Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร นิยาย บท 703
บทที่ 703 : ทำลายล้าง!
หลิงหยุนจัดการโจมตียอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ทั้งห้าคนให้ล่าถอยไป แล้วจึงกระโดดเข้าไปหาเจสเตอร์และหลิงเย่วในกระท่อมไม้สีดำ
“คุณชายหลิง..ข้าจะให้คนของข้าพาท่านหนีออกไปก่อน วางใจได้.. คนของข้าเชื่อใจได้อย่างแน่นอน! เหล่ากุ่ยเองก็รู้จัก ข้าจะให้เขาพาท่านไปส่งที่บ้านตระกูลหลิงก่อน”
ยังไม่ทันที่หลิงหยุนจะพูดจบดีเจสเตอร์ที่เดินเข้าไปในกระท่อมไม้สีดำหลังเล็ก ก็แบกร่างของหลิงเย่ววิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเฉินไห่คุนเห็นหลิงเย่วกำลังจะหนีออกไปได้มันก็รีบร้องบอกยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ทั้งห้าคนทันที
“อย่าให้มันช่วยคนออกไปได้!พวกท่านสองคนไปจัดการหยุดมันไว้ก่อน!”
“พวกเจ้านี่นะคิดจะจะหยุดข้า!”
หลิงหยุนทำเสียงเย้ยหยันจากนั้นจึงใช้มังกรพรางร่างสร้างเงาลวงตาสามร่างหลอกยอดฝีมือทั้งสามคนไว้ ส่วนร่างจริงของเขานั้นกลับไปโผล่อยู่ด้านหน้าของยอดฝีมือทั้งสองคนที่วิ่งตามเจสเตอร์ไป
ชัวะ!ชัวะ!
สิ้นเสียงกระบี่ที่ฟันลงไปอย่างไร้ปราณีคมกระบี่ก็ฟันเข้าที่ศรีษะของยอดฝีมือขั้นเซียงเทียนทั้งสองคนทันที!
“เจสเตอร์..เจ้ารีบพาเขาไปได้แล้ว! ไม่ต้องห่วงข้า!” หลิงหยุนร้องบอกเจสเตอร์ที่กำลังแบกหลิงเย่ววิ่งหนีออกไป
กระบี่สีดำในมือหลิงหยุนฟันเข้าที่กลางใบหน้าของยอดฝีมือทั้งสองแต่โชคดีที่พวกมันสามารถหลบกระบี่ของหลิงหยุนได้ทัน ไม่เช่นนั้นคงต้องตายคากระบี่ไปแล้ว!
“เจ้านาย..ข้าไปก่อน แล้วจะกลับมาช่วยท่าน!”
เจสเตอร์ร้องบอกพร้อมกับแบกหลิงเย่ววิ่งหนีออกไปทันทีเพียงแค่พริบตาเดียวเจสเตอร์ก็แบกร่างของหลิงเย่วกระโดดออกจากคฤหาสน์ตระกูลเฉินไป และกลืนหายไปท่ามกลางความมืด
แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดหลิงหยุนจึงไม่ยอมให้เขากลายร่างไม่เช่นนั้นเขาคงกางปีกและพาหลิงเย่วบินหนีไปแทนแล้ว
“แย่แล้ว!”
เฉินไห่คุนกรีดร้องออกมาเสียงดัง!แม้เขาอยากจะตามไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะตัวเขาเองก็กำลังได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ทั้งห้าคนยังคงจู่โจมใส่หลิงหยุนไม่ยั้ง เพราะเพียงแค่หลิงหยุนคนเดียวก็สามารถสังหารยอดฝีมือไปกว่าร้อยคนได้แล้ว ตอนนี้เหลือเพียงพวกเขาแค่ห้าคนกับคนแซ่เฉินอีกหนึ่งคนเท่านั้น และตอนนี้คนแซ่เฉินเองก็ได้รับบาดเจ็บเพราะหลิงหยุนเช่นกัน หากคนแซ่เฉินตายไป พวกเขาก็คงไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้เช่นกัน
ถึงแม้ว่ายอดฝีมือทั้งห้าคนต่างก็ต้องการจะไล่ตามเจสเตอร์ไปแต่ก็ไม่สามารถฝ่าด่านของหลิงหยุนไปได้ พวกมันทั้งห้าคนต่างก็เดินพลังชี่ขั้นเซียงเทียน-6 ปกป้องร่างกายของตนเองไว้ แม้ว่าลมปราณที่พุ่งออกจากกระบี่ของหลิงหยุนจะไม่สามารถทำอะไรพวกมันได้ แต่เพราะการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ของหลิงหยุนนั้น ก็ทำให้พวกมันได้แต่ตั้งรับ และหลบหลีกเท่านั้น ไม่มีโอกาสที่จะโจมตีหลิงหยุนได้เลย!
