Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร นิยาย บท 389
Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร – ตอนที่ 389
[ติดตามข่าวสารได้ที่เพจ : จักรพรรดิ์เทพมังกร ]
บทที่ 389 : ฆ่า.. ฆ่า.. แล้วก็ฆ่า!
หลิงหยุนตวัดดาบในมือขวากลับหลังฟันใส่ลำคอของยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 และเลือดสีแดงสดก็พุ่งกระฉูดออกจากลำคอ พร้อมกับที่ศรีษะของเขาก็ตกลงบนพื้นไม่ห่างจากร่างนัก
หลังจากที่ร่างที่ไร้ศรีษะของเขาโอนเอนกลับไปกลับมาอยู่สองรอบ ก็ค่อยๆร่วงลงไปกองกับพื้นเช่นกัน และเลือดก็ยังคงไหลนองอยู่เต็มพื้นดิน
กระบี่สีดำของหลิงหยุนในตอนนี้ ถูกเคลือบด้วยเลือดสีแดงเข้ม เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาเย็นชา จากนั้นจึงถือกระบี่ค่อยๆย่างกรายเข้าไปหายอดฝีมือที่เหลืออีกเจ็ดคน
ในจำนวนยอดฝีมือที่เหลือทั้งเจ็ดคนนั้น มีสองคนที่อยู่ในขั้นโฮ่วเทียน-9 และอีกสามคนอยู่ในระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8 แต่แววตาของพวกเขากลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว มือที่ถืออาวุธอยู่ก็สั่นไปหมด และค่อยๆก้าวถอยหลังออกไป!
“ดูเหมือนกระบี่ที่เขาถืออยู่ในมือ.. จะเป็นเป็นกระบี่โลหิตแดนใต้ เขาน่าจะเป็นคนของนิกายมาร!”
หนึ่งในกลุ่มยอดฝีมือทั้งเจ็ดคนจำกระบี่สีดำในมือของหลิงหยุนได้ จึงร้องตะโกนออกมา
“เก่งนี่!”
หลิงหยุนเอ่ยชมพร้อมกับใช้มังกรพรางร่างเคลื่อนที่เข้าไปหา และในระยะห่างถึงยี่สิบเมตร หลิงกลับไปโผล่อยู่ท่ามกลางยอดฝีมือทั้งเจ็ดคนได้อย่างรวดเร็วราวกับหายตัว
และเมื่อทั้งหมดได้ยินเสียงของหลิงหยุน กระบี่มือของเขาก็เงื้อขึ้นอยู่ตรงหน้าแล้ว หลิงหยุนในเวลานี้ไม่ต่างจากพยัคฆ์ร้ายที่อยู่ท่ามกลางคนธรรมดา เขาแกว่งกระบี่ในมือเข้าใส่ทันที
ความเร็วของกระบี่สีดำในมือหลิงหยุนพร้อมด้วยไอเย็นที่กระจายออกมา ทำให้กระบี่ในมือดูไม่ต่างจากผ้าม่านสีดำที่ทั้งน่าสยดสยองและเย็นยะเยือกเข้าไปถึงกระดูก!
และแล้วกระบี่วิเศษในมือหลิงหยุนก็ได้ดื่มเลือดจากแขนที่ขาด จนเลือดพุ่งกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง เสียงกรีดร้องดังโหยหวนไปทั่วทั้งบริเวณอย่างน่าสงสาร และในยามค่ำคืนที่เงียบสงัดนี้ ก็ยิ่งทำให้ได้ยินเสียงกรีดร้องนั้นดังไปได้ไกลมากขึ้น!
หลิงหยุนเดินถือกระบี่โลหิตแดนใต้ตรงเข้าไป แม้แต่ยอดฝีมือที่อยู่ในระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-9 ยังตายในด้วยกระบี่ในมือของหลิงหยุนจากการสู้กันเพียงแค่สองดาบ จึงไม่จำเป็นต้องพูดถึงยอดฝีมือทั้งเจ็ดคนนี้?
ยอดฝีมือสองคนถูกฆ่าตายในทันที ส่วนอีกสองคนได้รับบาดเจ็บสาหัส!
มีเพียงยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 สองคน และยอดฝีมือระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8 อีกหนึ่งคนที่สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วกว่าคนอื่น และสามารถหลบกระบี่ที่น่าสยดสยองของหลิงหยุนได้!
“หนีเร็ว!”
