Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร นิยาย บท 1171
หากเฉินจิ้งเฉวียนสามารถแย่งกระบี่โลหิตแดนใต้มาจากหลิงหยุนได้โอกาสที่เฉินจิ้งเฉวียนจะสามารถเอาชนะ และสังหารหลิงหยุนได้ก็มีมากขึ้นด้วย!
แต่ด้วยจิตหยั่งรู้ของหลิงหยุนมีหรือที่เขาจะไม่เห็นเฉินจิ้งเฉวียน เฉินจิ้งเฉวียนพุ่งเข้าหาหลิงหยุน และพยายามที่จะแย่งชิงกระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุนมาให้ได้
และครั้งนี้นับว่าเฉินจิ้งเฉวียนเป็นฝ่ายได้เปรียบเพราะหลิงหยุนไม่สามารถทำลายเกราะป้องกันที่แข็งแกร่งของเฉินจิ้งเฉวียนได้ อีกทั้งพละกำลังของมันยังเหนือกว่าหลิงหยุนมากด้วย ทำให้หลิงหยุนรู้สึกกดดันยิ่งนัก!
ปัง!
หมัดของหลิงหยุนและฝ่ามือของเฉินจิ้งเฉวียนปะทะกันอย่างรุนแรง และร่างของหลิงหยุนก็ลอยละลิ่วออกไปอีกครั้ง.. “เจ้าเด็กถ่อย..คืนนี้ในปีหน้าจะเป็นวันตายองเจ้า! ฮ่า.. ฮ่า..”
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นหลิงหยุนงัดเล่ห์เหลี่ยมและกลวิธีต่างๆ ออกมาสู้กับตนเองมากมายเช่นนี้ แต่ก็ยังไม่สามารถทำอะไรตนเองได้ ก็ยิ่งรู้สึกสนุกตื่นเต้นจนถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดัง..
ก่อนหน้านี้เฉินจิ้งเฉวียนเป็นฝ่ายถูกหลิงหยุนไล่บดขยี้มาโดยตลอดแต่ในตอนนี้มันได้กลับมาเป็นฝ่ายไล่บดขยี้หลิงหยุนบ้างเช่นนี้ เฉินจิ้งเฉวียนจึงรู้สึกมีความสุขอย่างมาก!
หลังจากที่ถูกเฉินจิ้งเฉวียนไล่บดขยี้อยู่เช่นนั้นในที่สุดหลิงหยุนก็ตัดสินใจเรียกยันต์รุ่ยจินออกมาปิดไว้ที่ตัวกระบี่โลหิตแดนใต้ ยันต์รุ่ยจินนี้มีอานุภาพในการเพิ่มความคมให้กับอาวุธชนิดต่างๆ
หลังจากที่ถูกเฉินจิ้งเฉวียนไล่ล่าอยู่นานหลิงหยุนก็สูญเสียพลังปราณไปถึงสี่สิบส่วน และคิดว่าจะต้องจัดการทุกอย่างให้จบสิ้นโดยเร็วที่สุด หลังจากที่สั่งยันต์ให้ออกฤทธิ์แล้วคมของกระบี่โลหิตแดนใต้ก็เป็นประกายวาววับขึ้นมาทันที ราวกับจะบอกว่า.. ครั้งนี้อะไรก็ยากที่จะต้านทานคมกระบี่เล่มนี้ได้!
“ลองชิมกระบี่ในมือของข้าอีกสักครั้ง!”
หลิงหยุนกระโดดเข้าไปหาเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกับฟาดฟันกระบี่โลหิตแดนใต้เข้าใส่ร่างของมันอีกครั้ง และในครั้งนี้กระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุน ก็สามารถฟันระฆังทองคุ้มกายซึ่งเป็นเกราะที่แข็งแกร่งของเฉินจิ้งเฉวียนแตกออก และคมกระบี่ก็เกือบจะฟันเข้ากับร่างของมัน..
“แย่แล้ว!”
เฉินจิ้งเฉวียนถึงกับร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจและรีบกระโดดถอยหลังหลบคมกระบี่ของหลิงหยุนทันที จากนั้นจึงพุ่งเข้าไปหยิบทวนม่วงทองของตนมา และจัดการพ่นโลหิตจากปากเข้าใส่ทวนม่วงทองทันที เพียงแค่พริบตาเดียว.. ทวนม่วงทองของเฉินจิ้งเฉวียนก็ได้เปลี่ยนเป็นทวนสีแดง และปลาย หลังจากที่สั่งยันต์ให้ออกฤทธิ์แล้วคมของกระบี่โลหิตแดนใต้ก็เป็นประกายวาววับขึ้นมาทันที ราวกับจะบอกว่า.. ครั้งนี้อะไรก็ยากที่จะต้านทานคมกระบี่เล่มนี้ได้!
“ลองชิมกระบี่ในมือของข้าอีกสักครั้ง!”
หลิงหยุนกระโดดเข้าไปหาเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกับฟาดฟันกระบี่โลหิตแดนใต้เข้าใส่ร่างของมันอีกครั้ง และในครั้งนี้กระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุน ก็สามารถฟันระฆังทองคุ้มกายซึ่งเป็นเกราะที่แข็งแกร่งของเฉินจิ้งเฉวียนแตกออก และคมกระบี่ก็เกือบจะฟันเข้ากับร่างของมัน..
“แย่แล้ว!”
เฉินจิ้งเฉวียนถึงกับร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจและรีบกระโดดถอยหลังหลบคมกระบี่ของหลิงหยุนทันที จากนั้นจึงพุ่งเข้าไปหยิบทวนม่วงทองของตนมา และจัดการพ่นโลหิตจากปากเข้าใส่ทวนม่วงทองทันที เพียงแค่พริบตาเดียว.. ทวนม่วงทองของเฉินจิ้งเฉวียนก็ได้เปลี่ยนเป็นทวนสีแดง และปลายทวนที่แหลมคมนั้นก็ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มในทันที!
“ทวนสังหารของข้า..ฆ่ามัน!”
เฉินจิ้งเฉวียนถือทวนสีเลือดกระโดดกลับเข้าไปหาหลิงหยุนอีกครั้ง..
หลิงหยุนเองก็ไม่ได้หวาดหวั่นเช่นกันเขาถือกระบี่โลหิตแดนใต้กระโดดเข้าไปหาเฉินจิ้งเฉวียนเช่นกัน และทันทีที่เข้าไปใกล้ ก็จัดการฟันกระบี่เข้าใส่ทวนสีเลือดของเฉินจิ้งเฉวียนทันที!
ปัง!
ทวนสีเลือดของเฉินจิ้งเฉวียนนั้นมีพลังปราณที่แข็งแกร่งปกคลุมไว้แม้แต่กระบี่โลหิตแดนใต้ที่มีอานุภาพของยันต์รุ่ยจินช่วยเพิ่มความคมให้ ก็ยังไม่สามารถตัดทวนสีเลือดให้หักสะบั้นลงได้..
ทั้งคู่ยังคงประมือกันอยู่ท่ามกลางความมืดมีเพียงแสงจันทร์ที่ส่องสลัวเท่านั้น การต่อสู้ของหลิงหยุนกับเฉินจิ้งเฉวียนยังคงเป็นไปอย่างดุเดือด และไม่ว่าจะเคลื่อนที่ไปทางใด ก็จะมีกระแสลมปราณที่รุนแรงราวกับพายุหมุน เคลื่อนที่อยู่รอบๆ ร่างของคนทั้งคู่ด้วย..
