ไม่ว่านักปราชญ์จะไปทางไหน เซียวเฉวียนจะไม่ปล่อยให้เขาหนีไปตามที่เขาต้องการ
เหนือใต้ออกตก มีเพียงสี่ทิศทางเท่านั้น และยกเว้นทิศทางที่มุ่งหน้าไปเกาะนกกระสา เหลือเพียงสามทิศทางเท่านั้น
นอกจากนี้ยังมีทิศทางไปยังรัฐมู่อวิ๋น ซึ่งสามารถตัดออกได้เช่นกัน
แต่เพื่อความแน่ใจ ทิศทางนั้นยังคงรวมอยู่ด้วย
เซียวเฉวียนและทั้งสามคนต่างก็เฝ้าทิศทางเดียว ซึ่งถูกต้องแล้ว
ดังนั้นทั้งสามคนจึงยืนในทิศทางเดียว ตีตัวออกห่าง และเริ่มตกปลาตามหานักปราชญ์และลูกศิษย์ของเขา
หลังจากที่ทั้งสามมีทิศทางที่ชัดเจนแล้ว พวกเขาก็เริ่มทิ้งระเบิดในทะเลไปตลอดทาง
ผิวน้ำทะเลที่เพิ่งสงบลงได้สักพักก็เริ่มกลับมามีคลื่นซัดโหมอีกครั้ง
พูดตามตรง เซียวเฉวียนและเจี้ยนจงยังคงเหนื่อยเล็กน้อยหลังจากการทิ้งระเบิดเป็นเวลานาน
แต่ฃยังจับนักปราชญ์ไม่ได้จึงถอยไม่ได้ เหนื่อยก็ไม่เป็นไร
อาจารย์และลูกศิษย์ที่กำลังเดินทางอยู่บนท้องทะเล รู้สึกว่าพื้นผิวทะเลเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง และพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนก
บัดซบ!
เซียวเฉวียน ไอ้สารเลวนั่น!
นักปราชญ์ได้เปลี่ยนทิศทางของเขาแล้ว แต่เขาก็ยังไม่สามารถหนีจากเงื้อมมือของเขาได้!
การพบกับเซียวเฉวียนนั้น ยากกว่าการหนีจากผีจริงๆ!
การระเบิดเริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ และน้ำทะเลก็เริ่มสั่นไหวมากขึ้นเรื่อยๆ นักปราชญ์รู้ว่าอีกไม่นานก่อนที่เซียวเฉวียนและคนของเขาจะตามทัน ปล่อยให้นักปราชญ์และลูกศิษย์ของเขาหวนนึกถึงฝันร้ายอีกครั้ง!
ไม่ นักปราชญ์จะต้องออกจากการควบคุมของเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ อย่างโดยเร็ว
ทางเลือกสุดท้าย เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากดึงเข็มเงินออกมาและกระตุ้นจุดฝังเข็ม กระตุ้นศักยภาพของร่างกายอย่างสมบูรณ์ และปรับปรุงความแข็งแกร่งของเขาอย่างมากในระยะเวลาอันสั้น
ทันทีที่ปักเข็มเข้าไป นักปราชญ์ก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาเบาขึ้นมาก เหมือนกับคนที่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ และร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง
วิธีนี้ใช้ได้ผลดีมาก
แต่ก็มีข้อเสียเช่นกัน นั่นคือจะทำให้การฝึกฝนของตัวเองหมดไปอย่างมาก และใช้เวลาไม่นานเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น
เนื่องจากการลงทุนสูงเกินไป หากว่าเขาไม่ใช่อยู่ในช่วงเวลาที่สิ้นหวัง นักปราชญ์คงจะไม่ใช้วิธีนี้
เพื่อเพิ่มโอกาสในการชนะให้ได้มากที่สุด หลังจากที่นักปราชญ์ทำการฝังเข็มด้วยตัวเองแล้ว เขาก็ทำให้เสวียนจิ้งด้วย
การเคลื่อนไหวรวดเร็วและใช้เวลาเพียงครู่เดียว
ในเวลานี้ น้ำทะเลเริ่มสั่นไหวมากขึ้น และเสียงระเบิดก็ดังเข้ามาใกล้มากขึ้น
นักปราชญ์ตัดสินใจไปในทิศทางที่ไม่มีเสียงระเบิด
ท้ายที่สุด แม้ว่าเขาจะฟื้นตัวได้ชั่วคราว ปรับปรุงให้ดีขึ้นมาก ไม่ว่าแพไม้ไผ่จะแล่นเร็วแค่ไหนก็ตาม ก็ไม่สามารถเร็วกว่าเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ ที่บินอยู่ในอากาศได้
ยิ่งไปกว่านั้น นักปราชญ์และเสวียนจิ้งสามารถอยู่ได้เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น
หากไม่สามารถหนีจากทะเลที่ทุกข์ทรมานนี้ได้สำเร็จภายในครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็จะไม่มีวันได้มีชีวิตอีกต่อไป!
สถานการณ์ร้ายแรงมาก!
เมื่อเห็นทิศทางที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เสวียนจิ้งก็อดไม่ได้ที่จะเตือนเขาว่า "ท่านอาจารย์ นั่นคือทิศทางของเกาะนกกระสา เรายังอยากกลับไปอีกหรือ?"
นักปราชญ์พูดอย่างเย็นชา "ใช่" และพูดว่า "ตอนนี้มีเพียงวิธีนี้เดียวเท่านั้น”
เมื่อได้ยินเสียงระเบิด นักปราชญ์รู้ว่าเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ ปฏิเสธความเป็นไปได้ที่นักปราชญ์จะกลับไปที่เกาะนกกระสา
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หากนักปราชญ์ไม่เปลี่ยนทิศทางและยังคงเดินไปข้างหน้าต่อไป เขาจะตายในที่สุดเท่านั้น
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เป็นการดีกว่าที่จะลองดูและมุ่งหน้าไปยังเกาะนกกระสาก่อน
ตราบใดที่อยู่ห่างจากเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ ค่อยเลือกทิศทางอีกครั้ง
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เสวียนจิ้งรู้สึกว่าสิ่งนี้สมเหตุสมผล
แต่พวกเขาทั้งสองได้ใช้ค่ายกลซึ่งสามารถคงอยู่ได้เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม พวกมันจะอ่อนแอเหมือนแอ่งโคลน
จึงต้องรีบหาที่พักที่ปลอดภัยเพื่อเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
ภายในครึ่งชั่วโมง หากอาจารย์และลูกศิษย์เร่งความเร็ว พวกเขาสามารถกลับไปที่เกาะนกกระสาได้
ตราบใดที่พวกเขาขึ้นบกได้ พวกเขาก็สามารถช่วยตัวเองให้พ้นจากภยันตรายได้มากมาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...