ทั้งสามคนร้องตะโกนออกมาพร้อมกัน เพราะหลิงหยุนในเวลานี้ไม่ต่างจากยมทูตที่กำลังไล่ล่าเอาชีวิตของมนุษย์!
ขณะที่วิ่งหนีเพื่อจะเอาชีวิตรอดนั้น ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นโฮ่วเทียน-8 ก็เห็นกระบี่ของหลิงหยุนพุ่งตรงมาที่เขา ด้วยความตกใจกลัวจึงได้ตะโกนร้องขอชีวิตออกมาอย่างขาดสติ
“ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย!”
หลิงหยุนเห็นแววตาที่ตื่นตระหนกและสิ้นหวังในดวงตาของชายผู้นั้น เขาจึงเพียงใช้กระบี่ฟันเข้าที่ไหล่ข้างขวาของยอดฝีมือผู้นั้นเพียงเบาๆ
และท่ามกลางความเงียบงันนั้น.. แขนขวาของยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-8 ก็ขาดออก และเลือดก็ไหลพุ่งออกมาราวกับน้ำตก!
“…..”
หลิงหยุนยกมือขึ้นซัดตะปูสองดอกใส่เข่าของเขา และซัดอีกสี่ดอกเข้าใส่ยอดฝีมืออีกสองคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส
หลังจากที่หลิงหยุนลงมือฆ่ายอดฝีมือไปหลายคน เขาก็อดที่จะใจอ่อนยอมไว้ชีวิตยอดฝีมือเหล่านี้ไม่ได้ แต่ก็ต้องจัดการให้พวกมันไม่สามารถย้อนกลับมาต่อสู้กับเขาได้อีก..
จากนั้นหลิงหยุนก็เงยหน้าขึ้นมองยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 สองคนที่กำลังสู้กับตู้กู่โม่ และเหล่ากุ่ยอยู่ และพบว่าทั้งสองคนกำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แม้ว่าเหล่ากุ่ยและตู้กู่โม่จะอยู่ในขั้นที่เหนือกว่าหลิงหยุน แต่กลับไม่แข็งแกร่งเช่นเดียวกับหลิงหยุน
ร่างสูงใหญ่ของหลิงหยุนเดินตรงเข้าไปหาคนทั้งสี่ที่กำลังต่อสู้กันอยู่ และกระบี่สีดำในมือของหลิงหยุนก็ไม่ปราณีต่อชีวิตของศัตรูทั้งสองคนเลยแม้แต่น้อย
ยอดฝีมือทั้งแปดคนถูกหลิงหยุนกับพรรคพวกอีกสองคนจัดการจนหมดภายในเวลาเพียงแค่สองนาที สามคนเป็นยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 สามคนเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นโฮ่วเทียน-8 ส่วนอีกสองคนเป็นยอดฝีมือธรรมดา เสียชีวิตห้าคน บาดเจ็บสาหัสอีกสามคน คนที่บาดเจ็บสาหัสนั้นต้องบอกว่าเป็นเพราะความใจอ่อนของหลิงหยุนจริงๆ..
“เข้าไปข้างในกัน!”
หลิงหยุน เหล่ากุ่ย และตู้กู่โม่ต่างก็มองหน้ากัน ทั้งสามคนพยักหน้าพร้อมกัน และเดินตรงเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
ระหว่างทางที่เดินเข้าไปนั้น.. ไม่มีใครออกมามาขัดขวางพวกเขาแม้แต่คนเดียว ทั้งสามคนเดินไปได้ไกลราวสองร้อยเมตร ก็ไปหยุดยืนอยู่บนสนามหญ้าที่อยู่หน้าบ้านของเฉิงเทียน ทั้งสามคนยืนหันหลังให้กันเป็นรูปสามเหลี่ยม..
หลังจากที่ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง เหล่ากุ่ยก็จ้องมองไปยังเงาดำทะมึนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ดูเหมือนจะมียอดฝีมืออยู่มากกว่ายี่สิบคนขึ้นไป เขาจึงรีบส่งกระแสจิตบอกหลิงหยุนทันที
“ในกลุ่มนั้นมียอดฝีมือที่อยู่ในขั้นโฮ่วเทียน-9 อยู่แปดคน สามคนอยู่ในระดับสูงสุดแล้ว ส่วนอีกห้าคนอยู่ในระดับเริ่มต้น แล้วก็ยังมีอีกเก้าคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8”
ที่เหลือล้วนเป็นยอดฝีมือที่ต่ำกว่าระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8 ซึ่งเหล่ากุ่ยและตู้กู่โม่สามารถฆ่าพวกเขาได้ และความจริงเหล่ากุ่ยก็ไม่จำเป็นต้องคอยบอกหลิงหยุนด้วยซ้ำ
หลิงหยุนพยักหน้ารับรู้ ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ หลิงหยุนยังไม่ได้ลงมืออย่างเป็นจริงเป็นจังเลยด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้น.. ต่อให้ข้างหน้าหลิงหยุนมีศัตรูจำนวนมาเพียงใด ก็คงจะไม่คณามือเขาแน่!
