ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 576

“ข้าก็มาขอโทษแล้ว ยังมิพอใจอีกหรือไร!”

จ้าวหลานทนดูไม่ได้ที่มารดาตนจะต้องเสียศักดิ์ศรี ดังนั้นจึงสมควรที่ลูกชายจะลุกขึ้นมาขอโทษ แม้ว่าเขาจะไม่กล้าเผชิญหน้ากับเซียวเฉวียนโดยตรงก็ตาม แต่ก็กลับมีใจกตัญญูอยู่บ้าง

ระหว่างเซียวเฉวียนและตระกูลจ้าวไม่มีความขุ่นเคืองอย่างลึกซึ้ง

อย่างน้อยในสายตาของเซียวเฉวียนก็มองว่าเป็นเช่นนั้น

ที่จ้าวจินไหลตายเพราะเขาไม่ได้ยืนเคียงข้างฮ่องเต้ ถ้าหากจ้าวจินไหลไม่ตาย ฮ่องเต้อาจถอนรากถอนโคนรากฐานทั้งหมดของตระกูลจ้าวขึ้นมาก็เป็นได้

เพราฉะนั้น การแก้แค้นของจ้าวหลานที่ฆ่าบิดาของตน แท้จริงแล้วหาได้เกี่ยวกับเซียวเฉวียนไม่

แต่น่าเสียดาย แม้ว่าจ้าวจินไหลผู้นี้เป็นคนซื่อตรง แต่กลับยิ่งทะนงไม่พอ มิเช่นนั้นเขาคงไม่พูดเพื่อขอให้ฮ่องเต้ไปอ้อนวอนจากเว่ยเจียนกั๋ว

เมื่อบิดาไม่มีความยิ่งทะนง แน่นอนว่าจ้าวหลานผู้เป็นลูกนี้ก็มิได้เรียนรู้ความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี

แม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ ขุนนางราชสำนักอย่างจ้าวหลาน ปัญญาชนที่หยิ่งในยศฐานบรรดาศักดิ์ ยอมก้มหัวลงขอโทษ นั่นก็ถือว่าดีกว่าคนโบราณคนอื่น ๆ อย่างมาก แม้ว่าการขอโทษครั้งนี้จะทำอย่างไม่เต็มใจก็ตาม

ในความเป็นจริงแล้ว แต่เดิมเซียวเฉวียนไม่ต้องการให้ทตระกูลจ้าวมีท่าทีมารับผิดแต่โดยดี

เรื่องที่ตระกูลจ้าวทำผิด ขอเพียงแค่มาขอโทษก็เป็นอันว่าจบ แม้ว่าตระกูลจ้าวจะไม่ได้เต็มใจ ทั้งยังมีท่าทีฝืนใจทำ แต่สำหรับเซียวเฉวียนแล้วสิ่งนี้ไม่สำคัญสักนิด

เพราะถึงแม้จะมีท่าทางดี ก็ไม่สามารถล้างมลทินของเซียวจิงให้ใสสะอาดได้

มีเพียงบุตรชายตนโตของตระกูลจ้าวเท่านั้นที่ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ยอมรับผิดเรื่องนี้ อีกทั้งยังก้มหัวให้เซียวเฉวียน ยังชดเฉยเงินให้ ชื่อเสียงของเซียวจิงก็จะสามารถฟื้นขึ้นมาได้

เรื่องนี้ดูเหมือนจะง่ายนัก แต่ทว่าตระกูลเจ้าเป็นตระกูลชั้นสูง คงเป็นเรื่องที่ลำบาก

แต่อย่างไรก็ตาม ตระกูลจ้าวยังถือว่าการเสียชีวิตของจ้าวจินไหลเป็นของเซียวเฉวียน

ดังนั้นวันนี้ เซียวเฉวียนจึงเสี่ยงชีวิตของตัวเองและมาที่ตระกูลจ้าว

แม้วันนี้ตนจะตายในตระกูลจ้าว แต่เขาก็ต้องเอาความบริสุทธิ์ใจมาให้กับเซียวจิงจงได้!!

แม้กายเซียวติ้งตาย เดิมทีก็น่าสงสารพออยู่แล้ว ไหนน่าจะทำให้ผู้คนสะเทือนใจ เซียวเฉวียนเข้าสิงร่างของเขา ถ้าแม้แต่คนในครอบครัวของเขาไม่มีวิธีปกป้องรักษา แล้วเซียวเฉวียนจะคู่ควรกับการเป็นเจ้าของร่างกายนี้ได้อย่างไร?

