องค์หญิงต้าถงเคยเห็นสุนัขป่าของจ้าวซินแล้ว
ครั้งหนึ่งในงานเลี้ยงของพระราชวัง องค์หญิงไม่ชอบงานเลี้ยงเพราะมันน่าเบื่อ นางจึงออกไปเดินเล่นในสวนเพียงลำพัง และได้พบกับสุนัขป่าตัวนี้เข้า
สุนัขป่าเห่าและกัดกระโปรงของนางขาด หากทหารองครักษ์มาไม่ทัน องค์หญิงคงถูกสุนัขป่าขย้ำไปแล้ว
เมื่อนึกถึงดวงตาสีแดงเพลิงและฟันอันแหลมคมของมัน องค์หญิงยังคงหวาดกลัวอยู่เลย นางตัวสั่นสะท้าน: "เจ้ารู้ไหมว่าใครเปลี่ยนกลุ่มให้เซียวเฉวียน?"
วันนี้องค์หญิงจะเข้าพิธีอภิเษก นางสวมผ้าคลุมสีแดง ใยผ้าสีแดงละเอียดไม่เป็นอุปสรรคต่อใบหน้าที่สวยงามของนางเลย
สาวใช้ก้มศีรษะลงและตอบว่า: "อำนาจของการประลองทั้งมด จัดโดยจวนอัครเสนาบดี นี่คงเป็นการประสานงานของเหล่าอัครเสนาบดี"
เหตุใดอัครเสนาบดีถึงทำกับเซียวเฉวียนเช่นนี้?
ไม่ว่าเซียวเฉวียนจะอยู่กลุ่มไหน เขาก็มีศัตรู แต่ทำไมต้องย้ายเขาไปกลุ่มสิบสองโดยเฉพาะด้วย?
องค์หญิงไม่เข้าใจ
“องค์หญิง ไม่นานมานี้หลานชายของอัครเสนาบดีจูโชง และเว่ยชิง สนิทสนมกันมาก ดังนั้น...”
สาวใช้ลังเลที่จะพูด แต่องค์หญิงที่มีจิตใจงดงาม นางเข้าใจเป็นอย่างดีและพูดออกมาเบาๆ:"เว่ยชิงอีกแล้วสินะ"
เดิมที องค์หญิงคิดว่า หากนางแต่งกับเซียวเฉวียนไม่ได้ นางคงต้องแต่งกับฉินเฟิง
แต่ฉินเฟิงกลับออกจากการประลองยุทธเลือกคู่อย่างกะทันหัน และนั้นทำให้องค์หญิงประหลาดใจ
ต่อมาองค์หญิงได้รับรู้ว่า เว่ยชิงข่มขู่ฉินเฟิง และทำร้ายฉินเฟิงปางตาย ทำให้ฉินเฟิงไม่สามารถเข้าร่วการประลองยุทธเลือกคู่ได้
ดังนั้นองค์หญิงจึงออกห่างเว่ยชิง และตอนนี้ความรู้สึกก็กลับกลายเป็นรังเกียจทันที
องค์หญิงทำสีหน้าไม่พอใจ จนสาวใช้หัวเราะกันคิกคักเพราะความสองมาตรฐานขององค์หญิง:"องค์หญิง การต่อสู้ที่ตึกปี้เซิง ก็เกิดจากใต้เท้าเซียว ทำไมองค์หญิง ถึงไม่เกลียดเขาล่ะ?"
“มันเหมือนกันงั้นรึ? เซียวเฉวียนต่อสู้กับเว่ยชิง เพราะคนสามคนของตระกูลสวี่ แล้วทำไมข้าจะต้องเกลียดเซียวเฉวียนด้วย?"
"ใช่ ใช่ ใช่!" สาวใช้หัวเราะเบา ๆ และเหลือบมององค์หญิงผ่านกระจก: "ข้าไม่รู้ว่าใต้เท้าเซียวมีมนต์เสน่ห์อะไรกัน ถึงทำให้องค์หญิงผู้งดงามที่สุดในภูมิภาคตะวันตกตกหลุมรักเขาได้"
องค์หญิงยิ้มอย่างเขินอาย แต่คิ้วของนางกลับขมวด: "กลอุบายของเว่ยชิงนั้นแยบยล เขาร่วมมือกับอัครเสนาบดีเพื่อรังแกคนอื่น!"