และหากยอดฝีมือที่อยู่ตรงหน้าไม่คิดที่จะหนี หลิงหยุนก็สามารถฆ่าพวกเขาตายได้ในทันทีที่ลงมือ อีกทั้งยังมั่นใจอย่างยิ่งว่าภายในเวลาเพียงแค่ห้านาที คนพวกนี้จะต้องกาลายเป็นศพทั้งหมดอย่างแน่นอน..
ยอดฝีมือระดับสูงสุดในขั้นโฮ่วเทียน-9 ของตระกูลซันนั้นล้วนมีกระบี่ในมือกันทุกคน และต่างก็จ้องมองกระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุนอยู่ตาไม่กระพริบ แววตาของพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว!
“นั่นมันกระบี่โลหิตแดนใต้นี่!” หนึ่งในนั้นส่งกระแสจิตบอกเพื่อน
“เป็นไปไม่ได้.. กระบี่โลหิตแดนใต้หายสาบสูญไปเป็นหลายพันปีแล้ว จู่ๆจะมาโผล่ที่นี่ได้ยังไงกัน? ข้าว่าน่าจะเป็นแค่กระบี่อะไรสักอย่างที่สามารถตัดเหล็กได้.. ก็เท่านั้น แล้วก็เอามาแหกตาพวกเรา!” อีกคนร้องบอกอย่างไม่เชื่อ
คนที่สามนั้นหลังจากนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ก็พูดออกมาอย่างมั่นใจว่า “กระบี่เล่มนั้นเป็นกระบี่โลหิตแดนใต้จริงๆ ที่สำนักแดนใต้ของเขาก็มีรายละเอียดเกี่ยวกับกระบี่เล่มนี้อยู่ ข้าจึงมั่นใจว่าใช่แน่นอน!”
ยอดฝีมือทั้งสามคนต่างก็คุยกันผ่านกระแสจิตซึ่งคนอื่นๆไม่ได้ยิน..
หลังจากที่ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นโฮ่วเทียน-9 จากสำนักแดนใต้เป็นผู้ยืนยันด้วยตัวเองแล้ว จึงอ้าปากพูดขึ้นว่า
“เจ้าคนตัวสูง.. พวกเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกัน และไม่เคยเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน เหตุใดจู่ๆเจ้าจึงบุกเข้ามาที่บ้านหลังนี้ในยามวิกาล?”
หลิงหยุนถือกระบี่สีดำกระโดดออกมาจากสนามหญ้า แล้วชี้กระบี่ไปทางยอดฝีมือทั้งสามสิบคนพร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลย! ไม่ได้เป็นปฏิปักษ์ต่อกันงั้นเหรอ? พูดได้อย่างไม่อายปาก!”
“ถ้าพวกเจ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องจริง.. ก็ส่งคนของตระกูลเฉิงทั้งหมด รวมทั้งถังเทียนห่าวที่ถูกจับตัวไปออกมาให้ข้า แล้วก็รีบไสหัวออกไปจากเมืองจิงฉูซะ! ไม่เช่นนั้นก็อย่าตำหนิที่ข้าต้องลงมือสังหารพวกเจ้า!”
หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของหลิงหยุน ยอดฝีมือจากสำนักแดนใต้ก็แสยะยิ้มออกมาอย่างรังเกียจพร้อมตอบกลับไปว่า
“เจ้าคิดจะเปิดศึกกับพวกเรา เพียงเพราะแค่มีกระบี่โลหิตแดนใต้อยู่ในมือ กับมียอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 อยู่ข้างๆอีกแค่สองคนนี่นะ? ข้าอยากแค่นจะหัวเราะ!”
หลิงหยุนนิ่งฟังอยู่เงียบๆโดยไม่ตอบโต้อะไรอีกพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกระโจนเข้าไปในกลุ่มยอดฝีมือกว่าสามสิบคน!
