ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1739

เซียวเฉวียนชอบความร่ำรวย ถ้าพวกเขายอมแพ้ต่อเซียวเฉวียน ก็จะสามารถรักษาชีวิตไว้ได้

สายตาของเสวียนอวี๋มองไปที่องครักษ์เงา และพูดว่า “พวกเจ้าคิดจะหนีใช่ไหม？”

“บรรดาองครักษ์เงาเงียบไม่พูดอะไรทั้งนั้น”

เสวียนอวี๋เป็นคนใช่ไหม？

พวกเขาคิดอะไร ทำไมเขาถึงรู้ไปหมดทุกอย่าง？

บรรดาองครักษ์เงามองเสวียนอวี๋อย่างหวาดกลัว ไม่รู้จะทำอย่างไรดี

จะหนีไปก็ไม่ได้ ไม่หนีก็ไม่ได้

เสวียนอวี๋ขมวดคิ้ว ดวงตาเป็นประกายมองไปที่พวกเขา และพูดว่า “ไม่ต้องกลัวไป พวกเจ้ามาคอยติดตามอยู่กับข้าดีไหม？”

ในเมื่อหมิงเจ๋อก็ตายไปแล้ว บรรดาองครักษ์เงาไม่มีเจ้านายแล้ว ถ้ามาติดตามเสวียนอวี๋ หลังจากนี้เสวียนอวี๋ก็จะเป็นเจ้านายของพวกเขา เกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็มีเสวียนอวี๋คอยช่วยปกป้องพวกเขาไว้

แต่ว่า แต่ว่า

เสวียนอวี๋เป็นเพียงแค่เด็กน้อยตัวเล็กๆคนหนึ่ง จะให้พวกเขายอมรับเด็กน้อยคนหนึ่งเป็นเจ้านาย มันก็คงจะไม่ค่อยดีเท่าไร？

และอีกอย่างเสวียนอวี๋ยังเป็นคนของนักปราชญ์

นักปราชญ์เป็นคนฆ่าหมิงเจ๋อ

นักปราชญ์ทำให้หมิงเจ๋อต้องมีจุดจบแบบนี้

ในใจของบรรดาองครักษ์เงา คนที่พวกเขาเกลียดมากที่สุดไม่ใช่เซียวเฉวียน แต่เป็นนักปราชญ์！

เป็นเพราะว่าผลประโยชน์ของนักปราชญ์ หมิงเจ๋อยิ่งถลำลึกเข้าไปเรื่อยๆ และยังพาเมืองซินเจียงให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากจนไม่สามารถถอนตัวได้

ถ้าดูให้ลึกลงไปอีก คนที่ผิดก็คือนักปราชญ์ เป็นนักปราชญ์ที่ทำร้ายหมิงเจ๋ออย่างมากที่สุด！

ต้องการให้พวกเขาที่เคยเป็นคนของนักปราชญ์มาก่อน ยอมรับเสวียนอวี๋เป็นเจ้านาย ฝันไปเถอะ！

ได้ยินดังนั้น เสวียนอวี๋ถูกโดนใส่ร้าย ถูกใส่ร้ายจริงๆ

เขายิ้มและพูดว่า “ทุกท่านอย่างเข้าใจผิดไป ข้าไม่ใช่คนของนักปราชญ์ ข้ากับเขาไม่มีความเกี่ยวข้องกันมาตั้งนานแล้ว”

เมื่อได้ยินเสวียนอวี๋พูดแบบนั้น บรรดาองครักษ์เงาก็นึกขึ้นมาได้ว่า เมื่อครู่เสวียนอวี๋กับเซียวเฉวียนแอบซุบซิบพูดอะไรกัน ดูท่าทางเข้ากันได้เป็นอย่างดี ไม่มีท่าทีที่มีความแค้นต่อกันเลยแม้แต่น้อย

นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว

ในเมื่อเซียวเฉวียนและนักปราชญ์ไม่สามารถเข้ากันได้ ในเรื่องนี้บรรดาองครักษ์ต่างรู้ดี

หรือว่าเสวียนอวี๋เป็นคนของเซียวเฉวียน？

ถ้าใช่ พวกเขาก็ไม่สามารถยอมเสวียนอวี๋ได้

ในเมื่อเซียวเฉวียนเป็นศัตรูกับหมิงเจ๋อ

ถ้าไม่ยอมอ่อนข้าให้ พวกเขามีทางเดียวก็คือต้องตาย

หรือพูดอีกอย่างว่า มีข่าวลือว่าเซียวเฉวียนต้องการแก้แค้น พวกเขาเป็นคนของหมิงเจ๋อ เซียวเฉวียนจะยอมรับพวกเขาได้อย่างจริงใจใช่ไหม？

เป็นไปไม่ได้？

คิดไปก็เท่านั้น บรรดาองครักษ์เงาแอบส่งสายตาในการสื่อสารกัน หลังจากนั้นก็รีบหายตัวไปอย่างรวดเร็ว เริ่มดำเนินแผนการหลบหนี

พวกเขาแยกย้ายหนีไปคนละทิศละทาง

แผนการของพวกเขาคือ ไม่ยอมอ่อนข้อทำตามเสวียนอวี๋ แต่ก็ไม่สามารถยอมรับความตายอยู่ที่นี่ได้

ดังนั้น จึงแยกย้ายกันหนีไป

หนีไปได้แค่ไหนก็แค่นั้น

ต่อให้เสวียนอวี๋เก่งกาจมากแค่ไหน เขาก็ไม่ได้มีสามหัวหกมือ ที่จะสามารถขัดขวางพวกเขาเอาไว้ได้

สิ่งที่พวกเขาคาดไม่ถึงก็คือ ถึงแม้พวกเขาจะวางแผนหลบหนีไว้เป็นอย่างดี แต่พวกเขาก็ไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีไปได้

พวกเขาประเมินความสามารถของเสวียนอวี๋ต่ำไป

คิดไม่ถึงว่า พวกเขามีความคิดเหมือนกันที่จะหลบหนี เสวียนอวี๋

เตรียมพร้อมที่จะรับมือไว้แล้ว

พวกเขายังไม่ทันจะได้หลบหนี เสวียนอวี๋พุ่งหมัดออกไปเพื่อโจมตีขัดขวางพวกเขาไว้

รวดเร็วมาก พวกเขาไม่มีโอกาศที่จะตั้งตัวได้ ทำได้เพียงส่งเสียงเจ็บปวดออกมา และล้มลงกับพื้นเสียชีวีต

เพียงหมดเดียว เป็นภัยถึงชีวิต！

ความรวดเร็วว่องไวนี้ ทำให้องครักษ์ซ่อนเร้นอดที่จะสั่นกลัวไม่ได้ ทำไมศิษย์พี่ของเขาถึงเปลี่ยนไปเก่งกาจได้ถึงขนาดนี้？

คิดถึงก่อนหน้านี้ องครักษ์ซ่อนเร้นทั้งสี่คนยังสามารถต่อสู้กับเสวียนอวี๋ได้หลายกระบวนท่า มาตอนนี้ได้เห็นจุดจบขององครักษ์เงาแล้ว องครักษ์ซ่อนเร้นรู้สึกคาดเดาไม่ได้ไม่แน่ใจ

เสวียนอวี๋ในตอนนี้ พวกเขาคงจะต่อสู้ด้วยไม่ได้แล้ว？