หลังจากกำจัดพันธะโลหิต อกของเขามักจะมีพลังอันแข็งแกร่งล้อมรอบอยู่เสมอ ลมหายใจยังคงกระทบร่างกาย เซียวเฉวียนตกอยู่ในอารมณ์การต่อสู้ได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม

เพราะฉะนั้น ในการต่อสู้กับจ้าวหลาน ในวันนี้เซียวเฉวียนยังคงเดิมพันอยู่

อยู่ที่ว่าจ้าวหลานจะกล้ารับมือการโจมตีของข้าศึกหรือไม่ก็เท่านั้น

หากจ้าวหลานกล้า ตนก็กล้าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือเช่นเดียวกัน

แต่ถ้าจ้าวหลานไม่กล้า แน่นอนว่าเซียวเฉวียนก็จะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรทั้งสิ้น

เซียวเฉวียนรู้ว่า วันนี้สจะสู้จนตัวตายเพื่อน้องสาว

การล้างมลทินให้ผู้เป็นน้องสาวครั้งนี้ แน่นอนว่าเซียวจิงไม่สามารถรับคำนินทาและความอัปยศอดสูจากผู้คนมากมายอย่างนี้ได้ หันหลังกลับไปก็คงได้ฆ่าตัวตาย

เซียวจิงเป็นคนสมัยโบราณไม่ใช่เหมือนเซียวเฉวียนที่เป็นคนยุคปัจจุบัน ไม่มีทางที่หล่อนจะสามารถเอาข่าวลือและคำพูดตลกออกไปได้

แม้ว่าผู้หญิงในสมัยโบราณจะงามเพียงใด แต่จิตใจกลับเปราะบางเสียอย่างนั้น นี่คือกรงและโซ่ตรวนที่สร้างขึ้นโดยระบบและแนวคิด

เพราะฉะนั้นชีวิตผู้หญิงยุคสมัยใหม่จึงมีความสุขมากกว่า หากได้เจอเรื่องราวแบบนี้ ผู้หญิงสามารถก้าวไปข้างหน้าและตบผู้หญิงพวกนี้ให้ตายได้ จากนั้นเธอก็สามารถยื่นเรื่องร้องเรียนโดยกล่าวหาว่าพวกเขาเผยแพร่ข่าวลือ กฎหมายจะปกป้องชื่อเสียงของพลเมือง

แต่ที่ต้าเว่ย เซียวจิงเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ถ้าหากกล้าคิดบ้าบิ่นอย่างเซียวเฉวียนในวันนี้ คงไม่ผู้ใดรู้สึกว่า เซียวจิงนั้นเซียวจิงโดนปฎิบัติอย่างไม่เป็นธรรม มิหนำซ้ำยังโดนผู้คนว่าหยิ่งทะนงและหยาบคาย ไร้ยางอาย กล้าปรากฏตัวในสังคม

และผู้คนยังพูดอีกว่า หญิงสาวที่ไร้บิดาผู้นี้ ไร้ซึ่งการอบรมสั่งสอน

ผู้คนต่างเยาะเย้ยถากถาง จวนเซียวที่ตระกูลเล็ก ๆ ไม่เจียมเนื้อเจียมตัว ยังจะกล้ายั่วยุตระกูลชั้นสูงที่มีอำนาจ

โชคยังดี ที่จวนเซียวยังมีบุตรชายอย่างเซียวเฉวียน

ในสมัยสังคมโบราณบุตรชายเป็นสิ่งสำคัญ หากมีลูกชาย ก็จะได้เป็นที่พึ่งพาของครอบครัว

หากมีผู้ชายอยู่ ครอบครัวไม่มีทางถูกระรานได้ง่าย ๆ อย่างแน่นอน

นี่เป็นสิ่งที่เซียวเฉวียนเกลียดที่ของยุคสมัยโบราณ ในจิตใจของคนสมัยโบราณนี้ ทุกคนเกิดมาแต่ไม่เท่าเทียมกัน ตราบใดที่พวกเขามีชาติกำเนิดที่สูงส่ง พวกเขาสามารถทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้

ยังเป็นบุรุษที่สง่างาม อีกทั้งยังเป็นปัญญาชนชาญฉลาด ที่จอหงวนจ้าวหลานร่ำเรียนหนังสือนักปราชญ์มา เกรงว่าจะเรียนไปถึงลงท้องสุนักไปหมดแล้วกระมัง!