ครั้งนี้นับเป็นการประลองที่ดุเดือดที่สุดของหลิงหยุนเขาต่อสู้อย่างหนักหน่วง และสุดความสามารถของตนเองมาตลอดระยะเวลากว่ายี่สิบนาที จนเวลานี้เริ่มรู้สึกว่าร่างกายของตนเองนั้น ไม่อาจจะทานทนต่อไปได้อีกแล้ว..
เพราะทุกการเคลื่อนไหวทุกการจู่โจม หรือการรับมือกับเฉินจิ้งเฉวียนแต่ละครั้งนั้น หลิงหยุนต้องใช้พลังปราณไปจำนวนมาก จนเวลานี้พลังหยินและหยางในจุดตันเถียนของเขานั้นเริ่มลดลงไปอย่างมากแล้ว และแทบจะไม่เหลือพอที่จะต่อสู้กับเฉินจิ้งเฉวียนอีกแล้ว..
นั่นเพราะช่องว่างระหว่างสองคนนั้นห่างไกลกันมากจนเกินไปและเป็นช่องว่างที่หลิงหยุนไม่สามารถก้าวข้ามไปได้ ในที่สุดหลิงหยุนจึงต้องหาวิธีฟื้นพลังปราณของตนเองกลับมาให้เร็วที่สุด! “ฮ่า..ฮ่า.. เจ้าเด็กถ่อย! เจ้ายังมีไพ่อะไรอยู่ในมืออีก ก็รีบๆขุดออกมาใช้ให้หมด!”
เวลานี้เฉินจิ้งเฉวียนไม่เพียงแข็งแกร่งและมีพลังมหาศาล แต่หากปราณโลหิตในร่างของมันไม่เพียงพอ มันก็ยังสามารถใช้ประคำโลหิตดูดเอาเลือดที่ัยังเหลืออยู่ตามพื้นเข้าไปในร่างกาย เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตนเองได้ตลอดเวลา..
เวลานี้พลังปราณในร่างของหลิงหยุนเหลือเพียงแค่ยี่สิบส่วนเท่านั้นเขาจึงเรียกโอสถหยิน–หยางออกมา และกลืนลงท้องไปทันที
ในขั้นซานฉางชี่นี้..จุดตันเถียนของหลิงหยุนสามารถฟื้นฟูพลังปราณในร่างกายได้เอง และเวลานี้พลังปราณของเขาก็ได้ฟื้นคืนขึ้นมาเป็นสามสิบส่วนแล้ว เมื่อกลืนโอสถหยิน–หยางเข้าไป พลังปราณในร่างกายของหลิงหยุนก็เพิ่มขึ้นเป็นห้าสิบส่วนในทันที
จากนั้น..หลิงหยุนก็เรียกยันต์เกราะ ยันต์เพชร ยันต์เทวะเหิน และยันต์วายุออกมา และนำไปปิดไว้ตามส่วนต่างๆของร่างกายทันที
ตูม!
ไม่เพียงเท่านั้น..หลิงหยุนยังได้เผาหยดเสินหยวนจำนวนสามสิบหกหยดในทันที!
หลังจากที่เผาหยดเสินหยวนมากมายถึงเพียงนั้นหลิงหยุนก็สัมผัสได้ว่าพลังจิตของตนนั้นแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่านัก หลิงหยุนไม่รอช้ารีบปลดปล่อยโซ่ลมปราณออกจากร่าง พร้อมกับเรียกลูกเหล็กออกมาจากแหวนจักรวาลทั้งหมดสี่สิบแปดลูก..
“ถึงคราวของข้าบ้างแล้ว!”
โซ่หยินหยางที่มีความยาวกว่าสองร้อยเมตรพุ่งเข้ารัดลำตัวของเฉินจิ้งเฉวียนไว้ทันที..
ฟิ้ว..ฟิ้ว..
ในระหว่างที่ใช้โซ่หยินหยางรัดร่างของเฉินจิ้งเฉวียนไว้นั้นหลิงหยุนก็ได้ใช้พลังจิตควบคุมให้ลูกเหล็กทั้งหมดพุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนทันที! เฉินจิ้งเฉวียนอาจจะสามารถใช้มือเปล่าไล่จับกระบี่เหินเงาธนูได้แต่คงยากที่จะคว้าลูกเหล็กที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าครึ่งเมตรนี้ได้แน่ หลิงหยุนเองก็อยากจะรู้ว่าเฉินจิ้งเฉวียนจะทำเช่นใด
ภาพที่ทุกคนเห็นในเวลานี้ก็คือ..ลูกเหล็กขนาดใหญ่ทั้งสี่สิบแปดลูก ได้พุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนจากทั้งสี่ทิศพร้อมกัน และแต่ละทิศนั้นก็มีลูกเหล็กพุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนต่อเนื่องกันถึงสิบสองลูก..
แม้ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนจะถูกโซ่หยินหยางรัดไว้แต่มือของมันยังสามารถเคลื่อนไหวได้ มันจึงใช้ทวนสีเลือดนั้นฟาดเข้าใส่ลูกเหล็กมากมายที่พุ่งตรงเข้ามาจากทุกทิศทาง!
“เจ้าเด็กสารเลว..ปล่อยข้า! นี่เจ้าคิดว่าจะสามารถใช้ของพวกนี้จัดการกับข้าได้งั้นรึ!”
เฉินจิ้งเฉวียนร้องตะโกนใส่หลิงหยุนด้วยความเดือดดาล.. ‘มันอาจจะทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บไม่ได้แต่ก็สามารถดักเจ้าไว้ได้ชั่วคราว!’
หลิงหยุนได้แต่นึกเย้ยหยันอยู่ในใจจากนั้นจึงเรียกกระบี่เหินเงาธนูออกมา และจัดการปิดยันต์รุ่ยจินเพิ่มความคมให้..
“กระบี่เหินเงาธนู..ไปจัดการกับมันได้แล้ว!”
หลังจากที่หลิงหยุนได้เผาหยดเสินหยวนไปพลังจิตในการควบคุมกระบี่เหินเงาธนูของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นมาก ทำให้กระบี่เหินเงาธนูเคลื่อนที่ได้รวดเร็วกว่าเดิมถึงสองเท่า และเวลานี้กระบี่เหินเงาธนูก็พุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนด้วยความรวดเร็วที่น่าเหลือเชื่อ!
เฉินจิ้งเฉวียนเริ่มรับรู้ได้ถึงความผิดปกติจึงเลิกสนใจลูกเหล็ก และหันไปพยายามที่จะจับกระบี่เหินเงาธนูไว้ให้ได้..
แต่ครั้งนี้นับว่าไร้ประโยชน์!
เพราะกระบี่เหินเงาธนูได้รับอานุภาพของยันต์รุ่ยจินเพิ่มความคมเข้าไปทำให้ความคมของมันจึงเพิ่มขึ้นจากเดิมถึงสองเท่า และเฉือนเข้ากับฝ่ามือของเฉินจิ้งเฉวียนจนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย..
“ห๊ะ!”
ระหว่างที่เฉินจิ้งเฉวียนหันมาสนใจกับกระบี่เหินเงาธนูนั้นลูกเหล็กขนาดใหญ่ก็ยังคงพุ่งเข้าใส่ร่างของเขาด้วยความรุนแรง และรวดเร็วอย่างต่อเนื่อง..
