ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 758

“ไม่! ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่!”

เว่ยเป่าทราบ เซียวเฉวียนอะไรล้วนทำออกมาได้ทั้งนั้น!

เขาก็ทราบเช่นกันว่าเซียวเฉวียนไร้ความกังกลใดๆ!

เซียวเฉวียนระเบิดหัวของเขาได้จริงๆ!

“ข้าพูด! ข้าพูด! ข้ามอบเลือดบริสุทธิ์ของเย่าเหล่าและจิ่นเซ่อให้ท่าน!”

“ข้าให้ท่านทั้งหมด!”

เว่ยเป่าอ้อนวอนเสียงดังลั่น ปัดความหยิ่งทะนงและดูแคลนเมื่อครู่ออกไปทันที “อย่าฆ่าข้าเลย! อย่าฆ่าข้าเลย!”

ดาบจิงหุนที่อยู่ในมือเซียวเฉวียนหยุดนิ่งขึ้นมาเล็กน้อย น้ำเสียงของได้ไร้อารมณ์ความรู้สึกแล้ว “เลือดบริสุทธิ์อยู่ไหน?”

“อยู่……อยู่ที่ใต้กองหญ้าแห้งตรงนั้น! ตรงนั้น!” เว่ยเป่ากลัวจนน้ำตาน้ำมูกไหลลงมาหมดแล้ว “ท่านฆ่าข้าไม่ได้นะ! หากท่านฆ่าข้า ข้าจะทำลายเลือดบริสุทธิ์ระหว่างคิ้วของพวกเขา ถึงตอนนั้นแม้ว่าท่านอยากจะทำให้พวกเขาไม่รับโทษก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว!”

เว่ยเป่าอ้าปากพูดพร่ำทำเพลง ดวงตากลมโตคลอด้วยน้ำตาหยดติ๋งติ๋งจ้องมองดาบจิงหุนที่สามารถระเบิดหัวเขาได้ทุกเมื่อ เขาอ้อนวอนตัวสั่น “เซียวเฉวียน! ข้าไม่ได้ฆ่าคนของตระกูลเซียวท่าน! คนเหล่านั้นล้วนเป็นแค่ลูกน้องของท่านเท่านั้น!”

“แม้ว่าจะเป็นเซียวจิ่นเซ่อ แต่ก็แค่เป็นน้องสาวที่ท่านรับไว้เท่านั้น! ไม่ได้มีสายโลหิตอะไรกับตระกูลเซียวเลยสักนิด!”

“พวกมันตายก็ตายไปแล้ว! ข้าฆ่าพวกเขาก็เพื่อระบายความโกรธ! ใครให้ท่านฆ่าพ่อและพี่ชายข้ากัน!” เหตุผลโต้แย้งนี้ของเว่ยเป่า หูของเซียวเฉวียนได้ฟังถึงกับตะลึง!

“เจ้ากล่าวว่า ข้าเซียวเฉวียนต้องขอบคุณเจ้า?” เซียวเฉวียนพูดกัดฟันเน้นแต่ละคำแต่ละประโยค “ข้าเซียวเฉวียนยังต้องขอบคุณเจ้า ขอบพระคุณบุญคุณที่เจ้าไม่ฆ่าคนตระกูลเซียวข้า?”

เว่ยเป่าพยักหน้างึกๆ ร้องไห้ตะโกนลั่น “คนเหล่านั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับท่านเสียหน่อย! เหตุใดท่านถึงได้โมโหขนาดนี้! อีกทั้งท่านชอบหยางอวี้หวนไม่ใช่หรือ! ข้าไว้ชีวิตนางคนหนึ่งนะ!”

แหะ!

เรื่องใดในใต้หล้าล้วนช่างน่าขำ!

เซียวเฉวียนเหยียบบนลำตัวช่วงเอวของเว่ยเป่าพร้อมคำรามด้วยความโมโห “เจ้านี่เป็นคำพูดของคนเรอะ!”

“ข้าผิดอะไรผิดกัน!” เว่ยเป่าไม่รู้จักที่ตาย เพื่อให้ตัวเองสามารถมีชีวิตรอด คำพูดอะไรล้วนไม่ผ่านการไตร่ตรอง “เซียวเฉวียน! ท่านในฐานะราชครู! เป็นถึงขุนนางใหญ่ขั้นหนึ่ง! ท่านควรจะไม่เห็นราชองครักษ์เหล่านั้นเป็นพี่น้องสหายเจ้าขึ้นมาจริงๆหรอกนะ!”

