ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 2037

ต้าเว่ยมีศาสตร์ลับ ที่สามารถดึงเลือดจากหว่างคิ้วของบุคคล

หากนางสามารถหาคนมาดึงเลือดจากหว่างคิ้วของทหารที่เสียชีวิตบนสนามรบ วิญญาณของพวกเขาจะไม่สงบสุข พวกเขาจะมีความโกรธแค้นมาก นั่นจะเป็นประโยชน์กับนางมาก

ด้วยเหตุนี้ ย่าเหยียนจึงแอบไปดูที่สนามรบ ในเวลานั้น กองทัพเซียวกำลังต่อสู้กับศัตรูอย่างดุเดือด และกองทัพเซียวก็มีความแข็งแกร่งมาก

กล่าวคือ ย่าเหยียนไม่ได้คิดจะดึงเลือดจากหว่างคิ้วของกองทัพเซียว แต่เป็นของศัตรู

เพราะเธอคิดว่ากองทัพเซียวมีโอกาสชนะสูง

เมื่อคิดอย่างนั้น ย่าเหยียนก็เริ่มคิดว่าจะหาใครมาทำเรื่องนี้

เป้าหมายแรกของเธอคือ เว่ยเชียนชิว แต่ทันทีที่เธอมาถึงเมืองหลวง เธอก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเว่ยเชียนชิวจากผู้คนในเมืองหลวง

ข่าวลือกล่าวว่า เว่ยเชียนชิวเป็นผู้มีอำนาจแท้จริงของต้าเว่ย เป็นผู้กุมอำนาจ บงการทุกอย่าง และมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา เขาไม่ใช่คนทั่วไปที่สามารถควบคุมได้

พูดอีกอย่างก็คือ การร่วมมือกับคนแบบนี้ เขาอาจไม่ฟังคุณ

ย่าเหยียนต้องการหุ้นส่วนที่เชื่อฟังเธอ

เว่ยเชียนชิวไม่มีทางทำได้

หลังจากคิดอยู่นาน ย่าเหยียนก็หันมาสนใจเหล่าคุณชาย ในที่สุดเธอก็เลือกพี่น้องตระกูลเว่ยหงเป็นเป้าหมาย เพราะพวกเขาไม่น่าสนใจ

ในเวลานั้น พี่น้องตระกูลเว่ยหงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก พวกเขาไม่ต้องการถูกเว่ยเฉียนชิวควบคุม แต่ก็ไม่มีพลังต่อต้านเว่ยเชียนชิว

การปรากฏตัวของนางหยานทำให้พวกเขาเกิดความหวัง

เธอช่วยพวกเขาให้พ้นจากการควบคุมของเว่ยเชียนชิว และพวกเขาช่วยย่าเหยียนทำสิ่งหนึ่ง

เพื่อไม่ให้ถูกเว่ยเชียนชิวควบคุม พี่น้องตระกูลเว่ยหงย่อมตอบตกลงตามข้อเรียกร้องของย่าเหยียน

ด้วยวิธีนี้ ทั้งสามคนจึงตกลงกันโดยต่างฝ่ายต่างได้สิ่งที่ต้องการ

ย่าเหยียนใช้เวลาเพียงสั้นๆ แค่สามวัน ยกระดับพลังของพี่น้องตระกูลเว่ย ทำให้เว่ยเชียนชิวไม่กล้าหาเรื่องพวกเขาโดยง่าย

แต่ในขณะเดียวกัน พี่น้องตระกูลเว่ยก็แสดงจุดยืนของตัวเอง พวกเขาต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในฐานะเจ้าครองนคร เพียงเว่ยเชียนชิวปล่อยพวกเขาไว้ พวกเขาก็จะไม่เข้าข้างใคร ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวของราชสำนัก

เว่ยเชียนชิวเป็นคนทำอะไรไม่ไว้หน้าใคร คนที่ไม่ยอมสยบต่อเขา มีเพียงทางตายเท่านั้น แม้แต่พี่น้องร่วมสายเลือดก็ไม่มีข้อยกเว้น!

นั่นหมายความว่า พูดอะไรเว่ยเชียนชิวก็ไร้ประโยชน์ พวกเขามีเพียงสองทางเลือก ตาย หรือ สยบต่อเว่ยเชียนชิว

ด้วยเหตุนี้ ทั้งสามคนจึงถึงขั้นชักดาบต่อสู้กัน เป็นย่าเหยียนที่ออกมาปกป้องพี่น้องตระกูลเว่ย ต่อสู้กับเว่ยเชียนชิวเพียงไม่กี่คน

เว่ยเชียนชิวนั้นรู้ดีถึงความเก่งกาจของย่าเหยียน จึงได้ตกลงทำสัญญากับพี่น้องตระกูลเว่ย เขาจะไม่หาเรื่องพวกเขาอีก พวกเขาก็ห้ามยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวของราชสำนัก

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้น เว่ยเชียนชิวไม่รู้ว่าย่าเหยียนเป็นศิษย์ของสำนักหมิงเซียน คิดว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยที่พี่น้องตระกูลเว่ยหา

หลังจากเรื่องของพี่น้องตระกูลเว่ยคลี่คลาย พวกเขาก็ติดตามย่าเหยียนไปยังสนามรบ

สิ่งที่ย่าเหยียนคาดไม่ถึงคือ เพียงไม่กี่วัน ไฟสงครามก็มอดดับลง

ทว่าคนที่นอนตายบนสนามรบ ไม่ใช่ศัตรู แต่เป็นทหารของตระกูลเซียวทั้งหมด

ย่าเหยียนเห็นตระกูลเซียว ทหารของพวกเขาแม้พ่ายแพ้หมดสิ้น?

ช่างเหลือเชื่อ!

แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับย่าเหยียนโดยตรง เธอไม่ใช่คนของต้าเว่ย ไม่ได้มีความคิดที่จะช่วยเหลือแผ่นดิน เธอมาที่นี่เพียงเพื่อต้องการเก็บเอาเม็ดเลือดสีแดงระหว่างคิ้วของผู้ตาย

แม้เป็นเช่นนั้น ทหารที่เสียชีวิตคือตระกูลเซียว เธอจึงเก็บเอาเม็ดเลือดสีแดงระหว่างคิ้วของทหารตระกูลเซียว

แต่เมื่อพี่น้องตระกูลเว่ยเห็นว่าเป็นกองทัพเซียวพวกเขาจึงลังเล

พวกเขามีทักษะในการดึงเลือดจากระหว่างคิ้วของบุคคล และแน่นอนว่าพวกเขารู้ว่าหากบุคคลนั้นตายแล้ว ยังถูกดึงเลือดจากระหว่างคิ้ว มันเป็นการโหดร้ายทารุณต่อผู้ตาย