ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 789

จางจิ่นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดีในใจ: เป็นไปได้ไหมว่าเซียวเฉวียนอยู่ด้านใน?

เขาเอาตาแนบที่รอยแยกประตู กลั้นหายใจมองเข้าไปข้างใน เขาคิดอยู่ว่า ห้ามให้คนที่ข้างในเห็นเด็ดขาด ถ้าคนที่ข้างในจริงๆ คือเซียวเฉวียน แล้วถูกเขาจับได้ มันก็เท่ากับปลุกปั่นให้ตื่นเสียเปล่าๆ

หากเป็นเซียวเฉวียน จางจิ่นจะต้องกลับไปรายงานเว่ยเซียนชิวแน่ ประการแรกรับหน้ารับตาเพื่อรับรางวัล ประการที่สองจางจิ่นได้เห็นความสามารถของเซียวเฉวียนระหว่างการก่อกบฏในพระราชวัง เซียวเฉวียนแข็งแกร่งมาก ต้องยืมความช่วยเหลือจากเว่ยเซียนชิว ต้องอาศัยมือของเว่ยเซียนชิวเท่านั้นจึงจะกำจัดได้

ได้ผลประโยชน์สองอย่างพร้อมกัน ช่างสมบูรณ์แบบจริงๆ จางจิ่นรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของชีวิตแล้ว

ในเวลานี้ มีเสียงฝีเท้าหนึ่งเข้ามาใกล้แล้ว

มาแล้ว มาแล้ว!นอกประตู จางจิ่นรู้สึกตื่นเต้นมาก เต็มไปด้วยความหวัง* ตาจ้องมองเข้าไปข้างในไม่กะพริบ

ข้างใน ใต้เท้าชวีกำลังเดินไปที่ประตูโดยมีตะกร้าอยู่ในมือ

ใต้เท้าชวีหลังจากเผากระดาษเงินกระดาษทองให้กับแม่เซียวที่ล่วงลับไปแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

ใต้เท้าชวีเห็นแม่เซียว ถูกหมิงเจ๋อฆ่า แต่เขาอดไม่ได้เลย นี่กลายเป็นบาดแผลที่ฝังลึกอยู่ในใจของใต้เท้าชวี ความรู้สึกไร้ความสามารถแบบนี้ ช่างทรมานยิ่งนัก

เมื่อหมิงเจ๋อฆ่าแม่เซียว เซียวเฉวียนก็บอบช้ำเกินกว่าจะดูแลได้ ดังนั้นเมื่อเซียวเฉวียนบอกว่าเขาจะส่งศพแม่เซียวกลับไปที่จวนเซียว เซียวเฉวียนก็ไม่สนใจชวีจงเทียนซึ่งซ่อนตัวอยู่ที่นั่นเช่นกัน

ใต้เท้าชวีไม่ตำหนิเซียวเฉวียนเลย

เซียวเฉวียนรู้ความเจ็บปวดในใจของชวีจงเทียนดีที่สุด ชวีจงเทียนเสียใจมากเมื่อสูญเสียชวีฝาน ไปในตอนนั้น!

อย่างไรก็ตาม เมื่อใต้เท้าชวีมาที่จวนเซียวแล้ว เซียวเฉวียนก็ไปที่เกาะจูเสินแล้ว

ดังนั้น ชวีจงเทียนไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนวางศพแม่เซียวไว้ที่ไหน และคนนอกไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในศาลบรรพชนของคนอื่น ดังนั้นชวีจงเทียน จึงทำได้เพียงเผากระดาษเงินกระดาษทองในสวนตระกูลเซียว เพื่อรำลึกถึงคนที่เคยรู้จัก

ชวีจงเทียนจดจ่ออยู่กับความเศร้าโศก เมื่อออกมาเท่านั้น และเขาไม่รู้ว่ามีดวงตาคู่หนึ่งจ้องมองอยู่นอกประตู

เมื่อร่างของชวีจงเทียน ปรากฏขึ้นในสายตาของจางจิ่น จางจิ่นก็รู้สึกผิดหวังอย่างมาก

คนคนนี้ไม่ใช่เซียวเฉวียน แต่เป็นชวีจงเทียน!