“ฝ่ามือโลหิตมหากาฬ!”
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นหลิงหยุนเริ่มใช้พลังเหนือธรรมชาติต่อสู้กับตนเองอีกครั้งและครั้งนี้ก็สามารถทำให้มันได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย จึงใช้พลังเหนือธรรมชาติของตนเองจู่โจมหลิงหยุนเช่นกัน!
จู่ๆเลือดที่เจิ่งนองอยู่ตามพื้นนั้น ก็กลายเป็นละอองสีแดงพุ่งขึ้นมารวมตัวกันอยู่กลางอากาศ และค่อยๆกลายเป็นรูปฝ่ามือสีแดงขนาดใหญ่ราวหกถึงเจ็ดเมตร!
และนี่คือฝ่ามือโลหิตมหากาฬที่มีปราณโลหิตจากอัดแน่นอยู่เต็มไปหมด!
“สังหารมัน!”
สิ้นเสียงร้องตะโกนของเฉินจิ้งเฉวียนฝ่ามือสีแดงขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ กดลงมาจากด้านบนทับใส่ร่างของหลิงหยุนทันที!
ยังไม่ทันที่ฝ่ามือโลหิตมหากาฬจะกดทับลงที่ศรีษะของหลิงหยุนดีเขาก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่รุนแรง และความเร็วของฝ่ามือที่กดลงมาอย่างรวดเร็ว ที่สำคัญแรงกดดันนั้นทำให้หลิงหยุนไม่สามารถที่จะหลบหนีไปใหนได้!
ตูม!
และเวลานี้..ร่างของหลิงหยุนได้ถูกแรงกดจากฝ่ามือโลหิตมหากาฬ กดจนลำตัวด้านล่างของเขาจมลงไปในพื้นดิน และไม่สามารถขยับเขยื้อนได้..
ในช่วงนาทีวิกฤตนั้น..หลิงหยุนก็ได้สร้างโล่ลมปราณขึ้นมาครอบร่างกายส่วนบนไว้ทันที พร้อมกับใช้กระบี่โลหิตแดนใต้ฟันเข้าใส่ฝ่ามือโลหิตยักษ์นั้น..
ฝ่ามือโลหิตมหากาฬนั้นเกิดจากพลังเหนือธรรมชาติของเฉินจิ้งเฉวียนที่ใช้พลังจิตรวบรวมเอาละอองโลหิตจำนวนมากมารวมตัวกัน จึงนับว่าเป็นประโยชน์กับกระบี่โลหิตแดนใต้ของเขายิ่งนัก!
ทุกครั้งที่หลิงหยุนฟาดฟันกระบี่โลหิตแดนใต้เข้าใส่ฝ่ามือโลหิตมาหากาฬกระบี่ในมือของเขาก็จะดูดเอาโลหิตจากฝ่ามือเลือดขนาดใหญ่นั้นเข้าไปทุกครั้ง..
“แกเตรียมตัวตายได้แล้ว!”
เฉินจิ้งเฉวียนไม่รอช้าจัดการพุ่งปลายทวนเข้าใส่ศรีษะของหลิงหยุนอย่างรวดเร็ว หลิงหยุนบิดร่างกายด้านบนหลบหลีกปลายทวนของเฉินจิ้งเฉวียนที่พุ่งเข้าใส่กะโหลกศรีษะของตนเองอย่างรวดเร็ว
และเวลานี้..เกราะป้องกันบนร่างกายทั้งหมดของหลิงหยุน ไม่วาจะเป็นโล่ลมปราณ ยันต์เพชร ยันต์เกราะ และภูษาเกราะ ล้วนแล้วแต่ถูกทวนของเฉินจิ้งเฉวียนทำลายไปหมดแล้ว..
และในที่สุดปลายทวนของเฉินจิ้งเฉวียนก็พุ่งเฉียดทะลุหัวไหล่ของหลิงหยุนไปจนเลือดสีแดงพุ่งกระฉูดออกมา..
“ฮ่า..ฮ่า.. ฮ่า..”
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นหลิงหยุนได้รับบาดเจ็บจึงเงยหน้าขึ้นฟ้าหัวเราออกมาด้วยความสะใจ แต่ในระหว่างที่เฉินจิ้งเฉวียนพุ่งทวนในมือเข้าใส่ร่างของหลิงหยุนอีกครั้งนั้น เขาก็ได้ฉวยโอกาสนั้นคว้าทวนของเฉินจิ้งเฉวียนไว้ และอาศัยจังหวะนั้นดึงตัวเองขึ้นมาจากพื้นดิน พร้อมกับหมุนตัวขึ้นกลางอากาศ
“กระบี่เพลิงสายฟ้า”
หลิงหยุนถือกระบี่เพลิงสายฟ้าหมุนตัวลงมากลางอากาศส่วนเฉินจิ้งเฉวียนก็กระโดดขึ้นไปยืนบนฝ่ามือโลหิตยักษ์พร้อมกับยิ้มเย็น เฉินจิ้งเฉวียนไม่คิดที่จะหลบ แต่กลับพุ่งทวนในมือเข้าใส่ที่หัวใจของหลิงหยุนแทน
ส่วนร่างของหลิงหยุนที่พุ่งลงมานั้นก็ตวัดกระบี่เพลิงสายฟ้าเข้าใส่ทวนของเฉินจิ้งเฉวียนอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งทวนหักออกราวเจ็ดถึงแปดท่อน แลัวจัดการฟันกระบี่เข้าใส่ที่ไหล่ของเฉินจิ้งเฉวียนทันที!
ชัวะ!
ไหล่ของเฉินจิ้งเฉวียนกลายเป็นแผลลึกในทันที..
และนี่คือหลิงหยุน..เจ้าฟันข้าหนึ่งแผล ข้าก็จะตอบแทนเจ้ากลับหนึ่งแผลเช่นกัน!
“อ๊าก..”
เฉินจิ้งเฉวียนร้องคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวดและความโกรธ พร้อมกับโยนทวนที่เหลือเพียงแค่หนึ่งเมตรทิ้งไปทันที!
“วิชาพลังปีศาจ!”
วิชานี้เป็นวิชาที่มีคุณสมบัติคล้ายกับวิชาพลังมังกรของหลิงหยุนเพียงแต่วิชานี้สามารถเพิ่มพลังให้กับผู้ใช้เพียงแค่สองเท่า และในระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น!
แต่ถึงกระนั้น..การเพิ่มพลังขึ้นเป็นสองเท่าจากพลังของเฉินจิ้งเฉวียนในเวลานี้ก็นับว่าเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากแล้ว!
เฉินจิ้งเฉวียนพยายามที่จะใช้มือคว้ากระบี่โลหิตแดนใต้ของหลิงหยุนไว้อีกครั้งแต่มีหรือที่หลิงหยุนจะยอมให้มันทำเช่นนั้น เขาจึงบังคับกระบี่เหินเงาธนูให้เข้าจู่โจมแทน และในช่วงที่เฉินจิ้งเฉวียนกำลังวุ่นวายอยู่กับกระบี่เหินเงาธนูของตนนั้น หลิงหยุนก็ได้กระโดดถอยออกมาตั้งหลัก
จากนั้นจึงเรียกยันต์เตโชออกมาแปดแผ่นซัดเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนทันที!
ตูม!
