ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1635

“นายท่าน” เสียงของไป๋ฉี่ดูสงบลงกว่าเดิมเล็กน้อย

เซียวเฉวียนตอบว่า "อืม มีสถานการณ์อะไรหรือไม่?"

ไป๋ฉี่พูดอย่างใจเย็น "นายท่าน คุณชายเจินขอให้ข้าน้อยแจ้งท่านว่า คนของเว่ยอี้หรานมาพบเขาแล้ว และชักจูงให้เขาเข้าร่วมในการกบฏ คุณชายเจินฮ่าวทำตามแผน ได้ตอบตกลงกับพวกเขาแล้วขอรับ”

จากนั้นไป๋ฉี่อธิบายสถานการณ์ให้เซียวเฉวียนอย่างละเอียด หลังจากที่เซียวเฉวียนฟังเขาก็แสดงรอยยิ้มที่ประสบความสำเร็จบนใบหน้าของเขา “ดีมาก เจ้าบอกคุณชายเจินให้ปฏิบัติตามสถานการณ์ และอย่าลืมใส่ใจ ปลอดภัย"

"หากจำเป็น เจ้าก็ร่วมมือกับเขาด้วย"

ไป๋ฉี่ตอบรับ "ขอรับนายท่าน"

เจินห่าวบอกไป๋ฉี่แล้วว่า ให้เขาร่วมมือกับเจินฮ่าว ไป๋ฉี่มีสองทางเลือก

หนึ่งคือแสร้งทำเป็นตาย ไม่ปรากฏตัวจนกว่าเจ้าครองนครจะส่งกองกำลังไปกบฏ

อย่างที่สองคือร่วมกับเจินฮ่าวและ "ละทิ้งความมืดสู่แสงสว่าง" และแกล้งทำเป็นทรยศเซียวเฉวียน

ไป๋ฉี่ครุ่นคิด และเลือกเส้นทางที่สอง

ด้วยวิธีนี้ รัฐมู่อวิ๋นยังอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา และเขาสามารถช่วยเหลือเจินฮ่าวได้ดีขึ้นในการติดตามทุกการเคลื่อนไหวของเว่ยอี้หรานและพวก

มีประโยชน์มากกว่าการซ่อนตัวห่างจากผู้คนมาก

ดังนั้นไป๋ฉี่รู้สึกว่าเขาควรบอกเซียวเฉวียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ "นายท่าน ถ้าท่านได้ยินว่าข้าน้อยได้ทรยศท่าน ท่านอย่าได้เชื่อ นั่นไม่เป็นความจริง ข้าน้อยจะไม่มีวันทรยศท่าน"

"ไป๋ฉี่ ข้าเชื่อเจ้า” เซียวเฉวียนพูดด้วยความมั่นใจ

ไป๋ฉี่ เหมิงเอ้าและเซียวเฉวียนผ่านเรื่องราวประสบการณ์กันมามากมาย ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสามนั้นแข็งแกร่งราวกับก้อนหิน พวกเขาทั้งสอวเป็นคนที่ซื่อสัตย์ แน่นอนว่าเซียวเฉวียนเชื่อว่าพวกเขาจะไม่ทรยศเซียวเฉวียน

หากพวกเขามีเจตนาที่จะทรยศ พวกเขาคงจะทรยศเซียวเฉวียนตอนที่เขาตกต่ำที่สุด ในเวลานั้น หลายคนยื่นข้อเสนอให้พวกเขาสองคน และต้องการทำลายเซียวเฉวียน เหตุใดจึงรอจนถึงตอนนี้?