[ติดตามข่าวสารได้ที่เพจ : จักรพรรดิ์เทพมังกร ]
บทที่ 389 : ฆ่า.. ฆ่า.. แล้วก็ฆ่า!
หลิงหยุนตวัดดาบในมือขวากลับหลังฟันใส่ลำคอของยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 และเลือดสีแดงสดก็พุ่งกระฉูดออกจากลำคอ พร้อมกับที่ศรีษะของเขาก็ตกลงบนพื้นไม่ห่างจากร่างนัก
หลังจากที่ร่างที่ไร้ศรีษะของเขาโอนเอนกลับไปกลับมาอยู่สองรอบ ก็ค่อยๆร่วงลงไปกองกับพื้นเช่นกัน และเลือดก็ยังคงไหลนองอยู่เต็มพื้นดิน
กระบี่สีดำของหลิงหยุนในตอนนี้ ถูกเคลือบด้วยเลือดสีแดงเข้ม เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาเย็นชา จากนั้นจึงถือกระบี่ค่อยๆย่างกรายเข้าไปหายอดฝีมือที่เหลืออีกเจ็ดคน
ในจำนวนยอดฝีมือที่เหลือทั้งเจ็ดคนนั้น มีสองคนที่อยู่ในขั้นโฮ่วเทียน-9 และอีกสามคนอยู่ในระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8 แต่แววตาของพวกเขากลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว มือที่ถืออาวุธอยู่ก็สั่นไปหมด และค่อยๆก้าวถอยหลังออกไป!
“ดูเหมือนกระบี่ที่เขาถืออยู่ในมือ.. จะเป็นเป็นกระบี่โลหิตแดนใต้ เขาน่าจะเป็นคนของนิกายมาร!”
หนึ่งในกลุ่มยอดฝีมือทั้งเจ็ดคนจำกระบี่สีดำในมือของหลิงหยุนได้ จึงร้องตะโกนออกมา
“เก่งนี่!”
หลิงหยุนเอ่ยชมพร้อมกับใช้มังกรพรางร่างเคลื่อนที่เข้าไปหา และในระยะห่างถึงยี่สิบเมตร หลิงกลับไปโผล่อยู่ท่ามกลางยอดฝีมือทั้งเจ็ดคนได้อย่างรวดเร็วราวกับหายตัว
และเมื่อทั้งหมดได้ยินเสียงของหลิงหยุน กระบี่มือของเขาก็เงื้อขึ้นอยู่ตรงหน้าแล้ว หลิงหยุนในเวลานี้ไม่ต่างจากพยัคฆ์ร้ายที่อยู่ท่ามกลางคนธรรมดา เขาแกว่งกระบี่ในมือเข้าใส่ทันที
ความเร็วของกระบี่สีดำในมือหลิงหยุนพร้อมด้วยไอเย็นที่กระจายออกมา ทำให้กระบี่ในมือดูไม่ต่างจากผ้าม่านสีดำที่ทั้งน่าสยดสยองและเย็นยะเยือกเข้าไปถึงกระดูก!
และแล้วกระบี่วิเศษในมือหลิงหยุนก็ได้ดื่มเลือดจากแขนที่ขาด จนเลือดพุ่งกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง เสียงกรีดร้องดังโหยหวนไปทั่วทั้งบริเวณอย่างน่าสงสาร และในยามค่ำคืนที่เงียบสงัดนี้ ก็ยิ่งทำให้ได้ยินเสียงกรีดร้องนั้นดังไปได้ไกลมากขึ้น!
หลิงหยุนเดินถือกระบี่โลหิตแดนใต้ตรงเข้าไป แม้แต่ยอดฝีมือที่อยู่ในระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-9 ยังตายในด้วยกระบี่ในมือของหลิงหยุนจากการสู้กันเพียงแค่สองดาบ จึงไม่จำเป็นต้องพูดถึงยอดฝีมือทั้งเจ็ดคนนี้?
ยอดฝีมือสองคนถูกฆ่าตายในทันที ส่วนอีกสองคนได้รับบาดเจ็บสาหัส!
มีเพียงยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 สองคน และยอดฝีมือระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8 อีกหนึ่งคนที่สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วกว่าคนอื่น และสามารถหลบกระบี่ที่น่าสยดสยองของหลิงหยุนได้!
“หนีเร็ว!”
ทั้งสามคนร้องตะโกนออกมาพร้อมกัน เพราะหลิงหยุนในเวลานี้ไม่ต่างจากยมทูตที่กำลังไล่ล่าเอาชีวิตของมนุษย์!