เปลวไฟร้อนแรงจากยันต์เตโชไม่เพียงเผาร่างของเเฉินจิ้งเฉวียนแต่ยังเผาปราณโลหิตที่ครอบคลุมร่างของมันไว้ด้วย แต่ถึงกระนั้น.. เฉินจิ้เงฉวียนก็ได้รับบาดเจ็บเพียงแค่ระดับผิวหนังเท่านั้น
“ฝ่ามือโลหิตมหากาฬ!”
เฉินจิ้งเฉวียนโมโหมากจึงคิดที่จะใช้ฝ่ามือโลหิตมหากาฬจัดการกับหลิงหยุนอีกครั้ง..
“วิชาพลังเย็น!”
แต่ในระหว่างที่หลิงหยุนถูกฝ่ามือเลือดของเฉินจิ้งเฉวียนกดทับร่างไว้ก่อนหน้านี้นั้นเขาก็ได้คิดหาวิธีที่จะจัดการกับฝ่ามือโลหิตมหากาฬของเฉินจิ้งเฉวียนไว้แล้วเช่นกัน
และปราณโลหิตที่ก่อตัวเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ของเฉินจิ้งเฉวียนก็ได้ถูกลหลิงหยุนใช้วิชาพลังเย็นทำให้ฝ่ามือขนาดใหญ่นั้นกลายเป็นน้ำแข็งในทันที!
และหลังจากที่ฝ่ามือโลหิตมหากาฬได้กลายเป็นน้ำแข็งนั้นทำให้มันไม่สามารถดูดเอาเลือดที่อยู่ตามพื้นขึ้นมาได้อีก และการเคลื่อนไหวก็เชื่องช้าลง
“ถึงคราวตายของเจ้าแล้ว!”
หลิงหยุนไม่รอช้า..เขาจัดการฟันกระบี่เพลิงสายฟ้าเข้าใส่ฝ่ามือโลหิตมหากาฬที่กลายเป็นน้ำแข็ง จนแตกออกกระจัดกระจายเป็นเกล็ดน้ำแข็งสีแดงอยู่รอบบริเวณ
เวลานี้เฉินจิ้งเฉวียนไม่มีอาวุธในมือแล้วและไม่มีระฆังทองคุ้มกาย ปราณโลหิตก็ไม่สามารถหลอมรวมตัวได้อีกครั้ง ส่วนฝ่ามือโลหิตก็ได้กลายเป็นเกล็ดน้ำแข็งไปแล้ว จึงเหลือเพียงแค่ร่างกายที่แข็งแกร่งใหญ่ยักษ์ของมันเท่านั้น
นับว่ายังโชคดีที่ภายในร่างของเฉินจิ้งเฉวียนมีปราณโลหิตที่แข็งแกร่งตราบใดที่มันสามารถซัดฝ่ามือใส่ร่างของหลิงหยุนได้ อย่างน้อยหลิงหยุนก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส..
แต่หลิงหยุนกลับไม่คิดที่จะหลบเขาปลดปล่อยโซ่หยินหยางเข้ารัดขาทั้งสองข้างของเฉินจิ้งเฉวียนไว้ และสั่งให้กระบี่เหินเงาธนูพุ่งเข้าจัดการกับเฉินจิ้เงฉวียนทันที
ระหว่างนั้นหลิงหยนุก็ได้เรียกยันต์บำบัดระดับหกออกมรักษาแผลที่ไหล่ของตนหลิงหยุนคิดไม่ถึงว่าหลังจากที่เฉินจิ้เงฉวียนกลายร่างเป็นปีศาจแล้ว มันจะแข็งแกร่ง และมีพลังมากมายถึงเพียงนี้..
หลิงหยุนกำลังครุ่นคิดหาวิธีที่จะไม่ให้เฉินจิ้เงฉวียนใช้ฝ่ามือโลหิตมหากาฬได้อีกครั้งและจะต้องการที่จะสังหารเฉินจิ้เงฉวียนให้ได้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
หลิงหยุนกระโดดหลบการไล่ล่าของเเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกับเรียกยันต์เตโชออกมาอีกสี่แผ่น
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นเช่นนั้นจึงร้องตะโกนออกไปว่า“เจ้าหนู.. ยันต์นั่นทำอะไรข้าไม่ได้มากหรอก เจ้ายังจะใช้มันอีกงั้นรึ”
หลิงหยุนได้แต่นึกหยันอยู่ในใจเขาหาโอกาสกระโดดเข้าไปใกล้กับร่างของเฉินจิ้งเฉวียน และจัดการซัดยันต์เตโชทั้งสี่แผ่นเข้าไปที่ร่างของมันทันที
ยันต์เตโชทั้งสี่แผ่นระเบิดใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกันและกลายเป็นลูกไฟขนาดใหญ่สี่ลูก แต่ครั้งนี้ลูกไฟทั้งสี่นั้นมีความรุนแรง และร้อนแรงกว่ายันต์เตโชระดับหกถึงสามเท่า เพราะมันคือยันต์เตโชระดับเจ็ดที่หลิงหยุนเพิ่งปลุกเสกขึ้นนั่นเอง!
“อ๊าก..”
ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนถูกแรงระเบิดลอยละลิ่วขึ้นไปกลางอากาศและอยู่ท่ามกลางลูกไฟขนาดใหญ่ มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส..
จิตหยั่งรู้ของหลิงหยุนจับอยู่ที่ร่างของเฉินจิ้เงฉีวยนเขาพบว่าเวลานี้ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนไหม้เกรียมเป็นตอตะโก บริเวณท้องน้อยถูกแรงระเบิดกลายเป็นรูขนาดใหญ่จนลำไส้ไหลออกมา แขนขาถูกแรงระเบิดจนฉีกขาดออกจากร่าง และลอยระลิ่วออกไปไกล!
“เป็นโอกาสของข้าแล้ว!”
แน่นอนว่าหลิงหยุนไม่ยอมพลาดโอกาสดีๆเช่นนี้แน่! เขาสั่งกระบี่เหินเงาธนูให้พุ่งเข้าตัดที่ขั้วหัวใจของเฉินจิ้งเฉวียนทันที
เฉินจิ้งเฉวียนที่ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศเห็นกระบี่เหินเงาธนูพุ่งเข้ามาเช่นนั้นจึงใช้พลังจิตควบคุมประคำโลหิตให้ออกไปขวางกระบี่เหินเงาธนูไว้ทันที!
และทันทีที่ประคำโลหิตพุ่งออกจากร่างของเฉินจิ้งเฉวียนกลิ่นคาวเลือดในร่างกายของมันก็จางหายไปทันที
“ตายยากตายเย็นถึงเพียงนี้เชียวรึ”
หลิงหยุนกระโดดขึ้นไปกลางอากาศและใช้กระบี่เพลิงสายฟ้าพุ่งฟันเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนไม่ยั้ง..
“เจ้าปีศาจ..จบชีวิตของเจ้าได้แล้ว!”
ชัวะ..ชัวะ.. ชัวะ..
เสียงกระบี่ที่ฟันเข้ากับร่างกายของเฉินจิ้งเฉวียนดังขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน..
“นักรบตระกูลเฉินลงมือได้!”
