ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 574

เซียวเฉวียนให้ฮูหยินจ้าวมีทางเลือกแค่เพียงสองทาง

ตัวเลือกแรกคือปล่อยให้จ้าวหลานแต่งงานกับเซียวจิงและความผิดพลาดที่ตระกูลจ้าวได้กระทำไว้ต่อเซียวจิงครึ่งหนึ่งนั้นจะรับการอภัย และส่วนที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งตระกูลจ้าวจะเป็นคนดูแลและใช้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดเป็นสินสอดให้กับจ้าวหลานและเงินทองที่มากล่าวจะไปอยู่ที่จวนเซียว

ตัวเลือกที่สองคือให้จ้าวซิ่นและจ้าวหลานจะแต่งงานที่จวนเซียวด้วยกัน จากนั้นก็ใส่ร้ายชื่อเสียงของเซียวจิงเพื่อที่จะได้ถูกเนรเทศออกไป

หากท่านเลือกแบบแรกตระกูลจ้าวนั้นจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งสูญเสียชื่อเสียง ทั้งผู้คนและเงินทอง

หากท่านเลือกอย่างหลังเงินของท่านจะไม่หายไปไหน แต่ถ้าลูกชายสองคนของตระกูลจ้าวแต่งงานในตระกูลเซียวก็ไม่ต้องพูดถึงเลยเรื่องการสูญเสียชื่อเสียง ตระกูลจ้าวสิบแปดชั่วอายุคนจะต้องอับอายขายขี้หน้า!

ไม่ว่าท่านจะเลือกแบบใดตระกูลจ้าวก็จะต้องตายเหมือนกัน!

ฮูหยินจ้าวนั้นมีใบหน้ารูปไข่ คิ้วโก่ง และรูปร่างที่ค่อนไปทางมีเสน่ห์ในตัวเองมาก คนโบราณมักจะแต่งงานเร็ว หากฮูหยินจ้าวที่อายุสามสิบกว่าปีเมื่อเปรียบเทียบกับยุคปัจจุบันก็คงแหมาะสมมาก แล้วมันก็ไม่มากเกินไปสำหรับเซียวเฉวียนที่จะให้น้องนั้นแต่งงาน

เมื่อนางพูดด้วยความสมเพชเกี่ยวกับเด็กกำพร้าและแม่หม้าย เห้ออ เซียวเฉวียนนั้นรู้สึกมีความเห็นอกเห็นใจอยู่เล็กน้อย

เขาไม่สนใจผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว

โดยเฉพาะผู้หญิงที่แต่งงานแล้วไปแล้วหัวยังโบราณอีกมันโคตรจะน่าเบื่อมากสะเหลือเกิน

“ ท่านพี่จ้าว ไม่จำเป็นหรอกท่านที่จะต้องจ่ายเงินเพื่อตระกูลจ้าวของท่าน เพื่อมาการกลั่นแกล้งน้องสาวของข้าแบบนี้?”

จ้าว...ท่านพี่จ้าว? นางเองไม่เคยได้ยินใครเรียกนางแบบนั้นมาก่อนเลย เพราะท้ายที่สุดแล้วนางก็ตกเป็นภรรยาของขุนนางผู้ยิ่งใหญ่และได้ตำแน่งเป็นนางหญิงของตระกูลใหญ่

เซียวเฉวียนอายุไม่ต่างจากลูกชายของนางสักเท่าไหร่ รุ่นเดียวกันกับจ้าวหลาน ตอนนี้เซียวเฉวียนเรียกนางว่าท่านพี่อย่างนั้นเหรอ?

ฮูหยินจ้าวก็เป็นอีกคนที่ได้ไปเผชิญกับโลกภายนอกเช่นกัน แต่นางก็ไม่เคยโดนเซียวเฉวียนข่มเหง

ในใจของนางนั้นตระกูลจ้าวนั้นเป็นสิ่งที่มีเกียรติมากและไม่ได้สนิทสนมอะไรกับเซียวเฉวียนสักเท่าไหร่ นางเป็นพลเรือนที่มีสถานะต่ำๆจะที่สร้างในตระกูลจ้าวของนางขึ้นได้เอง

นางขจัดความตกใจกลัวและความอ่อนแอบนใบหน้าของนาง ยืนตัวตรงอย่างมั่นใจและมองไปที่เซียวเฉวียนที่ยืนอยู่และพูดด้วยความเย็นชา "ท่านเซียว ในขณะนี้นั้นมีข่าวลืออยู่ทุกที่ ทุกคนพูดเหมือนๆกันท่านจะเอาเยี่ยงไรกับข่าวลือนี้?" มันแพร่กระจายมาจากตระกูลจ้าวของข้าเอง?”

