ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 121

แม้ว่าเธอจะไม่เคยไปสตาร์ไลท์คลับเลย แต่เธอก็รู้ดีว่ามันเป็นสถานที่ยังไง

เหล่าเสือสิงห์ในอบายมุขและแสงสี

มาร์ตินที่อยู่ข้าง ๆ ดูเหมือนจะเห็นความกังวลของญาธิดา เขาหัวเราะ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า "ธิดา ฉันไม่ได้จะว่านะ แต่เธอเห็นโลกมาน้อยเกินไป ยังเด็กเลยล่ะ เธอยังขาดประสบการณ์"

ได้ยินคำแนะนำที่เหมือนมีให้รุ่นน้อง แต่ธิดาก็ยังตื่นเต้น เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ เอามีดไปจับมีดเรียวยาวในกระเป๋าเสื้อ ถึงจะรู้สึกโล่งใจ

เธอเงียบตลอดทาง เมื่อไปถึงที่หมาย เห็นรถสองสามคันหน้าหลัง ก็ได้รู้ว่าที่แท้คนที่ทานอาหารเย็นกันที่ Seremban Hotel นัดกับมาร์ตินมาด้วยกัน

ญาธิดามองไปรอบๆ เห็นว่านอกจากเธอแล้ว ยังมีเลขาของคุณนภทีป์ เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นแล้วเดินตามพวกเขาเข้าไปในคลับ

เมื่อไปถึงในห้อง พนักงานเสิร์ฟก็นำไวน์สองสามขวดมาก่อน คนที่ชื่อธนวิชพูดติดตลกว่า "วันนี้คุณมาร์ตินเป็นเจ้ามือ เราต้องเตรียมท้องไว้ ดื่มแต่ไวน์ชั้นดีเท่านั้น!"

ชายอีกสองคนที่เหลือ ได้ยินคำพูดนั้น พวกเขาก็ยิ้มให้กัน พูดอย่างเห็นด้วยว่า "ใช่แล้ว นานๆทีถึงจะออกมาหาความสุข มาร์ตินจะไม่ขี้เหนียวใช่ไหม"

มาร์ตินยกมือขึ้น น้ำเสียงของเขาแข็งแกร่ง พูดอย่างแน่วแน่ว่า "แน่นอนอยู่แล้ว พวกนายสั่งกันได้เลย คิดบัญชีฉัน!"

ทันทีที่ไวน์ถูกเปิดออก พวกเขาก็ดื่มไปหนึ่งรอบ บรรยากาศก็อบอุ่นขึ้น

ญาธิดาและเลขาของคุณนภทีป์นั่งติดกัน ทั้งคู่นั่งที่มุมห้องและไม่พูดอะไร

ธนวิชที่อยู่ข้างๆเห็นแล้วหัวเราะ “ผู้ช่วยของทั้งคุณมาร์ตินและคุณนภทีป์เป็นผู้หญิงที่สวยทั้งคู่ แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบพูดเท่าไหร่ ในเมื่ออยู่ด้วยกันที่นี่แล้ว เรามาดื่มด้วยกันสักแก้วดีไหม”

พอเขาพูดแบบนี้ ประธานอีกหลายคนก็เห็นด้วย

คุณนภทีป์ได้ยินแบบนั้น เขาก็ขยิบตาให้เลขาของเขา “เกรซ ไม่ได้ยินสิ่งที่ประธานพูดกันหรือ ยังไม่รีบดื่มให้ทุกคนอีก”

ผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าเกรซลุกขึ้น หยิบแก้วขึ้นมาและเทไวน์ ยืนขึ้นเพื่อพูดทักทายเจ้านายทุกคน จากนั้นก็พูดอวยพรด้วยคำพูดเอาใจแล้วก็ดื่มไวน์จนหมดแก้ว

เมื่อเห็นว่าเธอดื่มไวน์หมดแก้วในอึกเดียว ผู้ชายทั้งหลายก็ปรบมือร้องโฮชอบใจ

หลังจากที่เกรซดื่มเสร็จ สายตาของทุกคนก็เพ่งเล็งไปที่ญาธิดา

ญาธิดารู้สึกได้ถึงสายตาเคร่งขรึมของคุณมาร์ติน เธอรู้ดีว่าเธอไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ อีกอย่างคือเลขาของเจ้านายคนอื่นก็ดื่มไปแล้ว ถ้าเธอไม่ดื่ม เธอต้องทำให้คุณมาร์ตินเสียหน้าแน่ เธอจำเป็นต้องดื่มไวน์แก้วนี้

ญาธิดาเทไวน์หนึ่งแก้ว เลียนแบบเกรซที่กล่าวคำอวยพรให้เจ้านายทุกคน แล้วก็ดื่มจนหมด

เมื่อได้ยินเสียงปรบมือของพวกเขา ญาธิดาก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก คิดว่าเรื่องนี้จะจบลงแล้ว แต่ใครจะรู้ว่ามันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น

ผู้ชายสองสามคนดื่มไวน์หนึ่งขวดแล้วเล่นเกมกัน เมื่อเห็นว่าไวน์เหลือก้นขวดแล้ว พวกเขาก็เรียกพนักงานเสิร์ฟเข้ามา

หลังจากสั่งไวน์อีกสองสามขวด ก่อนที่พนักงานเสิร์ฟจะออกไป ธนวิชก็เรียกให้เขาหยุด "เดี๋ยวก่อน เรียกสาวๆมาหน่อย"

เขาพูดแบบนี้ คนข้างๆ ก็เริ่มโห่

ดวงตาที่ยิ้มแย้มของธนวิชหรี่ลงเป็นสองเส้น ท่าทีไม่น่าดูนัก “ดื่มแบบนี้น่าเบื่อจะตาย ต้องมีสาวๆอยู่ด้วยสิถึงจะสนุก!”

“ที่นี่เราก็มีคนสวยตั้งสองคนแล้วไม่ใช่หรือ ยังต้องเรียกเข้ามาอีกหรือ”

ทันใดนั้น สายตาของผู้ชายหลายคนก็หันไปทางญาธิดาและเกรซ สายตาที่มองดูทั้งคู่โดยไม่ลังเล

เมื่อถูกจ้องมองเช่นนี้ ญาธิดาก็รู้สึกขยะแขยงจากใจ ยังกับว่าพวกเขามีมีดอยู่ในแววตา ฉีกตัดทำลามกอนาจารผ่านชั้นผ้า

ญาธิดากำหมัดแน่น อยากจะวิ่งออกจากห้องให้รู้แล้วรู้รอดไป

"เรียกสาวอีกมาอีกสักสองคน แล้วมาสนุกด้วยกัน"

คุณธนวิชพูดแนะ หลังจากที่เขาพูดจบ เสียงหัวเราะที่น่าสมเพชก็ดังขึ้นจากข้างๆ

ญาธิดาเงยหน้าขึ้น เห็นว่ามาร์ตินนั่งอยู่ท่ามกลางพวกเขา หัวเราะไปกับพวกเขา นัยน์ตาวาบหวาม ด้วยใบหน้าที่น่ารังเกียจ

ผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูห้องก็ถูกเคาะและถูกผลักเปิดออก และบรรดาผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยแถวหนึ่งก็เดินเข้ามา

คุณธนวิชมองแล้ว เอื้อมมือออกไปชี้ผู้หญิงสองคน

“พวกเธอสองคนละกัน มาเถอะ”