ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 54

เจ้าของร้านแปลกใจ หรือว่า...

คนนั้นตอบถูกหรือ? คนนั้นตอบถูกจริงๆ หรือ?

เจ้าของร้านก้มหัวลงและรีบพูดว่า "ตอบนายน้อย คนนั้นดูเหมือนเป็นคนของราชสำนักที่ออกมาเยือนเป็นการส่วนตัว"

วันนี้คุณอี้เพิ่งผ่านอายุมา 20 ปี แต่เขาดูแลหอคุนหวูมาหลายปีแล้ว คำถามข้อสอบของดาบชั้นหนึ่งที่บรรพบุรุษสืบทอดมานี้ ตามคำสั่งของคุณปู่ของเขา ถ้าใครตอบคำถามถูกต้องข้อใด ก็ให้เขาเผาข้อสอบนั้นทิ้งไป

เขาเดินออกมาเท้าเปล่าไม่สวมรองเท้าเพราะความตื่นเต้น เขาคว้ากระดาษในมือของเจ้าของร้านมาดู มาแล้ว ในที่สุดก็มาถึงแล้ว!

"นายน้อย คะแนนโคลงคู่นี้เป็นบนหรือล่างครับ?" เจ้าของร้านเห็นว่าเขาตื่นเต้นมาก เป็นไปได้ไหมว่าคนนี้ตอบได้แยะมาก นายน้อยเลยโมโหโกรธาเกินสุดขีด?

"เที่ยวนี้ เผาทิ้งไปเลย" ทันทีที่คุณอี้กล่าวคำนั้นออกมา เจ้าของร้านก็เข่าอ่อน และเขาพูดด้วยความประหลาดใจ "นายน้อยจะบอกว่า เขา... เขาตอบถูกแล้วหรือ"

“ถูกต้อง ฉันจะไปดู ว่าเป็นใครกันแน่!”

คุณอี้เดินสะบัดแขนเสื้อไป เจ้าของร้านตกใจ เขาตามไปพลางตะโกนว่า "นายน้อย ใส่รองเท้า! ใส่รองเท้าก่อน! เดี๋ยวเป็นหวัด!"

ที่หอกระบี่มีผู้คนมามุงดูมากขึ้นเรื่อยๆ ในนั้นมีลูกหลานของตระกูลขุนนางบางคนที่เคยมาทดสอบตอบคำถามแล้ว ผ่านมาเห็นคนยืดคอยื่นหัวมุงดูกันเยอะ เลยเข้ามาร่วมวงสนุกด้วย

"โถ คิดว่าเป็นคนสำคัญที่ไหน นี่เขยตระกูลฉินไม่ใช่เหรอ"

ลูกหลานตระกูลขุนนางผู้หนึ่งแหกปากพูดอย่างเสียงดัง ชาวบ้านที่มุงดูจึงตื่นเต้นขึ้นมาทันที คนๆ นี้หรือลูกเขยของตระกูลฉินที่อาศัยปากเขากินข้าว ไม่มีปัญญาจ่ายค่าเล่าเรียน!

มนุษย์นั้นชอบยกย่องคนชั้นสูงและเหยียบย่ำคนชั้นต่ำไม่ผิด เรื่องในด้านดีๆ ของเซียวเฉวียนไม่เคยนำมาพูด เอาแต่เรื่องเขยเกาะพ่อตาแม่ยายและความยากจนของเขามาประจาน

"เซียวเฉวียน ในบ่อนการพนัน ทุกคนเดิมพันกันว่าคุณจะสอบไม่ติดอันดับต้น จนเป็นหนึ่งต่อหมื่นแล้ว! ถ้าคุณจะมีจิตใจเหลืออยู่บ้างก็ควรอยู่บ้านตั้งใจอ่านหนังสือ ยังจะมีกะจิตกะใจมาซื้อดาบอยู่ที่นี่อีก!"

ชาวบ้านกระซิบกันอย่างมีความสุข คนไม่น้อยเดิมพันว่าเซียวเฉวียนจะสอบไม่ได้ เมื่อมาเห็นว่าตอนนี้เขาไม่ใส่ใจถึงปานนี้ เที่ยวนี้พวกเขาจะต้องได้ลาภจริงๆ แล้ว!

การเดิมพัน 1 ต่อ 10,000 เป็นอัตราต่อรองที่สูงที่สุดในประวัติศาสตร์ของบ่อนการพนัน เป็นเหตุให้เห็นถึงว่า ทุกคนดูถูกเหยียดหยามเซียวเฉวียถึงขนาดที่อย่างไม่เคยมีปรากฏมาก่อน

ในเมืองหลวง ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านทั่วไปหรือลูกหลานตระกูลขุนนาง พวกเขาล้วนเข้าร่วมในเหตุการณ์เฉลิมฉลองเหยียบย่ำเซียวเฉวียนครั้งนี้

พวกเขาหลั่งไหลเข้าไปในบ่อนการพนันอย่างเมามัน โดยหวังว่าเงินจะทวีคูณหลายเท่าและกลายเป็นเงินก้อนโตเพื่อเขาจะได้สร้างครอบครัวให้ร่ำรวย

เซียวเฉวียนมองพวกเขาอย่างเย็นชา หันศีรษะมาถามไป๋ฉีว่า "คุณอยากได้เงินไหม"

ไป่ฉีผงะและพยักหน้า

"เดี๋ยวซื้อดาบเสร็จแล้ว คุณไปที่บ่อนและเดิมพันด้วยเงินทั้งหมดของคุณเลย"

”เจ้านาย...... มันจะดีหรือ” ไป่ฉีตะขิดตะขวงเล็กน้อย “ท่านต้องมั่นใจสิ”

เซียวเฉวียนไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี "คุณกำลังคิดอะไรอยู่? ฉันต้องการให้คุณเดิมพันว่าฉันจะสอบได้ตำแหน่งสูงสุดนะ"

แม้ว่าคำพูดประโยคนี้จะฟังดูน่าขบขำสำหรับคนอื่น ไป่ฉีก็พยักหน้าทันที "ครับ เจ้านาย!"

เอาหนึ่งแลกหมื่น ฮ่า ฮ่า ฮ่า กำไรเละเลยเที่ยวนี้?

ไป่ฉีมี 500 ตำลึง คูณด้วยหมื่นเท่า ห้าล้านตำลึงทอง ห้าล้านตำลึง! ไม่ใช่แค่บ้านทองคำ แต่เป็นทั้งตึกทองคำ!

บ่อนจะมีปัญญาจ่ายหรือเปล่าไม่รู้!

เซียวเฉวียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในใจ จุ๊ๆ นึกไม่ถึงมาก่อนว่าธุรกิจยังไม่ทันได้พัฒนา ก็สามารถสร้างรายได้ก้อนแรกด้วยการสอบตำแหน่งแล้ว บรรพบุรุษพูดถูก ในหนังสือนั้นย่อมมีแหล่งทองคำ!

เมื่อถึงเวลา พวกที่ทุ่มเงินเดิมพันว่าเขาจะสอบไม่ได้นั้น จะไปหาที่ไหนปล่อยโฮยังไม่มีที่จะให้ปล่อย!

เซียวเฉวียนไม่สนใจพวกเสียงนกเสียงกา ในขณะนี้ มีคนปรากฏตัวขึ้นทำให้คนส่งเสียงกระซิบนินทาเงียบเบาลง

นายน้อยของตระกูลอี้ปรากฏตัวออกมาแล้ว!