“แม้ว่าสุดท้ายเขาจะชนะ ข้าก็จะไม่แต่งกับเขา!”
เมื่อสาวใช้ได้ยินสิ่งนี้ นางก็ตกใจ: "องค์หญิงเจ้าเล่ห์ถึงเพียงนี้เลยหรือ! ฮ่องเต้แห่งต้าเว่ยตั้งกฎการประลองไว้แล้ว หากองค์หญิงทำอะไรบุ่มบ่าม พระองค์คงพิโรธอย่างแน่นอน!"
“หากข้าไม่ได้แต่งกับเซียวเฉวียนก็ไม่เป็นไร แต่จะให้ข้าแต่งงานกับคนสกปรกที่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ได้อย่างไรกัน!"
องค์หญิงส่ายหัวทั้งน้ำตา: "ถ้าฮ่องเต้แห่งต้าเว่ย บังคับให้ข้าแต่งกับเว่ยชิงจริงๆล่ะก็ ข้ายอมตายเสียยังดีกว่า!"
“องค์หญิง อย่าพูดเช่นนั้น!” สาวใช้ตกใจจนคุกเข่าลงกับพื้นเสียงดังลั่น: “เป็นวันมงคล! ท่านจะพูดแบบนี้ได้ยังไง!”
หากฮ่องเต้ได้ยิน องค์หญิงจะต้องถูกลงโทษอย่างแน่นอน!
องค์หญิงต้าถงประสูติในภูมิภาคตะวันตก แม้ว่านางจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยน แต่นางก็เป็นผู้หญิงที่เอาจริงเอาจังในเวลาเดียวกัน
ผู้หญิงจากภูมิภาคตะวันตกส่วนใหญ่จะเป็นเช่นนี้ อ่อนโยนดั่งสายน้ำแต่ก็มีความจงรักภักดีเป็นอย่างยิ่ง
“ข้ารู้ดี” องค์หญิงมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย และพูดเบาๆว่า “เขาคงจะอนุญาตให้ข้าแต่งงานกับผู้ชายอย่างเว่ยชิงแน่นอน…”
เขา?
สาวใช้คิดว่าคำว่าเขาหมายถึงฮ่องเต้ เพื่อปลอบประโลมองค์หญิง สาวใช้พยักหน้าและพูดขึ้นมา: "องค์หญิงโปรดวางพระทัยเถิด ฝ่าบาทจะเลือกคนดีเป็นพระสวามีของพระองค์อย่างแน่นอน"
แต่คนที่ในใจขององค์หญิงหมายถึงไม่ใช่ฮ่องเต้ แต่เป็นเซียวเฉวียน ผู้มีจิตวิญญาณสูงส่งในหอจืออี้
นั่นเป็นครั้งแรกที่ข้าได้พบกับเซียวเฉวียน
ขณะที่นางนึกถึงเรื่องราวในอดีต รอยยิ้มที่อ่อนโยนก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของนาง
เว่ยชิงยังคงมีความมั่นใจว่าเขาคู่ควรกับองค์หญิง แต่เขาไม่รู้เลยว่าพฤติกรรมของเขา ได้ทำให้องค์หญิงรังเกียจไปเสียแล้ว
องค์หญิงยอมตายดีกว่าแต่งงานกับเขา
ส่วนเขายังคงเข้าร่วมการประลองยุทธเลือกคู่ด้วยความมั่นใจ
ณ สนามฝึกของราชวงศ์
เสียงโห่ร้องของผู้ชมดังกึกก้องไปทั่ว!
ผู้คนต่างส่งเสียงดังสนั่นราวกับว่าโลกกำลังจะแตก
เซียวเฉวียนที่กำลังรอการประลองรอบต่อไป ตรงไปยังหัวมุม ฟังเสียงโห่ร้องอย่างใจเย็น
เสียงโห่ร้องนี้ เพื่อกลุ่มที่สิบสอง
เซียวเฉวียนเหลือบมองไปเห็นสุนัขป่ากำลังกินเนื้อน่องของคนอยู่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...