น้ำเสียงที่แน่นอนดังกล่าวทำให้ไป๋ฉี่ซาบซึ้งใจอย่างอย่างลับๆ

การได้รับความไว้วางใจจากเซียวเฉวียนอย่างมากถือเป็นความสุขสำหรับไป๋ฉี่

สำหรับไป๋ฉี่แล้ว เซียวเฉวียนเป็นเหมือนสมาชิกในครอบครัว

เหตุผลที่เขาบอกเซียวเฉวียน เพราะเขากลัวว่าเซียวเฉวียนจะเชื่อข่าวลือในอนาคต มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเขา

เขาไม่ต้องการผลลัพธ์นี้

ไป๋ฉี่สงบลงและพูดอย่างสงบ "ขอบคุณนายท่าน"

เด็กคนนี้

เซียวเฉวียนรู้ดีอยู่แล้วว่า ไป๋ฉี่กำลังคิดอะไรอยู่

เซียวเฉวียนพูดเบาๆ ว่า "ไปทำภารกิจอย่างหายห่วง อย่ากังวลกับความเข้าใจผิดใดๆ เจ้าและเหมิงเอ้าเป็นพี่น้องกันที่อยู่กับข้ามานับครั้งไม่ถ้วน ข้าเข้าใจความจริงใจของเจ้า!"

ด้วยคำพูดนี้ของเซียวเฉวียน ไป๋ฉี่ก็พึงพอใจมากแล้ว

ถูกต้อง เซียวเฉวียนถือว่าเขาและเหมิงเอ้าเป็นพี่น้องกันมาโดยตลอด และไม่เคยถือว่าพวกเขาเป็นลูกน้อง

มันเป็นเรื่องยากที่จะหาเจ้านายแบบนี้

การติดตามเซียวเฉวียนไม่ดีหรอกหรือ?

จะทรยศอะไรอีก!

ไม่ต้องพูดว่าติดตามเซียวเฉวียนในชีวิตนี้ หากมีภพหน้า ไป๋ฉี่ก็จะยินดีที่จะติดตามเซียวเฉวียนในภพหน้าด้วย

น้ำเสียงของไป๋ฉี่ฟังดูผ่อนคลายมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด "ขอบคุณนายท่านที่ไว้วางใจเรามากเยี่ยงนี้!"

นอกเหนือจากการขอบคุณ ไป๋ฉี่ซึ่งพูดไม่เก่งก็ไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ

หลังจากที่นายและบ่าวสื่อสารกัน พวกเขาก็ยุติการเชื่อมจิตกัน

แม้ว่าการเชื่อมจิตจะสะดวก แต่ก็ใช้พลังงานค่อนข้างมาก

ยิ่งในระยะไกล ก็ยิ่งต้องเสียงพลังงานมากยิ่งขึ้น

เมืองหลวงและรัฐมู่อวิ๋นอยู่ห่างไกลกัน หลังจากสื่อสารนี้ ไป๋ฉี่ที่มีกำลังภายในไม่เลว ก็ยังต้องรู้สึกปวดศีรษะเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้น่าห่วงอะไร พักผ่อนก็จะดีขึ้น

แม้แต่เซียวเฉวียนซึ่งมีกำลังภายในที่ความแข็งแกร่ง ก็ยังรู้สึกไม่สบายในหัว

อันที่จริงความรู้สึกไม่สบายมีอยู่ตลอดเวลา แต่มันเล็กน้อยมาก ดังนั้นเซียวเฉวียนพวกเขาจึงไม่จริงจังกับมัน

แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดในครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าเซียวเฉวียนรู้สึกรุนแรงกว่าที่เคยเป็นมา

ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงต้องหลับตาพักสมอง พักครู่หนึ่ง

เซียวเฉวียนต้องการถามพวกเขา นอกจากเว่ยเชียนชิว แล้วใครอีกที่พวกเขามีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งในตอนนั้น

จนถึงตอนนี้ เซียวเฉวียนยังไม่มีเบาะแสว่าใครกันที่บ้าคลั่งเยี่ยงนี้ ที่สกัดเลือดพิสุทธิ์ของกองทัพตระกูลเซียวห้าหมื่นนาย

หากเขาไม่พบบุคคลนี้ ล้างแค้นให้กับกองทหารตระกูลเซียวจำนวนห้าหมื่นนาย ใจเซียวเฉวียนคงจะคนึงห่วงหา!

