ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 65

เขากำลังเดือดดาลด้วยโทสะ และอายเย็นซึมกระจายออกจากริมฝีปากบางๆ ของเขา ฉินซูโหรวที่สงวนไว้ซึ่งดวงตาอันสวยงาม แสดงร่องรอยของความตื่นตระหนก อาศัยการปรากฏตัวของพี่น้อง เธอจึงยืนกรานต่อไปโดยไม่ตื่นกลัวเวทีใดๆ "เซียวเฉวียน คุณพูดให้ดีๆ ! คนไม่เอาหน้าเอาตาคือคุณต่างหาก! ผู้ชายที่เกาะกินอยู่กับตระกูลฉินเพื่อเอาตัวอยู่รอดในเมืองหลวง ยังมีหน้ามากล่าวหาคนอย่างฉันอีกหรือไง”

ในสังคมสมัยโบราณ สตรีต้องยึดถือหลักเชื่อฟัง 3 ประการ และหลักคุณธรรม 4 ประการ ในการศึกษาของสตรี สอนให้รู้จักเชื่อฟัง รู้มารยาท จึงมีหนังสือ “หนู่ซื่อซู” (ตำราสอนหญิงสี่ฉบับ) ที่ได้รับการยกย่องว่าแต่งไว้เพื่อสอนหญิงโดยเฉพาะ มีชื่อว่า "หนู่เจี้ย” “หนู่ซุ่น” “หนู่หลุนอวี่” “หนู่ฟ่านเจี๋ยลู่”

ต้าเว่ยไม่มีหนังสือตำราสอนหญิงสี่ฉบับเช่นในยุคจีนฮว๋าเซี่ย แต่ข้อกำหนดสำหรับสตรีก็มีคล้ายคลึงกัน ฉินซูโหรว เป็นหญิงจากตระกูลที่มีชื่อเสียง แต่ตอนนี้เธอดูเสมือนเป็นคนไร้ยางอาย เซียวเฉวียนจึงโมโหกราดเกรี้ยวดั่งไฟลุกช่วงขึ้นมาทันที!

ทั้งวาจาและพฤติกรรมของเธอ ถึงแม้ประกฎในยุคปัจจุบัน ก็ถือเป็นที่น่ารังเกียจอยู่เช่นกัน!

สตรีที่แต่งงานแล้ว ยอมลดเกียรติลดศักดิ์ศรีไปเอาใจชายอื่น คิดเอาเองว่าเขามาหลงรักชอบตัว จึงสนองเสน่หาให้ต่อกัน หารู้ไม่ว่าเขาแค่คิดหวังได้เสพสุขในร่างของเธอเท่านั้น!

เธอเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ตระกูลฉินปกป้องลูกหลานมาโดยตลอด ในฐานะลูกสาวเพียงคนเดียวในครอบครัว เธอได้รับความรักมาตลอดจึงไม่เกรงกลัวอะไรต่อมิอะไร! เซียวเฉวียนเป็นแค่บัณฑิตมาจากตระกูลที่ยากจน เธอจะต้องไปกลัวอะไรละ?

มุมของใบหน้าที่เงยขึ้นมาอยู่นั้น กำลังดีเลย

"เพี้ยะ!" เซียวเฉวียนยกมือขึ้นและตบไปที่ฉินซูโหรวอย่างแรง! ร่างกายอันบอบบางของเธอไม่สามารถประคองตัวได้ เธอเกือบจะล้มลงกับพื้น!

เสียงฝ่ามือดังใสไพเราะแก้วหู ทำให้พี่น้องตระกูลฉินสะดุ้ง

ฉินหนานรีบเข้าพยุงตัวพี่สาว เขาร้องไม่ออก พี่เขยกล้าลงมือทำจริงๆ!

ฉินซูโหรวเอามือปิดหน้า มองเขาด้วยความเหลือเชื่อ! เซียวเฉวียนตีเธองั้นหรือ?

เซียวเฉวียนกล้าดียังไงมาตบเธอ!

เขยแต่งเข้ามาเกาะกินในบ้าน กล้าดียังไงมาทุบตีเธอ!

เธอเป็นลูกสาวคนโตในบ้านตระกูลฉินนะ!

เธอเป็นหลานสาวของตระกูลนายพลนะ!