เซียวเฉวียนมองดูจ้าวหลานอย่างเย็นชาซึ่งแสร้งทำเป็นขอโทษแทนมารดาของเขา ตนไม่รู้สึกซึ้งใจกับความกตัญญูของเขาเลยสักนิด

เอาเหตุใดมาน่าซึ้งใจ หากวันนี้จ้าวหลานไม่ขอโทษ คนที่ตายก็คงต้องเป็นน้องสาวที่รักของตน!

เมื่อจ้าวหลานขอโทษ ตนรู้สึกเหมือนตนต้องซาบซึ้งอย่างมากอย่างไรอย่างนั้น ช่างน่าขยะแขยงเซียจริง

สิ่งเหล่านั้นที่เซียวเฉวียนนั้นสร้างมาเป็นได้แก่ โรงเหล้า บ่อนพนัน สถานศึกษาชิงหยวน ทั้งหมดนี้ ล้วนแต่เป็นสิ่งนอกกาย

หากไม่มีสิ่งนอกกายแล้ว เซียวเฉวียนจะสร้างมาอีกเมื่อใดก็ย่อมได้

แต่ทว่าน้องสาวของเซียวเฉวียน มีเพียงแค่คนเดียวนี่น่ะสิ…

เพราะฉะนั้น อยากจะแตะต้องเงินของตน ย่อมได้

แต่จะมาแตะต้องคนของเซียวเฉวียน มิได้

ถ้าท่านพี่เซียวเฉวียนผู้นี้ไม่ได้มาที่ประตูด้วยตนเอง สู้อย่างสุดชีวิต ใช้กลยุทธ์และความกล้าหาญเพื่อผลักดันตระกูลจ้าวไปสู่ความอับจนหนทาง การที่ตระกูลจ้าวฆ่าเซียวจิง ก็คงจะเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกับอาหารวันนี้

เพราะฉะนั้น จะขอโทษอย่างนั้นหรือ? ย่อมได้

เช่นนั้นก็ขอโทษให้ดี ๆ ละกัน!

คิดจะขอโทษแค่นั้นแล้วคิดว่าจะจบอย่างนั้นหรือ? ฝันไปเถอะ!!

“จ้าวหลาน ในเมื่อเจ้าต้องการขอโทษด้วยใจจริง เข่นนั้นก็จงตั้งเชิงเทียนและเทียนไว้ที่ประตูตระกูลจ้าว ผลไม้เซ่นไหว้และลิ่มเงินกระดาษ” แต่ละคำแต่ละประโยคที่เซียวเฉวียนพูดมา คำขอที่เยอะเกินไปทำให้ตระกูลจ้าวค่อนข้างไม่พอใจ “เจ้าจะต้องทำต่อหน้าบรรพบุรุษของตระกูลจ้าวของเจ้าและผู้คนมากมายที่อยู่ตรงนั้น ขอโทษเซียวจิงน้องข้าตระกูลเซียว”

ถ้าเป็นยุคสมัยปัจจุบัน วิธีการขอโทษระหว่างผู้ชาย ก็คือ เซียวเฉวียนเป็นผู้กดหัวสุนัขอย่างจ้าวหลานเอาไว้ ให้เขาดื่มให้เมาสิบวันสิบคืน ดื่มจนเมามาย คงจะดีที่สุดถ้าอาเจียนออกมา และชดใช้เงิน พูดคำว่าขอโทษ ทุกอย่างก็จะจบลง

ขอโทษเช่นนี้ ก็ถือว่าจริงใจแล้ว

แล้วใครผู้ใดใช้ให้เซียวเฉวียนมาอยู่ในยุคโบราณที่บิดเบี้ยวนี้เล่า? ถ้าอยากจะขอโทษด้วยใจจริง ก็แค่เชิญบรรพบุรุษของตนออกมาก็เท่านั้น ถึงจะนับว่าจริงจังจริงใจ

และคนข้างนอกพวกนั้น มีเพียงข่าวลือเหล่านั้นเท่านั้นที่จะพังทลายลงเองได้

เป็นจริงอย่างที่คาดไว้ อารมณ์ของจ้าวหลานเริ่มไม่ปกติแล้ว “ยังจะต้องการให้ข้าเชิญบรรพบุรุษชั่วอายุคนอีกอย่างนั้นหรือ? นี่เซียวเฉวียน! เจ้าอย่าบังอาจเกินไปนัก!”

เกินไปอย่างนั้นหรือ?

คำว่าเกินไปคำนี้ ไม่อยู่ในโลกของเซียวเฉวียน

คำว่าเกินไปถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของเซียวเฉวียน อื้ม กระตุ้นจุดอ่อนของศัตรูได้แล้วสินะ