หนึ่งนาทีผ่านไป..หลิงหยุนมั่นใจว่าเจสเตอร์น่าจะหนีไปได้ไกลแล้ว เขาจึงรู้สึกโล่งใจ! จากนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมกับซัดเข็มเล่มใหญ่ออกไป และร่างของเขาก็กระโจนไปที่สวนด้านหลังคฤหาสน์ตระกูลเฉิน
เมื่อยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ทั้งห้าคนนั้น เห็นว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่จะตามจับเจสเตอร์ได้ทัน จึงพากันพุ่งตามหลิงหยุนไปอย่างโกรธเกรี้ยว
ร่างของยอดฝีมือทั้งห้าคนต่างก็เข้าล้อมร่างของหลิงหยุนไว้..
“ทุกท่าน..ศัตรูของตระกูลเฉินผู้นี้ พวกท่านต้องจัดการสังหารมันซะ!” เฉินไห่คุนที่นั่งกองอยู่กับพื้นร้องตะโกนสั่งทันที
นอกเหนือจากแวมไพร์ที่เฉินเจี้ยนกุ่ยพากลับมาจากอเมริกาด้วยแล้วก็ยังมีนินจาอีกราวหนึ่งร้อยยี่สิบคน รวมทั้งจอมยุทธชาวจีนอีกมากมาย ด้วยองค์ประกอบมากมายถึงเพียงนี้ ตระกูลอันดับสามอย่างตระกูลเฉินยังไม่สามารถรับมือกับตระกูลเย่ได้ จึงแทบไม่ต้องพูดถึงตระกูลหลง!
“คุณชายเฉิน..ท่านไม่ต้องห่วง คนผู้นี้สังหารคนของเราหกสำนักไปตั้งมากมาย หากพวกเราไม่ฆ่ามัน อย่าว่าแต่ต้องทำเพื่อตระกูลเฉินเลย หากสังหารคนผู้นี้ไม่ได้ แม้แต่พวกเราก็ไม่รู้ว่าจะกลับไปอธิบายต่อคนในสำนักได้อย่างไรเช่นกัน!”
หนึ่งในยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ร้องออกมาอย่างโกรธแค้น ครั้งนี้เขาได้นำยอดฝีมือมาด้วยทั้งหมดสิบห้าคน และตอนนี้ทั้งสิบห้าคนต่างก็นอนเป็นศพกองอยู่ที่พื้น เช่นนี้แล้วจะไม่ให้เขารู้สึกโกรธแค้นได้อย่างไรกัน!
ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6อีกสี่คนก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน และการต่อสู้ในครั้งนี้ พวกเขาและหลิงหยุนต่างก็มีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกันซึ่งก็คือความตายของอีกฝ่ายเท่านั้น!
คนเพียงคนเดียวสู้กับยอดฝีมือเป็นร้อยหลิงหยุนได้ถ่ายเทพลังหยิน-หยางลงไปในกระบี่เพื่อสังหารยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นเซียงเทียน-3 ไปก่อนหน้านี้มากมายหลายคน จึงนับว่าใช้กำลังภายในไปอย่างมากมาย
เวลานี้..พละกำลังของหลิงหยุนน่าจะเหลือไม่ถึงสี่สิบส่วนแล้ว แต่ยอดฝีมือทั้งห้าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเวลานี้ก็แข็งแกร่งมาก หลิงหยุนจึงต้องจัดการสังหารพวกมันให้ได้โดยเร็วที่สุด
แต่โชคดีที่หลิงเย่วได้ถูกช่วยออกไปจนปลอดภัยแล้วหลิงหยุนจึงไม่จำเป็นต้องคอยเป็นห่วงใครอีก และไม่จำเป็นต้องคอยปกป้องคุ้มครองใครด้วย ทำให้เขายิ่งจัดการอะไรได้ง่ายขึ้น
หลิงหยุนยืนอยู่กลางสนามหญ้าเขาสูดลมหายใจเข้าลึก และเปิดจิตหยั่งรู้เพื่อจับตามองยอดฝีมือทั้งห้าคนรอบกาย จากนั้นจึงพูดเสียงเบาว่า
“พวกเจ้าทั้งห้าคนสบายใจได้..ข้าสัญญาว่าจะไม่ให้พวกเจ้าได้มีชีวิตรอดไปได้แน่!”
หลังจากนั้น..ร่างของหลิงหยุนก็พุ่งออกไปทางด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ต่างก็ร้องตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน
“รีบขวางมันไว้!”