แต่ขณะนี้ยังไม่มีความคืบหน้าแต่อย่างใด ชะงักไว้เช่นนี้ เบาะแสทั้งหมดได้ถูกตัดออกไปแล้ว

ความหวังเดียวในตอนนี้ คือการหาเบาะแสบางอย่างจากเซียวเทียนและปีศาจกวี

แต่เซียวเฉวียนไม่สามารถติดต่อกับคนสองคนนี้ได้ และพวกเขาก็ไม่ติดต่อกับเซียวเฉวียน แม้ว่าพวกเขาจะปรากฏในความฝันของเซียวเฉวียนพวกเขาก็จะปรากฏขึ้นในช่วงสั้นๆ ผ่านมาและจากไป ให้เซียวเฉวียนได้เจอพวกเขา แล้วจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ไม่พูดอะไรเลย เซียวเฉวียนถามอะไรได้

ถามอะไรไม่ได้เลย!

ในช่วงที่เซียวเฉวียนอับจน จู่ๆ ความคิดก็เข้ามาในหัวสมองของเซียวเฉวียน เป็นไปได้ไหมที่ใครบางคนจากราชวงศ์ สกัดเลือดพิสุทธิ์กองทหารตระกูลเซียวห้าหมื่นนาย?

เซียวเฉวียนตรวจสอบพวกเขาทีละคน อันดับแรกตัดความเป็นไปได้ของฮ่องเต้ เว่ยเฉียนชิว และไทเฮา

ท้ายที่สุดแล้ว ฮ่องเต้ยังทรงพระเยาว์ในเวลานั้น ยังเด็กมากจนเขาไม่เข้าใจอะไรเลย ไม่ต้องพูดถึงความสามารถเช่นนั้น

เว่ยเชียนชิว เป็นคนอวดดีอหังการมาโดยตลอด เขายอมรับสิ่งที่เขาทำต่อหน้าเซียวเฉวียนในเวลานั้น แต่เขาไม่ยอมรับว่าได้สกัดเลือดพิสุทธิ์กองทหารตระกูลเซียว ซึ่งหมายความว่ามันไม่ใช่การกระทำของเขาจริงๆ

ในส่วนของไทเฮา เซียวเฉวียนแอบทดสอบเธอ และได้ยินเสียงของเธอ แต่เธอไม่เคยทำเรื่องนี้

คนโง่สามคนที่เสียชีวิต เป็นของเว่ยเชียนชิว หากพวกเขาทำ เว่ยเชียนชิว จะต้องรู้เรื่องนี้

หากเว่ยเชียนชิวรู้เรื่องนี้ เขาจะต้องนำเรื่องนี้มาอวดต่อหน้าเซียวเฉวียน และกระตุ้นเซียวเฉวียนอย่างแน่นอน

เขาไม่ทำเช่นนี้ แสดงว่าเรื่องนี้ไม่ได้ถูกทำโดยคนโง่ทั้งสามคน

ในราชวงศ์มีคนมากมาย แต่ผู้ที่ยังเยาว์วัยในขณะนั้นสามารถตัดออกได้

ในบรรดาเจ้าครองนครทั้งห้าในตอนนี้ เว่ยอี้หรานไม่เพียงแต่ยังเยาว์วัยเท่านั้น และยังมีอีกสององค์ที่เป็นอู๋ซือและเจี้ยนซือแล้ว

หลังจากการตรวจสอบดังกล่าว เหลือเพียงผู้ต้องสงสัยรายใหญ่ที่สุดสองคนเท่านั้น

คนหนึ่งคือเว่ยหงเจ้าครองนครแห่งรัฐหวู่โจว และอีกคนคือเว่ยหยานเจ้าครองนครแห่งรัฐชิงโจว