ทำไมใต้เท้าชวีถึงปรากฏตัวที่นี่ล่ะ?

เดี๋ยวก่อน! เมื่อจางจิ่นรู้สึกผิดหวังอย่างมาก ก็ค้นพบอย่างรวดเร็วว่ามีกระดาษเงินกระดาษทองที่ไม่สมบูรณ์ติด อยู่ที่ขอบรองเท้าของใต้เท้าชวี พูดให้ถูกก็คือกระดาษเงินกระดาษทองที่ถูกเผาไปครึ่งหนึ่ง

การเผากระดาษเงินกระดาษทองควรไปเผาที่หน้าหลุมศพหรือไม่?เว้นเสียแต่ว่าไม่รู้ว่าหลุมศพของคนตายอยู่ที่ไหน หรืออยู่ไกลจากที่อื่นเท่านั้น จึงจะเผากระดาษเงินกระดาษทองที่บ้านเพื่อรำลึกถึง

เป็นไปได้ไหมว่า... ไม่ใช่มั้ง ถ้าใต้เท้าชวีมาสักการะเซียวเทียน เขาไม่ควรมาที่นี่ ทุกคนในเมืองหลวงรู้ดีว่าหลุมศพของเซียวเทียนอยู่ที่ไหน

เมื่อจางจิ่นรู้สึกสับสน ใต้เท้าชวีก็พูดเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงเศร้าสลดว่า " ฮูหยินผู้เฒ่าเซียว ท่านหลับให้สบายเถิด...ข้าจะดูแลใต้เท้าเซียวและเสี่ยวเซียนชิวให้ดีต่อไปเอง"

หลังจากนั้น ชวีจงเทียนน้ำตาไหล กลัวที่จะถูกพบ จึงไม่ได้พูดอะไรอีก รีบยกแขนเสื้อตัวเองขึ้นเพื่อเช็ดน้ำตา

จางจิ่นตกใจ! แม่เซียวตายแล้วหรือ?

โดนใครฆ่านะ?

ใครสามารถฆ่าแม่เซียว ภายใต้สายตาของเซียวเฉวียนได้กัน?

นั่นไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด จางจิ่นกลอกตา ยาอายุวัฒนะของเซียวเฉียนสามารถทำให้ผู้คนกลับมามีชีวิตอีกครั้งไม่ใช่เรื่องโกหกใช่ไหม?

ไม่ว่าการคาดเดานี้จะเป็นจริงหรือเท็จ จางจิ่นก็ตื่นเต้นมากจนรู้สึกตื่นเต้นราวกับได้ค้นพบดินแดนใหม่!

จางจิ่นหันหลังกลับและเดินกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ก้าวเบากว่าที่เคย

หลังจากนั้นไม่นาน ก็เกิดการซุบซิบที่น่าตกใจอีกครั้งในเมืองหลวงของต้าเว่ย โรงน้ำชาไม่สนใจว่าเซียวเฉวียนทำลายผนึกจูเสินอีกต่อไป แต่พวกเขากำลังพูดถึงแม่เซียวซึ่งเป็นฮูหยินของแม่ทัพที่ถูกสังหาร

ตระกูลเซียวประสบปัญหา และประชาชนไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก อย่างไรก็ตาม การตายของฮูหยินผู้เฒ่าเซียว* ทำให้ผู้คนต่างรู้สึกเสียใจ

แม่ทัพเซียวเทียนแต่งงานกับภรรยาเช่นนี้ในตอนนั้น และเลิกรับอนุภรรยา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแม่เซียวได้รับความรักจากเซียวเทียนมาก

การตายของแม่ศรีเรือนคนหนึ่ง แทงใจผู้คนมากที่สุด

จวนเจียนกั๋ว

เศษถ้วยชาที่วางอยู่บนพื้น

“ข้าไม่เชื่อ!” เว่ยเซียนชิวกำหมัดแน่น: “นางจะตายได้อย่างไร? เป็นไปไม่ได้!”