ชะตากรรมของเซียวเฉวียน เพราะคำพูดเหล่านี้ คือการตบตาในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้
คนรอบข้างเขาถูกฆ่า เพราะคำพูดเหล่านี้
แต่ตอนนี้เซียวเฉวียน ไม่รู้ด้วยซ้ำถึงการมีอยู่ของนักปราชญ์คนนี้ ในโลกของเขา ศัตรูคือเว่ยเซียนชิว เจ้าสำนักแห่งภูเขาจงหนาน
เซียวเฉวียนและฮ่องเต้ต่างก็ฉลาดและตื่นตัว แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าปากนกปากกาของนักปราชญ์มีอยู่จริง แต่พวกเขาก็สรุปจากประสบการณ์ของพวกเขาในสมัยนี้ว่าเจ้าสำนักของภูเขาจงหนานคืออันหยวนของพวกเขา
อันหยวนเปลี่ยนมาแทนฉินซูโหรว
อันหยวนที่ตบตาการแต่งงานของเซียวเฉวียน
เหวอันหยวนที่ทำให้ฮ่องเต้และเซียวเฉวียนต้องออกเดินทาง
ไม่ว่าเจ้าสำนักแของภูเขาจงหนานจะเป็นใครก็ตาม บุคคลนี้ชัดเจนมากว่าเซียวเฉวียนและฮ่องเต้ไม่มีเวลามากแล้ว
นอกจากนี้ ภูเขาจงหนานยังอยู่ใกล้กับซินเจียง และฮ่องเต้ทรงกังวลว่าอาณาจักรจะสร้างปัญหา ดังนั้นหลังจากที่เซียวเฉวียน "นำ" พู่กันจินหลุนเฉียนคุนกลับมา ฮ่องเต้ก็ตัดสินใจทันทีไปที่เกาะจูเซินพร้อมกับเซียวเฉวียน
เซียวเฉวียนเห็นด้วย และทั้งสองคนก็ออกจากเมืองหลวงไปภายใต้การดูแลของสายลับของฮ่องเต้
คราวนี้ เว่ยเซียนชิวเจียนกั๋วถูกบังคับให้เข้ารับตำแหน่ง จักรพรรดิอ้างว่าทรงป่วยและขอให้เว่ยเซียนชิวทำหน้าที่เป็นตัวแทนจัดการราชการแผ่นดิน
ข้าไป?มีอะไรผิดปกติกับฮ่องเต้น้อยหรือไม่?
เว่ยเซียนชิวซึ่งไม่ได้ไปศาลเป็นเวลานาน ก็โกรธมาก
ก่อนหน้านี้ เขาต้องการมีส่วนร่วมในการบริหารราชการแผ่นดิน แต่ฮ่องเต้น้อยกลับปิดบังเขาไว้หมด กลัวว่าเขาจะมาแย่งชิงอำนาจ คราวนี้กลับให้เขามาจัดการด้วยตัวเอง?
เว่ยเฉียนชิวในฐานะเจียนกั๋ว เดิมทีมีหน้าที่เป็นตัวแทนของการเมือง ปัญหาคือฮ่องเต้ได้เข้าสู่วัยผู้ใหญ่และได้ยึดอำนาจการเมืองกลับคืนมานานแล้ว ทำไมเขาถึงถูกขอให้จัดการทางการเมืองล่ะ?
การกระทำทั้งหมดนี้ ทำให้เว่ยเซียนชิวรู้สึกกังวลอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าฮ่องเต้กำลังวางแผนอะไรอยู่
แต่ตำแหน่งเจียนกั๋วก็ไม่ใช่ตำแหน่งที่ได้มาง่ายๆ ไหนๆ ฮ่องเต้ก็ให้เขาเป็นผู้แทนจัดการราชการแผ่นดินไม่กี่วัน เขาก็ต้องทำหน้าที่นั้น
ทันทีที่เหล่าขุนนางทั้งหลายมาถึงศาล พวกเขาก็ตกใจมากที่เห็น เว่ยเซียนชิวจนตัวสั่นไม่หยุด
ความคิดทั้งหมดของ เว่ยเซียนชิวอยู่ที่ยาอายุวัฒนะของเซียวเฉวียน ไม่มีความตั้งใจที่จะจัดการการเมือง เหล่าขุนนางทั้งหลายไม่พอใจเมื่อเห็นเขา เขาก็เป็นคนที่ไม่พอใจที่สุด!