เสียงร้องตะโกนของยอดฝีมือทั้งสี่คนดังขึ้นมาพร้อมกันและทั้งสี่คนต่างก็พุ่งเข้าใส่ร่างของหลิงหยุนพร้อมกัน!
หลิงหยุนยืนเผชิญหน้ากับยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6คนหนึ่งที่กระโดดออกมาขวางหน้าไว้โดยไม่คิดที่จะถอยแม้แต่ครึ่งก้าว..
ยอดฝีมือที่กระโดดเข้ามาขวางหลิงหยุนไว้นั้นคิดว่า..หากเขาสามารถขวางหลิงหยุนไว้ได้ ยอดฝีมืออีกสี่คนที่เหลือก็จะสามารถจู่โจมเข้าใส่หลิงหยุนทางด้านหลังได้พร้อมๆกัน และต่อให้หลิงหยุนไม่ถึงกับตาย แต่อย่างน้อยก็ต้องบาดเจ็บสาหัส และนั่นจะทำให้พวกเขาจัดการกับหลิงหยุนได้ง่ายขึ้น
“เข้ามาเลย!”
หลิงหยุนขยิบตาให้ยอดฝีมือผู้นั้นและเรียกกระบี่ออกมาก่อนจะกระโดดขึ้นบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว และไปยืนอยู่ด้านหลังของยอดฝีมือผู้นั้นในทันที!
ในเวลานั้นเอง..ยอดฝีมือทั้งสี่คนต่างก็พุ่งจู่โจมเข้าใส่หลิงหยุนอย่างรุนแรงเช่นกัน!
ทั้งหมัดทั้งฝ่ามือ ทั้งกระบี่ และกระบี่ลมปราณาจากยอดฝีมือทั้งสี่คนที่ตั้งใจจะพุ่งใส่ร่างของหลิงหยุนนั้น ต่างก็พุ่งเข้าใส่ร่างของยอดฝีมือที่อยู่ตรงหน้าหลิงหยุนแทน และเมื่อทั้งสี่คนรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว และต้องการจะถอนอาวุธของตนเอง แต่ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว
ร่างของหลิงหยุนเคลื่อนไหวได้รวดเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ใจมากหลิงหหยุนเคลื่อไหวได้เร็วกว่าพวกเขาทุกคนถึงสองเท่า และเป็นความเร็วที่เหนือความคาดคิดของพวกเขาอย่างมาก
“จัดการกับเจ้าก่อนคนแรก!”
หลิงหยุนร้องตะโกนบอกและหมัดทั้งสองข้างก็ถูกส่งออกไปกระแทกใส่แผ่นหลังของยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ทันที!
“อ๊าก!”
พลังร้อนเย็นที่ตรงข้ามกันและรุนแรงแรงนั้นทำให้ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ผู้นั้นถึงกับได้รับบาดเจ็บภายในสาหัสจนกระอักออกมาเป็นเลือด และเจ็บปวดจนต้องกรีดร้องออกมาเสียงดัง!
และด้วยพลังหมัดที่รุนแรงทั้งสองข้างของหลิงหยุนนั้นเพียงแค่พริบตาเดียว ร่างของยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ก็ไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไป
ยอดฝีมือที่เหลืออีกสี่คนเห็นอีกฝ่ายถูกหลิงหยุนชกด้วยหมัดและพวกเขาต่างก็ไม่สามารถหยุดยั้งอะไรได้อีกแล้ว ต่างก็โจมตีเข้าใส่ยอดฝีมือผู้โชคร้ายอย่างสุดที่จะหลีกเลี่ยงได้!
“อ๊าก!”
ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ถูกโจมตีจากยอดฝีมือทั้งสี่คนและหลิงหยุน ร่างของเขาก็ไม่สามารถยืนหยัดได้อีก ลมปราณที่ปกป้องร่างกายอยู่ถึงกับขาดสะบั้น และร่างลอยละลิ่วขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนจะค่อยๆร่วงลงสู่พื้นดิน
ยอดฝีมือที่เหลือทั้งสี่คนต่างก็มองดูภาพอันน่าสยดสยองนั้นและหันไปมองหน้ากันจนลืมที่จะโจมตีหลิงหยุนต่อ
หลิงหยุนได้โอกาสจึงรีบซัดเข็มใส่ร่างของยอดฝีมือที่ร่วงลงสู่พื้นดินทันทีและเข็มขนาดใหญ่เหล่านั้นก็ทำให้ยอดฝีมือผู้นั้นถึงแก่ความตาย!
