เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ย่าเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเซียวหมิงชิวเป็นลูกสาวของเซียวเฉวียนและองค์หญิง
ยิ่งไปกว่านั้นเซียวหมิงชิวยังใช้ผ้าปิดใบหน้าตั้งแต่เธอปรากฏตัว ไม่กล้าที่จะแสดงใบหน้าที่แท้จริงของเธอ นี่เป็นข้อพิสูจน์เพิ่มเติมว่าเธอคือลูกสาวของเซียวเฉวียน
หากสิ่งนี้เป็นจริง เซียวหมิงชิวที่เก่งกาจเช่นนี้ มีความลับที่ซ่อนอยู่ในเรื่องนี้หรือไม่?
ย่าเหยียนไม่เชื่ออย่างยิ่งว่า คู่มนุษย์จะสามารถให้กำเนิดลูกที่มีความแข็งแกร่งอันเหลือเชื่อเช่นนี้ได้
แม้แต่ในยุคของพระเจ้า ย่าเหยียนไม่เคยเห็นเด็กที่มีพลังเยี่ยงนี้มาก่อน
ในเวลานั้น เจ้าเด็กเสวียนอวี่ที่มีพละกำลังถือเป็นเด็กที่เก่งที่สุดในบรรดาเด็กๆ แล้ว
ยิ่งเธอคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่ ย่าเหยียนก็ยิ่งแปลกใจมากขึ้นเท่านั้น
ในทางกลับกัน เซียวหมิงชิวมองย่าเหยียนอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า "ใช่แล้วทำไม ไม่ใช่แล้วทำไม?"
ในเวลานี้ เซียวหมิงชิวยังคงเล่นลิ้นกับย่าเหยียน ย่าเหยียนเยาะเย้ย "ช่างไม่รู้ผิดชอบชั่วดีจริงๆ!”
นอกจากมู่เวย เซียวหมิงชิวก็เป็นคนที่สองที่ย่าเหยียนชื่นชมมาก แต่กลับนาง เอาแต่ไม่ให้เกียรติ ทำให้ย่าเหยียนอับอายซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกสาวของเซียวเฉวียนหรือไม่นั้น ไม่สำคัญอีกต่อไป เธอจะต้องตายด้วยน้ำมือของย่าเหยียนอยู่แล้ว!
หากเธอเป็นลูกสาวของเซียวเฉวียน เธอคงสมควรตายยิ่งขึ้นอีก!
หลังจากพูดอย่างนั้น ย่าเหยียนก็ยกไม้เท้าขึ้น หลบแสงสีแดงและสีขาวของพู่กันเฉียนคุน ในขณะที่มองหาโอกาสที่จะโจมตีเซียวหมิงชิว
เซียวหมิงชิวรู้ว่าเธอจะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ และระมัดระวังเธอมาก
ทุกครั้งที่ย่าเหยียนกำลังจะโจมตีเซียวหมิงชิว เซียวหมิงชิวสามารถซ่อนตัวอยู่หลังแสงสีแดงและสีขาวได้อย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ย่าเหยียนไม่สามารถทำอะไรเธอได้
เจ้าเล่ห์อุบายตั้งแต่อายุยังน้อย ได้รับการสืบทอดจากเซียวเฉวียนอย่างแท้จริง จริงๆ!
ตั้งแต่แรกเริ่มเมื่อเซียวหมิงชิวบอกว่าเธอเป็นลูกสาวของเซียวเฉวียน ย่าเหยียนไม่เชื่อ ตอนนี้เมื่อเซียวหมิงชิวบอกว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวของเซียวเฉวียนย่าเหยียนก็ไม่เชื่อ!
ถ้าเธอเป็นดาบวิญญาณ เช่นเดียวกัน ดาบวิญญาณก็เรียกเซียวเฉวียนว่าท่านพ่อด้วย เป็นไปไม่ได้ที่เซียวหมิงชิวดูคล้ายเซียวเฉวียน และองค์หญิง?
ไม่เคยเห็นคนเจ้าเล่ห์เช่นเซียวหมิงชิวมาก่อน
แม้ว่าเซียวหมิงชิวจะมา เธออาจจะไม่สามารถเข้ากับย่าเหยียนได้
โดยรวมแล้ว ยิ่งย่าเหยียนคิดเรื่องนี้มากเท่าไร ความรู้สึกเซียวหมิงชิวเป็นลูกสาวทางสายเลือดของเซียวเฉวียนนี้ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
ในกรณีนี้ เซียวหมิงชิวจะต้องตาย
ถึงเวลาใช้ไม้เด็ดของเธอแล้ว ย่าเหยียนตะโกน "ไป!"
จากนั้นโยนไม้เท้าขึ้นไปในอากาศแล้วมุ่งตรงไปที่พู่กันเฉียนคุน
ขณะที่เธอพึมพำคำพูด ไม้เท้าก็กลายเป็นไม้เท้าจำนวนนับไม่ถ้วน หมุนไปรอบๆ พู่กันเฉียนคุน
ในเวลาเดียวกัน เธอก็บินขึ้นไปและสุ่มหักกิ่งไม้เพื่อใช้เป็นอาวุธของเธอ
เธอคิดว่าไม้เท้าของเธอดักพู่กันเฉียนคุนอยู่ ไม่มีเวลาจัดการกับเธอ เธอเพียงแต่มีสมาธิกับการจัดการกับเซียวหมิงชิวเพียงลำพัง
ในขณะนี้กิเลนคำรามอย่างไม่คาดคิดและมีลูกบอลไฟพุ่งไปที่ย่าเหยียนบังคับให้ย่าเหยียนต้องล่าถอยตามสัญชาตญาณ ในช่วงเวลาเร่งรีบเธอเข้าชนต้นไม้อย่างจัง
จากนั้นกระพริบตัวไปด้านข้าง
โชคไม่ดีจริงๆ ที่ทุกครั้งที่เธอพบกับกิเลน เธอมักจะพบว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก
“อาเหมิง!” ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเหตุใดอาเหมิงจึงยังไม่สามารถกำจัดกิเลนได้เสียที
หากไม่ใช่เพราะเธอไม่สามารถสัมผัสหอกยาวนั้นได้ เธอคงจะลงมือเอง ใช้หอกยาวกำจัดกิเลน และทุบพู่กันเฉียนคุนจนกว่ามันจะส่องแสงไม่ได้อีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...