ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 979

เมื่อโย่วควนได้รู้เรื่องราวทั้งหมด เขาก็ตระหนักว่าทุกความทุกข์ยากของตระกูลเซียวล้วนเกี่ยวข้องกับสำนักหมิงเซียน สิ่งนี้ทำให้โย่วควนเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อสำนักหมิงเซียนที่อยู่ตรงหน้า “ นายท่าน สำนักหมิงเซียนช่างเหิมเกริมเหลือเกิน!จะต้องไม่ยอมให้อภัยเด็ดขาด!

“ใช่ ข้าจะไม่ปล่อยมันไป” เซียวเฉวียนมาที่ภูเขาหมิงเซียนและวางแผนที่จะทำมันก่อนจะกลับไป

​​​​​​​

การมาที่ซินเจียงไม่ใช่เรื่องง่าย มันยากเกินไปที่จะผ่านไปยังซินเจียง การแก้แค้นที่สมควรได้รับการแก้แค้น และความเกลียดชังที่สมควรได้รับการล้างแค้น

“ข้าสงสัยว่ามีคนวงในจากสำนักหมิงเซียนจากต้าเว่ย ข้ายังสงสัยว่า มีคนจากสำนักหมิงเซียนในตระกูลฉิน”

ตลอดทางที่ผ่านมา เซียวเฉวียนต้องเผชิญกับความทุกข์ยากมากมาย ซึ่งล้วนเกี่ยวข้องกับตระกูลฉิน เป็นไปได้ว่าอาจมีใครบางคนจากสำนักหมิงเซียนอยู่เบื้องหลัง

ในเวลานี้ มีข่าวมาจากไป๋ฉี่เหมิงเอ้าผู้ปราดเปรียวว่าพวกเขาติดตาม เสวียนอวี๋และเห็นคนที่พวกเขาตามหานักปราชญ์

นักปราชญ์ดูเหมือนภาพวาดของหมิงเจ๋อทุกประการ ดังนั้นไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าจึงจำเขาได้ในทันที

“นายท่าน!นักปราชย์มาหาต้าเว่ยแล้ว!และเขาได้กลายเป็นแขกผู้มีเกียรติที่สุดในจวนเว่ยเชียนชิว!” เหมิงเอ้าโกรธมากจนเสียงของเขาสั่น ตามหาท่านผู้เฒ่าคนนี้มานานแล้ว ก็ไม่อย่าคาดหวังว่าตัวเองจะอยู่ใต้จมูกของเขาจริงๆ!

"อืม ข้าเข้าใจแล้ว"

เซียวเฉวียนพูดเบา ๆ “อย่าหุนหันพลันแล่น เขารู้ดี”

โย่วควนมองเซียวเฉวียนจากด้านข้างแล้วพูดว่า "นายท่าน มีอะไรผิดปกติในเมืองหลวงหรือเปล่า?"

“พบนักปราชญ์แล้ว”

เซียวเฉวียนชี้ไปที่ภูเขาหมิงเซียนและเลิกคิ้วไปทางโย่วควน

โย่วควนผู้ชาญฉลาดตอบสนองเป็นเวลาสามวินาทีก่อนที่เขาจะตระหนักว่า: "นักปราชญ์ ในภูเขาหมิงเซียน?เขาเป็นสมาชิกของสำนักหมิงเซียนหรือเปล่า?"

หากเป็นคนธรรมดา จะไม่สามารถระบุความสัมพันธ์ระหว่างนักปราชญ์กับสำนักหมิงเซียนได้อย่างแน่นอน

แต่เซียวเฉวียนมีตราผนึกจูเสิน และนักปราชญ์ก็ใช้ไฟชุบดาบเพื่อจับดาบวิญญาณเสี่ยวเวียนชิวที่ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่าแสดงให้เห็นตัวตนออกมา

นักปราชญ์คิดว่า ไม่มีใครในโลกนี้จะรู้ว่าเขาใช้ไฟประเภทไหน ไม่ต้องพูดถึงไฟที่ชุบดาบ

เหล่านักปราชญ์อวดอ้างว่ารู้แจ้งถึงวิถีสวรรค์ กลับคาดไม่ถึงว่า เซียวเฉวียนได้โกหกครั้งใหญ่ผนึกจูเสินที่เข้าใจถึงไฟชุบดาบ ได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับเซียวเฉวียนแล้ว

ครั้งนี้นักปราชญ์ภูมิใจมาก เขาเชื่อว่าหากเขาลงมือเป็นการส่วนตัวในครั้งนี้ ด้วยความร่วมมือของเว่ยเชียนชิว เซียวเฉวียนจะต้องตายอย่างแน่นอน

เขาไม่เคยคาดคิดว่าเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนได้เดินทางถึงฐานที่มั่นของเขาแล้วโดยไม่รู้ตัว เดินทางถึงดินแดนรากฐานของเขาแล้ว นั่นคือสำนักหมิงเซียน

สำหรับผู้คนในซินเจียงสำนักหมิงเซียน เป็นตัวแทนของสันติภาพและสุขภาพ แต่สำหรับเซียวเฉวียนมันเป็นสำนักสู่นรก

มันคือต้นตอของความเจ็บปวด!

เป็นบ่อเกิดของทุกข์ทั้งปวง!

แม่ของเขา พี่ชาย น้องสาวของเขา และตัวเซียวเฉวียนเอง ความเกลียดชัง ความทุกข์ทรมาน การทรยศ และความอัปยศอดสูที่เขาต้องเผชิญตลอดหลายปีที่ผ่านมา ล้วนแยกออกจากสำนักหมิงเซียนไม่ได้

วันนี้เซียวเฉวียนจะก้าวผ่านสำนักนรก!

เขาจะบดขยี้สถานที่แห่งนี้ด้วยเท้าของเขา!

หนี้เลือดที่ต้องจ่ายด้วยเลือด!

“ภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุน!"

พู่กันเฉียนคุนถูกนักปราชญ์กักไว้ และเซียวเฉวียนก็อัญเชิญภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุน

เซียวเฉวียนผู้เรียนรู้ที่จะลงโทษด้วยคำพูด จริงๆ แล้วไม่ต้องการอาวุธใดๆ อีกต่อไป แต่การมีอาวุธอยู่ในมือ สามารถให้การป้องกันเพิ่มได้อีกเล็กน้อย

ภาพชุนเซี่ยวได้พาเสี่ยวเซียนชิวกลับไปที่เมืองหหลวง เพื่อปกป้องเขาจากฝนเฮยอวิ๋น หลังจากกลับมาที่เมืองหลวง ก็กลับไปที่ห้องหนังสือของจวนเซียวของเซียวเฉวียนอย่างมีสติ