กระบี่โลหิตแดนใต้ปรากฏขึ้นในมือของหลิงหยุนอีกครั้งมือซ้ายของเขาถือกระบี่สีดำฟาดฟันใส่ยอดฝีมือที่เหลืออีกสี่คนอย่างดุเดือด!
ยอดฝีมือทั้งสี่คนต่างก็หลบกระบี่โลหิตแดนใต้ของหลิงหยุนเป็นพัลวันหลิงหยุนพุ่งเข้าหาร่างของยอดฝีมือที่อยู่ใกล้สุดทางด้านซ้าย จากนั้นจึงใช้มังกรพรางร่างพุ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับเปลี่ยนมาถือกระบี่สีดำในมือขวา
ยอดฝีมือผู้นั้นจ้องมองหลิงหยุนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจและหวาดกลัวพร้อมกับยกกระบี่ในมือของตนเองตั้งรับกระบี่ที่ฟาดลงมาของหลิงหยุนทันที
เครั้ง..
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวที่เกิดจากกระบี่ของยอดฝีมือผู้นั้นปะทะเข้ากับกระบี่โลหิตแดนใต้ของหลิงหยุนกระบี่ของยอดฝีมือมีรอยบิ่นเล็กน้อย
“กำลังภายในกับกระบี่ในมือของเจ้าไม่เลวเลยนี่!”
หลิงหยุนจ้องมองด้วยแววตาเจ้าเล่ห์และระหว่างที่อีกฝ่ายกำลังงุนงงอยู่นั้น กระบี่มังกรขาวก็โผล่ออกมาจากมือซ้ายของหลิงหยุน!
“แต่อย่าได้ฝันไปเลย!”
และกระบี่มังกรขาวในมือของหลิงหยุนสะบัดไปมาราวกับมังกรร่ายรำและพุ่งเข้าสู่คอหอยของยอดฝีมือผู้นั้นทันที เลือดสีแดงสดไหลอออกจากลำคอของยอดฝีมือผู้นั้น ดวงตาของมันเบิกโพลงและจ้องมองแขนซ้ายของหลิงหยุนราวกับกำลังรอคอยความตาย..
“เหลืออีกสามสินะ!”
หลิงหยุนดึงกระบี่มังกรขาวออกมาจากคอหอยของยอดฝีมือที่ถูกสังหารไปอีกหนึ่งรายและหันไปมองอีกสามคนที่เหลือ น้ำเสียงของหลิงหยุนเวลานี้ไม่ต่างจากเสียงของยมทูต
“ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทั้งสองคนนั้นเก่งมาและไม่ง่ายนักที่จะฝึกฝนมาจนถึงขั้นนี้ได้ แต่ก่อนที่ข้าจะเริ่มลงมือ ข้าได้ให้โอกาสพวกเจ้าได้หนีแล้ว แต่พวกเจ้าเลือกที่จะไม่หนีกันเอง..”
หลิงหยุนไม่ต้องการเสียเวลาพูดพร่ำเพรื่อไร้สาระอีกมือซ้ายถือกระบี่มังกรขาว ส่วนมือขวาถือกระบี่โลหิตแดนใต้ ร่ายรำเพลงกระบี่นวสังหารเข้าใส่ยอดฝีมือที่เหลืออีกสามคนทันที กระบี่ข้างซ้ายเป็นพลังร้อน และข้างขวาเป็นพลังเย็น หลิงหยุนถ่ายเทลมปราณผ่านกระบี่พุ่งเข้าใส่ร่างของยอดฝีมือทั้งสามคน ก่อนจะจะจ้วงแทงด้วยปลายกระบี่เข้าที่ขั้วหัวใจจัดการส่งพวกมันลงนรก!
สวนด้านหลังคฤหาสสน์ตระกูลเฉินเวลานี้ได้กลายเป็นทะเลเลือดไปแล้วและมีซากศพเกลื่อนกลาดไปหมดไม่ต่างจากขุมนรก!
ร่างของหลิงหยุนเดินเข้าไปหาเฉินไห่คุนที่กำลังสั่นพร้อมกับยิ้มเย็นชาแล้วพูดขึ้นว่า
“ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่เราสองคนแล้ว..”
“บอกข้ามาว่าพวกเจ้าจับหลิงเสี่ยวคนของตระกูลหลิงไปซ่อนไว้ที่ใหน”
ในเวลานั้นเองจู่ๆ ก็มีเสียงร้องตะโกนดังอยู่บนท้องฟ้าภายในคฤหาสน์ตระกูลเฉิน หลิงหยุนเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับยิ้มอย่างพอใจ..
เฉินเจี้ยนกุ่ยกับแวมไพร์ขั้นบารอนอีกเจ็ดแปดตนกำลังบินอยู่บนท้องฟ้า..
หลิงหยุนจัดการโจมตียอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ทั้งห้าคนให้ล่าถอยไป แล้วจึงกระโดดเข้าไปหาเจสเตอร์และหลิงเย่วในกระท่อมไม้สีดำ
“คุณชายหลิง..ข้าจะให้คนของข้าพาท่านหนีออกไปก่อน วางใจได้.. คนของข้าเชื่อใจได้อย่างแน่นอน! เหล่ากุ่ยเองก็รู้จัก ข้าจะให้เขาพาท่านไปส่งที่บ้านตระกูลหลิงก่อน”
ยังไม่ทันที่หลิงหยุนจะพูดจบดีเจสเตอร์ที่เดินเข้าไปในกระท่อมไม้สีดำหลังเล็ก ก็แบกร่างของหลิงเย่ววิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเฉินไห่คุนเห็นหลิงเย่วกำลังจะหนีออกไปได้มันก็รีบร้องบอกยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ทั้งห้าคนทันที
“อย่าให้มันช่วยคนออกไปได้!พวกท่านสองคนไปจัดการหยุดมันไว้ก่อน!”
“พวกเจ้านี่นะคิดจะจะหยุดข้า!”
หลิงหยุนทำเสียงเย้ยหยันจากนั้นจึงใช้มังกรพรางร่างสร้างเงาลวงตาสามร่างหลอกยอดฝีมือทั้งสามคนไว้ ส่วนร่างจริงของเขานั้นกลับไปโผล่อยู่ด้านหน้าของยอดฝีมือทั้งสองคนที่วิ่งตามเจสเตอร์ไป
ชัวะ!ชัวะ!
สิ้นเสียงกระบี่ที่ฟันลงไปอย่างไร้ปราณีคมกระบี่ก็ฟันเข้าที่ศรีษะของยอดฝีมือขั้นเซียงเทียนทั้งสองคนทันที!
“เจสเตอร์..เจ้ารีบพาเขาไปได้แล้ว! ไม่ต้องห่วงข้า!” หลิงหยุนร้องบอกเจสเตอร์ที่กำลังแบกหลิงเย่ววิ่งหนีออกไป
กระบี่สีดำในมือหลิงหยุนฟันเข้าที่กลางใบหน้าของยอดฝีมือทั้งสองแต่โชคดีที่พวกมันสามารถหลบกระบี่ของหลิงหยุนได้ทัน ไม่เช่นนั้นคงต้องตายคากระบี่ไปแล้ว!
“เจ้านาย..ข้าไปก่อน แล้วจะกลับมาช่วยท่าน!”
เจสเตอร์ร้องบอกพร้อมกับแบกหลิงเย่ววิ่งหนีออกไปทันทีเพียงแค่พริบตาเดียวเจสเตอร์ก็แบกร่างของหลิงเย่วกระโดดออกจากคฤหาสน์ตระกูลเฉินไป และกลืนหายไปท่ามกลางความมืด
แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดหลิงหยุนจึงไม่ยอมให้เขากลายร่างไม่เช่นนั้นเขาคงกางปีกและพาหลิงเย่วบินหนีไปแทนแล้ว
“แย่แล้ว!”
เฉินไห่คุนกรีดร้องออกมาเสียงดัง!แม้เขาอยากจะตามไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะตัวเขาเองก็กำลังได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ทั้งห้าคนยังคงจู่โจมใส่หลิงหยุนไม่ยั้ง เพราะเพียงแค่หลิงหยุนคนเดียวก็สามารถสังหารยอดฝีมือไปกว่าร้อยคนได้แล้ว ตอนนี้เหลือเพียงพวกเขาแค่ห้าคนกับคนแซ่เฉินอีกหนึ่งคนเท่านั้น และตอนนี้คนแซ่เฉินเองก็ได้รับบาดเจ็บเพราะหลิงหยุนเช่นกัน หากคนแซ่เฉินตายไป พวกเขาก็คงไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้เช่นกัน
ถึงแม้ว่ายอดฝีมือทั้งห้าคนต่างก็ต้องการจะไล่ตามเจสเตอร์ไปแต่ก็ไม่สามารถฝ่าด่านของหลิงหยุนไปได้ พวกมันทั้งห้าคนต่างก็เดินพลังชี่ขั้นเซียงเทียน-6 ปกป้องร่างกายของตนเองไว้ แม้ว่าลมปราณที่พุ่งออกจากกระบี่ของหลิงหยุนจะไม่สามารถทำอะไรพวกมันได้ แต่เพราะการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ของหลิงหยุนนั้น ก็ทำให้พวกมันได้แต่ตั้งรับ และหลบหลีกเท่านั้น ไม่มีโอกาสที่จะโจมตีหลิงหยุนได้เลย!