ห้ะ แผนของท่านคือต้องการการแตกหักกันใช่หรือไม่?

เมื่อเห็นความมีสติสัมปชัญญะของนาง เซียวเฉวียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามันไร้ความหมายสะจริงเชียว

นี่คือเซียวเฉวียนที่เป็นคนมีเหตุผลหรือไม่?

เดิมทีหากตระกูลจ้าวยอมรับความผิดพลาดและยอมเสียชื่อเสียงอย่างซื่อตรงให้เซียวจิงล้างความไม่บริสุทธิ์ให้เซียวเฉวียนก็คงไว้ชีวิตตระกูลจ้าวไปแล้ว แต่ท้ายที่สุดแล้วเซียวเฉวียนก็คือคนที่มีเหตุผลนั่นแหละ

แต่เมื่อมองสีหน้าของหญิงสาวที่แต่งงานช่างดูหยิ่งมากเหลือเกินและคิดว่าช่างสมควรมากๆที่จะถูกจัดการเพราะการกระทำของนางเองล้วนๆเลย

ด้วยคำพูดของฮูหยินจ้าวนั้นเซียวเฉวียนต้องการแสดงหลักฐานจริงๆ และเซียวเฉวียนไม่สามารถให้ได้เพราะต้าเว่ยนั้นไม่มีเครื่องบันทึกเสียง

ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงไม่มีสมาธิที่จะตอบคำถามของนางโดยตรง ในขณะที่โต้ตอบนั้นเขาจะไม่ติดกับดักจากความคิดของนางใช่ไหม?

“ไม่ว่าใครเป็นผู้พูดมันไม่สำคัญ ส่วนข้าก็ชอบจ้าวหลาน”

เซียวเฉวียนหดขาของเขาบนเก้าอี้แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ "นี่ ข้าเอาสินสอดเจ้าสาวมาให้แล้ว มาตกลงกันเร็ว ๆ เถอะ"

เขาดูเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย ซึ่งทำให้หน้าของฮูหยินจ้าวกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธ "ท่านท่าน ท่านกำลังบังคับให้ลูกชายของข้าแต่งงานกับท่านงั้นเหรอ? มันจะไม่เกิดขึ้นบนโลกนี้อย่างแน่นอน!"

“สิ่งนี้จะถูกเรียกว่าบังคับได้อย่างไร?” เซียวฉวนยิ้มอย่างเย็นชา “ตระกูลจ้าวนั้นไม่ได้เผยแพร่ข่าวลือเกี่ยวกับน้องสาวของข้าเพียงเพื่อจะได้น้องสาวของข้างั้นหรือและจ้าวซินของท่านยังกล่าวอีกว่าคนที่ได้แต่งงานกับตระกูลจ้าวนั่นถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูง

“ดูสิ ลูกชายของท่านอยากแต่งงานน้องสาวข้ามากเพียงใด”

"นั่นคือสิ่งที่จ้าวซินกล่าว ไม่ใช่จ้าวหลานด้วยซ้ำไป!" ด้วยความโกรธฮูหยินจ้าวจึงเสียสติและไม่ได้ตระหนัก ถ้าที่จ้าวซินพูดนั้นมันโคตรจะโง่ "แล้วทำไมท่านถึงยังยืนยันที่จะขอจ้าวหลานลูกชายของข้าไปเป็นลูกเขยของท่านอีกหล่ะ!"

“จริงสิ” เซียวเฉวียนเหลือบมองฮูหยินจ้าวอย่างเคร่งขรึม “จ้าวซินก็พูดอย่างนั้นจริงๆ”

"ข้า..." ฮูหยินจ้าวตระหนักถึงความผิดพลาดของนางและตะคอกอย่างเย็นชา "อย่างไรก็ตาม! อย่าเอาลูกชายของข้าเข้าไปยุ่งเกี่ยว!"

“มีเพียงจ้าวหลานเท่านั้นที่คู่ควรกับน้างสาวของข้า” เซียวเฉวียนไม่ยอมแพ้

“ฮ่าฮ่า? มันช่างตลกมาก!” ฮูหยินจ้าวพูดด้วยความโกรธ “ท่านเอาอะไรมาคิดว่ามันมันค่ากับลูกชายของข้างั้นหรือลูกชายของข้าทำไมจึงต้องบังคับแต่งงานเหรอ? ท่านไม่ได้ดูหรอว่าเซียวชิงเหมาะสมหรือไม่?”

ประโยคนี้ทำให้แววตาของเซี่ยวเฉวียนยอมแพ้ย่างสมบูรณ์ แต่ฮูหยินจ้าวไม่ได้ใส่ใจอะไร