“ท่านเป็นพระราชบุตรเขยแห่งต้าเว่ย! องค์หญิงต้าถงเป็นน้องสาวบุญธรรมของฝ่าบาท! งั้นท่านก็เป็นบุตรเขยของพี่สาวข้า! ข้ากับท่านเป็นครอบครัวเดียวกัน!” ร่างกายเล็กๆของเว่ยเป่าเกิดเสียงดังตึง เจ็บ! เซียวเฉวียนเหยียบเอวของเขาไว้ เขาเจ็บเหลือเกิน

“ข้านี่ถึงจะเป็นพี่น้องท่าน!” คำพูดนี้ของเว่ยเป่าน่าขำอย่างเห็นได้ชัด “ท่านไม่อาจปฏิบัติเช่นนี้ต่อข้าเพราะพวกคนที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดเดียวกันกับท่าน!”

“ยิ่งไปกว่านั้นสังหารคนในราชวงศ์ถือเป็นโทษประหาร!” เว่ยเป่าทำเป็นกล้าขึ้นมาด้วยการคำรามใส่เซียวเฉวียนเสียงดัง “ท่านไม่อาจฆ่าข้า! เจ้ายังต้องการอนาคตของท่านอยู่อีกหรือไม่! ท่านยังต้องการตำแหน่งขุนนางใหญ่ขั้นหนึ่งของท่านอยู่อีกหรือไม่!”

อ่า ที่แท้เพราะว่าสิทธิพิเศษเหล่านี้ เว่ยเป่าถึงได้ไร้ยางอายขนาดนี้

เซียวเฉวียนไม่พูดจา จ้องเขม็งใส่เว่ยเป่าด้วยสายตาที่หนักแน่น

เซียวเฉวียนไม่พูดสักประโยค และก็ไม่มีความผันผวนทางอารมณ์ เขาจ้องมองเว่ยเป่าเช่นนี้ เว่ยเป่าถูกมองก็ตัวสั่น ท่าทีมั่นใจเมื่อครู่ถูกเซียวเฉวียนจ้องเขม็งจนหายสิ้นภายในพริบตา

เอวของเว่ยเป่าคลาย คอก็คลายขึ้น การหายใจของเว่ยเป่าก็สะดวกขึ้นมาในทันที

เว่ยเป่าหายใจเข้าออกยกใหญ่ สบาย สบาย ดูเหมือนคำพูดของเขาเซียวเฉวียนจะฟังเข้าหูแล้ว เว่ยเป่าเริ่มได้ใจ ดูเหมือนว่าเซียวเฉวียนยังต้องการอนาคต หากรู้แต่แรก เว่ยเป่าก็พูดเช่นนี้ตั้งนานแล้วจะได้ข่มเซียวเฉวียน

“แบบนี้ก็ถูกแล้ว” เว่ยเป่าที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ทำท่าทางผู้บริสุทธิ์ไม่มีความผิด ทำให้เซียวเฉวียนหนาวเย็นถึงก้นบึ้งหัวใจ อำนาจระดับความสูงศักดิ์นี้ทำให้มองคนอื่นราวกับหญ้าที่ไร้ค่าจริงๆ “เซียวเฉวียน ท่านปล่อยข้าไปวันนี้ ข้ายอมจะพูดดีต่อหน้าฝ่าบาทเพื่อท่านอย่างแน่นอน”

“ข้าเชื่อว่าฝ่าบาทคงจะไม่ทำอันใดต่อข้าเพราะคนไม่กี่คนนี้ ถึงอย่างไรคนเหล่านั้นก็ไม่ได้เป็นอะไรกับท่านถูกไหม ไยต้องโกรธเช่นนี้?”

ปากเล็กๆของเว่ยเป่าพูดพล่าม เซียวเฉวียนยังคงไม่พูดอะไรสักคำ เขายังคงเงียบ

เขายังคงจ้องมองเว่ยเป่าอย่างเงียบๆ

เว่ยเป่าเห็นว่าเซียวเฉวียนไม่พูด ก็เข้าใจไปเองว่าเซียวเฉวียนโดนคำพูดของเขาข่มขู่แล้ว “ท่านก็มิต้องกลัวจนเป็นเช่นนี้ วางใจ ตำแหน่งขุนนางขั้นหนึ่งของท่านยังรักษาไว้ได้”

ท่าทางหยิ่งยโสของเว่ยเป่า ทำให้เซียวเฉวียนราวกับเห็นท่าทางซือชือและเว่ยชิง ใบหน้าเล็กนี้อวดดีและโหดเหี้ยม “เซียวเฉวียน ขอแค่ท่านบอกฝ่าบาทว่าองครักษ์ต่ำต้อยเหล่านั้นหาเรื่องข้าก่อน ข้าก็แค่โจมตีกลับเท่านั้น ข้าก็จะทำเป็นว่าวันนี้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น”