หนึ่งนาทีผ่านไป..หลิงหยุนมั่นใจว่าเจสเตอร์น่าจะหนีไปได้ไกลแล้ว เขาจึงรู้สึกโล่งใจ! จากนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมกับซัดเข็มเล่มใหญ่ออกไป และร่างของเขาก็กระโจนไปที่สวนด้านหลังคฤหาสน์ตระกูลเฉิน
เมื่อยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ทั้งห้าคนนั้น เห็นว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่จะตามจับเจสเตอร์ได้ทัน จึงพากันพุ่งตามหลิงหยุนไปอย่างโกรธเกรี้ยว
ร่างของยอดฝีมือทั้งห้าคนต่างก็เข้าล้อมร่างของหลิงหยุนไว้..
“ทุกท่าน..ศัตรูของตระกูลเฉินผู้นี้ พวกท่านต้องจัดการสังหารมันซะ!” เฉินไห่คุนที่นั่งกองอยู่กับพื้นร้องตะโกนสั่งทันที
นอกเหนือจากแวมไพร์ที่เฉินเจี้ยนกุ่ยพากลับมาจากอเมริกาด้วยแล้วก็ยังมีนินจาอีกราวหนึ่งร้อยยี่สิบคน รวมทั้งจอมยุทธชาวจีนอีกมากมาย ด้วยองค์ประกอบมากมายถึงเพียงนี้ ตระกูลอันดับสามอย่างตระกูลเฉินยังไม่สามารถรับมือกับตระกูลเย่ได้ จึงแทบไม่ต้องพูดถึงตระกูลหลง!
“คุณชายเฉิน..ท่านไม่ต้องห่วง คนผู้นี้สังหารคนของเราหกสำนักไปตั้งมากมาย หากพวกเราไม่ฆ่ามัน อย่าว่าแต่ต้องทำเพื่อตระกูลเฉินเลย หากสังหารคนผู้นี้ไม่ได้ แม้แต่พวกเราก็ไม่รู้ว่าจะกลับไปอธิบายต่อคนในสำนักได้อย่างไรเช่นกัน!”
หนึ่งในยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ร้องออกมาอย่างโกรธแค้น ครั้งนี้เขาได้นำยอดฝีมือมาด้วยทั้งหมดสิบห้าคน และตอนนี้ทั้งสิบห้าคนต่างก็นอนเป็นศพกองอยู่ที่พื้น เช่นนี้แล้วจะไม่ให้เขารู้สึกโกรธแค้นได้อย่างไรกัน!
ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6อีกสี่คนก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน และการต่อสู้ในครั้งนี้ พวกเขาและหลิงหยุนต่างก็มีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกันซึ่งก็คือความตายของอีกฝ่ายเท่านั้น!
คนเพียงคนเดียวสู้กับยอดฝีมือเป็นร้อยหลิงหยุนได้ถ่ายเทพลังหยิน-หยางลงไปในกระบี่เพื่อสังหารยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นเซียงเทียน-3 ไปก่อนหน้านี้มากมายหลายคน จึงนับว่าใช้กำลังภายในไปอย่างมากมาย
เวลานี้..พละกำลังของหลิงหยุนน่าจะเหลือไม่ถึงสี่สิบส่วนแล้ว แต่ยอดฝีมือทั้งห้าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเวลานี้ก็แข็งแกร่งมาก หลิงหยุนจึงต้องจัดการสังหารพวกมันให้ได้โดยเร็วที่สุด
แต่โชคดีที่หลิงเย่วได้ถูกช่วยออกไปจนปลอดภัยแล้วหลิงหยุนจึงไม่จำเป็นต้องคอยเป็นห่วงใครอีก และไม่จำเป็นต้องคอยปกป้องคุ้มครองใครด้วย ทำให้เขายิ่งจัดการอะไรได้ง่ายขึ้น
หลิงหยุนยืนอยู่กลางสนามหญ้าเขาสูดลมหายใจเข้าลึก และเปิดจิตหยั่งรู้เพื่อจับตามองยอดฝีมือทั้งห้าคนรอบกาย จากนั้นจึงพูดเสียงเบาว่า
“พวกเจ้าทั้งห้าคนสบายใจได้..ข้าสัญญาว่าจะไม่ให้พวกเจ้าได้มีชีวิตรอดไปได้แน่!”
หลังจากนั้น..ร่างของหลิงหยุนก็พุ่งออกไปทางด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ต่างก็ร้องตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน
“รีบขวางมันไว้!”
เสียงร้องตะโกนของยอดฝีมือทั้งสี่คนดังขึ้นมาพร้อมกันและทั้งสี่คนต่างก็พุ่งเข้าใส่ร่างของหลิงหยุนพร้อมกัน!
หลิงหยุนยืนเผชิญหน้ากับยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6คนหนึ่งที่กระโดดออกมาขวางหน้าไว้โดยไม่คิดที่จะถอยแม้แต่ครึ่งก้าว..
ยอดฝีมือที่กระโดดเข้ามาขวางหลิงหยุนไว้นั้นคิดว่า..หากเขาสามารถขวางหลิงหยุนไว้ได้ ยอดฝีมืออีกสี่คนที่เหลือก็จะสามารถจู่โจมเข้าใส่หลิงหยุนทางด้านหลังได้พร้อมๆกัน และต่อให้หลิงหยุนไม่ถึงกับตาย แต่อย่างน้อยก็ต้องบาดเจ็บสาหัส และนั่นจะทำให้พวกเขาจัดการกับหลิงหยุนได้ง่ายขึ้น
“เข้ามาเลย!”
หลิงหยุนขยิบตาให้ยอดฝีมือผู้นั้นและเรียกกระบี่ออกมาก่อนจะกระโดดขึ้นบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว และไปยืนอยู่ด้านหลังของยอดฝีมือผู้นั้นในทันที!
ในเวลานั้นเอง..ยอดฝีมือทั้งสี่คนต่างก็พุ่งจู่โจมเข้าใส่หลิงหยุนอย่างรุนแรงเช่นกัน!
ทั้งหมัดทั้งฝ่ามือ ทั้งกระบี่ และกระบี่ลมปราณาจากยอดฝีมือทั้งสี่คนที่ตั้งใจจะพุ่งใส่ร่างของหลิงหยุนนั้น ต่างก็พุ่งเข้าใส่ร่างของยอดฝีมือที่อยู่ตรงหน้าหลิงหยุนแทน และเมื่อทั้งสี่คนรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว และต้องการจะถอนอาวุธของตนเอง แต่ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว
ร่างของหลิงหยุนเคลื่อนไหวได้รวดเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ใจมากหลิงหหยุนเคลื่อไหวได้เร็วกว่าพวกเขาทุกคนถึงสองเท่า และเป็นความเร็วที่เหนือความคาดคิดของพวกเขาอย่างมาก
“จัดการกับเจ้าก่อนคนแรก!”
หลิงหยุนร้องตะโกนบอกและหมัดทั้งสองข้างก็ถูกส่งออกไปกระแทกใส่แผ่นหลังของยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ทันที!
“อ๊าก!”
พลังร้อนเย็นที่ตรงข้ามกันและรุนแรงแรงนั้นทำให้ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ผู้นั้นถึงกับได้รับบาดเจ็บภายในสาหัสจนกระอักออกมาเป็นเลือด และเจ็บปวดจนต้องกรีดร้องออกมาเสียงดัง!
และด้วยพลังหมัดที่รุนแรงทั้งสองข้างของหลิงหยุนนั้นเพียงแค่พริบตาเดียว ร่างของยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6 ก็ไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไป
ยอดฝีมือที่เหลืออีกสี่คนเห็นอีกฝ่ายถูกหลิงหยุนชกด้วยหมัดและพวกเขาต่างก็ไม่สามารถหยุดยั้งอะไรได้อีกแล้ว ต่างก็โจมตีเข้าใส่ยอดฝีมือผู้โชคร้ายอย่างสุดที่จะหลีกเลี่ยงได้!
“อ๊าก!”
ยอดฝีมือขั้นเซียงเทียน-6ถูกโจมตีจากยอดฝีมือทั้งสี่คนและหลิงหยุน ร่างของเขาก็ไม่สามารถยืนหยัดได้อีก ลมปราณที่ปกป้องร่างกายอยู่ถึงกับขาดสะบั้น และร่างลอยละลิ่วขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนจะค่อยๆร่วงลงสู่พื้นดิน
ยอดฝีมือที่เหลือทั้งสี่คนต่างก็มองดูภาพอันน่าสยดสยองนั้นและหันไปมองหน้ากันจนลืมที่จะโจมตีหลิงหยุนต่อ
หลิงหยุนได้โอกาสจึงรีบซัดเข็มใส่ร่างของยอดฝีมือที่ร่วงลงสู่พื้นดินทันทีและเข็มขนาดใหญ่เหล่านั้นก็ทำให้ยอดฝีมือผู้นั้นถึงแก่ความตาย!
