ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1755

เมื่อเหล่าสาวกได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกเหมือนได้รับการนิรโทษกรรมและหลั่งน้ำตาด้วยความดีใจทันที พวกเขาคำนับไหว้นักปราชญ์ด้วยความซาบซึ้งและกล่าวว่า "ขอบคุณเจ้าสำนัก!"

ในที่สุดพวกเขาก็ไม่ต้องไปเสี่ยงชีวิตจับกุมราษฎรอีกต่อไป ช่างเป็นเรื่องน่ายินดีด้วย!

อันตรายที่แท้จริงของการจับกุมผู้คนไม่ใช่ว่าศัตรูจะตรวจพบพวกเขา แต่อยู่ที่ผู้ที่ถูกจับกุมไม่เป็นที่น่าพอใจกับความปรารถนาของนักปราชญ์ และนักปราชญ์ก็ฆ่าพวกเขาด้วยความโกรธ

ตอนนี้เมื่อนักปราชญ์เต็มใจที่จะดำเนินการเป็นการส่วนตัวแล้ว มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดโดยธรรมชาติ

เขามีพลังมากในเรื่องวรยุทธ์ เขาสามารถลงมือกับใครก็ได้ที่เขาต้องการ

สิ่งนี้ช่วยประหยัดปัญหาได้มาก

เหล่าสาวกไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างหวาดกลัวอีกต่อไป

เรียกได้ว่าทุกคนมีความสุขกันเลยทีเดียว

นี่เป็นช่วงเวลาที่ผ่อนคลายที่สุดสำหรับเหล่าสาวกนับตั้งแต่นักปราชญ์มาถึงภูเขาจงหนาน

เวลาเป็นสิ่งมีค่า และนักปราชญ์ผู้กระหายความสำเร็จก็ปลอมตัว จากนั้นลงจากภูเขาทันที

ผมสีเงินและหนวดเคราสีขาวของเขาสะดุดตาจริงๆ ผู้คนจะจำรูปลักษณ์และรูปร่างหน้าตาของเขาได้ทันทีโดยไม่ต้องปิดบัง

แค่จำผมสีเงินและเคราของเขาไว้ ตราบใดที่มีคนอธิบายลักษณะเหล่านี้ให้เซียวเฉวียนฟัง เซียวเฉวียนจะรู้ว่าเขาเป็นนักปราชญ์และคิดว่านักปราชญ์ซ่อนตัวอยู่ในภูเขาจงหนาน

ท้ายที่สุดแล้วเซียวเฉวียนไม่เพียงแต่รู้เกี่ยวกับภูเขาจงหนานเท่านั้น เขายังเคยไปที่ภูเขาจงหนานด้วย

ด้วยวิธีนี้จะไม่เปิดเผยที่อยู่ของนักปราชญ์หรือ?

เพื่อที่จะหลอกลวงผู้อื่น นักปราชญ์ต้องปลอมตัว

นักปราชญ์คลุมศีรษะด้วยผ้า พันผมสีเงินทั้งหมดแล้วคลุมใบหน้าครึ่งหนึ่งด้วยผ้าพันคอสีดำ ซ่อนเคราไว้ใต้ผ้าพันคอ

ด้วยวิธีนี้จะไม่มีใครจำเขาได้

ด้วยคำสั่งของนักปราชญ์ เจ้าหน้าที่ที่ตีนเขามีโอกาสน้อยที่จะได้รับสิ่งใดเลย

พวกเขาไม่เพียงไม่ได้รับอะไรเลย การฆาตกรรมยังคงเกิดขึ้นภายใต้จมูกของพวกเขา และพวกเขาก็ทำอะไรไม่ถูก

มันน่าหงุดหงิดจริงๆ

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ นักปราชญ์ก็อวดดีจริงๆ เขาจะลงจากภูเขาเพื่อจับผู้คน และตราบเท่าที่เขาถูกใจคนไหน เขาจะสนุกไปกับพวกเขาทันที แม้กระทั่งข้ามกระบวนการนำพวกเขากลับไปที่ภูเขาจงหนานเพื่อทำลาย ศพและกำจัดร่องรอย

ความโกลาหลดังกล่าว ทำให้ชาวบ้านบริเวณตีนเขาเกิดความตื่นตระหนก และทำให้ที่ว่าการท้องถิ่นโกรธมาก

ผู้คนในโลกวรยุทธ์หายตัวไปบ่อยครั้ง ซึ่งในไม่ช้าก็ทำให้ที่ว่าการตื่นตระหนก

นับตั้งแต่ก่อตั้งต้าเว่ย เรื่องแปลกเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้น และเรื่องนี้ดึงดูดความสนใจของราชสำนัก

หลังจากที่ฮ่องเต้หารือกับขุนนางในราชสำนัก เขาก็ส่งคนที่มีทักษะวรยุทธ์สูงมาช่วยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นคลี่คลายคดี

สิ่งที่แปลกก็คือทันทีที่ผู้คนที่ราชสำนักส่งมาถึง ไม่มีการฆาตกรรมเกิดขึ้นในพื้นที่เป็นเวลาหลายวัน

คดีก็จบลงเพียงเท่านี้

ใครๆ ก็คิดว่าฆาตกรคงเคยได้ยินข่าวว่าราชสำนักส่งคนมาจับกุมแล้ว จึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามทำตัวเงียบไป

ดังนั้นเพื่อป้องปรามฆาตกรต่อไป ผู้คนที่ราชสำนักส่งมาจึงยังคงอยู่ที่นั่นและรออยู่

อันที่จริงเป็นนักปราชญ์ที่ย้ายตำแหน่งของเขา

ความทะเยอทะยานของนักปราชญ์เติบโตขึ้นเรื่อยๆ เขารู้สึกว่าผู้มีวรยุทธ์ที่ตีน ไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้อีกต่อไป อีกทั้งเขาก็ดูถูกพวกเขา

ดังนั้นนักปราชญ์จึงมีความคิดที่ผิด เอื้อมมือไปที่ภูเขาคุนหลุน

โดยธรรมชาติแล้ว ชาวคุนหลุนเก่งวรยุทธ์ และชาวคุนหลุนก็เก่งวรยุทธ์ที่สุดในโลกอย่างไม่ต้องสงสัย

จอมยุทธ์คุนหลุนธรรมดาสามารถเอาชนะจอมยุทธ์ธรรมดาหลายคนจากต้าเว่ยหรือซินเจียงได้

การได้เพลิดเพลินไปกับชาวคุนหลุนจะช่วยการฝึกฝนของนักปราชญ์ได้อย่างมาก

เพื่อที่จะพัฒนาทักษะของเขาเอง นักปราชญ์ก็ทำงานหนักเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ลังเลเลยที่จะรุกรานกลุ่มคุนหลุนก็ตาม

ในตอนแรก นักปราชญ์เป็นเหมือนปลาในน้ำและมีความสุขกับชาวคุนหลุนหลายคนอย่างสบายๆ

ต้องบอกว่าชาวคุนหลุนช่วยเหลือนักปราชญ์จริงๆ หลังจากเพลิดเพลินกับคนคุนหลุนเพียงไม่กี่คน นักปราชญ์ก็รู้สึกสบายใจและตัวเบาขึ้นมาก

นักปราชญ์ผู้ได้ลิ้มรสความหวานนั้น อาศัยทักษะของเขาในการพัฒนาได้เป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงเข้าสู่เทือกเขาคุนหลุนอย่างไร้ศีลธรรม และมองหาผู้คนคุนหลุนที่เขาชื่นชอบ

เมื่อผู้คนในคุนหลุนเสียชีวิตอย่างลึกลับมากขึ้นเรื่อยๆ ในไม่ช้า เรื่องก็แพร่กระจายไปในภูเขาคุนหลุน ภูเขาคุนหลุนไม่ใหญ่นัก ดังนั้น โดยธรรมชาติแล้วมันก็ถึงหูของชิงหลงและผู้อาวุโสอย่างรวดเร็ว

ผู้อาวุโสก็อยู่มาเป็นเวลานานแล้ว พวกเขาที่มีชีวิตอยู่มานานหลายสิบปีไม่เคยได้ยินเรื่องประหลาดเช่นนี้มาก่อน

ทันทีที่พวกเขาสบตากัน ชิงหลงก็รู้ว่าพวกเขาสงสัยใคร

ชิงหลงพูดเบาๆ ว่า "ผู้อาวุโสสงสัยว่าใต้เท้าเซียวทำสิ่งนี้ใช่หรือไม่?"

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้อาวุโสก็อดไม่ได้ที่จะแอบตกใจ เด็กคนนี้เก่งในการอ่านใจคน เข้าใจความคิดของพวกเขาตอนนี้หรือไม่?

มีอนาคต!

เมื่อชิงหลงพูดแล้ว ผู้อาวุโสก็ไม่ปฏิเสธ

ชิงหลงกล่าวอย่างมั่นใจอย่างยิ่งว่า "ข้ามั่นใจว่าใต้เท้าเซียวไม่ได้ทำเรื่องนี้อย่างแน่นอน"

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะกล้าหาญและหยิ่งผยอง แต่เขาก็ทำอะไรเปิดเผย

ถ้าเขาต้องการสร้างปัญหา เขาจะไม่มาสร้างปัญหาอย่างลับๆ เขาจะจะเปิดเผยให้ทราบว่า เขากำลังจะก่อปัญหาดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อม

นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่มีหลักการอย่างยิ่งเขาจะไม่รุกรานผู้อื่น เว้นแต่พวกเขาจะทำให้เขาขุ่นเคือง

แม้ว่าผู้อาวุโสทั้งสี่จะเคยมุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียน แต่เซียวเฉวียนก็จัดการกับอวิ๋นเฮ่อที่โหดเหี้ยมที่สุดคนเดียวเท่านั้น

ทุกคนรู้ว่าการตายของอวิ๋นเฮ่อ เป็นเพราะอวิ๋นเฮ่อใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ของเขา และทำให้เซียวเฉวียนไม่พอใจอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงได้สังหารเขา

หลังจากนั้น เซียวเฉวียนไม่ได้สร้างปัญหาให้กับผู้อาวุโส ไม่ต้องพูดถึงการมาที่ภูเขาคุนหลุนเพื่อสร้างปัญหาใช่ไหม?

ยิ่งไปกว่านั้นเซียวเฉวียนกำลังจัดการกับเรื่องต่างๆ ในซินเจียง เขาจะมีเวลาว่างมาที่เขาคุนหลุนเพื่อฆ่าผู้คนได้อย่างไร?

ชิงหลงช่วยเซียวเฉวียนลบล้างชื่อของเขาต่อหน้าผู้อาวุโสด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ

ตามคำพูดที่ว่า ใกล้ชาดเป็นสีแดง ชิงหลงได้เรียนรู้คารมคมคายนี้มาจากเซียวเฉวียนจริงๆ

หอคอยเหลียนเซียงแห่งซินเจียง

ผู้คนในต้าเว่ยไม่ได้บอกเซียวเฉวียนเกี่ยวกับการหายตัวไปของจอมยุทธ์ที่ต่อเนื่อง

แต่เป็นชิงหลง ที่ติดต่อเซียวเฉวียนเพราะเรื่องนี้

เมื่อเซียวเฉวียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะครุ่นคิด