ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 2058

"บูม!"

เสียงดังสนั่น พื้นทรายเรียบๆ ของทะเลทรายยุบลงกลายเป็นหลุมขนาดรถม้า

ทั้งสามคนต้องรีบเอามือปัดฝุ่นทรายที่ฟุ้งกระจายเข้าตา

แม้จะปัดทัน แต่ทั้งสามก็ยังสูดฝุ่นทรายเข้าจมูกจนไอออกมา

“แค่ก! แค่ก!”

ชิงหลงใช้พัดในมือโบกเบาๆ ไล่ฝุ่นทรายที่อยู่ตรงหน้าออกไปจนเกือบหมด

เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “ถอยหลังกันหน่อย”

ฝุ่นทรายเยอะขนาดนี้ ถ้าไม่ถอยหลัง ระวังจะตัวเต็มไปด้วยฝุ่น

ทั้งสามถอยหลังไปหลายเมตร ชิงหลงมองดูหลุมที่เซียวหมิงชิวทำให้ ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เขาเห็นชัดเจนว่าเมื่อกี้เซียวหมิงชิวตบเพียงครั้งเดียว เบาๆ เหมือนโยนของเล่น

แต่สามารถสร้างหลุมขนาดนี้ได้ แสดงว่าพลังของเธอช่างน่าทึ่งจริงๆ

หลังจากเสี่ยวเซียนชิว ดาบวิญญาณแล้ว เซียวหมิงชิวก็กลายเป็นลูกสาวคนสุดท้องที่มีพลังมหาศาลอีกคน ชิงหลงรู้สึกอิจฉาจริงๆ

แต่เซียวเฉวียนใช้วิธีพิสูจน์ความสามารถของตัวเองแบบนี้ เล่นเอาเซียวหมิงชิวและชิงหลงตั้งตัวไม่ทัน แถมยังสำลักฝุ่นทรายอีกต่างหาก

ชิงหลงพูดด้วยท่าทางจริงจังว่า “วิธีนี้ดีนะ แต่คราวหลังอย่าใช้อีกเลย”

แค่เซียวหมิงชิวพูดว่าตัวเองมีพลังป้องกันตัว ชิงหลงก็เชื่อแล้ว

เรื่องแค่นี้แค่พูดก็จบ แต่เซียวหมิงชิวดันอยากพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง ทำให้ทั้งสามสำลักฝุ่นทราย นี่ไม่ใช่การหาเรื่องใส่ตัวเหรอ?

เซียวหมิงชิวพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ได้ อาชิงหลง”

ยังไม่พอ เซียวฟมิงชิวพูดต่อด้วยท่าทางโอหังว่า “บอกลุงชิงหลงให้รู้เลยนะคะว่า พลังของเซียวหมิงชิวสามารถต่อสู้กับย่าเหยียนได้”

ชิงหลงฟังแล้ว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง ถามว่า “จริงเหรอ?”

นี่มันเรื่องใหญ่หลวงมาก

ย่าเหยียนเป็นคนเดียวที่สามารถทำร้ายเซียวหมิงชิวได้ แต่เด็กน้อยอย่างเซียวหมิงชิวจะต่อสู้กับเธอได้อย่างไร?

ถ้าไม่ได้รับการยืนยันจากเซียวหมิงชิวชิงหลงคงไม่เชื่อ

สำหรับเรื่องทักษะการใช้เบาตัว เซียวหมิงชิวสามารถหนีเอาชีวิตรอดได้ในยามจำเป็น และจัดการกับคนทั่วไปได้

เด็กอายุหนึ่งขวบที่มีความสามารถขนาดนี้ ถือว่าสุดยอดมากแล้ว

แต่เธอบอกว่าเธอสามารถต่อสู้กับย่าเหยียนได้ พูดตามตรง ชิงหลงคิดว่าเธอกำลังโอ้อวด

แต่ดูจากท่าทางของเธอแล้ว เธอก็ไม่ได้ดูเหมือนโกหก

ดังนั้น ชิงหลงจึงมองไปที่เซียวหมิงชิวด้วยสายตาที่ต้องการคำตอบ

เซียวหมิงชิวพยักหน้าอย่างจริงจังและพูดว่า “จริงค่ะ”

โอ้โห!

โลกนี้มีคนที่มีความสามารถขนาดนี้ด้วยเหรอ?

เรื่องนี้ช่างน่าตกตะลึงสำหรับชิงหลงจริงๆ

ชาวคุนหลุนมีพรสวรรค์ที่เหนือกว่าคนทั่วไป เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ผู้คนทั่วไปต่างอิจฉา

พรสวรรค์ของชิงหลงนั้นยิ่งโดดเด่น ผู้คนในเผ่าพูดว่าชิงหลงเป็นชาวคุนหลุนที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในรอบพันปี

แต่ถึงแม้จะเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ล้ำเลิศอย่างชิงหลง ในวัยเดียวกับเซียวหมิงชิว เขาก็ยังเป็นเด็กน้อยที่ไม่รู้อะไร

เซียวหมิงชิวอายุเพียงหนึ่งขวบเศษ สามารถหลบเลี่ยงผู้คนได้อย่างง่ายดาย ถือว่าสุดยอดมากแล้ว แต่เธอยังสามารถต่อสู้กับย่าเหยียนได้ เธอเป็นมนุษย์หรือไม่?

เห็นได้ชัดว่าพลังภายในของเซียวหมิงชิวนั้นเหนือกว่าชิงหลง

เด็กอายุหนึ่งขวบเศษกลับมีพลังภายในที่มากขนาดนี้ ถึงแม้จะฝึกตั้งแต่อยู่ในครรภ์ก็เป็นไปไม่ได้

คำอธิบายเดียวที่สมเหตุสมผลคือ เซียวหมิงชิวเป็นเด็กที่ฟ้าประทาน

เซียวหมิงชิวเป็นคนที่พระเจ้าคอยป้อนข้าวให้

ในตอนนี้ ผลลัพธ์ก็ชัดเจนแล้ว ชิงหลงจำเป็นต้องเชื่อ เขาจ้องมองเซียวหมิงชิวด้วยสายตาที่เป็นประกาย และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ได้แล้ว เซียวหมิงชิวอายอมรับแล้ว หลานเก่งจริงๆ”

พวกเขาไม่จำเป็นต้องต่อสู้กันต่อไป

พูดตามตรง ชิงหลงรู้สึกภูมิใจในฐานะชาวคุนหลุนมาโดยตลอด แต่ตอนนี้เขากลับสู้เด็กน้อยคนหนึ่งไม่ได้ ชิงหลงรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง

แต่ความรู้สึกนี้ก็อยู่เพียงชั่วครู่ ชิงหลงไม่ได้คิดมาก

เซียวหมิงชิวเป็นคนที่มีความรู้และความสามารถ มีเซียวหมิงชิวที่มีพลังมหาศาลอยู่เคียงข้างเขา ความปลอดภัยของเซียวหมิงชิววก็จะยิ่งได้รับการคุ้มครองมากขึ้น ชิงหลงก็รู้สึกสบายใจ

ชิงหลงไม่อาจห้ามปรามความรู้สึกได้ และกล่าวออกมาว่า “ดินแดนนี้จริงๆ แล้วเต็มไปด้วยคนมีความสามารถจริงๆ!”

เซียวหมิงชิวเก็บดาบวิญญาณที่ทำให้เขาตกใจกลับมา ยิ้มอย่างแย้มแจ่มและกล่าวว่า “ขอบคุณอาชิงหลงที่ยอมรับ”

เด็กคนนี้ ไม่เพียงแต่มีความสามารถ แต่ยังมีความเรียบร้อยและมีมารยาท ชิงหลงจึงยิ่งชอบเขามากขึ้น

เขายิ้มอย่างเจื่อนๆ และกล่าวว่า “ไม่ใช่ ไม่ใช่ เป็นเพราะเซียวหมิงชิวมีความสามารถอย่างน่าตกใจจริงๆ อารู้สึกว่าตัวเองยังต้องปรับปรุงอีกมาก”

หลังจากที่ทั้งสองได้แสดงความเคารพซึ่งกันและกันชิงหลงจึงหันไปมองเซียวเฉวียนและกล่าวว่า “ใต้เท้าเซียว ให้ออยู่ข้างๆ ข้าได้ไหม?”

เขารู้สึกชื่นชอบเด็กสาวคนนี้มาก พิเศษมากๆ

เซียวเฉวียนรู้ว่า ชิงหลงต้องการให้เซียวหมิงชิวอยู่ข้างเขาคือต้องการให้เซียวหมิงชิวตามเขากลับไปที่ภูเขาคุนหลุน

ภูเขาคุนหลุนนั้นเต็มไปด้วยอันตรายร้ายแรง เซียวเฉวียนเองก็ไม่อยากให้ลูกสาวของเขาไปอยู่ที่นั่น