ก่อนที่เฉินจิ้เงฉวียนจะสิ้นใจตายมันได้ใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายสั่งนักรบตระกูลเฉินที่ซ่อนอยู่ในบ้านให้เริ่มลงมือ
และนี่คือแผนการสุดท้ายที่เฉินจิ้งเฉวียนได้เตรียมไวั
แต่ด้วยจิตหยั่งรู้ของหลิงหยุนมีหรือที่เขาจะไม่เห็นเฉินจิ้งเฉวียน เฉินจิ้งเฉวียนพุ่งเข้าหาหลิงหยุน และพยายามที่จะแย่งชิงกระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุนมาให้ได้
และครั้งนี้นับว่าเฉินจิ้งเฉวียนเป็นฝ่ายได้เปรียบเพราะหลิงหยุนไม่สามารถทำลายเกราะป้องกันที่แข็งแกร่งของเฉินจิ้งเฉวียนได้ อีกทั้งพละกำลังของมันยังเหนือกว่าหลิงหยุนมากด้วย ทำให้หลิงหยุนรู้สึกกดดันยิ่งนัก!
ปัง!
หมัดของหลิงหยุนและฝ่ามือของเฉินจิ้งเฉวียนปะทะกันอย่างรุนแรง และร่างของหลิงหยุนก็ลอยละลิ่วออกไปอีกครั้ง.. “เจ้าเด็กถ่อย..คืนนี้ในปีหน้าจะเป็นวันตายองเจ้า! ฮ่า.. ฮ่า..”
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นหลิงหยุนงัดเล่ห์เหลี่ยมและกลวิธีต่างๆ ออกมาสู้กับตนเองมากมายเช่นนี้ แต่ก็ยังไม่สามารถทำอะไรตนเองได้ ก็ยิ่งรู้สึกสนุกตื่นเต้นจนถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดัง..
ก่อนหน้านี้เฉินจิ้งเฉวียนเป็นฝ่ายถูกหลิงหยุนไล่บดขยี้มาโดยตลอดแต่ในตอนนี้มันได้กลับมาเป็นฝ่ายไล่บดขยี้หลิงหยุนบ้างเช่นนี้ เฉินจิ้งเฉวียนจึงรู้สึกมีความสุขอย่างมาก!
หลังจากที่ถูกเฉินจิ้งเฉวียนไล่บดขยี้อยู่เช่นนั้นในที่สุดหลิงหยุนก็ตัดสินใจเรียกยันต์รุ่ยจินออกมาปิดไว้ที่ตัวกระบี่โลหิตแดนใต้ ยันต์รุ่ยจินนี้มีอานุภาพในการเพิ่มความคมให้กับอาวุธชนิดต่างๆ
หลังจากที่ถูกเฉินจิ้งเฉวียนไล่ล่าอยู่นานหลิงหยุนก็สูญเสียพลังปราณไปถึงสี่สิบส่วน และคิดว่าจะต้องจัดการทุกอย่างให้จบสิ้นโดยเร็วที่สุด หลังจากที่สั่งยันต์ให้ออกฤทธิ์แล้วคมของกระบี่โลหิตแดนใต้ก็เป็นประกายวาววับขึ้นมาทันที ราวกับจะบอกว่า.. ครั้งนี้อะไรก็ยากที่จะต้านทานคมกระบี่เล่มนี้ได้!
“ลองชิมกระบี่ในมือของข้าอีกสักครั้ง!”
หลิงหยุนกระโดดเข้าไปหาเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกับฟาดฟันกระบี่โลหิตแดนใต้เข้าใส่ร่างของมันอีกครั้ง และในครั้งนี้กระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุน ก็สามารถฟันระฆังทองคุ้มกายซึ่งเป็นเกราะที่แข็งแกร่งของเฉินจิ้งเฉวียนแตกออก และคมกระบี่ก็เกือบจะฟันเข้ากับร่างของมัน..
“แย่แล้ว!”
เฉินจิ้งเฉวียนถึงกับร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจและรีบกระโดดถอยหลังหลบคมกระบี่ของหลิงหยุนทันที จากนั้นจึงพุ่งเข้าไปหยิบทวนม่วงทองของตนมา และจัดการพ่นโลหิตจากปากเข้าใส่ทวนม่วงทองทันที เพียงแค่พริบตาเดียว.. ทวนม่วงทองของเฉินจิ้งเฉวียนก็ได้เปลี่ยนเป็นทวนสีแดง และปลาย หลังจากที่สั่งยันต์ให้ออกฤทธิ์แล้วคมของกระบี่โลหิตแดนใต้ก็เป็นประกายวาววับขึ้นมาทันที ราวกับจะบอกว่า.. ครั้งนี้อะไรก็ยากที่จะต้านทานคมกระบี่เล่มนี้ได้!
“ลองชิมกระบี่ในมือของข้าอีกสักครั้ง!”
หลิงหยุนกระโดดเข้าไปหาเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกับฟาดฟันกระบี่โลหิตแดนใต้เข้าใส่ร่างของมันอีกครั้ง และในครั้งนี้กระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุน ก็สามารถฟันระฆังทองคุ้มกายซึ่งเป็นเกราะที่แข็งแกร่งของเฉินจิ้งเฉวียนแตกออก และคมกระบี่ก็เกือบจะฟันเข้ากับร่างของมัน..
“แย่แล้ว!”
เฉินจิ้งเฉวียนถึงกับร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจและรีบกระโดดถอยหลังหลบคมกระบี่ของหลิงหยุนทันที จากนั้นจึงพุ่งเข้าไปหยิบทวนม่วงทองของตนมา และจัดการพ่นโลหิตจากปากเข้าใส่ทวนม่วงทองทันที เพียงแค่พริบตาเดียว.. ทวนม่วงทองของเฉินจิ้งเฉวียนก็ได้เปลี่ยนเป็นทวนสีแดง และปลายทวนที่แหลมคมนั้นก็ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มในทันที!
“ทวนสังหารของข้า..ฆ่ามัน!”
เฉินจิ้งเฉวียนถือทวนสีเลือดกระโดดกลับเข้าไปหาหลิงหยุนอีกครั้ง..
หลิงหยุนเองก็ไม่ได้หวาดหวั่นเช่นกันเขาถือกระบี่โลหิตแดนใต้กระโดดเข้าไปหาเฉินจิ้งเฉวียนเช่นกัน และทันทีที่เข้าไปใกล้ ก็จัดการฟันกระบี่เข้าใส่ทวนสีเลือดของเฉินจิ้งเฉวียนทันที!
ปัง!
ทวนสีเลือดของเฉินจิ้งเฉวียนนั้นมีพลังปราณที่แข็งแกร่งปกคลุมไว้แม้แต่กระบี่โลหิตแดนใต้ที่มีอานุภาพของยันต์รุ่ยจินช่วยเพิ่มความคมให้ ก็ยังไม่สามารถตัดทวนสีเลือดให้หักสะบั้นลงได้..
ทั้งคู่ยังคงประมือกันอยู่ท่ามกลางความมืดมีเพียงแสงจันทร์ที่ส่องสลัวเท่านั้น การต่อสู้ของหลิงหยุนกับเฉินจิ้งเฉวียนยังคงเป็นไปอย่างดุเดือด และไม่ว่าจะเคลื่อนที่ไปทางใด ก็จะมีกระแสลมปราณที่รุนแรงราวกับพายุหมุน เคลื่อนที่อยู่รอบๆ ร่างของคนทั้งคู่ด้วย..
