สรุปตอน บทที่ 2068 แสร้งทำเป็นเร้นลับซับซ้อน – จากเรื่อง ซูเปอร์ลูกเขย โดย ชิงเฉิง
ตอน บทที่ 2068 แสร้งทำเป็นเร้นลับซับซ้อน ของนิยายนิยายจีนโบราณเรื่องดัง ซูเปอร์ลูกเขย โดยนักเขียน ชิงเฉิง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ดวงตาของเซียวหมิงชิวเป็นประกายและเธอถามว่า "เจ้าได้ยินเสียงหัวใจของพวกข้าใช่หรือไม่?"
ในใจของเซียวหมิงชิวเธอรู้สึกว่าเธอไม่ได้ยินเสียงหัวใจของมู่เวย เช่นนั้นมู่เวยก็เป็นคนที่มีพลังมาก อีกทั้งยังสามารถได้ยินเสียงหัวใจของเธอด้วย
เรื่องแค่นี้?
มู่เวยคิดว่าคืออะไร?
เธอพูดตามความเป็นจริงว่า "ไม่ได้ ข้าแค่เคยฝึกวิชาปิดกั้นอ่านใจ"
ดังนั้นเจ้าจะไม่ได้ยินเสียงหัวใจของข้า
ทันที เธอกล่าวว่า "พี่เซียวควรรู้ว่า ผู้ฝึกวิชาปิดกั้นอ่านใจ และวิชาการอ่านใจ มักจะต้องเลือกระหว่างใดระหว่างหนึ่ง"
"นักที่สามารถทำได้ทั้งสองอย่าง สามารถกล่าได้ว่ามีหนึ่งในหมื่น”
เท่าที่มู่เวยรู้ในสำนักหมิงเซียนทั้งหมด มีเพียงเสวียนอวี่เท่านั้นที่มีความสามารถพิเศษเช่นนี้ สามารถเรียนรู้ทั้งสองอย่างได้
แม้แต่ผู้นำที่ยิ่งใหญ่อย่างนักปราญช์และเจ้าสำนักอย่างย่าเหยียนก็ทำไม่ได้
สิ่งที่เธอยังไม่รู้ก็คือเซียวเฉวียนสามารถทำได้แล้ว
เซียวหมิงชิวน่าจะน่าประทับใจกว่านี้อีก เธอเกิดมาพร้อมกับสองทักษะนี้ในหนึ่งเดียว
อาจกล่าวได้ว่าเขาคือลูกที่รักของสวรรค์
แต่เซียวหมิงชิวไม่ได้ตั้งใจจะบอกมู่เวยเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินสิ่งที่มู่เวยพูด เธอก็รู้สึกมั่นใจ จริงๆ แล้วเธอค่อนข้างกังวลว่ามู่เวยจะฟังเสียงหัวใจของเธอได้
แม้ว่าตอนนี้เธอจะรู้แล้วว่ามู่เวยไม่ใช่คนไม่ดี แต่เธอก็ยังไม่ต้องการให้มู่เวยฟังเสียงของเธอ
เหตุผลก็เหมือนกับของเซียวเฉวียนมันน่าเบื่อสำหรับคนอื่นที่จะรู้ทุกอย่างในใจของเขาได้ตลอดเวลา
เธอยังต้องการมีพื้นที่ของตัวเอง
ปรากฎว่ามู่เวยไม่ได้ยินเสียงหัวใจของเธอ นั่นเป็นสิ่งที่ดี
ตามคำพูดของเซียวหมิงชิว พอได้รับคำตอบ ก็โผไปในอ้อมแขนของมู่เวย
มู่เวยมองสาวน้อยผู้อ่อนโยนและน่ารักคนนี้ในอ้อมกอด และเต็มไปด้วยความสุข
หัวใจของมู่เวยแทบละลายเมื่อเธอตกหลุมรักคนน่ารักและฉลาดเช่นนี้
ในขณะนี้ ชิงหลงตื่นขึ้นมา
เขามองไปรอบๆ อย่างระมัดระวังและรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่าเซียวเฉวียนและเซียวหมิงชิวปลอดภัยทั้งคู่
แต่ทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นี่?
หญิงแปลกหน้าคนนี้คือใคร ?
เขามองไปที่เซียวเฉวียนด้วยความสับสน ก่อนที่เซียวเฉวียนจะพูดได้ มู่เวยก็ริเริ่มแนะนำตัวเองว่า "มู่เวยขอคารวะองค์ชายชิงหลง"
มู่เวย?
ชิงหลงเคยได้ยินชื่อนี้จากเซียวเฉวียนและมู่จิ่น
ที่แท้นางคือมู่เวย
ชิงหลงพูดเบาๆ “แม่นางมู่เวย เจ้าไม่จำเป็นต้องสุภาพ”
สิ่งที่ทำให้ชิงหลงสงสัยคือ ทำไมมู่เวยถึงมาที่นี่?
ใช่ ทำไมมู่เวยถึงอยู่ที่นี่?
เซียวเฉวียนก็อยากรู้เช่นกัน
มู่เวยขอให้เซียวเฉวียนและชิงหลงนั่งลง จากนั้นเธอก็ได้ที่นั่งที่จะนั่ง เธออธิบายว่า "ตั้งแต่ข้าแยกจากพี่เซียวและศิษย์พี่ ระหว่างทางกลับไปที่ภูเขาหมิงเซียน ได้พบกับสาวกของสำนักหมิงเซียนที่กำลังรีบเร่งมาทะเลทรายที่แห่งนี้”
หลังจากสอบถาม เธอก็พบว่าพวกเขาได้รับคำสั่งจากนักปราชญ์ให้จัดการกับเซียวเฉวียน
เดิมทีสำนักหมิงเซียนมุ่งเน้นไปที่การฝึกแพทย์เพื่อช่วยชีวิตและรักษาผู้บาดเจ็บ แต่กลับได้เริ่มต้นเส้นทางการต่อสู้และการฆ่าเช่นนี้
เมื่อไรความบาดหมางจะได้รับการยุติ?
เดิมทีมู่เวยคิดว่าสำนักหมิงเซียนไม่เกี่ยวข้องกับโลกภายนอก และเพียงทำในสิ่งที่พวกเขาควรทำเท่านั้น เธอชอบบรรยากาศและวิธีการเหล่านั้น
แต่หลังจากเหตุการณ์นั้น เธอค้นพบโดยสมบูรณ์ว่าสำนักหมิงเซียนไม่ใช่สำนักหมิงเซียนในความทรงจำของเธออีกต่อไป และเธอก็ไม่ต้องการกลับไปที่ภูเขาหมิงเซียนอีกต่อไป เพื่อแบกรับความรับผิดชอบของเจ้าสำนักในอนาคตของเธอ
เธอจึงใช้โอกาสหายตัวไปโดยไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
ส่วนสถานที่หลบซ่อนที่เหมาะสมที่สุดนั้นแน่นอนว่าคือทะเลทราย
สัตว์สงครามคุนหลุนมีชื่อเสียงขนาดไหน? ไม่ต้องให้เซียวเฉวียนอธิบายอย่างละเอียดหรอกระมัง?
ดวงตาของมู่เวยเป็นประกาย “มันเป็นสัตว์สงครามหรือ?”
จากนั้นเธอก็พูดว่า “ไม่ได้การแล้ว ข้าทิ้งสัตว์สงครามอันยิ่งใหญ่ไว้ในทะเลทรายฝไม่สนใจมันเสียนิด มันจะมาคิดบัญชีกับข้าหรือไม่นะ?“
ว่ากันว่าสัตว์สงครามทุกตัวจะหาทางแก้แค้น ไม่ยอมได้ง่าย
มู่เวยกังวลเกี่ยวกับชีวิตของเธอ
เซียวเฉวียนได้ยินดังนั้น เขาหรี่ตาลงครึ่งหนึ่งแล้วพูดว่า "กล่าวอีกนัยหนึ่ง ยาพิษนี้จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต?"
มู่เวยพยักหน้าและกล่าวว่า "มันจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต"
ความตั้งใจดั้งเดิมของเธอในการปรุงยาพิษนี้ ไม่ใช่สำหรับการฆ่าคน แค่เพียงทำให้ผู้คนหวาดกลัว
กล่าวคือ หากมีใครบุกเข้าไปในระยะการป้องกันของเธอ พวกเขาจะถูกวางยาพิษและหมดสติโดยไม่รู้ตัว และพวกเขาจะอ่อนแอไปสองสามวันเมื่อฟื้นขึ้นมา แต่ก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต
คนนั้นจะคิดว่าเขาบังเอิญเข้าไปในสิ่งที่ไม่ควรเข้าไป ดังนั้นเขาจะไม่กล้าทำอีก
หากสิ่งนี้แพร่กระจาย ผู้คนจำนวนมากจะไม่กล้าเข้าไปในทะเลทรายด้วยซ้ำ อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่กล้ามาในทิศทางนี้
ด้วยวิธีนี้จะไม่มีใครรบกวนมู่เวย และมู่เวยจะปลอดภัยกว่ามาก
พูดง่ายๆ ก็คือหน้าที่ที่ใหญ่ที่สุดของพิษนี้คือทำให้ผู้คนหวาดกลัวและสร้างความลึกลับ
หลังจากฟังแล้ว เซียวเฉวียนก็อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้มู่เวยแล้วพูดว่า "ยอดเยี่ยม"
เซียวเฉวียนชื่นชมการกระทำของมู่เวย
จะเห็นได้ว่านักปราชญ์และย่าเหยียนมีวิสัยทัศน์ที่ไม่เหมือนใครในการเลือกมู่เวยเป็นผู้นำในอนาคต
แม้ว่าเธอไม่มีวรยัทธ แต่สติปัญญาของเธอก็สามารถทำให้เธอปลอดภัยได้
มู่เวยขัดจังหวะ "พี่เซียว โปรดหยุดชมข้าเถอะ มาพูดถึงกิเลนกันก่อนเถอะ"
สิ่งที่เธอกังวลมากที่สุดก็คือ กิเลนจะแก้แค้นเธอ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
อ่านแรกๆก็สนุกนะแต่อ่านไปสักพักก็งงกับตรรกะของนักเขียน..นักเขียนจีนนี่โนทัศน์แปลกๆรื่องราวไล่เรียงไปเหมือนมีเหตุผลอยู่ก็กลับไร้เหตุผลดื้อๆซะงั้นคงอ่านไปต่อไม่ได้แล้วมันช่างทำร้ายจิตใจคนอ่านเป็นระยะอ่านไปรู้สึกหนืดๆไม่ไหลลื่นเลย...
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...