ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 137
ญาธิดาทั้งไม่พอใจทั้งขำ ถามอย่างอดไม่ได้ว่า "อันอัน แน่ใจนะว่าไม่ได้ล้อฉันเล่น"
อัญมณีขยิบตาให้เธออย่างมีเลศนัย "ชุดนี้ดีจะตาย โชว์เรือนร่างของเธอได้ดีเลยนะ สมบูรณ์แบบ!"
ญาธิดาเอื้อมมือไป ตีอัญมณีที่ทีเล่นทีจริง "หยุดเลย ฉันจะไปงงานเลี้ยงวันเกิดของท่านสุวิทย์นะ เธอทำแบบนี้ไม่ได้เป็นการทำร้ายฉันหรือ"
อัญมณีได้ยินแบบนั้น ก็หัวเราะออกมาอย่างจัง “เธอรู้ไหม ศักดินาความหัวโบราณของท่านสุวิทย์โคตรจะดัง ถ้าเธอใส่ไปแบบนี้จริงๆ เขาต้องโกรธเธอแน่!"
"แล้วเธอก็ยังเอาชุดแบบนี้มาให้ฉันเนี่ยนะ จงใจทำร้ายฉันชัดๆ!"
อัญมณีโยนกระโปรงออกไปข้างๆ หยิบชุดยาวสีน้ำเงินออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ล้อเล่นนะ แล้วเธอคิดยังไงกับตัวนี้”
“ตัวนี้ข้างหลังโป๊เกินไปรึเปล่านะ”
"แล้วตัวนี้ล่ะ"
"ฉันไม่เหมาะกับสไตล์นี้เลย"
...
ทั้งสองคนเลือกกันนานแต่ไม่ได้สักชุด
ตอนนั้นเอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นกะทันหัน ประตูก็ถูกผลักออก ธีทัตเดินเข้ามาพร้อมกับจานผลไม้ “ธิดา อันอัน พักก่อน กินผลไม้กัน”
อัญมณีตอบรับ ดึงญาธิดาไปที่โต๊ะ จิ้มแอปเปิล แล้วป้อนให้ญาธิดา
ธีทัตเหลือบมองเตียงรกๆ แล้วถามด้วยรอยยิ้มว่า “เลือกชุดไปงานได้รึยัง”
อัญมณีมุ่ยหน้ากินกล้วย “ยังเลย ชุดของฉันโป๊ไป ธิดาไม่ชอบ”
ธีทัตมองดูญาธิดา ถามอย่างแผ่วเบาว่า “ให้ผมช่วยเลือกให้ไหม”
เมื่อมองสายตาที่อ่อนโยนของเขา ญาธิดาก็เกิดความรู้สึกวางใจ เธอพยักหน้า “ค่ะ”
ธีธัตเดินไปรอบ ๆหน้าตู้เสื้อผ้า มองกลับไปกลับมา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ชุดเดรสสีแชมเปญ เขาก็หยิบมันออกมาดู รอยยิ้มที่พึงพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
เขาหยิบชุดนั้นหันมองดูญาธิดาแล้วถามเบาๆ “ธิดา คุณคิดยังไงกับชุดนี้”
ญาธิดามองไปเห็นชุดเดรสรัดเอวผ้านุ่มนิ่มเป็นสีแชมเปญ น่าดึงดูด ดูถ่อมตน ด้วยสัมผัสที่แวววาวพื้นผิวยอดเยี่ยม ส่วนเว้าโค้งที่หน้าอกและแผ่นหลังไม่มากเกินไป ตรงกับความต้องการของเธอ
เธอพยักหน้าเบา ๆ “อันนี้ดีค่ะ”
อัญมณีที่กินผลไม้อยู่ก็ขมวดคิ้ว ดึงญาธิดา แล้วพูดอย่างอิจฉา “ธิดา เธอจงใจใช่ไหมเนี่ย ฉันเลือกตั้งหลายตัวเธอไปชอบ พี่ฉันเลือกมาตัวเดียวก็บอกว่าดี”
ญาธิดาหัวเราะเมื่อไม่รู้จะตอบอย่างไร ธีทัตก็เดินเข้ามา ยกมือขึ้นแล้วดีดมือไปที่หน้าผากของเธอ “เธอไม่ดูบ้างล่ะว่าตัวเองเลือกอะไรมาแต่ละอย่าง ไม่แปลกที่ธิดาจะไม่ชอบ ฉันว่าเธอเนี่ยจะพาธิดาเสียคน!”
อัญมณีสีหน้าน้อยใจ ขมวดคิ้วมองพี่ชาย พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจพี่ชายของเธอ “พี่อะ เป็นอย่างนี้ได้ยังไง”
เห็นทั้งสองคนหัวเราะและล้อเล่นกัน ญาธิดาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ธีทัตหันไปมองเธอแล้วยิ้มให้เธอ “ผมออกไปก่อนล่ะ คุณลองเปลี่ยนชุดดูสิครับ”
ญาธิดาพยักหน้ารับ “ได้ค่ะ”
ธีทัตเดินออกไป อัญมณีก็เข้าไปคว้าแขนของญาธิดา และขยิบตาให้เธอ “เธอสองคนกำลังพลอดรักกันชัดๆ!”
ญาธิดาหัวเราะ เอื้อมมือไปจี้รักแร้ของอัญมณี แกล้งทำเป็นโกรธ “พูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว!”
อัญมณีหัวเราะคิกคัก แล้วรีบหลบ ขอความเมตตา "เอาล่ะ ฉันไม่พูดแล้ว!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์