ครั้งนี้นับเป็นการประลองที่ดุเดือดที่สุดของหลิงหยุนเขาต่อสู้อย่างหนักหน่วง และสุดความสามารถของตนเองมาตลอดระยะเวลากว่ายี่สิบนาที จนเวลานี้เริ่มรู้สึกว่าร่างกายของตนเองนั้น ไม่อาจจะทานทนต่อไปได้อีกแล้ว..
เพราะทุกการเคลื่อนไหวทุกการจู่โจม หรือการรับมือกับเฉินจิ้งเฉวียนแต่ละครั้งนั้น หลิงหยุนต้องใช้พลังปราณไปจำนวนมาก จนเวลานี้พลังหยินและหยางในจุดตันเถียนของเขานั้นเริ่มลดลงไปอย่างมากแล้ว และแทบจะไม่เหลือพอที่จะต่อสู้กับเฉินจิ้งเฉวียนอีกแล้ว..
นั่นเพราะช่องว่างระหว่างสองคนนั้นห่างไกลกันมากจนเกินไปและเป็นช่องว่างที่หลิงหยุนไม่สามารถก้าวข้ามไปได้ ในที่สุดหลิงหยุนจึงต้องหาวิธีฟื้นพลังปราณของตนเองกลับมาให้เร็วที่สุด! “ฮ่า..ฮ่า.. เจ้าเด็กถ่อย! เจ้ายังมีไพ่อะไรอยู่ในมืออีก ก็รีบๆขุดออกมาใช้ให้หมด!”
เวลานี้เฉินจิ้งเฉวียนไม่เพียงแข็งแกร่งและมีพลังมหาศาล แต่หากปราณโลหิตในร่างของมันไม่เพียงพอ มันก็ยังสามารถใช้ประคำโลหิตดูดเอาเลือดที่ัยังเหลืออยู่ตามพื้นเข้าไปในร่างกาย เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตนเองได้ตลอดเวลา..
เวลานี้พลังปราณในร่างของหลิงหยุนเหลือเพียงแค่ยี่สิบส่วนเท่านั้นเขาจึงเรียกโอสถหยิน–หยางออกมา และกลืนลงท้องไปทันที
ในขั้นซานฉางชี่นี้..จุดตันเถียนของหลิงหยุนสามารถฟื้นฟูพลังปราณในร่างกายได้เอง และเวลานี้พลังปราณของเขาก็ได้ฟื้นคืนขึ้นมาเป็นสามสิบส่วนแล้ว เมื่อกลืนโอสถหยิน–หยางเข้าไป พลังปราณในร่างกายของหลิงหยุนก็เพิ่มขึ้นเป็นห้าสิบส่วนในทันที
จากนั้น..หลิงหยุนก็เรียกยันต์เกราะ ยันต์เพชร ยันต์เทวะเหิน และยันต์วายุออกมา และนำไปปิดไว้ตามส่วนต่างๆของร่างกายทันที
ตูม!
ไม่เพียงเท่านั้น..หลิงหยุนยังได้เผาหยดเสินหยวนจำนวนสามสิบหกหยดในทันที!
หลังจากที่เผาหยดเสินหยวนมากมายถึงเพียงนั้นหลิงหยุนก็สัมผัสได้ว่าพลังจิตของตนนั้นแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่านัก หลิงหยุนไม่รอช้ารีบปลดปล่อยโซ่ลมปราณออกจากร่าง พร้อมกับเรียกลูกเหล็กออกมาจากแหวนจักรวาลทั้งหมดสี่สิบแปดลูก..
“ถึงคราวของข้าบ้างแล้ว!”
โซ่หยินหยางที่มีความยาวกว่าสองร้อยเมตรพุ่งเข้ารัดลำตัวของเฉินจิ้งเฉวียนไว้ทันที..
ฟิ้ว..ฟิ้ว..
ในระหว่างที่ใช้โซ่หยินหยางรัดร่างของเฉินจิ้งเฉวียนไว้นั้นหลิงหยุนก็ได้ใช้พลังจิตควบคุมให้ลูกเหล็กทั้งหมดพุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนทันที! เฉินจิ้งเฉวียนอาจจะสามารถใช้มือเปล่าไล่จับกระบี่เหินเงาธนูได้แต่คงยากที่จะคว้าลูกเหล็กที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าครึ่งเมตรนี้ได้แน่ หลิงหยุนเองก็อยากจะรู้ว่าเฉินจิ้งเฉวียนจะทำเช่นใด
ภาพที่ทุกคนเห็นในเวลานี้ก็คือ..ลูกเหล็กขนาดใหญ่ทั้งสี่สิบแปดลูก ได้พุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนจากทั้งสี่ทิศพร้อมกัน และแต่ละทิศนั้นก็มีลูกเหล็กพุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนต่อเนื่องกันถึงสิบสองลูก..
แม้ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนจะถูกโซ่หยินหยางรัดไว้แต่มือของมันยังสามารถเคลื่อนไหวได้ มันจึงใช้ทวนสีเลือดนั้นฟาดเข้าใส่ลูกเหล็กมากมายที่พุ่งตรงเข้ามาจากทุกทิศทาง!
“เจ้าเด็กสารเลว..ปล่อยข้า! นี่เจ้าคิดว่าจะสามารถใช้ของพวกนี้จัดการกับข้าได้งั้นรึ!”
เฉินจิ้งเฉวียนร้องตะโกนใส่หลิงหยุนด้วยความเดือดดาล.. ‘มันอาจจะทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บไม่ได้แต่ก็สามารถดักเจ้าไว้ได้ชั่วคราว!’
หลิงหยุนได้แต่นึกเย้ยหยันอยู่ในใจจากนั้นจึงเรียกกระบี่เหินเงาธนูออกมา และจัดการปิดยันต์รุ่ยจินเพิ่มความคมให้..
“กระบี่เหินเงาธนู..ไปจัดการกับมันได้แล้ว!”
หลังจากที่หลิงหยุนได้เผาหยดเสินหยวนไปพลังจิตในการควบคุมกระบี่เหินเงาธนูของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นมาก ทำให้กระบี่เหินเงาธนูเคลื่อนที่ได้รวดเร็วกว่าเดิมถึงสองเท่า และเวลานี้กระบี่เหินเงาธนูก็พุ่งเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนด้วยความรวดเร็วที่น่าเหลือเชื่อ!
เฉินจิ้งเฉวียนเริ่มรับรู้ได้ถึงความผิดปกติจึงเลิกสนใจลูกเหล็ก และหันไปพยายามที่จะจับกระบี่เหินเงาธนูไว้ให้ได้..
แต่ครั้งนี้นับว่าไร้ประโยชน์!
เพราะกระบี่เหินเงาธนูได้รับอานุภาพของยันต์รุ่ยจินเพิ่มความคมเข้าไปทำให้ความคมของมันจึงเพิ่มขึ้นจากเดิมถึงสองเท่า และเฉือนเข้ากับฝ่ามือของเฉินจิ้งเฉวียนจนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย..
“ห๊ะ!”
ระหว่างที่เฉินจิ้งเฉวียนหันมาสนใจกับกระบี่เหินเงาธนูนั้นลูกเหล็กขนาดใหญ่ก็ยังคงพุ่งเข้าใส่ร่างของเขาด้วยความรุนแรง และรวดเร็วอย่างต่อเนื่อง..
“ฝ่ามือโลหิตมหากาฬ!”