เว่ยเซียนชิวมองไปรอบ ๆ และเห็นว่าทุกคนกำลังไปที่ศาล มีเพียงเซียวเฉวียนที่หายไป
เป็นไปได้ไหมว่า ที่ฮ่องเต้น้อยและเซียวเฉวียนกำลังสมคบคิดกันเพื่อก่อปัญหาใหญ่?
เว่ยเซียนชิวกังวลมากจนเกาหัว อย่างไรก็ตาม ไม่มีข่าวเกี่ยวกับเซียวเฉวียนจากสายลับตัวเอง เขานั่งอยู่บนราชบัลลังก์ของเจียนกั๋วซึ่งเขาไม่ได้ทำมานานแล้วง่วงจนแทบจะหลับ เว่ยเซียนชิวพูดได้เพียงสิ่งที่เหล่าขุนนางทั้งหลายและทหารรายงานเท่านั้น เว่ยเซียนชิวพูดในประโยคเดียว: “อา แบบนั้นแหละ ปล่อยให้จางจิ่งจัดการเถอะ”
“เอาล่ะ เรื่องนี้ฝากไว้กับจางจิ่นจัดการเถอะ”
“นี่...โอ้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของจางจิ่น เพราะเขาเป็นผู้รักษาการตำแหน่งเสนาบดีในขณะนี้ จึงเหมาะสมที่สุดที่เขาจะทำ”
จางจิ่น จางจิ่น จางจิ่น ทั้งหมดล้วนถูกส่งมอบให้กับจางจิ่น
จางจิ่น ผู้รักษาการอัครเสนาบดี เป็นชายชราที่เหล่าขุนนางทั้งหลายตั้งคำถามถึงการก่อกบฏของเซียวเฉวียนในพระราชวัง
ในขณะนี้ จางจิ่นกำลังดีใจจนแทบจะร้องไห้ ที่สามารถได้รับความไว้วางใจจากเจียนกั๋ว ช่างเป็นโชคดีของเขาจริงๆ!ตอนนี้ตำแหน่งอัครเสนาบดีอยู่ในสายตาของเขาแล้ว!มาดูกันว่าเซียวเฉวียนจะเอาอะไรมาแย่งชิงกับเขา!
ในใจของเหล่าขุนนางทั้งหลาย ตราบใดที่เว่ยเซียนชิวพูดเกี่ยวกับตำแหน่งใดๆ ตำแหน่งนั้นก็จะมั่นคงอยู่
การอนุมัติของฮ่องเต้ บางครั้งก็ไม่มีประโยชน์เท่ากับการพยักหน้าของเว่ยเซียนชิว
จางจิ่นรู้ได้อย่างไรว่า เว่ยเซียนชิวไม่เห็นด้วยกับเขา แต่เซียวเฉวียนรู้สึกรำคาญและสุ่มเลือกคนมาจัดการเรื่องนี้ จางจิ่นยืนอยู่ด้านหน้าสุด ด้วยดวงตาที่เป็นประกาย เว่ยเซียนชิวจึงเลือกเขา
เซียวเฉวียน!
ยิ่งเว่ยเซียนชิวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไร ก็ยิ่งโกรธมากขึ้น และก็โบกแขนเสื้อ: "เลิกประชุม!หากมีเรื่องก็มาประชุมกันใหม่พรุ่งนี้"!
หลังจากนั้น เว่ยเซียนชิวก็จากไปทันทีที่พูด
สวีซูผิงเหลือบมองที่ด้านหลังของเขา ราชครูพูดถูกจริงๆ แม้ว่าอำนาจทางการเมืองตอนนี้จะถูกส่งมอบให้กับเว่ยเซียนชิว เว่ยเซียนชิวก็ไม่สนใจ
การเดิมพันของราชครูจะชนะ
เมื่อเซียวเฉวียนและฮ่องเต้กำลังจะออกจากเมืองหลวงเพื่อทำลายผนึกจูเสิน บอกคนเพียงคนเดียวเท่านั้น นั่นคือสวีซูผิง
สวีซูผิงตกตะลึงอย่างมาก ต่อต้านอย่างรุนแรง ฮ่องเต้จะละทิ้งเมืองหลวงตามต้องการได้อย่างไร?
แล้วเรื่องการเมืองล่ะ?
เว่ยเซียนชิวถือโอกาสก่อปัญหา แล้วควรทำอย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...