ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1738

เมื่อเผชิญหน้ากับความตาย เขาทั้งหมดเข้าใจว่า ตนเองเป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่งที่นักปราชญ์ชำระเซียวเฉวียน

น่าเศร้าจริงๆ

เซียวเฉวียนจ้องมองหมิงเจ๋อด้วยสายตาเย็นชา หันกลับมามองไปไกลๆ

ในที่สุดเขาก็แก้แค้นได้สำเร็จ!

วิญญาณของผู้คนที่ถูกหมิงเจ๋อสังหาร คงจะหลับตาลงแล้ว

เซียวเฉวียนสูดหายใจเข้าลึกๆ ความแค้นระหว่างเขากับหมิงเจ๋อได้สิ้นสุดลงแล้ว เป้าหมายต่อไปของเขาคือนักปราชญ์และคนที่ขโมยเอาเลือดจากกลางหน้าผากของทหารตระกูลเซียว!

เซียวเฉวียนเก็บสายตา มองไปที่องครักษ์ซ่อนเร้นและองครักษ์เงาที่กำลังต่อสู้

เห็นได้ชัดว่าองครักษ์ซ่อนเร้นที่ต้องการหนีอย่างเร่งด่วน ถูกองครักษ์เงาติดจนแน่น

ระหว่างการต่อสู้ องครักษ์ซ่อนเร้นก็แอบมองเซียวเฉวียน

ในสายตาขององครักษ์ซ่อนเร้น เซียวเฉวียนเป็นบุคคลที่แปลกประหลาดที่สุด

พวกเขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าเซียวเฉวียนใช้ดาบจิงหุนฟาดฟันหมิงเจ๋อ แต่กลับมาเตือนองครักษ์ของหมิงเจ๋อให้จัดการกับองครักษ์ซ่อนเร้น

ดังนั้น เซียวเฉวียนกำลังคิดอะไรอยู่?

เขาแค้นหมิงเจ๋อ แต่ทำไมถึงทำแบบนี้?

องครักษ์ซ่อนเร้นไม่เข้าใจจริงๆ

หากจะพูดถึงว่าเซียวเฉวียนต้องการฆ่าองครักษ์ซ่อนเร้น เขาสามารถฉวยโอกาสโจมตีองครักษ์ซ่อนเร้นได้

แต่เซียวเฉวียนกลับยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น มองดู โดยไม่ออกมือ

เขาเตือนองครักษ์เงาเพียงประโยคเดียว แต่ก็ไม่ได้ช่วยองครักษ์เงา

เซียวเฉวียนต้องการอะไร?

องครักษ์ซ่อนเร้นและองครักษ์เงาต่อสู้กันมานานแล้ว พลังกายเริ่มอ่อนแอลง

ไม่ใช่แค่องครักษ์ซ่อนเร้น องครักษ์เงาก็เช่นกัน

พลังการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายลดลงอย่างเห็นได้ชัด

แต่ทั้งคู่ก็ยังฝืนต่อ

พูดกันตรงๆ ว่าทั้งสองฝ่ายมีความคิดที่จะต่อสู้กับอีกฝ่ายจนตาย

องครักษ์ซ่อนเร้นต้องการหนี องครักษ์เงาไม่ยอม

องครักษ์เงาต้องการฆ่าองครักษ์ซ่อนเร้น แต่ก็ฆ่าไม่ได้

ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือด สูสีกัน

แต่เซียวเฉวียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กลับรู้สึกมีความสุข

สู้กันต่อไป ยิ่งอ่อนแอลงก็ยิ่งดี

หากเป็นเช่นนี้ จะยิ่งง่ายต่อการโน้มน้าวให้องครักษ์ซ่อนเร้นกลับใจ หากองครักษ์ซ่อนเร้นยังคงจงรักภักดีต่อนักปราชญ์ เสวียนอวี๋ก็จะฆ่าพวกมันได้ง่ายขึ้น

เสียงการปะทะกันของอาวุธ ฟังดูไพเราะในหูของเซียวเฉวียน

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง เสวียนอวี๋ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเซียวเฉวียน

เสียงดาบกระทบกันดังกังวาน เสวียนอวี๋ไม่รอช้า รีบหันขวับไปมองเหล่าองครักษ์ซ่อนเร้นและองครักษ์เงา

โอ้โห!

ดาบกระทบกันจนเกิดประกายไฟ ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือด

แต่ที่น่าแปลกคือ เซียวเฉวียนกลับยืนดูเฉยๆ ไม่คิดจะเข้าร่วมต่อสู้ มีอะไรให้ดูกันนักหนา?

เสวียนอวี๋กำลังจะถามเซียวเฉวียนว่ามาที่นี่ทำไม แต่สายตาของเขาก็ดันไปสะดุดกับร่างของหมิงเจ๋อที่นอนนิ่งอยู่บนพื้น

เพียงแค่เห็นแวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าหมิงเจ๋อตายแล้ว

ตอนนี้ เสวียนอวี๋เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเซียวเฉวียนถึงมาที่นี่ และทำไมถึงเรียกเขาให้มา

เขาน่าจะคิดให้เสวียนอวี๋ร่วมมือกับเขาจัดการนักปราชญ์ และช่วยเซียวเฉวียนโน้มน้าวองครักษ์ซ่อนเร้นเหล่านี้

หลังจากติดตามเซียวเฉวียนมานาน เสวียนอวี๋ย่อมรู้ดีว่าเซียวเฉวียนชอบคนเก่ง

องครักษ์ซ่อนเร้นที่มีความสามารถขนาดนี้ เซียวเฉวียนย่อมอยากได้ไว้ใช้งาน

เสวียนอวี๋เอ่ยด้วยน้ำเสียงใสว่า “ลุงเซียว ลุงหมายตาองครักษ์ซ่อนเร้นทั้งสี่คนนั้นไว้ใช่มั้ย?”

องครักษ์ซ่อนเร้นทั้งสี่คนเดิมทีเป็นองครักษ์ประจำตัวนักปราชญ์ไม่ว่านักปราชญ์จะไปที่ไหน องครักษ์ซ่อนเร้นจะต้องคอยติดตามอย่างลับๆ คอยปกป้องเทพเจ้าและกำจัดอุปสรรคต่างๆ

ครั้งหนึ่ง องครักษ์ซ่อนเร้นทั้งสี่เคยเป็นคนโปรดของนักปราชญ์

แต่หลังจาก เสวียนอวี๋ มีความสามารถพอที่จะปกป้องนักปราชญ์ได้ องครักษ์ซ่อนเร้นทั้งสี่ก็ค่อยๆ ถูกนักปราชญ์ละเลย