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นหลิงหยุนเริ่มใช้พลังเหนือธรรมชาติต่อสู้กับตนเองอีกครั้งและครั้งนี้ก็สามารถทำให้มันได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย จึงใช้พลังเหนือธรรมชาติของตนเองจู่โจมหลิงหยุนเช่นกัน!
จู่ๆเลือดที่เจิ่งนองอยู่ตามพื้นนั้น ก็กลายเป็นละอองสีแดงพุ่งขึ้นมารวมตัวกันอยู่กลางอากาศ และค่อยๆกลายเป็นรูปฝ่ามือสีแดงขนาดใหญ่ราวหกถึงเจ็ดเมตร!
และนี่คือฝ่ามือโลหิตมหากาฬที่มีปราณโลหิตจากอัดแน่นอยู่เต็มไปหมด!
“สังหารมัน!”
สิ้นเสียงร้องตะโกนของเฉินจิ้งเฉวียนฝ่ามือสีแดงขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ กดลงมาจากด้านบนทับใส่ร่างของหลิงหยุนทันที!
ยังไม่ทันที่ฝ่ามือโลหิตมหากาฬจะกดทับลงที่ศรีษะของหลิงหยุนดีเขาก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่รุนแรง และความเร็วของฝ่ามือที่กดลงมาอย่างรวดเร็ว ที่สำคัญแรงกดดันนั้นทำให้หลิงหยุนไม่สามารถที่จะหลบหนีไปใหนได้!
ตูม!
และเวลานี้..ร่างของหลิงหยุนได้ถูกแรงกดจากฝ่ามือโลหิตมหากาฬ กดจนลำตัวด้านล่างของเขาจมลงไปในพื้นดิน และไม่สามารถขยับเขยื้อนได้..
ในช่วงนาทีวิกฤตนั้น..หลิงหยุนก็ได้สร้างโล่ลมปราณขึ้นมาครอบร่างกายส่วนบนไว้ทันที พร้อมกับใช้กระบี่โลหิตแดนใต้ฟันเข้าใส่ฝ่ามือโลหิตยักษ์นั้น..
ฝ่ามือโลหิตมหากาฬนั้นเกิดจากพลังเหนือธรรมชาติของเฉินจิ้งเฉวียนที่ใช้พลังจิตรวบรวมเอาละอองโลหิตจำนวนมากมารวมตัวกัน จึงนับว่าเป็นประโยชน์กับกระบี่โลหิตแดนใต้ของเขายิ่งนัก!
ทุกครั้งที่หลิงหยุนฟาดฟันกระบี่โลหิตแดนใต้เข้าใส่ฝ่ามือโลหิตมาหากาฬกระบี่ในมือของเขาก็จะดูดเอาโลหิตจากฝ่ามือเลือดขนาดใหญ่นั้นเข้าไปทุกครั้ง..
“แกเตรียมตัวตายได้แล้ว!”
เฉินจิ้งเฉวียนไม่รอช้าจัดการพุ่งปลายทวนเข้าใส่ศรีษะของหลิงหยุนอย่างรวดเร็ว หลิงหยุนบิดร่างกายด้านบนหลบหลีกปลายทวนของเฉินจิ้งเฉวียนที่พุ่งเข้าใส่กะโหลกศรีษะของตนเองอย่างรวดเร็ว
และเวลานี้..เกราะป้องกันบนร่างกายทั้งหมดของหลิงหยุน ไม่วาจะเป็นโล่ลมปราณ ยันต์เพชร ยันต์เกราะ และภูษาเกราะ ล้วนแล้วแต่ถูกทวนของเฉินจิ้งเฉวียนทำลายไปหมดแล้ว..
และในที่สุดปลายทวนของเฉินจิ้งเฉวียนก็พุ่งเฉียดทะลุหัวไหล่ของหลิงหยุนไปจนเลือดสีแดงพุ่งกระฉูดออกมา..
“ฮ่า..ฮ่า.. ฮ่า..”
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นหลิงหยุนได้รับบาดเจ็บจึงเงยหน้าขึ้นฟ้าหัวเราออกมาด้วยความสะใจ แต่ในระหว่างที่เฉินจิ้งเฉวียนพุ่งทวนในมือเข้าใส่ร่างของหลิงหยุนอีกครั้งนั้น เขาก็ได้ฉวยโอกาสนั้นคว้าทวนของเฉินจิ้งเฉวียนไว้ และอาศัยจังหวะนั้นดึงตัวเองขึ้นมาจากพื้นดิน พร้อมกับหมุนตัวขึ้นกลางอากาศ
“กระบี่เพลิงสายฟ้า”
หลิงหยุนถือกระบี่เพลิงสายฟ้าหมุนตัวลงมากลางอากาศส่วนเฉินจิ้งเฉวียนก็กระโดดขึ้นไปยืนบนฝ่ามือโลหิตยักษ์พร้อมกับยิ้มเย็น เฉินจิ้งเฉวียนไม่คิดที่จะหลบ แต่กลับพุ่งทวนในมือเข้าใส่ที่หัวใจของหลิงหยุนแทน
ส่วนร่างของหลิงหยุนที่พุ่งลงมานั้นก็ตวัดกระบี่เพลิงสายฟ้าเข้าใส่ทวนของเฉินจิ้งเฉวียนอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งทวนหักออกราวเจ็ดถึงแปดท่อน แลัวจัดการฟันกระบี่เข้าใส่ที่ไหล่ของเฉินจิ้งเฉวียนทันที!
ชัวะ!
ไหล่ของเฉินจิ้งเฉวียนกลายเป็นแผลลึกในทันที..
และนี่คือหลิงหยุน..เจ้าฟันข้าหนึ่งแผล ข้าก็จะตอบแทนเจ้ากลับหนึ่งแผลเช่นกัน!
“อ๊าก..”
เฉินจิ้งเฉวียนร้องคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวดและความโกรธ พร้อมกับโยนทวนที่เหลือเพียงแค่หนึ่งเมตรทิ้งไปทันที!
“วิชาพลังปีศาจ!”
วิชานี้เป็นวิชาที่มีคุณสมบัติคล้ายกับวิชาพลังมังกรของหลิงหยุนเพียงแต่วิชานี้สามารถเพิ่มพลังให้กับผู้ใช้เพียงแค่สองเท่า และในระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น!
แต่ถึงกระนั้น..การเพิ่มพลังขึ้นเป็นสองเท่าจากพลังของเฉินจิ้งเฉวียนในเวลานี้ก็นับว่าเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากแล้ว!
เฉินจิ้งเฉวียนพยายามที่จะใช้มือคว้ากระบี่โลหิตแดนใต้ของหลิงหยุนไว้อีกครั้งแต่มีหรือที่หลิงหยุนจะยอมให้มันทำเช่นนั้น เขาจึงบังคับกระบี่เหินเงาธนูให้เข้าจู่โจมแทน และในช่วงที่เฉินจิ้งเฉวียนกำลังวุ่นวายอยู่กับกระบี่เหินเงาธนูของตนนั้น หลิงหยุนก็ได้กระโดดถอยออกมาตั้งหลัก
จากนั้นจึงเรียกยันต์เตโชออกมาแปดแผ่นซัดเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนทันที!
ตูม!
