ฉันให้ตายสิ!
ถ้าเป็นคนธรรมดา แค่เดินเร็วแล้วเสียอย่างนั้น ก็จะประสบภัยพิบัติเหินฟ้าถล่ม โดนสองคนนั้นทุบ
ใครกันแน่ที่เล่นกิจกรรมมนุษย์บิน?
พวกเขาทั้งสองได้รับบาดเจ็บแล้วเจี้ยนจงโยนพวกเขาทิ้งไปจากนั้นก็ล้มลงกับพื้นอย่างหนัก อาการบาดเจ็บของพวกเขาเพิ่มเข้ากับอาการบาดเจ็บ พวกเขาทนไม่ไหวและเป็นลม
เจินฮ่าวเพิ่งอยากก้มลงดูสภาพของทั้งสองคน ยังไม่ทันได้ลงมือทํา ก็ถูกเสวียนอวี๋หยุด "ไม่ต้องสนใจพวกเขา พวกเขาเป็นคนเลว"
เสวียนอวี๋ฟังเสียงในใจของพวกเขา จึงรู้ว่าพวกเขาเป็นคนที่กระจายข่าวลือไปทุกที่
เหตุผลที่พวกเขาเป็นเช่นนี้คือการกระทําของเจี้ยนจง
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เซียวเฉวียนรู้เรื่องนี้แล้ว
หลังจากคําอธิบายของเสวียนอวี๋ เจินฮ่าวหน้าของเขาดูสีหน้าอย่างชัดเจน เขามองไปที่เสวียนอวี๋แล้วพูดว่า "แล้วสองคนนี้ละ?”
จะฆ่าพวกเขาหรือเปล่า
ในใจของเจินฮ่าวเขาต้องการฆ่าใครก็ตามที่กล้าทำร้ายเซียวเฉวียน
เสวียนอวี๋กล่าว "ไม่ เจ้าของตั้งใจไว้ชีวิตพวกเขา"
ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น สองคนนี้ก็คงร้องครวญครางไปนานแล้ว
ตอนนี้พวกเขาแค่เป็นลมด้วยความเจ็บปวดและไม่มีความกังวลต่อชีวิต
ฟังอยู่ เจินฮ่าวมองสองคนบนพื้นอย่างไม่เต็มใจเล็กน้อย แล้วเตะพวกเขาอย่างแรง จึงกลับไปที่จวนเซียวพร้อมกับเสวียนอวี๋
จากมุมมองสีหน้าของทั้งสอง เซียวเฉวียนรู้ว่าทั้งสองต้องรู้อะไรบางอย่าง
เป็นไปตามคาด เจินฮ่าวเอ่ยปากว่า "พี่เซียว ทําไมเจ้าไม่ฆ่าสองคนนั้นล่ะ?"
แน่นอนว่าเจินฮ่าวก็รู้ว่าสองคนนั้นมีผู้บงการอยู่เบื้องหลัง แต่เขารู้สึกว่าแม้ว่าสองคนนั้นจะปฏิบัติตามคําสั่ง แต่การกระทําของพวกเขาชั่วร้ายเช่นนี้ก็ไม่สามารถให้อภัยได้
ข่าวลือที่พวกเขากระจายออกไปไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เกี่ยวกับชีวิตของเซียวเฉวียนนะ!
ด้วยความบังเอิญเล็กน้อย เมื่อถูกกับดักของพวกเขา เซียวเฉวียนจะตกอยู่ในข้อหารังแกกษัตริย์และจะไม่มีวันหวนกลับ!
จ้าวเจินฮ่าวกล่าวว่า คนแบบนี้ก็ควรฆ่าด้วย
เซียวเฉวียนเหลือบมองเจินฮ่าว แล้วพูดว่า "สองคนนี้ไม่มีนัยสำคัญ เหตุใดจึงต้องฆ่าพวกเขา?"
ถ้าจะฆ่า ก็ควรฆ่าคนเหล่านั้นที่บาปมหันต์ ชั่วช้าเลวทราม และไม่แก้ไขซ้ำแล้วซ้ำอีก!
ในเรื่องของชีวิต ความคิดเห็นของเจินฮ่าวและเซียวเฉวียนขัดแย้งกัน
เซียวเฉวียนเป็นคนสมัยใหม่ มีการศึกษาสมัยใหม่ รู้ว่าชีวิตมีค่าและหวงแหนชีวิต
แต่เจินฮ่าวเป็นคนโบราณ ในสายตาของคนโบราณ โดยเฉพาะผู้มีอํานาจ ชีวิตคนเบาเหมือนใบหญ้า
การฆ่า ก็เหมือนฆ่าไก่ตัวเดียวไม่ต่างกัน
ดังนั้นเจินฮ่าวจึงไม่เข้าใจเล็กน้อย ทําไมเซียวเฉวียนถึงไว้ชีวิตพวกเขาได้หลังจากทําเรื่องแบบนี้
ตามพฤติกรรมของจ้าวเจินฮ่าว เขาจะไม่ปล่อยใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไป
หากต้องการตัดหญ้า เราต้องถอนรากและขจัดปัญหาในอนาคตตลอดไป!
ไม่เพียงแต่เจินฮ่าวเท่านั้น แต่เสวียนอวี๋ก็คิดเช่นนั้นด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวเฉวียนต้องการให้พวกเขามีชีวิตอยู่ เสวียนอวี๋ก็คงลงมือสับพวกมันด้วยฝ่ามือเดียว
เซียวเฉวียนกล่าวอย่างจริงจังว่า "การตอบโต้ความรุนแรงด้วยความรุนแรงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดในการแก้ไขข้อขัดแย้ง"
แม้แต่หลินฟ่างและอู๋จี้ เซียวเฉวียนก็ยินดีที่จะให้โอกาสพวกเขามีชีวิตอยู่
ท้ายที่สุดแล้วการพัฒนาต้าเหว่ยต้องการบุคลากรที่มีความสามารถ
และพวกเขายังเป็นปัญญาชน แต่เซียวเฉวียนเป็นเจ้านายของปัญญาชน เซียวเฉวียนมีความรับผิดชอบในการตักเตือนสำหรับปัญญาชนที่หลงทางเช่นนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...