เธอไม่ได้คิดอะไรมาก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วคลิกเปิดข้อความ
“รอผมที่โรงรถใต้ดินตอนหกโมงเย็นวันนี้ ผมมีอะไรจะบอก”
ประโยคง่ายๆ ประโยคเดียว เป็นคำสั่งที่ชัดเจน
ญาธิดาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย เขาบอกว่ามีอะไรจะบอก อาจจะเป็นเรื่องวันเกิดของท่านสุวิทย์ในวันอาทิตย์ บางทีภวินท์มีแผนจะจัดการกับมาร์ตินแล้วก็ได้
เธอรีบเลื่อนนิ้วไปบนหน้าจอแล้วตอบว่า “โอเคค่ะ”
ญาธิดาวางโทรศัพท์ลง จู่ๆ ญาธิดาก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก เพียงแค่ได้เริ่มต้น วันที่เธอจะเป็นอิสระไร้มลทินก็ค่อยๆ ใกล้เข้ามาแล้ว
หลังจากพักเที่ยง พอถึงเวลาทำงานช่วงบ่าย ญาธิดาก็ง่วงนิดหน่อย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความ ก็เห็นข่าวในกลุ่มแผนกเด้งขึ้นมาเรื่อย
“พวกเธอรู้ไหม วันนี้แฟนคุณภวินท์มานะ สวยมากเลย!”
“มีรูปมั้ย ช่วยแชร์ให้ดูหน่อย!”
ผู้หญิงในแผนกก็เยอะอยู่แล้ว ยิ่งคุยเรื่องซุบซิบกัน ก็ยิ่งคึกคักขึ้นกว่าเดิม สักพักก็มีคนโพสต์จริงๆ รูปภาพแม้จะเบลอแต่ก็ยังเห็นได้ว่าทั้งสองหล่อสวยเหมาะสมกันมาก
เมื่อเห็นคนสองคนในรูปก็ไม่รู้ว่าทำไม หัวใจของ ญาธิดา เหมือนถูกบางสิ่งมาขวางกั้น รู้สึกหวิวๆ ในใจ
ไม่คิดเลยว่า นิวราที่เพิ่งจะผ่าตัดเสร็จไม่กี่วัน เธอก็อดใจรอไม่ไหวที่จะมาหาภวินท์
ญาธิดาวางโทรศัพท์ไว้ในมือ หยิบแก้วแล้วเดินไปที่มุมเครื่องดื่มเพื่อรินน้ำ มีเพื่อนร่วมงานผู้หญิงสองคนยืนดื่มชาและพูดคุยกันอยู่พอดี
หลังจากทักทายกันสั้นๆ ญาธิดาก็เริ่มต้มน้ำชงชา
“คุณภวินท์ของพวกเราเนี่ย เป็นครั้งแรกเลยนะที่เห็นแบบนี้ ไม่เคยเห็นข้างกายเขามีผู้หญิงมาก่อนเลย!”
“ใช่ ฉันได้ยินมาว่า คุณนิวรายังอยู่ในออฟฟิศอยู่เลย ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะดีอยู่นะ...”
เสียงสนทนาเล็ก ๆ เล็ดลอดเข้ามาในหู ญาธิดาก็กัดฟัน รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยอย่างอธิบายไม่ถูก
เธอชงชาเสร็จก็หันหลังกลับ ออกจากพื้นที่มุมเครื่องดื่ม เดินตรงกลับไปที่ออฟฟิศ
“คุณญาธิดา มานี่หน่อย”
ก่อนถึงประตู ญาธิดาก็ถูกพี่แนนเรียกไว้
“ได้ค่ะ”
ญาธิดาวางแก้วแล้วตามพี่แนนเข้าไปในห้องทำงาน
“พี่แนน จะเอาอะไรคะ”
พี่แนนยกมือยื่นเอกสารให้
“นำเอกสารนี้ไปที่ห้องประธานแล้วให้คุณภวินท์เซ็น”
แขนที่ยื่นไปของญาธิดาหยุดลง ใบหน้าแปลกไปเล็กน้อย
พี่แนนไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของเธอแล้วสั่งว่า “รีบเอาไปเร็ว เซ็นเสร็จแล้วกลับมาหาพี่นะ”
ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ “โอเคค่ะ”
เมื่อหันหลังออกจากออฟฟิศพี่แนน ญาธิดาก็รู้สึกว่าของที่อยู่ในมือเหมือนของร้อน โยนทิ้งก็ไม่ได้ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ตอนนี้ถ้าไปส่งเอกสารให้ภวินท์ ต้องได้เจอเขากับนิวราแน่นอน ถ้าไม่ไป พี่แนนก็จะรอเอาเอกสาร
เธอเงยหน้าขึ้นและมองไปรอบๆ เธอต้องการหาคนมาทำแทน แต่ในแผนก คนเดียวที่สามารถทำแทนเธอได้ก็เหลือแค่พิชญ์สินี
แต่ตอนนี้พิชญ์สินีสนิทกับนีราภามากขนาดนั้น หล่อนไม่มีทางช่วยเธอแน่
คิดไปคิดมา ไม่มีทางแล้ว ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ ทำได้แค่ต้องเอาเอกสารไปที่ห้องผู้บริหาร
ในเวลานี้ เธอทำได้แค่ต้องกัดฟันสู้เท่านั้น
ที่ออฟฟิศผู้บริหาร ญาธิดาเห็นยืนอยู่ที่ประตูจากระยะไกล เธอกับนวิยายืนอยู่ด้วยกัน ทั้งสองกำลังคุยกันเรื่องบางอย่างด้วยกันเบาๆ
นีราภาที่กำลังยิ้ม แต่เมื่อเงยหน้าขึ้เห็นญาธิดา สีหน้าของเธอก็หยุดนิ่งไปทันใด
เมื่อเหลือบดูเอกสารในมือของญาธิดา เธอไม่พูดอะไร หันหน้าเชิด ไม่ได้ขวางเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...