ขณะที่วิ่งหนีเพื่อจะเอาชีวิตรอดนั้น ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นโฮ่วเทียน-8 ก็เห็นกระบี่ของหลิงหยุนพุ่งตรงมาที่เขา ด้วยความตกใจกลัวจึงได้ตะโกนร้องขอชีวิตออกมาอย่างขาดสติ
“ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย!”
หลิงหยุนเห็นแววตาที่ตื่นตระหนกและสิ้นหวังในดวงตาของชายผู้นั้น เขาจึงเพียงใช้กระบี่ฟันเข้าที่ไหล่ข้างขวาของยอดฝีมือผู้นั้นเพียงเบาๆ
และท่ามกลางความเงียบงันนั้น.. แขนขวาของยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-8 ก็ขาดออก และเลือดก็ไหลพุ่งออกมาราวกับน้ำตก!
“…..”
หลิงหยุนยกมือขึ้นซัดตะปูสองดอกใส่เข่าของเขา และซัดอีกสี่ดอกเข้าใส่ยอดฝีมืออีกสองคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส
หลังจากที่หลิงหยุนลงมือฆ่ายอดฝีมือไปหลายคน เขาก็อดที่จะใจอ่อนยอมไว้ชีวิตยอดฝีมือเหล่านี้ไม่ได้ แต่ก็ต้องจัดการให้พวกมันไม่สามารถย้อนกลับมาต่อสู้กับเขาได้อีก..
จากนั้นหลิงหยุนก็เงยหน้าขึ้นมองยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 สองคนที่กำลังสู้กับตู้กู่โม่ และเหล่ากุ่ยอยู่ และพบว่าทั้งสองคนกำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แม้ว่าเหล่ากุ่ยและตู้กู่โม่จะอยู่ในขั้นที่เหนือกว่าหลิงหยุน แต่กลับไม่แข็งแกร่งเช่นเดียวกับหลิงหยุน
ร่างสูงใหญ่ของหลิงหยุนเดินตรงเข้าไปหาคนทั้งสี่ที่กำลังต่อสู้กันอยู่ และกระบี่สีดำในมือของหลิงหยุนก็ไม่ปราณีต่อชีวิตของศัตรูทั้งสองคนเลยแม้แต่น้อย
ยอดฝีมือทั้งแปดคนถูกหลิงหยุนกับพรรคพวกอีกสองคนจัดการจนหมดภายในเวลาเพียงแค่สองนาที สามคนเป็นยอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 สามคนเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นโฮ่วเทียน-8 ส่วนอีกสองคนเป็นยอดฝีมือธรรมดา เสียชีวิตห้าคน บาดเจ็บสาหัสอีกสามคน คนที่บาดเจ็บสาหัสนั้นต้องบอกว่าเป็นเพราะความใจอ่อนของหลิงหยุนจริงๆ..
“เข้าไปข้างในกัน!”
หลิงหยุน เหล่ากุ่ย และตู้กู่โม่ต่างก็มองหน้ากัน ทั้งสามคนพยักหน้าพร้อมกัน และเดินตรงเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
ระหว่างทางที่เดินเข้าไปนั้น.. ไม่มีใครออกมามาขัดขวางพวกเขาแม้แต่คนเดียว ทั้งสามคนเดินไปได้ไกลราวสองร้อยเมตร ก็ไปหยุดยืนอยู่บนสนามหญ้าที่อยู่หน้าบ้านของเฉิงเทียน ทั้งสามคนยืนหันหลังให้กันเป็นรูปสามเหลี่ยม..
หลังจากที่ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง เหล่ากุ่ยก็จ้องมองไปยังเงาดำทะมึนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ดูเหมือนจะมียอดฝีมืออยู่มากกว่ายี่สิบคนขึ้นไป เขาจึงรีบส่งกระแสจิตบอกหลิงหยุนทันที
“ในกลุ่มนั้นมียอดฝีมือที่อยู่ในขั้นโฮ่วเทียน-9 อยู่แปดคน สามคนอยู่ในระดับสูงสุดแล้ว ส่วนอีกห้าคนอยู่ในระดับเริ่มต้น แล้วก็ยังมีอีกเก้าคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8”
ที่เหลือล้วนเป็นยอดฝีมือที่ต่ำกว่าระดับสูงสุดของขั้นโฮ่วเทียน-8 ซึ่งเหล่ากุ่ยและตู้กู่โม่สามารถฆ่าพวกเขาได้ และความจริงเหล่ากุ่ยก็ไม่จำเป็นต้องคอยบอกหลิงหยุนด้วยซ้ำ
หลิงหยุนพยักหน้ารับรู้ ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ หลิงหยุนยังไม่ได้ลงมืออย่างเป็นจริงเป็นจังเลยด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้น.. ต่อให้ข้างหน้าหลิงหยุนมีศัตรูจำนวนมาเพียงใด ก็คงจะไม่คณามือเขาแน่!