กระบี่โลหิตแดนใต้ปรากฏขึ้นในมือของหลิงหยุนอีกครั้งมือซ้ายของเขาถือกระบี่สีดำฟาดฟันใส่ยอดฝีมือที่เหลืออีกสี่คนอย่างดุเดือด!
ยอดฝีมือทั้งสี่คนต่างก็หลบกระบี่โลหิตแดนใต้ของหลิงหยุนเป็นพัลวันหลิงหยุนพุ่งเข้าหาร่างของยอดฝีมือที่อยู่ใกล้สุดทางด้านซ้าย จากนั้นจึงใช้มังกรพรางร่างพุ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับเปลี่ยนมาถือกระบี่สีดำในมือขวา
ยอดฝีมือผู้นั้นจ้องมองหลิงหยุนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจและหวาดกลัวพร้อมกับยกกระบี่ในมือของตนเองตั้งรับกระบี่ที่ฟาดลงมาของหลิงหยุนทันที
เครั้ง..
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวที่เกิดจากกระบี่ของยอดฝีมือผู้นั้นปะทะเข้ากับกระบี่โลหิตแดนใต้ของหลิงหยุนกระบี่ของยอดฝีมือมีรอยบิ่นเล็กน้อย
“กำลังภายในกับกระบี่ในมือของเจ้าไม่เลวเลยนี่!”
หลิงหยุนจ้องมองด้วยแววตาเจ้าเล่ห์และระหว่างที่อีกฝ่ายกำลังงุนงงอยู่นั้น กระบี่มังกรขาวก็โผล่ออกมาจากมือซ้ายของหลิงหยุน!
“แต่อย่าได้ฝันไปเลย!”
และกระบี่มังกรขาวในมือของหลิงหยุนสะบัดไปมาราวกับมังกรร่ายรำและพุ่งเข้าสู่คอหอยของยอดฝีมือผู้นั้นทันที เลือดสีแดงสดไหลอออกจากลำคอของยอดฝีมือผู้นั้น ดวงตาของมันเบิกโพลงและจ้องมองแขนซ้ายของหลิงหยุนราวกับกำลังรอคอยความตาย..
“เหลืออีกสามสินะ!”
หลิงหยุนดึงกระบี่มังกรขาวออกมาจากคอหอยของยอดฝีมือที่ถูกสังหารไปอีกหนึ่งรายและหันไปมองอีกสามคนที่เหลือ น้ำเสียงของหลิงหยุนเวลานี้ไม่ต่างจากเสียงของยมทูต
“ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทั้งสองคนนั้นเก่งมาและไม่ง่ายนักที่จะฝึกฝนมาจนถึงขั้นนี้ได้ แต่ก่อนที่ข้าจะเริ่มลงมือ ข้าได้ให้โอกาสพวกเจ้าได้หนีแล้ว แต่พวกเจ้าเลือกที่จะไม่หนีกันเอง..”
หลิงหยุนไม่ต้องการเสียเวลาพูดพร่ำเพรื่อไร้สาระอีกมือซ้ายถือกระบี่มังกรขาว ส่วนมือขวาถือกระบี่โลหิตแดนใต้ ร่ายรำเพลงกระบี่นวสังหารเข้าใส่ยอดฝีมือที่เหลืออีกสามคนทันที กระบี่ข้างซ้ายเป็นพลังร้อน และข้างขวาเป็นพลังเย็น หลิงหยุนถ่ายเทลมปราณผ่านกระบี่พุ่งเข้าใส่ร่างของยอดฝีมือทั้งสามคน ก่อนจะจะจ้วงแทงด้วยปลายกระบี่เข้าที่ขั้วหัวใจจัดการส่งพวกมันลงนรก!
สวนด้านหลังคฤหาสสน์ตระกูลเฉินเวลานี้ได้กลายเป็นทะเลเลือดไปแล้วและมีซากศพเกลื่อนกลาดไปหมดไม่ต่างจากขุมนรก!
ร่างของหลิงหยุนเดินเข้าไปหาเฉินไห่คุนที่กำลังสั่นพร้อมกับยิ้มเย็นชาแล้วพูดขึ้นว่า
“ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่เราสองคนแล้ว..”
“บอกข้ามาว่าพวกเจ้าจับหลิงเสี่ยวคนของตระกูลหลิงไปซ่อนไว้ที่ใหน”
ในเวลานั้นเองจู่ๆ ก็มีเสียงร้องตะโกนดังอยู่บนท้องฟ้าภายในคฤหาสน์ตระกูลเฉิน หลิงหยุนเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับยิ้มอย่างพอใจ..
เฉินเจี้ยนกุ่ยกับแวมไพร์ขั้นบารอนอีกเจ็ดแปดตนกำลังบินอยู่บนท้องฟ้า..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร