจากตำหนักของเม่ยซี เก้าสิบเก้าส่วนร้อยคือเซียวเฉวียนมาพบกับองค์หญิง

ในเมื่อองค์หญิงต้าถงยังมีชีวิตอยู่ จึงพิสูจน์ได้ว่าเซียวเฉวียนหลอกลวงทุกคน รวมทั้งองค์จักรพรรดิด้วย

ขอให้หาวิธีทำให้เซียวเฉวียนจำต้องพาองค์หญิงออกจากวัง จากนั้นระดมข้าราชฯ บางคนให้เข้าร่วมฟ้องร้องกล่าวหาเซียวเฉวียน ให้องค์จักรพรรดิลงโทษเซียวเฉวียนในข้อหาหลอกลวงเบื้องสูง เซียวเฉวียนก็จะต้องตายอย่างแน่นอน

ดังนั้น อู๋จี้จึงแทบรอไม่ได้ที่จะใช้โอกาสจากลมแรงครั้งนี้จุดไฟให้ลุกโหมครั้งใหญ่ เผาเซียวเฉวียนไปโดยไม่มีใครรู้เนื้อรู้ตัว

อู๋จี้แค่อยากจะได้คำยืนยันคำเดียว งานนี้หลินฟ่างตกลงจะทำไม่ทำ ?

ถ้าหลินฟ่างขลาดและไม่เอาด้วย อู๋จี้ก็ตัดสินใจทำเอง จะไม่รออีกต่อไป

หากพลาดโอกาสนี้อีก จะไม่มีโอกาสในวันข้างหน้าอีกแล้ว

ถึงอู๋จี้จะอำพรางดีซะเพียงใด หลินฟ่างก็ยังรู้สึกถึงความร้อนใจในตัวเขา

แม้แต่หลินฟ่างก็ยังร้อนใจ แล้วอู๋จี้จะไม่ร้อนใจได้อย่างไร ?

หลินฟ่างแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง มองอู๋จี้ด้วยสายตาลุ่มลึกแล้วพูดว่า "หลานจี้ เจ้าคิดอย่างไรล่ะ ?"

ในขณะนี้ชั่วโมงนี้ หลินฟ่างก็ไม่คิดจะห้ามปรามอู๋จี้แล้ว เขาก็กลัวว่าอู๋จี้จะพลาดโอกาสแก้แค้นอันดีนี้ไป

เขาต้องการจะฟังอู๋จี้ว่าอะไรบ้าง

เขาพูดอย่างใจเย็นว่า "ระหว่างหลานกับลุง จะต้องกล่าวขอบคุณอีกหรือ ?"

การกล่าวขอบคุณดูเหมือนจะห่างเหินไปหน่อย

อู๋จี้ยิ้มอย่างรู้เท่าทันและพูดว่า "ขอรับ ท่านลุงพูดถูก"

แม้จะกล่าวเช่นนี้ แต่มีมารยาทก็ไม่เป็นเรื่องแปลก แม้จะมีความสนิทสนมเกินกว่าเป็นญาติกันอีกก็ตาม

จากนั้นลุงและหลานก็หารือในรายละเอียดของแผนการ หลังจากได้ข้อสรุปแล้ว หลินฟ่างก็จัดให้คนนำไปปฏิบัติ

ความสามารถในการแต่งเรื่องของหลินฟ่างและอู๋จี้นั้นโดดเด่นจริงๆ

คนของพวกเขาเพิ่งออกไปครึ่งวัน ข่าวลืออีกเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับเซียวเฉวียนก็กวาดไปทั่วเมืองหลวงไวอย่างกับลมบ้าหมู

ข่าวลือเล่าว่าความสัมพันธ์ระหว่างเซียวเฉวียนและองค์หญิงต้าถงได้ร้าวฉานไปนานแล้ว ทั้งคู่ได้เลิกกัน ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ องค์หญิงต้าถงได้กลับไปยังภูมิภาคตะวันตกแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน จวนเซียวก็ถูกสังหารหมู่ และเซียวเฉวียนก็ถือโอกาสนี้ประกาศการสิ้นพระชนม์ขององค์หญิงเพื่ออำพรางความสัมพันธ์ที่ร้าวฉานของพวกเขา

สาเหตุที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเกิดร้าวฉาน ก็เพราะเซียวเฉวียนเปลี่ยนใจไปรักหยางอวี้หวน ซึ่งพักอาศัยอยู่ในจวนเซียวในขณะนั้น

เหตุการณ์ระหว่างหยางอวี้หวนและเซียวเฉวียนตอนนั้น ก็ถูกกุขึ้นมาแพร่สะพัดอย่างดุเดือดเช่นกัน

ดังคำพังเพยว่า แมลงวันไม่กัดไข่ที่ไร้รอยต่อ และข่าวลือก็ไม่เข้าหาคนรอบคอบ

หากพวกเขาบริสุทธิ์กันจริงๆ ข่าวลือดังกล่าวจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ?

ต่อมา ไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนคิดได้จึงกลับใจหรือเพราะเหตุอย่างอื่น เขาอาศัยโอกาสที่ไปฝึกฝนยังภูมิภาคตะวันตก เกลี้ยกล่อมองค์หญิงให้กลับมาจนได้

ข่าวลือยังกล่าวเพิ่มเติมว่า ที่เซียวเฉวียนพาพวกบัณฑิตจิ้นซื่อไปยังภูมิภาคตะวันตกเพื่อฝึกฝนนั้น เพียงเพื่อหาข้ออ้างที่ถูกต้องให้เขาได้ไปที่ภูมิภาคตะวันตกตามหาภรรยาของเขาเองเท่านั้น

ไม่ต้องกล่าวอะไรมาก ข่าวลือทั้งหมดนั้นพูดอย่างมีเหตุผลมีที่อ้างอิง ชวนให้คล้อยตาม ชวนให้เกิดจินตนาการไปต่างๆ นาๆ

แม้แต่เซียวเฉวียนที่ฟังแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความสามารถของคนที่อยู่เบื้องหลังกุเรื่องราวว่าโดดเด่นจริงๆ จุดสำคัญ รายละเอียดต่างๆ เรียบเรียงกันได้อย่างลงตัวเหมาะเจาะ

อย่างไรก็ตาม ในดวงตาของเซียวเฉวียนได้เพิ่มความเย็นชาขึ้นมาเล็กน้อย