เธอโตมาถึงขนาดนี้ ยังไม่มีใครกล้ามาพูดจารุนแรงกับเธอนะ!

เซียวเฉวียน บัณฑิตตกกระป๋อง กล้าที่จะมาตีเธอ!

มาฟาดหน้าของเธอ!

ฉินซูโหรวหายใจไม่ออก ร่างกายของเธอสั่นไปทั้งตัว "คุณทำให้ฉันอับอายต่อหน้าสาธารณชนก่อน และผู้คนก็มานินทาฉัน คุณยังกล้ามาลงมือทำฉันอย่างนี้อีก"

ฉินเฟิงคำรามและชักดาบออกมา

ฉินเฟิงเป็นนายทหาร เคยฝึกฝนในกองทัพมาหลายปี เขาคิดว่าเซียวเฉวียนเป็นคนขี้ขลาด โดยไม่คาดคิดว่าเซียวเฉวียนหันกลับตัวมาพร้อมชักดาบสวยอี้ออกมาอย่างองอาจ และตะโกนบอก "ไป่ฉี ถอยไป!"

”ครับ!” แม้ว่าไป่ฉีจะเป็นห่วง แต่เขาก็หลบไปยืนอยู่ข้างๆ ทันที

สวยอี้ดูสง่างามน่าเกรงขาม แฝงด้วยแสงเงาเยือกเย็นที่ทะลุทะลวง เมื่อเทียบกันแล้ว ดาบของฉินเฟิงดูด้อยลงไปเล็กน้อย

ฉินซูโหรวปิดหน้าของเธอและพูดอย่างเกลียดชังว่า "เซียวเฉวียน ถ้าคุณอยู่เฉยๆ อย่างคนเชื่อฟังสอนง่าย ไม่ก่อกวนก่อปัญหาเช่นนี้ ตระกูลฉินยังพอยอมให้คุณอยู่ได้! แต่ตอนนี้คุณทำตัวอกุศลถึงขนาดนี้ วันนี้ถ้าคุณตายในที่นี่ มันเป็นเพราะคุณทำตัวคุณเอง โทษพวกเราไม่ได้!”

คำพูดที่คุกคามของฉินซูโหรว เพียงแค่ต้องการให้เซียวเฉวียนก้มหัวและยอมรับผิด เขาเป็นแค่คนเรียนหนังสือ เรี่ยวแรงไม่มี คิดจะมาตีรันฟันแทงกับพี่ชายเขา ก็เหมือนเอาไข่ไปกระทบหิน หาเรื่องฆ่าตัวตายชัดๆ

เซียวเฉวียนถือดาบในมือ ยิ้มอย่างเอ้อระเหย และเหยียดหยาม "นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ตระกูลฉินของคุณจะฆ่าฉัน ไม่ต้องมาแสร้งพูดอย่างกะคนมีธัมมะธัมโม มีคุณธรรม? จะฆ่าฉัน คงต้องดูว่าคุณมีปัญญาหรือเปล่ว!"

ฉินเฟิงตะโกน "ไอ้เด็กเวน ผยองนักเหรอ!"

เมื่อดาบฟันมา เซียวเฉวียนซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอายอาฆาต เขาไม่กลัวและไม่ถอย เขาไม่ก้มหน้าก้มตาแม้เพียงครึ่งเดียวอย่างลักษณะเหมือนแต่ก่อน!

ฉินซูโหรวผงะเมื่อเห็นลักษณะเช่นนี้ และรู้สึกสำนึกผิด ถ้าเธอรู้ว่าเซียวเฉวียนมีกำลังแข็งแกร่งขนาดนี้ เธอคงไม่ยั่วเขาด้วยวาจาที่เธอเพิ่งได้พูดออกไป!

เธอไม่ได้กังวลว่าเซียวเฉวียนจะดีหรือร้าย แต่พี่ชายของเธออยู่ในราชสำนัก ถ้าเขาเข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรม มันจะไม่ดีสำหรับเขา เพื่อคนบ้าๆ บอๆ อย่างเซียวเฉวียน มันไม่คุ้มเลย!

ดาบของฉินเฟิงมีชื่อว่า “จิงโหง” และเป็นดาบระดับชั้นสามของหอคุนหวู เมื่อมันถูกชักออกมาหนึ่งครั้ง มันจะต้องมีคนตายหนึ่งคนอย่างแน่นอน