เปลวไฟร้อนแรงจากยันต์เตโชไม่เพียงเผาร่างของเเฉินจิ้งเฉวียนแต่ยังเผาปราณโลหิตที่ครอบคลุมร่างของมันไว้ด้วย แต่ถึงกระนั้น.. เฉินจิ้เงฉวียนก็ได้รับบาดเจ็บเพียงแค่ระดับผิวหนังเท่านั้น
“ฝ่ามือโลหิตมหากาฬ!”
เฉินจิ้งเฉวียนโมโหมากจึงคิดที่จะใช้ฝ่ามือโลหิตมหากาฬจัดการกับหลิงหยุนอีกครั้ง..
“วิชาพลังเย็น!”
แต่ในระหว่างที่หลิงหยุนถูกฝ่ามือเลือดของเฉินจิ้งเฉวียนกดทับร่างไว้ก่อนหน้านี้นั้นเขาก็ได้คิดหาวิธีที่จะจัดการกับฝ่ามือโลหิตมหากาฬของเฉินจิ้งเฉวียนไว้แล้วเช่นกัน
และปราณโลหิตที่ก่อตัวเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ของเฉินจิ้งเฉวียนก็ได้ถูกลหลิงหยุนใช้วิชาพลังเย็นทำให้ฝ่ามือขนาดใหญ่นั้นกลายเป็นน้ำแข็งในทันที!
และหลังจากที่ฝ่ามือโลหิตมหากาฬได้กลายเป็นน้ำแข็งนั้นทำให้มันไม่สามารถดูดเอาเลือดที่อยู่ตามพื้นขึ้นมาได้อีก และการเคลื่อนไหวก็เชื่องช้าลง
“ถึงคราวตายของเจ้าแล้ว!”
หลิงหยุนไม่รอช้า..เขาจัดการฟันกระบี่เพลิงสายฟ้าเข้าใส่ฝ่ามือโลหิตมหากาฬที่กลายเป็นน้ำแข็ง จนแตกออกกระจัดกระจายเป็นเกล็ดน้ำแข็งสีแดงอยู่รอบบริเวณ
เวลานี้เฉินจิ้งเฉวียนไม่มีอาวุธในมือแล้วและไม่มีระฆังทองคุ้มกาย ปราณโลหิตก็ไม่สามารถหลอมรวมตัวได้อีกครั้ง ส่วนฝ่ามือโลหิตก็ได้กลายเป็นเกล็ดน้ำแข็งไปแล้ว จึงเหลือเพียงแค่ร่างกายที่แข็งแกร่งใหญ่ยักษ์ของมันเท่านั้น
นับว่ายังโชคดีที่ภายในร่างของเฉินจิ้งเฉวียนมีปราณโลหิตที่แข็งแกร่งตราบใดที่มันสามารถซัดฝ่ามือใส่ร่างของหลิงหยุนได้ อย่างน้อยหลิงหยุนก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส..
แต่หลิงหยุนกลับไม่คิดที่จะหลบเขาปลดปล่อยโซ่หยินหยางเข้ารัดขาทั้งสองข้างของเฉินจิ้งเฉวียนไว้ และสั่งให้กระบี่เหินเงาธนูพุ่งเข้าจัดการกับเฉินจิ้เงฉวียนทันที
ระหว่างนั้นหลิงหยนุก็ได้เรียกยันต์บำบัดระดับหกออกมรักษาแผลที่ไหล่ของตนหลิงหยุนคิดไม่ถึงว่าหลังจากที่เฉินจิ้เงฉวียนกลายร่างเป็นปีศาจแล้ว มันจะแข็งแกร่ง และมีพลังมากมายถึงเพียงนี้..
หลิงหยุนกำลังครุ่นคิดหาวิธีที่จะไม่ให้เฉินจิ้เงฉวียนใช้ฝ่ามือโลหิตมหากาฬได้อีกครั้งและจะต้องการที่จะสังหารเฉินจิ้เงฉวียนให้ได้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
หลิงหยุนกระโดดหลบการไล่ล่าของเเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกับเรียกยันต์เตโชออกมาอีกสี่แผ่น
เฉินจิ้งเฉวียนเห็นเช่นนั้นจึงร้องตะโกนออกไปว่า“เจ้าหนู.. ยันต์นั่นทำอะไรข้าไม่ได้มากหรอก เจ้ายังจะใช้มันอีกงั้นรึ”
หลิงหยุนได้แต่นึกหยันอยู่ในใจเขาหาโอกาสกระโดดเข้าไปใกล้กับร่างของเฉินจิ้งเฉวียน และจัดการซัดยันต์เตโชทั้งสี่แผ่นเข้าไปที่ร่างของมันทันที
ยันต์เตโชทั้งสี่แผ่นระเบิดใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนพร้อมกันและกลายเป็นลูกไฟขนาดใหญ่สี่ลูก แต่ครั้งนี้ลูกไฟทั้งสี่นั้นมีความรุนแรง และร้อนแรงกว่ายันต์เตโชระดับหกถึงสามเท่า เพราะมันคือยันต์เตโชระดับเจ็ดที่หลิงหยุนเพิ่งปลุกเสกขึ้นนั่นเอง!
“อ๊าก..”
ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนถูกแรงระเบิดลอยละลิ่วขึ้นไปกลางอากาศและอยู่ท่ามกลางลูกไฟขนาดใหญ่ มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส..
จิตหยั่งรู้ของหลิงหยุนจับอยู่ที่ร่างของเฉินจิ้เงฉีวยนเขาพบว่าเวลานี้ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนไหม้เกรียมเป็นตอตะโก บริเวณท้องน้อยถูกแรงระเบิดกลายเป็นรูขนาดใหญ่จนลำไส้ไหลออกมา แขนขาถูกแรงระเบิดจนฉีกขาดออกจากร่าง และลอยระลิ่วออกไปไกล!
“เป็นโอกาสของข้าแล้ว!”
แน่นอนว่าหลิงหยุนไม่ยอมพลาดโอกาสดีๆเช่นนี้แน่! เขาสั่งกระบี่เหินเงาธนูให้พุ่งเข้าตัดที่ขั้วหัวใจของเฉินจิ้งเฉวียนทันที
เฉินจิ้งเฉวียนที่ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศเห็นกระบี่เหินเงาธนูพุ่งเข้ามาเช่นนั้นจึงใช้พลังจิตควบคุมประคำโลหิตให้ออกไปขวางกระบี่เหินเงาธนูไว้ทันที!
และทันทีที่ประคำโลหิตพุ่งออกจากร่างของเฉินจิ้งเฉวียนกลิ่นคาวเลือดในร่างกายของมันก็จางหายไปทันที
“ตายยากตายเย็นถึงเพียงนี้เชียวรึ”
หลิงหยุนกระโดดขึ้นไปกลางอากาศและใช้กระบี่เพลิงสายฟ้าพุ่งฟันเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งเฉวียนไม่ยั้ง..
“เจ้าปีศาจ..จบชีวิตของเจ้าได้แล้ว!”
ชัวะ..ชัวะ.. ชัวะ..
เสียงกระบี่ที่ฟันเข้ากับร่างกายของเฉินจิ้งเฉวียนดังขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน..
“นักรบตระกูลเฉินลงมือได้!”
ก่อนที่เฉินจิ้เงฉวียนจะสิ้นใจตายมันได้ใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายสั่งนักรบตระกูลเฉินที่ซ่อนอยู่ในบ้านให้เริ่มลงมือ
และนี่คือแผนการสุดท้ายที่เฉินจิ้งเฉวียนได้เตรียมไวั
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร