ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด NC25 3P นิยาย บท 61

ฮูหยินใหญ่ถึงกับตกตะลึงเมื่อเห็นว่าเป็นหนานอิงที่กลับมา และท่าทางของหนานอิงบัดนี้กลับดูสูงส่งยิ่งนัก นางอยู่ในอาภรณ์ผ้าไหมเนื้อดีอันล้ำค่าที่แม้กระทั่งฮูหยินใหญ่เองยังไม่มีปัญญาที่จะเสาะหามาสวมใส่ ทั้งยังเสื้อคลุมขนสุนัขจิ้งจอกที่หนานอิงสวมอยู่นั้นก็เป็นขนสุนัขในส่วนที่ดีที่สุดนำมาถักทอด้วยฝีมือช่างที่เห็นแต่เฉพาะในวังหลวงเท่านั้น

ฮูหยินใหญ่เองคลุกคลีกับสตรีชั้นสูงในวังมาเกือบหนึ่งปี นางย่อมดูออกว่าของสิ่งใดเป็นของปลอมและเป็นของจริง กระทั่งใบหน้าของหนานอิงยามนี้ ยังดูงดงามสดใสราวสตรีวัยปักปิ่นก็ไม่ปานทั้งรัศมีความสูงส่งที่แผ่อยู่รอบกายนั้นคือสิ่งใด

เกิดเรื่องอันใดขึ้นกับสตรีผู้นี้กัน จากคนที่เกือบตายเหตุใดจึงกลับมาสูงส่งเช่นนี้ได้?

หนานอิงยิ้มเย็นชา และท่าทางของนางก็ไว้ตัวอยู่มาก การมาของนางในยามนี้ต่างเรียกให้ชาวบ้านมามุงดูตั้งแต่รถม้าของนางหยุดลงหน้าจวนสกุลหนานแล้ว

ทั้งหมดนั้นส่วนหนึ่งก็เพราะหนานอิงนั้นชื่อเสียงฉาวโฉ่ยิ่งนัก แม้ว่านางจะจากไปปีกว่าแล้วแต่ชาวบ้านยังยกเรื่องของนางมาพูดคุยกันสนุกปาก กระทั่งนักแต่งนิทานยังนำเรื่องคุณหนูห้าแห่งสกุลหนานมาร้อยเรียงเป็นบทละครเล่าขานในโรงน้ำชาแทบทุกวัน

ทุกคนย่อมคิดว่าหนานอิงได้ตายจากไปแล้ว และตายไปในสภาพที่หดหู่ไร้การเหลียวแลเป็นอย่างยิ่ง บัดนี้นางกลับมาทั้งยังปรากฏกายอย่างสูงส่ง จึงทำให้กลายเป็นจุดสนใจและมีคนจำนวนมากมามุงดู

หนานอิงถูกปล่อยให้รออยู่นานกว่าที่ฮูหยินใหญ่จะออกมาพบ เพราะรถม้าที่มีตราสัญลักษณ์ของซู่อ๋องและอวิ๋นอ๋องที่ผู้ใดก็รู้จักและหวาดกลัว จึงไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยคำที่ทำให้หนานอิงระคายหู นอกจากคำกล่าวสรรเสริญถึงความงามและความสูงส่งของนาง

เดิมทีฮูหยินใหญ่ตั้งใจให้คนสาดน้ำไล่นางเสีย แต่สายตาชาวบ้านในยามนี้ทำให้นางไม่อาจทำเช่นนั้นได้ และที่สำคัญฮูหยินใหญ่ย่อมรู้จักตราประจำจวนอ๋องเป็นอย่างดี 

ถึงลู่หนิงหวังและหานเซียวจะไม่ค่อยเข้าวังแต่ตำแหน่งในใจของฝ่าบาทและของประชาชนนั้นสำคัญเพียงใดผู้ใดก็ย่อมรู้ อิทธิพลของพวกเขาในบัดนี้สามารถต่อสู้กับองค์รัชทายาทได้อย่างไม่มีผู้ใดเทียบ 

แม้บุตรสาวบุญธรรมของนางจะเป็นถึงพระชายารัชทายาทแต่ฮูหยินใหญ่ก็ไม่อาจแน่ใจได้ว่าจะทานอำนาจของสองอ๋องได้หรือไม่ การกลับมาครานี้ทำให้ฮูหยินใหญ่ได้แต่แค้นเคืองจนดวงตาแดงฉานและแทบกระอักเป็นเลือดออกมา

สตรีผู้นี้สมควรตายแล้วไม่สมควรที่จะยืนอยู่ตรงนี้ เพราะเหตุใดกัน นางถึงได้กลับมา

ฮูหยินใหญ่เองก็มือสั่นระริกด้วยความรู้สึกโกรธแค้น ยิ่งสายตาของหนานอิงที่มองมาราวกับว่าฮูหยินใหญ่เป็นเพียงสตรีไร้ค่าผู้หนึ่งยิ่งทำให้เกิดความเกลียดชังมากยิ่งขึ้น

ฮูหยินใหญ่ย่อมไม่ยอมแพ้ ครานี้นางต้องฆ่าหนานอิงด้วยมือของตัวเองให้แน่ใจว่าหนานอิงตายจริง ๆ ไม่อาจปล่อยนางเอาไว้ได้ แต่ฮูหยินใหญ่ไม่อาจทำประเจิดประเจ้อได้เพราะตราของจวนอ๋องที่ติดอยู่บนรถม้าแห่งนั้นที่ทำให้นางต้องใจเย็นลง

เมื่อเป็นเช่นนี้ฮูหยินใหญ่ย่อมไม่ทำให้ตนเองลำบาก ได้แต่ฝืนยิ้มเสแสร้งและโผเข้าหาหนานอิงทั้งยังบีบน้ำตาต่อหน้าผู้คนได้อย่างแนบเนียน

"ลูกแม่ เจ้าหายไปที่ใดมารู้หรือไม่ว่าท่านพ่อของเจ้ากินไม่ได้นอนไม่หลับส่งคนออกสืบข่าวไปทั่ว เจ้าปลอดภัยหรือไม่สบายดีหรือไม่ ฮือ ฮือ ฮือ แม่ดีใจยิ่งนัก หนานอิงของแม่กลับมาแล้ว"

หนานอิงเองก็รู้สึกรังเกียจมือคู่นี้ที่กำลังโอบประคองนางเป็นอย่างมาก อยากจะปัดออกและใช้กระบี่ฟันทิ้งเสีย แต่คนที่ตามฮูหยินใหญ่นั้นหนานอิงมองปราดเดียวก็รู้ว่าคือมือสังหารของเจียงหนาน พวกเขาเชี่ยวชาญการลอบกัดและใช้อาวุธลับ หนานอิงในยามนี้ไม่อาจเสี่ยงได้

อาฉีขยับเข้ามาใกล้หนานอิง แสร้งประคองนายหญิงของนางและเอ่ยเสียงเบา

"นายหญิงท่านต้องระวังอย่าให้พวกเขาจับได้"