ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1931

อย่างไรก็ตาม นักปราชญ์เป็นเจ้าสำนักหมิงเซียน ตำแหน่งของเขาย่อมสูงส่ง

เขาลงไปทำภารกิจที่ก้นเหว ตามคำสั่งของย่าเหยียน

กล่าวคือ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นที่ก้นเหว นักปราชญ์ย่อมรู้เป็นคนแรก และสามารถบอกย่าเหยียนได้

ถ้าอาเล่อลงไป มันก็เหมือนกับการแย่งชิงความดีความชอบจากนักปราชญ์

หลังจากพิจารณาแล้ว อาเล่อจึงตัดสินใจไม่ลงเหว และติดต่อย่าเหยียนแทน

เขาสามารถใช้วิชาส่งเสียงไกล ติดต่อกับย่าเหยียนได้

“ผู้นำเหยียน”

ย่าเหยียนพักอยู่ในโรงเตี๊ยมในเมืองหลวง กำลังคิดหาวิธีแอบล้วงข้อมูลจากห้องสมุดชิงหยวน

ขณะกำลังคิดเพลิน ๆ เธอก็ได้ยินเสียงวิชาส่งเสียงทางไกลของอาเล่อ

ความคิดของเธอถูกขัดจังหวะ น้ำเสียงของย่าเหยียนจึงไม่ค่อยดีนัก “มีอะไร?”

แค่ให้ตามนกพิราบ?

ตอนนี้ติดต่อมา คงไม่ใช่ว่าทำเรื่องง่าย ๆ นี้ไม่ได้?

คิดถึงตรงนี้ สีหน้าของย่าเหยียนก็ตึงขึ้น แต่เธอไม่ได้อยู่ต่อหน้าอาเล่อ เขาจึงมองไม่เห็น

แต่เขาได้ยินความไม่พอใจ ในน้ำเสียงของเธอ

อาเล่อรู้สึกใจคอไม่ดี เขายังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ย่าเหยียนก็พูดจาไม่ดีใส่แล้ว ถ้าเขาบอกเธอว่าเขาทำนกพิราบหลุดมือ ย่าเหยียนคงโกรธแน่

โดยปกติแล้ว ย่าเหยียนเป็นคนจริงจัง เมื่อเธอโกรธขึ้นมา บรรยากาศรอบข้างจะเย็นยะเยือกจนร่างกายสั่นเทา

โชคดีที่อาเล่อไม่ได้ไร้ประโยชน์

เขาพูดว่า “ท่านผู้นำเหยียน ขณะที่ลูกน้องกำลังติดตามนกพิราบ พบร่องรอยของกิเลน”

กล่าวคือ เขาทำนกพิราบหลุดมือ เพราะไปตามหากิเลน

พูดแบบนี้กับย่าเหยียน น่าจะทำให้เธอโกรธน้อยลง

เมื่อได้ยินเช่นนี้ น้ำเสียงของยายแซ่ยานก็ดีขึ้นเล็กน้อย “แล้วไงต่อ?”

อาเล่อตอบว่า “ใกล้ ๆ หน้าผาแห่งหนึ่ง ร่องรอยของมันก็หายไป”

“ไม่ทราบว่าที่นี่ใช่หน้าผาที่ท่านเคยพูดถึงหรือไม่”

จริง ๆ แล้ว อาเล่อมั่นใจว่านี่คือหน้าผาที่ย่าเหยียนเคยค้นหา แต่เธอค้นหาเซียวเฉวียนและสัตว์ร้ายสองตัวไม่พบ แต่เขาอาเล่อกลับพบมัน ในฐานะลูกน้อง ถ้าเขาบอกย่าเหยียนตรง ๆ ว่าที่นี่คือหน้าผาที่เธอเคยค้นหา คงจะดูถูกเธอดังนั้น อาเล่อจึงคิดว่าพูดจาอ้อมๆ ดีกว่า

ดังนั้น อาเล่อจึงคิดว่าพูดอ้อมๆ น่าจะดีกว่า

อย่างน้อยย่าเหยียนฟังแล้วก็จะรู้สึกสบายใจขึ้น

เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของย่าเหยียนก็เปล่งประกายขึ้น “ใต้หน้าผามีต้นไม้ปกคลุมอยู่มากหรือไม่?”

อาเล่อตอบอย่างซื่อสัตย์ “ใช่”

ดีแล้ว

ย่าเหยียนมั่นใจถึง 99% ว่าตอนนี้อาเล่ออยู่ตรงหน้าผาที่เธอเคยไป

ย่าเหยียนถาม “เจ้าแน่ใจหรือว่าเห็นกิเลนหายไปแถวนั้น? “

และอาเล่อก็พบร่องรอยของกิเลนระหว่างทางไปทะเลทรายเพื่อตรวจสอบกองทัพ

จากข้อมูลนี้ เป็นไปได้สูงที่เซียวเฉวียนจะอยู่ในบริเวณนั้น

ไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง

พูดถึงเรื่องนี้ จวนเซียวก็เป็นฐานที่มั่นหลักของเซียวเฉวียน ถ้าเขากลับมาเมืองหลวง จวนเซียวจะต้องเป็นสถานที่แรกที่เขาเลือกพักฟื้น

แม้ว่าเขาจะเลือกสถานที่อื่นเพื่อรักษาบาดแผลเพื่อหลบเลี่ยงย่าเหยียนแต่คนที่จวนเซียวก็คงจะรู้ว่าเซียวเฉวียนกลับมาเมืองหลวงแล้ว

แต่เฉวียนซานไม่รู้เรื่องนี้ แสดงว่าเซียวเฉวียนไม่ได้กลับมาเมืองหลวง