และหากยอดฝีมือที่อยู่ตรงหน้าไม่คิดที่จะหนี หลิงหยุนก็สามารถฆ่าพวกเขาตายได้ในทันทีที่ลงมือ อีกทั้งยังมั่นใจอย่างยิ่งว่าภายในเวลาเพียงแค่ห้านาที คนพวกนี้จะต้องกาลายเป็นศพทั้งหมดอย่างแน่นอน..
ยอดฝีมือระดับสูงสุดในขั้นโฮ่วเทียน-9 ของตระกูลซันนั้นล้วนมีกระบี่ในมือกันทุกคน และต่างก็จ้องมองกระบี่โลหิตแดนใต้ในมือของหลิงหยุนอยู่ตาไม่กระพริบ แววตาของพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว!
“นั่นมันกระบี่โลหิตแดนใต้นี่!” หนึ่งในนั้นส่งกระแสจิตบอกเพื่อน
“เป็นไปไม่ได้.. กระบี่โลหิตแดนใต้หายสาบสูญไปเป็นหลายพันปีแล้ว จู่ๆจะมาโผล่ที่นี่ได้ยังไงกัน? ข้าว่าน่าจะเป็นแค่กระบี่อะไรสักอย่างที่สามารถตัดเหล็กได้.. ก็เท่านั้น แล้วก็เอามาแหกตาพวกเรา!” อีกคนร้องบอกอย่างไม่เชื่อ
คนที่สามนั้นหลังจากนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ก็พูดออกมาอย่างมั่นใจว่า “กระบี่เล่มนั้นเป็นกระบี่โลหิตแดนใต้จริงๆ ที่สำนักแดนใต้ของเขาก็มีรายละเอียดเกี่ยวกับกระบี่เล่มนี้อยู่ ข้าจึงมั่นใจว่าใช่แน่นอน!”
ยอดฝีมือทั้งสามคนต่างก็คุยกันผ่านกระแสจิตซึ่งคนอื่นๆไม่ได้ยิน..
หลังจากที่ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นโฮ่วเทียน-9 จากสำนักแดนใต้เป็นผู้ยืนยันด้วยตัวเองแล้ว จึงอ้าปากพูดขึ้นว่า
“เจ้าคนตัวสูง.. พวกเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกัน และไม่เคยเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน เหตุใดจู่ๆเจ้าจึงบุกเข้ามาที่บ้านหลังนี้ในยามวิกาล?”
หลิงหยุนถือกระบี่สีดำกระโดดออกมาจากสนามหญ้า แล้วชี้กระบี่ไปทางยอดฝีมือทั้งสามสิบคนพร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลย! ไม่ได้เป็นปฏิปักษ์ต่อกันงั้นเหรอ? พูดได้อย่างไม่อายปาก!”
“ถ้าพวกเจ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องจริง.. ก็ส่งคนของตระกูลเฉิงทั้งหมด รวมทั้งถังเทียนห่าวที่ถูกจับตัวไปออกมาให้ข้า แล้วก็รีบไสหัวออกไปจากเมืองจิงฉูซะ! ไม่เช่นนั้นก็อย่าตำหนิที่ข้าต้องลงมือสังหารพวกเจ้า!”
หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของหลิงหยุน ยอดฝีมือจากสำนักแดนใต้ก็แสยะยิ้มออกมาอย่างรังเกียจพร้อมตอบกลับไปว่า
“เจ้าคิดจะเปิดศึกกับพวกเรา เพียงเพราะแค่มีกระบี่โลหิตแดนใต้อยู่ในมือ กับมียอดฝีมือขั้นโฮ่วเทียน-9 อยู่ข้างๆอีกแค่สองคนนี่นะ? ข้าอยากแค่นจะหัวเราะ!”
หลิงหยุนนิ่งฟังอยู่เงียบๆโดยไม่ตอบโต้อะไรอีกพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกระโจนเข้าไปในกลุ่มยอดฝีมือกว่าสามสิบคน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร