ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1771

ใช่ แยกพวกเขาออกไป

หลังจากนั้นพวกเขาอยู่ที่เจ็ดรัฐใหญ่ทางฝั่งหนึ่งพัฒนาการปลูกมันเทศ อีกฝั่งหนึ่งเข้าไปอยู่กลมกลืนกับประชาชนในท้องถิ่น

ระยะทางพิสูจน์ม้า การเวลาพิสูจน์ใจคน

ทาสคุนหลุนมีความอดทนต่อความลำบาก และมีพละกำลังมาก นิสัยก็ดี พวกเขาอยู่กับประชาชนในท้องถิ่นมาเป็นเวลานานแล้ว แน่นอนว่าประชาชนในท้องถิ่นชอบความดีในตัวของพวกเขา และค่อยๆยอมรับพวกเขา

เมื่อเป็นแบบนี้ ทาสคุนหลุนกลมกลืนเข้ากับประชาชนได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายแค่เอื้อม

ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน ไม่ควรมีลำดับชั้นสูงต่ำ

ทาสคุนหลุนหลายยุคหลายสมัยอาศัยอยู่ที่อันหยวน ควรจะออกไปได้แล้ว！

ได้ยินเซียวเฉวียนวางแผนให้พวกเขาอย่างเข้าใจชัดเจน ทาสคุนหลุนรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก

ถึงแม้ว่าในใจของพวกเขาจะยังรู้สึกกลัวต่ออนาคตข้างหน้า แต่พวกเขารู้สึกว่าเซียวเฉวียนวางแผนให้พวกเขาถึงขนาดนี้ แน่นอนว่าเซียวเฉวียนจะต้องมีเหตุผล พวกเขาเชื่อเซียวเฉวียน

พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาสามารถเอาชนะความคิดในใจได้ ไม่ทำให้เซียวเฉวียนผิดหวัง

บรรดาทาสคุนหลุนตอบตกลง เซียวเฉวียนจะต้องนำเรื่องนี้ไปทูลรายงานต่อฮ่องเต้

ในเมื่อฮ่องเต้เป็นเจ้าผู้ครองประเทศนี้ ก็เหมือนกับต้องการยืมของจากคนอื่น ยังไงก็ต้องบอกกล่าวกับคนที่เป็นเจ้าของสิ่งของนั้นก่อนจริงไหม？

เรื่องนี้ยิ่งดำเนินการเร็วเท่าไรยิ่งดี

ดังนั้น หลังจากที่เซียวเฉวียนและบรรดาทาสคุนหลุนพูดคุยกันแล้ว ก็กลับเขาไปที่ห้องพักของเขา ทูลรายงานเรื่องนี้ต่อฮ่องเต้

เซียวเฉวียนไม่สามารถส่งหนังสือรายงานต่อฮ่องเต้ได้ และก็ไม่สามารถใช้วิชาส่งเสียงไกล

ต้องการได้รับคำตอบที่รวดเร็ว มีเพียงวิธีเดียวคือเซียวเฉวียนให้เสี่ยวเซียนชิวเป็นคนส่งสารแทน

ดังนั้น เสี่ยวเซียนชิวเข้าไปในวังอีกครั้ง

ทันใดนั้นเสี่ยวเซียนชิวปรากฏตัวขึ้น ฮ่องเต้ก็พอจะคาดเดาได้ ว่าจะต้องมีข้อความรายงานจากเซียวเฉวียนส่งมา

“ข้าน้อยคารวะฝ่าบาท”

เสี่ยวเซียนชิวถวายความเคารพต่อฮ่องเต้

ทำความเคารพอย่างจริงจัง

อย่างนี้ทำให้ฮ่องเต้รู้สึกกังวลใจเล็กน้อย ครั้งก่อนที่มา เสี่ยวเซียนชิวยังถวายความเคารพได้ไม่ดีเท่าครั้งนี้

หรือว่าเด็กน้อยคนนี้หลังจากกลับไปแล้ว ไปตั้งใจเรียนรู้ธรรมเนียมการถวายความเคารพในวัง？

ต้องการให้ดาบวิญญาณถวายความเคารพอย่างนี้ ฮ่องเต้ที่นิ่งสงบมาโดยตลอด ไม่สามารถนิ่งสงบได้อีกต่อไปแล้ว พระองค์มีสีหน้าตื่นเต้นมองไปที่เสี่ยวเซียนชิวพูดว่า “ทำตัวตามสบาย，ทำตัวตามสบาย！”

เสี่ยวเซียนชิวก็ไม่เกรงใจ ในเมื่อฮ่องเต้บอกให้ทำตัวตามสบาย ถ้าอย่างนั้นนางก็จะไม่เกรงใจแล้ว ไม่รอให้ฮ่องเต้บอกในนางนั่ง นางก็นั่งลงแล้ว เสียงใสพูดว่า “ฝ่าบาท ท่านพ่อมีเรื่องต้องการจะปรึกษากับพระองค์”

“อ่อ？” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว ดวงตาเป็นประกายพูดว่า “เรื่องอะไร？”

เสี่ยวเซียนชิวพูด “ตอนนี้ท่านพ่ออยู่ที่อันหยวน เขาบอกว่าอยากจะปลดปล่อยทาสคุนหลุนให้หมดไป ให้พวกเขาแยกย้ายไปยังเจ็ดรัฐใหญ่ ให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตกับประชาชนทั่วไป ไม่ทราบว่าฝ่าบาททรงคิดเห็นอย่างไร？”

ข่าวชัยชนะของกองทัพต้าเว่ยที่เพิ่งจะได้รับรายงานกลับมา เซียวเฉวียนไม่ได้อยู่ที่ซินเจียงแล้ว ไปที่อันหยวนแล้ว？

ไม่มีสาเหตุอะไร เซียวเฉวียนไปที่อันหยวนทำไม？

จากที่ฮ่องเต้รับรู้มา คดีของภูเขาจงหนานยังจับคนร้ายไม่ได้ เสียงของประชาชนยังประณามเซียวเฉวียนอย่างมากมาย ตามหลักแล้ว เซียวเฉวียนควรจะอยู่ที่นั่นถึงจะถูก

เสี่ยวเซียนชิวเห็นฮ่องเต้ทรงรู้สึกทรงสงสัย นางจึงอธิบายว่า “ฝ่าบาท ท่านพ่อสงสัยว่านักปราชญ์ไปอยู่ที่อันหยวน”

นักปราชญ์？

ถ้าอย่างนั้น เซียวเฉวียนได้ไปที่ภูเขาจงหนานมาแล้วใช่ไหม？

ฮ่องเต้รู้สึกสงสัยมองเสี่ยวเซียนชิว เสี่ยวเซียนชิวกระพริบตา เป็นการแสดงออกว่าไม่รู้

คำถามนี้เสี่ยวเซียนชิวไม่สามารถไขข้อสงสัยให้กับฮ่องเต้ได้ เพราะว่าเสี่ยวเซียนชิวไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนเดินทางไปที่ไหนบ้าง

ฮ่องเต้ทรงกำลังครุ่นคิด ถ้าเซียวเฉวียนไปที่ภูเขาจงหนาน ความโกรธของประชาชนที่นั่นก็สงบนิ่งลงแล้ว

เก่งมากจริงๆ！

และเซียวเฉวียนก็มุ่งหน้าไปตามหานักปราชญ์ที่อันหยวน และก็ยื่นข้อเสนอให้ทาสคุนหลุนแยกย้ายกระจายออกไปอยู่ที่เจ็ดรัฐใหญ่ หมายความว่านักปราชญ์ไปที่อันหยวนมาก่อน และยังฆ่าทาสคุนหลุน